สูตรรักฉบับต๊อง ยัยบ๊องกะนายน้ำแข็งสุดคลู

สูตรที่ 15 การเต้นรำที่เพลิดเพลิน
 
-----เช้าวันต่อมา------
ห่าวววว….~O~____เฮ้อ!!!!.... (-_-)zzz วันนี้แล้วสินะ นั่งอ่านเนื้อเรื่องกับบทเกือบทั้งคืน ไม่เห็นว่ามันจะซึมเข้าหัวฉันตรงไหนเลย ฉันพยายามอ่านๆๆๆอ่านแล้วอ่านเล่าอ่านซ้ำอ่านซากกกก…. ก็ยังจำบทไม่ได้อยู่ดีอ่ะ แถมวันนี้ต้องเริ่มซ้อมด้วยสิ แล้วอีกอย่าง พี่เขาก็คิดว่าฉันมีฝีมือในเรื่องการแสดงเป็นเลิศซะ!ด้วย!...ทำไงดีล่ะ ตายแน่ๆตายแหง๋ๆ….
 
“ติ๊งนิ่ง….อะโหล! เทสๆๆ วัน..ทู..วันทู อะ…แฮ่ม!!! ได้แล้วๆ… ขออนุญาตประชาสัมพันธ์นะค่ะ ขอให้นักแสดงละครเวทีและทีมงานทุกคน มาพร้อมกันที่ห้องซ้อม ในเวลาขณะนี้ด้วยค่ะ เทสๆๆ…ขอย้ำ!!!....ขอให้---------”
 
“…..….”เหว๋อ!!!...อะไรกันเนี่ย!!ไม่เห็นบอกกันซักคำว่าจะซ้อมตอนเช้าอ่
 
“โอ้!!...เนลไปเร็วสิ!พี่เขาเรียกแล้ว ”
 
“……เอ่อ! รู้แล้วน่า ก็กำลังจะไปอยู่นี้ไง”หน้าฉันมันฟ้องได้เลยค่ะว่า เคลียดดดดดมากกกก!!
 
“โชคดีนะจ๊ะ..แม่ดาราฮอลลิวู๊ด อิอิ”ก่อนจะเดินไป ฉันได้รับคำอวยพรอย่างสุดซึ่ง! จากกิ๊บ และแน่นอนว่าประชดกันเห็นๆ(=_=;)
 
“ตึก ตักๆๆ…..(เสียงหัวใจฉันมันเต้นนรัวๆ!!)”เพราะตอนนี้ ฉันยืนอยู่หน้าห้องซ้อมแล้วละค่ะไม่อยากเข้าไปเลย
-------------------------
 
“เอาละทุกคนเหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว จากนี้ต่อไปจนถึงวันแสดง ขอให้ทุกคนมาซ้อมทุกวัน ตั้งแต่เช้าจนถึงเลิกรียนเลยนะ เข้าใจ! OK!!”
ทุกคนพยักหน้า OK!
 
“เอ่อ!!...แล้วนางเอกล่ ”พี่คนหนึ่งยกมือขึ้น แล้วเอ๋ยถามประเด่นที่เป็นปัญหาอยู่ตอนนี้ทันที
 
“เอ่อ!ลืมบอกไป สำหรับนางเอกนะไม่ต้องเป็นห่วงเลย เพราะเราได้คนใหม่มาเล่นแทนแล้ว”
ทุกคนมองหน้ากันอย่างงๆสงสัย…
 
“แล้วไหนละ นางเอกอ่ ”
 
“เอ่อ…..”
 
แอ๊ดด!!เสียงเปิดประตู….ฉันเปิดประตูเข้ามา….พึ่บ!!ทุกคนหัน ขวับ!!จ้องมาที่ฉัน….แล้วพี่ที่เป็นผู้กำกับ คนเมื่อวานที่ขอร้องฉันให้ช่วย ก็เดินมาหาฉัน
 
“อ๊ายยย….น้องเนลมาๆๆ มาแนะนำตัวให้ทุกคนได้รู้จักกันหน่อยนะ”
 
“เอ่อ..สะ..หวัด..ดีค่ะ หนูชื่อเนลลี่ค่ะ ยะ..ยินดีที่ได้รู้จักพี่ๆทุกคนนะค่ะ”
 
“และนี้ก็คือนางเอก คนใหม่ของเรายังไงละ”พี่ผู้กำกับพูดอย่างภูมิใจ
 
“ยินดีเช่นกันจ๊ะ!!”
 
