สาวน้อยน้ำแข็งแห่งเอเรนเดล
8.0
เขียนโดย เหยินจัง
วันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.48 น.
15 ตอน
15 วิจารณ์
18.97K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน พ.ศ. 2557 20.10 น. โดย เจ้าของนิยาย
13) จี้เข้าไปห้าาาาาาาาาาา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ " เออ...ฉันจะกลับร่างเดิมได้หรือยัง " ฉันเอามือกอดอกเพราะความหนาว
ถึงแม้ว่าบ้านหลังนี้จะใหญ่โตเหมือนพระราชวัง(หน้าบ้านเนี่ยกลับกันเลยค่ะขอบอก)
แต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้ความหนาวด้านนอกไม่ให้เข้ามาได้เลย
คีโต้..หูตั้งนิดๆๆๆมองมาทางฉันก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ๆหยุดยืนอยู่ข้างๆ
พร้อมเอาตัวมาเบียดฉัน " โอ้ย..นายทำบ้าอะไรเนี่ย " คีโต้ยังไม่วายที่จะหยุด
เอาตัวทำท่าเหมือนมันกำลังอ้อนเจ้าของของมัน เอาใบหน้ามาถูๆไถตรงบริเวณไหล่
หน้าสวยๆของฉั้น.................
" เฮ้ยๆๆ มันจักจี้น่ะย่ะ " คีโต้ใช้ปลายหางลูดขา และมันก็เปลี่ยนจากหาง
มาใช้นิ้วจี้เอวฉัน จนฉันอดที่จะดิ้นลงไปกับพื้นไม่ได้ " 55555 พอๆๆ หยุดดดด"
ฉันเอียงตัวซ้ายทีขวาที เจ็บท้องก็เจ็บ เกร็งไปหมดแล้วเนี่ย
" คึๆๆ " คีโต้ยิ้มกว้างเหมือนได้เจอของเล่นชิ้นใหม่ หึ.. แต่ฉันไม่ใช่อย่างงั้นหรอกย่ะ
เท้าฉันยันตรงฝาผนังสีฟ้ามืดแล้วถีบเต็มแรง ตัวบางๆอย่างฉันหลุดออกจากมือนรกได้
แต่เดี๋ยว!!! " ตุบ // โอ้ยย" " ปรากฎว่าฉันถีบแรงหรือเพราะอะไรก็ไม่รู้ทะลุจากอีก
ห้องหนึ่งไปห้องหนึ้ง
และหยุดตรงหน้าตู้เก็บของ สีส้ม ไม้ ฝุ่นนี่แถบกระจาย ลอยขึ้นเป็นสีขาวขุ่น
" 555555 " คีโต้ชโงกมาดู พร้อมระเบิดหัวเราะออกมาจนเห็นน้ำตาที่เล็ดออก
มาอย่างเห็นได้ชัด
" ไรย่ะ.." ฉันมองด้วยโมโหนิดๆ " ปะ..ป่าวว 5555 " คีโต้เอามือกุมท้องตัวเองเอาไว้
แล้วหัเราะออกมาไม่หยุดไม่เว้น หน่อยบังอาจมามองแถมยังไม่คิดจะช่วยอีกน่ะ
ไม่ได้การแล้วค่ะอย่างนี้ต้องชำระแค้น " ฟิ้วๆๆ " ฉันกระโดดออกทางรูที่ฉันกระเดน
ออกมา
แล้วพบว่าตาคีโต้ยัง ไม่หาย หัวเราะอยู่ จึงอนุเคราห์ให้เขาหน่อย
คีโต้มองหน้าฉัน เมื่อรู้ตัวว่าตัวเองจะเผชิญกับอะไร "ฉันช่วยให้น่ะ "
" ห้ะๆๆ อะ ... อะไรเหรอคับบบ " ฟึบบบบบบ .....................................................................................................
..............................................................................
.......................................................ง
................................................
...................................................
"..........................."
