The truth of Gods

     เมื่อเวลาหมุนผ่านไปช้านาน โลกก็ได้ลืมเหตุการณ์เมื่อครั้งอดีตไปจนหมดสิ้น เหลือไว้แต่เพียงเรื่องเล่าปรัมปราที่เหลือไว้ให้ผู้คนได้ฟัง กาลเวลาที่ผ่านไปโลกเกิดสงครามขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่าจนโลกได้แตกแยกออกเป็น 5 ทวีปโดยแต่ละทวีปมีพระราชาเป็นผู้ปกครองสูงสุด แต่ไฟสงครามก็ยังคงไม่สามารถยุติลงได้ ถึงแม้ว่าผู้คนบนโลกจะลืมไปแล้วก็ตามว่า ฉนวนแห่งมหาสงครามครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะเหตุใด ผู้คนมากมายต่างฆ่ากันด้วยความแค้น และความคิดที่จะเอาตัวรอดเพียงอย่างเดียวเท่านั้น

     ณ ปราสาทสีขาว

เสียงดังมาจากหน้าลานฝึกอัศวิน

     "!!.ข้าบอกพวกเจ้าแล้วมิใช่รึ หากคิดจะเป็นอัศวินแต่กลับ มีฝีมือการรบอ่อนด้อย เช่นนี้แล้วพวกเจ้ายังจะสามารถปกป้องผู้ใดได้อีกเล่า" น้ำเสียงอันดุดันและเยือกเย็นเช่นนี้เป็นเสียงที่อัศวินทุกคนในปราสาทขาวนั้นคุ้นเคยดีเพราะนี้คือเสียงของ Lions เจ้าชายรัชทายาท แห่งทวีปน้ำแข็ง

     Lions แม้จะเป็นเจ้าชายแต่ไม่ได้ถูกเลี้ยงดูมาอย่าง ให้สุขสบายมากนัก เพราะพระราชบิดามีความประสงค์อยากให้ Lions มีความแข็งแกร่งและความรู้ในการปกครองให้สมกับชื่อ Linos อีกทั้งยังเป็น รัชทายาท พระราชบิดามีความคิดอยากให้รัชทายาท เข้าปราบทวีปอื่นๆแล้วผนวกเข้าเป็นแผ่นดินเดียวกันเสียจงได้

     แต่ เจ้าชายLions มีนิสัยรักราษฎรถึงแม้นจะไม่ใช่คนในทวีปแต่ก็ไม่อยากเห็นผู้อื่นมีความทุกข์และแข่นฆ่าผู้อื่นเพื่ออำนาจแห่งตน และเมื่อเจ้าชายอายุได้ 21 ปีก็ได้เรียนศาสตร์ความรู้ทั้งหมดที่พึงจะมีได้สำเร็จ ทั้งมีความเชี่ยวชาญในการใช้ดาบในการรบเป็นพิเศษ ครั้งนั้นพระราชบิดาแห่งทวีปจึงมีคำสั่งให้ ราชทายาทออกไปพบปะกับประชาชนในเมืองครั้งนั้นเจ้าชายได้เข้าไปคลุกคลีกับประชาชนและเด็กๆในตอนนั้นเอง lions ได้สะดุจตากับตาราเก่าๆเล่มหนึ่งที่ถูกเก็บไว้บนชั้นวางมีพรมขนแกะวางรองอยู่อย่างดี เขาจึงเอ่ยขึ้นว่า

          "นั่นมันคือตำราอะไรทำไมถึงได้เก่าค่ำคร่าเช่นนั้น"

หญิงสาวชาวบ้านคนหนึ่งจึงตอบกับเขาว่า

          "ข้าแต่องค์รัชทายาทนั้นคือตำราที่เขียนเรื่อง ทวีปมายาดินแดนแห่งเทพพระเจ้า พระเจ้าคะ"

lions จึงพูดต่อว่า

          "เหตุฉไนเราจึงไม่เคยได้ยินชื่อ ทวีปมายาเล่า ที่เราเคยได้ยินได้รู้มา ก็มีเพียง ทวีปทั้ง 5 เท่านั้นอันประกอบไปด้วย ทวีปแห่งน้ำแข็ง ทวีปแห่งความรู้ ทวีปแห่งมนต์ตรา ทวีปแห่งนักรบ และทวีปแห่งราชันย์ เพียงเท่านั้น"