“ยินดีเช่นกันนะ”
 
“เอาละ เมื่อครบแล้วเราก็มาเริ่มซ้อมกันเลยดีกว่า”แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ใครหน้าที่มัน
ฉันได้รับบทแสดงเป็นซิลโดเรล่า ซึ่งเป็นตัวเอกของเรื่อง และเทลก็แสดงเป็นเจ้าชาย พี่เขาดัดแปลงบทให้ดูง่ายขึ้น และเป็นเวอร์ชั่นใหม่ แต่ยังคงดำเนินเรื่องตามเดิม ส่วนฉากที่ฉันชอบมาก ก็คือฉากจบนี้ละค่ะ…อิอิ
 
ในระหว่างที่พวกพี่ๆเขากำลังเตรียมฉาก เตรียมอุปกรณ์กันอยู่ ฉันก็ใช้เวลานี้มาลองซ้อมพูดในบทที่ฉันได้รับ เพื่อให้คล่องแคล้วไหลรื่นเป๊ะๆ!! ฉันเดินมายังอีกฝั่งของห้อง ซึ่งตรงนั้นมันมีกระจกบานใหญ่อยู่ด้วย อ่ะ!!พอดีเลยลองพูดกับตัวเองในกระจกดีกว่า
 
“นี้มัน บัตรเชิญไปงานเต้นรำนิ! ในปราสาทด้วย!! เชิญทุกคนเหรอ? งั้นฉันก็ไปได้นิ ”ซิลโดเรล่าตื่นเต้นและดีใจมากที่จะได้เข้าปราสาทอันงดงาม เธอรีบนำบัตรนี้ ไปให้แม่เลี้ยงทันที พอมาถึง แม่เลี้ยงกลับบอกว่าเธอไปไม่ได้เพราะยังมีงานต่างๆที่เธอต้องทำอย่างมากมาย..เธอเสียใจมาก ได้แต่นั่งร้องไห้ ซึ้งทำอะไรไม่ได้เลย…
 
“ฮื่อๆๆๆๆ……อะ…ฮื่อๆๆๆ ⊙≧０≦ o(╥﹏╥)o // (ㄒoㄒ) // ฉะ…ฉันไม่เข้าใจเลย ทำไมฉันถึงไปงานเต้นรำนี้ไม่ได้….”ซิลโดเรล่านั่งร้องห่มร้องไห้เสียใจมาก…จนสุดท้าย…
 
“โอ๊ย!!!....”
 
ฉันซ้อมบทไปอยู่ดีๆ…พอถอยหลังไปสัก2-3ก้าว ไม่รู้เกิดอะไรขึ้น! อยู่ๆก็มีเสียงคนร้องดังลั่น! ฉันตกใจ หัน ขวับ!!! มาทันที พอลองๆมองดูที่ใต้เท้าตัวเอง ก็พบว่าดันไปเหยียบ!เท้าของใครบ้างคนเข้า ซึ่งเขากำลังนอนหลับอยู่ และเอาผ้าปิดเฉพาะช่วงหน้าและลำตัว  ฉันรีบก้มกล่าวขอโทษโดยทันที!!
 
“ขะ…ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ(>_ <)”อ้าว!!...ก็ฉันไม่รู้นิว่ามีคนนอนอยู่ตรงนี้ด้วย ใครน่า…คนอื่นเขาทำงานทำการกันหมด ตัวเองคนเดียวกลับมานอนขี้เกียจสันหลังยาวเป็นภูเขาราบสูงอยู่ได้ อยากดูหน้าจัง…หน้าตาจะเป็นยังไง?..ไม่มีน้ำใจเอาซะเลย
 
“พึ่บ…..”เขาดึงผ้าที่คลุมอยู่ออก และลุกขึ้น!
 
“เทล!!!.....”
 
“ยัยต่างด้าว!!!”
 
เราพูดออกมาพร้อมกัน อย่างตกใจทึ่ง!! ซึ่งเทลจะดูตกใจมากกว่าฉันนะ….
 
“เธอมาทำอะไรที่นี้”
 
“……(^--^)…..”ฉันไม่ตอบ เอาแต่ยิ้มกว้างแทนคำตอบให้เขา
 
“ฉันถามว่าเธอ-มา-ทำ-อะไร?”เขาถามซ้ำ! แต่คราวนี้พูดเน้นคำอย่างจริงจัง!!!
 
“เอ่อ….”ฉันไม่รู้ว่าควรจะบอกเขาไปตรงๆดีไหม? เลยยื่นบทละครให้ดูเขาแทน
 
“อะไร?”เทลดูงงๆ แต่เขาก็หยิบมันไปดู พอดูเท่านั้นแหละ….ฮึ!!
 
