The truth of Gods
4.5
เขียนโดย น้ำหมึกสีดำ
วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 20.12 น.
2 ตอน
2 วิจารณ์
3,796 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 กันยายน พ.ศ. 2557 01.10 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) อดีตความจริงแห่งพระเจ้าเมื่อ 2000 ปีก่อน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อารยะธรรมที่ยิ่งใหญ่ มักจะมากับห่วงเวลาอันยาวนาน!!!!"
จักรวาลอันยิ่งใหญ่และไพศาลนี้ มีสิ่งมากมายเกิดขึ้น แล้วก็ยังคงเกิดขึ้นไม่รู้จบ กฏเกณแห่งธรรมชาติ ปลาใหญ่กินปลาน้อย สัตว์ใหญ่กินสัตว์น้อย
แต่นั้นหาใช่สัจธรรมและความเป็นจริงไม่
ณ จักรวาลอันกว้างไกล เหล่าห้วงมิติมากมาย และเวลาอันยาวนานเกินกว่าที่จิตใต้สำนึกของสิ่งมีชีวิต สุดจะหยังคิดจิตนาการได้ ยังคงมีสิ่งมีชีวิตมากมายได้เกิดขึ้น ต่อสู้และกัดกินกันเป็นอาหาร แต่ถึงกระนั้นก็ใช่ว่าจะมีแต่สิ่งที่กินแต่เศษซากศพสัตว์หรือพืชเป็นอาหารเสมอไป
ยังคงมี พืชที่กินแร่ธาตุและแสงอาทิตย์เป็นอาหาร
.....แต่!!!!!
เทพเจ้านั้น หาได้กินสิ่งเหล่านั้นไม่!!!!
อาหารของเผ่าพันธ์เทพเจ้าเหล่านั้นคือ อารมณ์ ความรู้สึก และวิญญาณ เหล่าเทพเจ้าได้ออกเดินทางกระจายอาณานิคมของตนเอง
ไปทั่วสากลจักรวาล จนกระทั้งได้มาถึง ดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง
ดาวดวงนั้นมีความสมบูรณ์เป็นอย่างมาก มีทั้งธรรมชาติ สิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญา และเวทมนท์ ด้วยความเมตาของเหล่าทวยเทพ พวกเขาจึงได้ตัดสินใจที่จะสร้างดาวดวงนี้เป็นดาวที่เจริญรุ่งเรื่องให้เป็นรากฐานของอาณานิคมเทพเจ้าในขอบเขต อนันตจักรวาลนี้ เหล่าทวยเทพได้สั่งสอนความรู้และวิทยาการมากมายแก่ มนุษย์สิ่งมีชีวิตทรงภูมิปัญญาหนึ่งเดียวในดาวดวงนี้ สอนให้รู้จักเวทมนท์และการใช้ประโยชน์จากธรรมชาติ รวมทั้งเทคโนโลยีอื่นๆอีกมากมาย จึงเป็นเหตุให้ในไม่กี่ แสนปี สิ่งมีชีวิตที่ชื่อว่ามนุษย์ ก็ได้มีจำนวนมากมายแทบจะนับจำนวนไม่ได้
เมื่อมีวันที่แสงสาดส่องก็ย่อมต้องมีวันที่แสงส่องไม่ถึงเป็นธรรมดา
เมื่อครั้งนั้นเหล่าเทพเจ้าผู้ปราดเปรื่อง ได้ให้ศาลแก่เผ่าพันธ์มนุษย์ ใจความว่า
เหล่าผู้ทรงอารยะและความรู้เอย..... บัดนี้เงามืดได้เข้ามาใกล้พวกเราอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ บัดนี้ศัตตรูคู่อาฆาตแห่งเผ่าพันธ์เรา เผ่าอสูรได้รุกรานเรามาใกล้จะถึงดาวแห่งนี้แล้วหากแม้นครั้งนี้เหล่าทวยเทพจำเป็นต้องต่อสู้จนสูญสิ้นเราก็มิอาจจะหนีไปได้เนื่องจากเราต้องการที่จะปกป้องเหล่าพี่น้องของเราซึ่งก็คือเหล่ามนุษย์อย่างพวกท่าน แต่พวกท่านจงอย่ากลัวไป เพราะ เทพเจ้า จะอยู่กับท่านเสมอ!!!!
หลังจาก ศาลแห่งเทพเจ้า ถูกเผยแพร่ ผ่านไป 3 ปี
เหล่าทวยเทพก็ถึงคราวมลายสิ้น หลงเหลือเพียงเหล่าอสูรที่ลงมาไล่สังสาร เหล่ามนุษย์ อย่างโหดเหี้ยม!!!!!!