หญิงสาว คนนั้นจึงตอบว่า

          "ข้าแต่องค์รัชทายาท ตำรานี้เป็นเพียงเรื่องเล่าขานสืบต่อกันมาของเหล่าบรรพชนของข้าพเจ้า เจ้าคะ"

ด้วยความสงสัยของ lions เกียวกับทวีปมายาเขาจึงกล่าวกับผู้คนนะที่นั้นว่า

          "หากเรามีความสงสัย มีความประสงค์อยากจะอ่านตำรานี้ท่านพอจะช่วยยกตำรานี้แกเราได้หรือไม่"

ผู้นำแหล่งชุมชนนั้นจึงกล่าวขึ้นว่า

          "ข้าแต่องค์รัชทายาท หากนั้นเป็นประสงค์ของเพราะองค์ก็ย่อมได้ทุกประการ์พระเจ้าค่า"

เมื่อครั้นกลับมาถึงปราสาท lions ได้ศึกษาตำรานั้นจนระเอียดทุกระเบียบนิ้วทุกประโยคเขาจึงได้ล่วงรู็ความลับบางประการณ์ของเมื่่อครั้งอดีตที่ถูกเก็บเอาไว้มานานแสนนาน

     ในขณะเดียว กัน ในมหาลัยแห่งหนึ่ง ณ ทวีปแห่งความรู้

          "รุ่นพี่ Heart จะมาร่วมแข่งขันการยิงธนูประจำปีเธอรู้ใหม"

     Heart เด็กมหาลัย ที่แทบจะเรียกได้ว่าเป็นอัฉริยะในทุกๆด้าน และยังมีความจำเป็นเลิศ แต่มีนิสัยไม่ชอบคลุกคลีวุ่นวานกับใคร แต่ก็เป็นที่นิยมชมชอบมากในมหาลัย Heart ถูกชักชวนให้มาเป็นผู้นำหลายครั้งแต่เขาก็ปฏิเสธไปทุกครั้ง Heart เป็นคนที่ชอบความสงบ มีความคิดอยากให้ทุกๆคนอยู่ร่วมกันอย่างสงบแม้จะต่างทวีปกันเขาก็อยากให้อยู่ร่วมกันได้อย่างไม่ต้องฆ่าฟันซึ่งกันและกัน

     หลังจากวันแข่งขันยิงธนูประจำปีของมหาลัย

          ณ ห้องประชุมมหาวิทยาลัย

"ท่านครับ ผมว่าเราควรให้นักศึกษาในมหาลัยระดับหัวกระทิมาลองแปลดูนะคับ"

เสียงในที่ประชุมถกเถียงกัน เหตุเพราะมหาวิทยาลัยได้รับศิลาจารึกโบราณอายุ 1400 ปีจากการขุดค้นซากโบราณสถาน แต่กลับไม่มีใครสามารถอ่านตัวอักษรโบราณนั้นได้เลย

จนกระทั้งผ่านไป เกิบๆ 6 ชั่วโมง

อธิการบดี มหาวิทยาลัยจึงกล่าวว่า

"ได้ผมเข้าใจละ ให้ท่านรองอธิการบดี เป็นผู้คัดเลือกเด็กมา 10 คนละกัน "

จากการคัดเลือกเด็ก 10 คน Heart ได้เข้าร่วมการแปลภาษาจากศิลาโบราณด้วย การแปลภาษาในตัวของศิลานั้นใช้เวลาผ่านไปเนิ่นนานจนกระทั้งเวลาผ่านไป 7 เดือนจึงได้ข้อสรุปออกมา

กลางดึกวันก่อนจะนำเอาข้อสรุปของการแปลตัวอักษรโบราณส่งไปยังอธิการบดีของมหาวิทลัย

"ว๊าย!!!.....แย่แล้วเกิดไปใหม้ตึกสถาบันวิจัย"

เสียงดังวุ่ยวายภายในมหาลัยเกิดขึ้นกลางดึก เหล่านักศึกษาต่างพากันตื่นขึ้นมาดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น จนกระทั้งพระอาทิตย์ขึ้นไฟก็ดับสนิทพอดี เจ้าหน้าที่ของมหาลัยรีบเข้าตรวจสถานที่นั้นทันที

"ไม่จริงน่ามันเป็นอย่างงี้ไปได้ไงอย่ามาล้อเล่นได้ใหม๊"