“นี่มันอะไรกัน เธอเนี่ยนะนางเอก…ฮ่าๆๆๆ”แล้วเขาก็มองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า….หัวเราะ คิกๆๆ ฮึ!!!สายตานายเนี่ย!!ฉันรับไม่ได้เลย เห็นได้ชัดเลย ว่า เทลรับไม่ได้ที่ฉันมาเล่นเป็นนางเอกคู่กับเขา
 
“หัวเราะอะไรนี่! พี่เขาขอร้องฉันมาเล่นเองนะ”
 
“จริงเหรอ? ใครเชื่อก็บ้าแล้วอย่างเธอเนี่ยนะ…ฮ่าๆๆๆ”
 
“ไปคุยโม้!! อะไรละ พี่เขาถึงได้เลือกเธอ?….แต่…ก็นะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว…ทำให้มันได้อย่างที่พูดไว้ก็แล้วกันฮ่าๆๆๆๆๆๆ”
 
⊙﹏⊙เชอะ╮(╯3╰)╭!!....ดูถูกดูแพงกันไปเถอะ แล้วนายจะได้รู้ว่าอย่างฉันก็เล่นเป็นนางเอกได้เฟ้ยยย!!!!!
 
“เอาทุกคนพร้อมแล้วนะ งันก็มาเริ่มซ้อมกันเลย”
 
“พระ นาง อยู่ไหนมาเข้าฉากได้แล้วจร้า” ผู้กำกับป่าวประกาศเรียกนักแสดงมาเข้าฉากและเริ่มซ้อมทันที
 
ฉันโดนท้าทายอย่างนั้น ก็รับคำท้า!!ค่ะ (‵▽′)ψ ด้วยแรงพลักดันดลบันดาลอะไรก็ไม่รู้? ซึ่งตอนแรกๆฉันกังวลสุดๆแต่พอมาถึงตอนนี้กลับเล่นแบบไม่มีผิดวรรคผิดตอนเลย และฉันก็ได้รับคำชมอย่างล้นหลามจากพี่ๆ พอเราซ้อมกันมาก็นานพอสมควร ผู้กำกับจึงสั่งพักได้ และพอดีกับข้าวเที่ยง!!อย่างเหมาะเจาะ…ซึ่งฝ่ายบริการด้านนี้ ก็แจกจ่ายข้าวกล่องกับน้ำให้กับทุกคน และให้เวลาพักผ่อนตามสบายอีก 30 นาที
 
“เอ่อนี้เนล ฉากต่อไปเป็นฉากเต้นรำนะ พอจะเต้นรำได้สักคราวๆไหม? ถ้าไม่เดี๋ยวพี่จะให้เทลมาซ้อมให้”
 
“เอ่อ…..ซ้อมก็ดีนะค่ะ แฮ่ๆๆๆ”หน้าฉันมันดูมีความสุขมากขนาดนั้นเลยหราาาาาา≧０≦…..อิอิ
 
แด๊ด….แต….เด…..(เสียงเพลงสำหรับเต้นรำช่างไพเราะเพราะเสนาะหูจริงๆ ฟังแล้วโรแมนติกสุดๆ >o<อ๊ายยย!!ฟินเวอร์)  หลังจากทานข้าวเสร็จ ฉันใช้เวลา30นาทีนั้น กับการซ้อมเต้นรำกับเทล อย่างมีความสุข ก็ครูสอนเต้นคนนี้ หล่ออ่….อิอิ(นี่ๆช่วยสนใจและจำท่าเต้นหน่อยสิ มั่วแต่เม่ออะไรของเธออยู่ได้!!)แม้…ก็คนมันเขินนิ ดูสิ! ครูสอนเต้นก็หล๊อ!!หล่อ!!ซะขนาดนั้น…สบตาทีไร..มีอายทุกที….ถ้าครูสอนเต้นเป็นคนนี้น่ะ ฉันจะไม่เรียนกับการฝึกบทเรียนขององค์หญิงเลย..ซ้อมทั้งวันยังได้เลย อิอิอิ (อ่ๆๆๆคิดเหมือนกันอ่ดิ…ชายยม่าาาา)
 
“123ซ้าย…ขวา…ซ้าย….ถอย1…..ถอย2…..”ฉันกับเทลเต้นรำได้งดงามเลยทีเดียว ไม่มีผิดพลาดสักก้าว พี่เขาก็ชมใหญ่เลย…..ภูมิใจมากค่ะ
 
“อ่าาา…ไหนเธอบอกว่าเต้นรำไม่เป็นไง….คล่องซะขนาดนี้เนี้ย!!มันแปลกๆนะ”
 
“อะ…อิอิ…งันเหรอ ก็ฉันเรียนมานิ เพราะมันเป็นหน้าทีฉันนะ” (=^.^=)
 
“หน้าที?”
 