และนี่คือ ข้อสรุปของการแปลตัวอักษรโบราณ
จบ....ตอนที่สอง
ชื่อตอนต่อไป สงครามล้างพันธ์อสูร
จักรวาลอันยิ่งใหญ่และไพศาลนี้ มีสิ่งมากมายเกิดขึ้น แล้วก็ยังคงเกิดขึ้นไม่รู้จบ กฏเกณแห่งธรรมชาติ ปลาใหญ่กินปลาน้อย สัตว์ใหญ่กินสัตว์น้อย
แต่นั้นหาใช่สัจธรรมและความเป็นจริงไม่
ณ จักรวาลอันกว้างไกล เหล่าห้วงมิติมากมาย และเวลาอันยาวนานเกินกว่าที่จิตใต้สำนึกของสิ่งมีชีวิต สุดจะหยังคิดจิตนาการได้ ยังคงมีสิ่งมีชีวิตมากมายได้เกิดขึ้น ต่อสู้และกัดกินกันเป็นอาหาร แต่ถึงกระนั้นก็ใช่ว่าจะมีแต่สิ่งที่กินแต่เศษซากศพสัตว์หรือพืชเป็นอาหารเสมอไป
ยังคงมี พืชที่กินแร่ธาตุและแสงอาทิตย์เป็นอาหาร
.....แต่!!!!!
เทพเจ้านั้น หาได้กินสิ่งเหล่านั้นไม่!!!!
อาหารของเผ่าพันธ์เทพเจ้าเหล่านั้นคือ อารมณ์ ความรู้สึก และวิญญาณ เหล่าเทพเจ้าได้ออกเดินทางกระจายอาณานิคมของตนเอง
ไปทั่วสากลจักรวาล จนกระทั้งได้มาถึง ดาวเคราะห์ดวงหนึ่ง
ดาวดวงนั้นมีความสมบูรณ์เป็นอย่างมาก มีทั้งธรรมชาติ สิ่งมีชีวิตที่มีสติปัญญา และเวทมนท์ ด้วยความเมตาของเหล่าทวยเทพ พวกเขาจึงได้ตัดสินใจที่จะสร้างดาวดวงนี้เป็นดาวที่เจริญรุ่งเรื่องให้เป็นรากฐานของอาณานิคมเทพเจ้าในขอบเขต อนันตจักรวาลนี้ เหล่าทวยเทพได้สั่งสอนความรู้และวิทยาการมากมายแก่ มนุษย์สิ่งมีชีวิตทรงภูมิปัญญาหนึ่งเดียวในดาวดวงนี้ สอนให้รู้จักเวทมนท์และการใช้ประโยชน์จากธรรมชาติ รวมทั้งเทคโนโลยีอื่นๆอีกมากมาย จึงเป็นเหตุให้ในไม่กี่ แสนปี สิ่งมีชีวิตที่ชื่อว่ามนุษย์ ก็ได้มีจำนวนมากมายแทบจะนับจำนวนไม่ได้
เมื่อมีวันที่แสงสาดส่องก็ย่อมต้องมีวันที่แสงส่องไม่ถึงเป็นธรรมดา
เมื่อครั้งนั้นเหล่าเทพเจ้าผู้ปราดเปรื่อง ได้ให้ศาลแก่เผ่าพันธ์มนุษย์ ใจความว่า
เหล่าผู้ทรงอารยะและความรู้เอย..... บัดนี้เงามืดได้เข้ามาใกล้พวกเราอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ บัดนี้ศัตตรูคู่อาฆาตแห่งเผ่าพันธ์เรา เผ่าอสูรได้รุกรานเรามาใกล้จะถึงดาวแห่งนี้แล้วหากแม้นครั้งนี้เหล่าทวยเทพจำเป็นต้องต่อสู้จนสูญสิ้นเราก็มิอาจจะหนีไปได้เนื่องจากเราต้องการที่จะปกป้องเหล่าพี่น้องของเราซึ่งก็คือเหล่ามนุษย์อย่างพวกท่าน แต่พวกท่านจงอย่ากลัวไป เพราะ เทพเจ้า จะอยู่กับท่านเสมอ!!!!
หลังจาก ศาลแห่งเทพเจ้า ถูกเผยแพร่ ผ่านไป 3 ปี
เหล่าทวยเทพก็ถึงคราวมลายสิ้น หลงเหลือเพียงเหล่าอสูรที่ลงมาไล่สังสาร เหล่ามนุษย์ อย่างโหดเหี้ยม!!!!!!
และนี่คือ ข้อสรุปของการแปลตัวอักษรโบราณ
จบ....ตอนที่สอง
ชื่อตอนต่อไป สงครามล้างพันธ์อสูร
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
4.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