" 5555555 หยุดเธอครับบบ " คีโต้ดินไปมาก่อนจะนั่งดิ้นลงไปกับพื้น
"นี่แหนะๆๆ จะเลิกล้อฉันยังห้ะะะะะ " หึๆๆรู้จักรนานามิคนนี้น้อยเกินไปแล้วห้าาา
นี้แหนะๆอยากเจอแบบนี้ก็ไม่บอกจัดให้ซะเลย โหะๆๆๆๆ จี้ๆๆๆๆ (จี้ทั้งคอ ทั้งเท้า ทั้ง
เอว ปากงับหูอีก เป็นยังไงล่ะ )
ถึงแม้ว่าบ้านหลังนี้จะใหญ่โตเหมือนพระราชวัง(หน้าบ้านเนี่ยกลับกันเลยค่ะขอบอก)
แต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้ความหนาวด้านนอกไม่ให้เข้ามาได้เลย
คีโต้..หูตั้งนิดๆๆๆมองมาทางฉันก่อนจะเดินเข้ามาใกล้ๆหยุดยืนอยู่ข้างๆ
พร้อมเอาตัวมาเบียดฉัน " โอ้ย..นายทำบ้าอะไรเนี่ย " คีโต้ยังไม่วายที่จะหยุด
เอาตัวทำท่าเหมือนมันกำลังอ้อนเจ้าของของมัน เอาใบหน้ามาถูๆไถตรงบริเวณไหล่
หน้าสวยๆของฉั้น.................
" เฮ้ยๆๆ มันจักจี้น่ะย่ะ " คีโต้ใช้ปลายหางลูดขา และมันก็เปลี่ยนจากหาง
มาใช้นิ้วจี้เอวฉัน จนฉันอดที่จะดิ้นลงไปกับพื้นไม่ได้ " 55555 พอๆๆ หยุดดดด"
ฉันเอียงตัวซ้ายทีขวาที เจ็บท้องก็เจ็บ เกร็งไปหมดแล้วเนี่ย
" คึๆๆ " คีโต้ยิ้มกว้างเหมือนได้เจอของเล่นชิ้นใหม่ หึ.. แต่ฉันไม่ใช่อย่างงั้นหรอกย่ะ
เท้าฉันยันตรงฝาผนังสีฟ้ามืดแล้วถีบเต็มแรง ตัวบางๆอย่างฉันหลุดออกจากมือนรกได้
แต่เดี๋ยว!!! " ตุบ // โอ้ยย" " ปรากฎว่าฉันถีบแรงหรือเพราะอะไรก็ไม่รู้ทะลุจากอีก
ห้องหนึ่งไปห้องหนึ้ง
และหยุดตรงหน้าตู้เก็บของ สีส้ม ไม้ ฝุ่นนี่แถบกระจาย ลอยขึ้นเป็นสีขาวขุ่น
" 555555 " คีโต้ชโงกมาดู พร้อมระเบิดหัวเราะออกมาจนเห็นน้ำตาที่เล็ดออก
มาอย่างเห็นได้ชัด
" ไรย่ะ.." ฉันมองด้วยโมโหนิดๆ " ปะ..ป่าวว 5555 " คีโต้เอามือกุมท้องตัวเองเอาไว้
แล้วหัเราะออกมาไม่หยุดไม่เว้น หน่อยบังอาจมามองแถมยังไม่คิดจะช่วยอีกน่ะ
ไม่ได้การแล้วค่ะอย่างนี้ต้องชำระแค้น " ฟิ้วๆๆ " ฉันกระโดดออกทางรูที่ฉันกระเดน
ออกมา
แล้วพบว่าตาคีโต้ยัง ไม่หาย หัวเราะอยู่ จึงอนุเคราห์ให้เขาหน่อย
คีโต้มองหน้าฉัน เมื่อรู้ตัวว่าตัวเองจะเผชิญกับอะไร "ฉันช่วยให้น่ะ "
" ห้ะๆๆ อะ ... อะไรเหรอคับบบ " ฟึบบบบบบ .....................................................................................................
..............................................................................
.......................................................ง
................................................
...................................................
"..........................."
" 5555555 หยุดเธอครับบบ " คีโต้ดินไปมาก่อนจะนั่งดิ้นลงไปกับพื้น
"นี่แหนะๆๆ จะเลิกล้อฉันยังห้ะะะะะ " หึๆๆรู้จักรนานามิคนนี้น้อยเกินไปแล้วห้าาา
นี้แหนะๆอยากเจอแบบนี้ก็ไม่บอกจัดให้ซะเลย โหะๆๆๆๆ จี้ๆๆๆๆ (จี้ทั้งคอ ทั้งเท้า ทั้ง
เอว ปากงับหูอีก เป็นยังไงล่ะ )
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