“อืม!ใช่ ท่านพ่อจัดงานทีไร ฉันต้องออกไปเต้นรำกับท่านตลอด มันเป็นทำเนียบกษัตริย์นะ…อิอิ”
 
“กษัตริย์เหรอ…อะไรของเธอคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าหญิงหรือไง?”เทลดูงงๆทันที! เริ่มสงสัยกับคำพูดของฉัน คงคิดว่ามันทะแม่งๆๆอยู่ละมัง
 
“ก็ชะ….ใช…..อ๊ากกก!!!” (ﾟロﾟ!)
ฉันสึกรู้ตัว! ว่ากำลังจะพูดความลับของตัวเองออกไป…เกือบแล้วไหมนั้น…เลยหยุดชะงักทันที!
 
เฮ้ยยย!!!!อ๊ากกกก!!!! พึ่บ!!โครม…..โอ๊ย!!!....... และนั้นมันก็ส่งผลทำให้ขาฉันมันหยุดชะงักตามไปด้วย….และล้มลงอย่าน่าอาย ที่สำคัญยังลากเทลมาเกี่ยวด้วยนี้สิ!
 
อ๊ากกกก!!!.....นะ…หน้า…มัน….จ-ะ-ช-น-กันแล้วววววววว(｡>д <)!!!!!!!!!!....จู…จู…จุ๊บ凸凸凸(^з^)-☆!!! ในที่สุดเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น! ก็ตอนฉันจะล้ม ด้วยความไม่รู้?ว่าควรทำยังไง คว้าได้อะไรก็ดึงมันซะเลย…และนั้นก็เป็นเสื้อของเทล ทำให้เทลล้มมากับฉันด้วย และแล้วเราก็ จะ…จุ๊…จุ๊บ!!กันแบบปากปะกบปากตรงๆเลยละค่ะอ๊ายยยย!!!เขินง่….พี่ๆทุกคนที่เห็นเหตุการณ์ พากันตกใจอึ่ง!!!!กันหน้าดู!!! อ๊ายยย!!ต่อหน้าผู้คนซะด้วยสิ!! เทลพลักตัวลุกออกทันที…ไม่พูดอะไร เดินหนีออกนอกห้องอย่างเดียว….ถึงจะหน้านิ่งๆไม่รู้สึกรู้สาอะไร แต่แก้มของเขามันกลับตรงข้าม…แสดงอาการออกมาโชว์อย่างเต็มที่…แดงกล่ำเลยละค่ะ (o^.^o) อย่างกะลูกตำลึงแดงๆสดๆแน่ะ….อิอิ (0^◇^0)
 
“มะ…ไม่เป็นไรนะจ๊ะ”พี่คนหนึ่งเข้ามาถามฉัน แบบเป็นห่วง
 
“มะ…ไม่ค่ะ…ไม่เป็นอะไร….เอ่อ…เนล..ขะ…ขอเข้าห้องน้ำเดี๋ยวนะค่ะ”ฉันเองก็เขินไม่น้อยไปกว่าเทลนะ..เลยแกล้งไปเข้าห้องน้ำเพื่อปิดบังอาการนี้…อยากบอกว่าหัวใจฉันมันเต้นเร็ว!เร็วมาก!มากกว่าปกติทุกครั้งที่....แบบนี้กับเทล…..
 
“ฮะ…เฮ่ออออ…..หัวใจแทบวายความรู้สึกนี้มัน…ฉันจะมองหน้าเทลได้ไหมเนี่ย (◡‿◡✿)?”ท่องไว้แค่อุบัติเหตุ…อุบัติเหตุ…ไม่ไหว…ไม่ไหว (= 0 =)ยังไงก็ จะ…จุ…จุบ ก็คือ จูบ+++(^з^)อยู่ดีอ่แหละ แถมมีคนเห็นกันเยอะขนาดนั้น!!…ฉันเอามือกลุมแก้มตัวเองสองข้าง? อายยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!! แล้วก็ยิ้มกว้างออกมาอย่างมีความสุขที่สุด!!(￣︶￣) (เพื่อการนี้ละค่ะ อิอิ)^////^
 
 
 
ผมง่วงแล้วนะครับzzzzไว้ค่อยเจอกันตอนหน้านะ....ฝันดีครับ...ปล."เทล"