อาการิ เกมส์พิชิตใจยัยผีนีทเกมส์

วันอาทิตย์มาเยือนแล้วจ้าาาาาาาาาาา
"ฮ้าว~ อรุณสวัสดิ์ ยัยผี" ผมตื่นขึ้นมาในเวลา8โมง แล้วก็ทักทายยัยผีประจำถิ่น หลังจากที่เมื่อคืนโดนคับไล่
"อะ...โอนี่จัง...." สะ...เสียงทีวี มะ...ไม่ใช่เรอะ!!!!
"ยัยผีเล่นอะไรเนี่ย!!!"
"เปล่าซะหน่อย แค่หาไรดูจากอนิเมะ R 18+ ของนายแค่นั้นเอง [- -] "
"รื้อบ้านคนอื่นเล่นนี่มันสนุกมากหรือไงฮะ!!!!" ยัยผีเอ้ยยัยผี เล่นอะไรไม่เข้าเรื่อง สนุกหรือไงแกล้งชาวบ้านเนี้ย   "เธอจะทำอะไรก็แล้วแต่เธอเหอะ" ผมพูดเสร็จ ก็ดิ่งไปเข้าห้องน้ำทันที 
"กระดาษอะไรเนี้ย" มีกระดาษแผ่นหนึ่ง ม้วนอยู่หลังชักโครก ผมเลยหยิบมาอ่าน "วิธีที่ทำให้ผีที่อยู่ในห้องพักออกจากห้องพักและให้ผู้อื่นเห็น แต่ห้ามให้ผีได้ยินเด็จขาด โดย ผู้อาศัยคนก่อน"  เขาเล่นอะไรกันเนี่ย ช่างเหอะ อ่านต่อดีกว่า "คนที่อยู่ห้องนี่ทุกคนชอบคิดว่าอาการิซังเป็นหญิงคอสที่ชอบแอบในตู้เย็น แต่เธอเป็นผีจริงๆ ความจริง อาการิซังเป็นคนพูดตรงมาก คำไหนคำนั้น แต่คำพูดจะออกมาแบบขวานผ่าซาก ไม่ก็กวนประสาท งั้น...เข้าเรื่องดีกว่า รู้จักอาหารดีใช่ไหม อาการิซังทานเก่งมากเลยล่ะ วิธีง่ายๆเลย แค่ทำอาหารให้อร่อยจนอาการิซังยอมรับก็พอแล้วล่ะ  อ่านจบก็ม้วนเก็บไว้ที่เดิมนะ ^ ^" หืม? ทำอาหารอร่อยๆเหรอ ยากแหะ  แต่...ลองๆหน่อยก็ไม่เสียหายล่ะเนอะ ผมเลยเดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วถามยัยผีอาการิว่า
"นี่ อาการิ เธอชอบกินอะไรหรอ"
"อืม....ชั้นกินได้หมดแหละ ขออร่อยๆก็พอ"
"งั้นมือนี้ชั้นทำให้เอง"
"เชื่อได้ไหมเนี้ย"
"เอาเถอะน่า"
"อะ...อืมๆ"
20นาทีผ่านไป๊
"ว้าว! อะไรเนี้ย น่ากินจัง"
"ออมเล็ตยัดใส้ยากิโซบะเส้นดำน่ะ "
"ทานล่ะนะค้า!/คร้าบ!"
"สุดยอดเลย! ยากิโซบะทะลักออกมาจากออมเล็ตด้วย! ขอชิมหน่อยนะ งั่มๆ" เป็นไงล่ะ ฝีมือปรามาจารย์(?) อร่อยล่ะสี๊~
"อะ...อะไรกัน! นายเล่นอะไรเนี้ย!!! o[]ollll"
"ทะ...ทำไม"
"เส้นโซบะข้างในยังไม่สุกเลย! แถมซอสยากิก็เสีียแล้วด้วย!!! อยากตายหรือไงฮ้า!!!!!!" ฮว้า แย่แล่วๆๆๆๆ
"มะ...แหม่ ก็นะ ชั้นก็็..."
"ไม่ต้องตุ๊กติ๊ก คืนนี้ไปนอนนอกบ้านไป๊!!!!!"
Noooooooooooooo!!!!!!!!!!!!!! อีกแล้วหรอฟร่ะะะะะะะะะ!!!!