Await'love รับใจไว้หน่อยนะคะ

Cafe Cake
'หาาา????=[]='ฉันอึ้งมากไม่คิดว่าจะเจอพี่เร็วขนาดนี้ นี่ยังไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจเลย=[]="
 
'นี่ๆ เห้ ฟังอยู่เปล่ามานามิ - -?' ฉันอ้าปากค้างพักใหญ่ไม่ได้ฟังที่ริมะพูดเลยย
 
'มานามิ ตอบทีเถอะะะะ!!- -'
 
'ห้ะ?'
 
'เธอไปขอโทษพี่แอลตินสิ ไหนๆก็เจอกันเเล้วนะพี่ก็เห็นพวกเราแล้วด้วย'
 
'เอ่ออ..คือ ยังไม่พร้อมเลย'
 
'แล้วอีกกี่ชาตกว่าเธอจะพร้อมอ่ะไม่พร้อมตลอด เธอเคยคิดว่าตัวเองพร้อมบ้างรึยังเถอะ- -?'
 
'ก็...- -' เถียงไม่ออก- -
 
ตึกๆๆตึกๆๆๆๆ ตอนนี้ใจฉันเต้นรัวมากเลยอ้าาาาาTOT
ตึกๆๆ ฉันเริ่มเดินไปหาพี่แอลติน TT
 
แล้วก็มายืนอยู่หน้าพี่จนด้ายยยยยTT
 
 
'พะ พี่แอลติน'
 
'หา?เรียกพี่เสียงสั่นขนาดนั้น พี่น่ากลัวรึเปล่าละเนี่ย^^'ใช่เวลามาล้อเล่นมั้ยเนี่ยยย- -
 
'ปะ เปล่าค่ะ คือ...'
 
'คือ?' ตึกๆหัวใจเ้นแรงไม่หยุดพี่อย่ารีบสิคะTT
 
'คือ..'โอ้ยยย- -พูดไม่ออก
 
'คือ-w-'
 
'คือหนูจะบอกว่าพี่ไม่ได้น่ากลัวเลยค่ะ^^'ไม่ใช่จริงๆเราไม่ได้จะพูดเ้เบบนี้- -
 
'5555ที่แท้เรื่องนี้นี่เอง'
 
'คะ ค่ะ55' ไม่ตลกเลยสักนิดอ่ะ- -
 
'มานามิมาทำอะไรหละ?'
 
'อ่อ พอดีจะพาริมะมากินเค้กด้วยกันอ่ะคะ-w-' พี่จะคิดว่าเราเห็นแก่กินม้ายยย
 
'หรอแต่ตอนนี้ริมะไม่อยู่เเล้วนะ^^' ฉันรีบหันไปมองแต่ไม่เจอเลยหายไปไหน?- -
 
'เอ่ออ จริงด้วยคะ- -'
 
'ไปกินเค้กกับพี่ที่สวนสาธารณะก็ได้นะนี่ก็4โมงแล้วรีบกินรีบกลับบ้าน^^'
 
'อ่อคะ'
 
แล้วฉันกับพี่แอลตินก็มาถึงสวนสาธารณะกันตอน4โมงครึ่ง ฉันกินเค้กรสวนิลาส่วนพี่แอลตินกินรส
ช็อกโกแลตฉันมีความสุขมากๆเลยย ตอนนี้เราก็คุยกันไปเรื่อยเปลือยจนตอนนี้เวลาก็ผ่านไป2ชม.
ฉันอยากกลับบ้านพี่เลยโทรให้คนขับรถมารับ ช่วงนี้หน้าหนาวฉันเลยไม่ค่อยอยากอยู่นอกบ้าน
ฉันไม่ชอบที่อากาศหนาวเป็นสุด แต่ตอนนี้หนาวมาดเลยอ่ะ ซู่ววว ไม่สบายแหงๆTOT
 
'ซู่ววว- -'
 
'มานามิหนาวหรอ มานี่สิ เดี่ยวสักพักหิมะคงตกเราไปอยู่ตรงศาลากันก่อนเถอะ'
 
'คะ ค่ะ' พูดจบฉันก็ล้มลง
 
'มานามิ!' ฟึ่บบ 
 
ผมเข้ามารับตัวมานามิได้ทันก่อนเธอจะล้ม เห้อ น้องสาวคนนี้นี่นะ^^เป็นเด็กที่ต้องดูแลอย่างดี
จริงๆเลย
 
'ยะ ยังไม่ได้พูดเลย' อยู่ๆมานามิก็ูดอะไรขึ้นมาคงละเมอล่ะสิ
 
'วะ ว่า ขอโทษพี่ทุกเรื่อง ยังไม่ได้พูดเลย' ขอโทษผมเหรอ น่ารักจริงๆเล้ยย^^เห้อ 
 
'ไม่ต้องขอโทษพี่ก็ได้นะ^^' แล้วอยุ่ๆผมไปพูดกับคนหลับทำไมเนี่ยย- -
 
'หนูชอบพี่ด้วยนะ' อะไรนะ เมือ่กี้น้องบอกว่า่ชอบผมด้วยหละ ไม่ฝันหรอกไม่ฝันจริงๆใช่ไหมครับบเนี่ยย
 
'พี่ก็ชอบมานามินะ' แล้วผมไปบ้ายอกับน้องทำไม?- - ไม่ๆแต่เมื่อกี้น้องบอกชอบผม ผมบอกชอบ
กลับไม่แปลกเนอะ
 
แล้วผมก็จุ้ปปากน้องสาวผู้อ่อนแอคนนี้ไปทีนึงก่อนที่รถจะมารับกลับบ้านตอนนี้มานามิคงหลับอย่างมี
ความสุขสินะ ผมหละรู้สึกดีจริงๆที่ได้คอยดูแลมานามิถ้าเะป็นอย่างนี้ตลอดไปเลยคงดีถ้าผมไม่ต้อง
กลับ............... เห้อ