สิ่งที่เจ้าหน้าที่พบในนั้นคือ เศษหินกระจัดกระจายไปทั่วบริเวณห้องและกระดูกหัวกระโหลกมนุษย์ 7 หัวกองอยู่ด้วยกับพื้นโดยที่กระดูกส่วนอื่นๆกระจายไปทั่วห้อง เจ้าหน้าที่รีบตรวจสอบว่านี้คือกระดูกใคร จึงได้ความว่า

เจ้าหน้าที่สืบสวนกล่าวต่ออธิการ ว่า

"ท่านอธิการบดีคับ เราทราบแล้วว่าหัวกระโหลก 7 หัวนั้นเป็นของใคร"

อธิการบดีพูดต่อว่า

"แล้วนั้นเป็นของใครกันละ"

เจ้าหน้าที่สืบสวนกล่าวต่อว่า

"คนทั้ง 7 นั้นล้วนเป็นเด็กที่เข้าร่วมทำการแปลภาษาจากศิลาโบราณทั้งสิ้นครับ"

อธิการพูดต่อว่า

"แล้วเด็กอีกสามคนหายไปใหน ยังอยู่ดีใหม"

เจ้าหน้าที่สืบสวนกล่าวว่า

"ทางเราได้ออกตามหาแล้วแต่ไม่พบตัวทั้งสามคนเลยคับ"

อธิการบดีกล่าวว่า

"นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี้ย.....!!!!"

     เวลาผ่านไปสามวันหลังการการเกิดไฟใหม้ มีข่าวนักศึกษาเสียชีวิต 7 คนหายสาปสูญอีก 3 คนแต่ต่อมาอีกไม่นาน เจ้าหน้าที่สืบสวนจึงทราบว่าตอนเย็นของวันที่เกิดไฟใหม้ มีนักศึกษา 3 คนออกนอกมหาลัย โดยแอบออกทางประตูหลัง นักศึกษา3คนนั้นคือ Heart , Mago , Nest ซึ่งทั้งสามก็เป็น นักศึกษาที่เข้าร่วมการแปลศิลาโบราณด้วย เจ้าหน้าที่จึงพุ้งเป้าไปที่นักศึกษาทั้งสามว่าเป็นผู้ก่อเหตุ และขโมยข้อสรุปของศิลาแล้วรีบหนีไป

     เวลผ่านไป 2 ปีข่าวสารเรื่องราวต่างๆของมหาลัยได้จางลงไปตามวันเวลา แต่ในช่วงเวลานั้นเองก็มีข่าว ใหญ่เกี่ยวกับคำทำนาย ของ จอมเวท Main ผู้ที่ถูกขนานามว่าเป็น 1 ใน 4 จอมเวทผู้ยิ่งใหญ่จากทวีปแห่งมนต์ตรา คำทำนายนั้นมีกล่าวเอาไว้ว่า

"เมื่อราชันย์เก่าหวนกลับ เส้นทางประตูสู่มายาจะเปิดออก ราชาใหม่จะก้าวไป ขว้าอำนาจแห่ง Gods แล้วจึงหวน ฝนทองจะตกจากฝากฟ้า น้ำในธาราจะชื่นเย็น" ข่าวนี้แพร่กระจายไปยังทวีปทั้ง 5 ผู้คนมากมายเริ่มออกตามหาเส้นทางแห่งทวีปมายาเพราะหวังที่จะได้เป็นจอมราชาอย่างคำทำนาย 

     ในขณะเดียวกันก็มีคนมากมายที่ขนานามตนเองว่าเคยไปยัง ทวีปแห่งมายาอยู่มากมายในแต่ละทวีป จนกระทั้งมีเรื่องเล่าขึ้นมาว่ามีคนได้พบเจอกับชายคนหนึ่งที่สวมเกราะสีดำอันทำจากเกร็ดมั้งกรดำที่อาศัยอยู่ในทวีปมายาและยังมีดาบที่ทำขึ้นจากเขี้ยวของ Kraken ปีศาลในตำนานอีกด้วย ผู้คนต่างขนานามเขาว่า N ที่มาจากคำว่า North เพราะคนส่วนมากที่ได้พบกับเขาต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเขาอาศัยอยู่ทางทิศเหนือสุดของ มหาทวีป

จบตอนที่หนึ่่ง

ชื่อตอนต่อไป อดีตความจริงแห่งพระเจ้าเมื่อ 2000 ปีก่อน