Await'love รับใจไว้หน่อยนะคะ

ริมะ

สุดยอดเลยยยย! วันนี้พี่แอลตินทำเป็นบังเอิญมาเจอเราเพื่อง้อน่ารักมากกเบยยพีชายสุดหล่อ แต่ฉัน

ยังไมได้ขอโทษพี่แอลตินเลยทำไงดีหละเนี่ยพรุ่งนี้ไปหาริมะที่บ้านดีกว่าไปปรึกษาว่าจะทำยังไงดu

>< ง่อววว์คืนนี้จะฝันถึงพี่แอลตินหละะน้าาา

 

 

แอลติน

ทุกคนครับบ!!วันนี้ผมง้อมานามิมาครับ ผมเจอมานามิตลอดการเดินทางแถมเธอยังถามว่าผมเหนื่อย

มั้ยอีก ผมเขินเลยยครับทุกคนผมเขิน55555น้องคนนนี้จะทำผมบ้าเเล้วนะครับเนี่ยย!! แต่ยังไงผม

ก็ได้หอมแก้มเธอฟอดใหญ่ตอนเธอหลับแล้วหละครับบ^0^

 

เวลาผ่านไปทั้งสองคนก็นอนหลับไปอย่างอ่อนแรง~~

 

08:00 น.

ตึกๆๆๆ

 

'คุณแม่คะ'

 

'อะไรจ้ะ มานามิ'

 

'วันนี้หนูขอไปบ้านริมะได้ไหมคะ'แม่จะให้ม้ายยยยเนี่ยยย-0-

 

'ได้จ้ะลูก^^'

 

'ขอบคุณนะคะคุณแม่ รักแม่ที่สุดเลยค่ะะ^()^'

 

'จ้าๆ แม่ก็รักลูกนะ' ขอให้แผนลูกสำเร็จน้าาแม่จะรอดู^^

 

 

บ้านริมะ

 

กริ้งๆๆ ฉันกดออดหน้าบ้านริมะเชื่อได้ว่าเธอต้องตื่นเพราะเสียงนี้แน่ๆ- -

 

กริ้งๆ

 

กริ้งๆ

 

'จ้าๆ มาแล้วรีบอะไรนักหนาเนี่ย- -' ริมะมาเปิดประตูบ้านด้วยสิหน้างัวเงียอย่างหนักบอกแล้วว่าเธอ

ตต้องเพิ่งตื่นแน่ๆ- -

 

'ไม่มีใครรีบเลยนะ เธอแหละช้ามากกกกกกกก~~~~~~~~~~~~'

 

'จ้าๆ แม่คุณหนู- -' 

 

'อย่าเรียกฉันอย่างงั้นได้ม่ะะ- -'

 

'จ้าๆ มานามิ- -'

 

'นี่เธอไม่คิดจะชวนฉันเข้าบ้านเลยรึไงกันย่ะะ' - - พูดออกไปหลังจากยืนมานานมากล้ะ

 

'จ้าๆ เชิญค่าาา'

 

ตึกๆๆๆ  แอ้ดด ฟึ่บบบ!!

 

ฉันเดินเข้ามาในห้องของริมะเป็นห้องที่เรียบง่ายเหมือนเคยไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงสักนิดแต่กำแพง

ห้องเต็มไปด้วยรูปคู่ของริมะกะเซจิ ฉันหมั่นไส้ซะจริงงเฟ้ยยชิๆๆๆๆ

 

'เธอมาถึงบ้านฉันมีอะไรรึเปล่า'

 

'แน่นอนย่ะ- -'

 

'เรื่อง?  พี่แอลติน?'

 

'แน่นอนอยู่แล้ว'

 

'มีไรอ่ะ- -'

 

'ฉันจะขอโทษพี่เค้ายังไงดี- -อ่ะ'

 

'ก็เดินเข้าไปหาเหมือนทุกครั้งเเล้วพูดว่า ขอโทษนะคะสำหรับทุกเรื่อง แค่เนี้ยยย'

 

'แค่เนี้ยหรอ??'

 

'ช่ายยยยยที่สุดด'

 

'แต่ฉันอายเป็นนะเฟ้ยย- -'

 

'ไม่เห็นเป็นไรเลย ถ้าคิดว่าเธอผิดก็ขอโทษซะแค่นั้นแหละน่าา'

 

'หรออ-w-'

 

'จ้าๆๆ^^'

 

'แล้วถ้าไม่สำเร็จหละะ'

 

'พี่แอลตินไม่ใจดำขนาดนั้นหรอกมานามิ- -'เออเนอะพี่ออกจะใจดียยย์

 

'ขอบใจนะริมะ'

 

'จ่ะ สมหวังเร็วๆนะ'

 

'งื้มๆ นี่วันนี้เธอไปกินเค้กกับฉันมั้ยย??'

 

'ไปสิ ไปอยู่แว้วววว^0^'

 

'เอ่อ ไปแต่งตัวซะ- -'

 

'รอแปปน้าาเพื่อนรักกก <3 '

 

'- -'

 

ฟึ่บๆๆฟับฟึบบฟับบบๆๆๆๆ

 

'เสร็จแล้วววว^0^'

 

'ไปกันเถอะ ' ริมะแต่งตัวสวยกว่าฉ้านนนนนนนTOT

 

'เธอหนะ มาเปลี่ยนเอาชุดฉันไปใส่เดี่ยวนี้นะ นั่นมันธรรมดาเกินกว่าจะไปกับไอดอลไวใสอย่างฉัน'

อึ้ก ยายนี่นี่นะะหลงตัวเองเหมือนเดิมนี่สินะเพื่อนฉ้านนTT

 

'เออก็ได้ๆ- -'

 

ฟึ่บๆๆฟับๆๆฟับฟึ่บฟับบ

 

'ไปได้ยัง- -??'

 

'เดี่ยว ฉันจะถักเปียให้^^'

 

'เร็วๆด้วยนะ- -'

 

ฟึ่บๆๆฟับฟับฟึ่บฟับบบ

 

'สวยขึ้นล่ะไปได้'

 

'โอเคเพื่อนอยากไปนานและ- -'

 

 

Cafe Cake

 

'เห้อออ~วันนนี้ผมมาซื้อเค้กที่มานามิชอบครับแต่วันนี้มานามิหายไปจากบ้านแต่เช้่าเลย- -'

 

กิ้งๆ ปัง

 

เสียงเกิดประตูกลิ่นน้ำหอมนี้ทำให้ผมต้องหันไปมองหน้าประตูนั่น!! สิ่งที่เห็นครับสิ่งที่ผมเห็นนั่นคือ

นางฟ้ามานามิ วันนี้เธอสวยมากเลยครับบผมชอบมากเลยยแต่มีริมะด้วยครับเธอมากินเค้กกัน

เรอะเเล้วที่ผมถืออยู่นี่เธอจะได้กินป่ะเนี่ยย- -

 

'นี่มานามิ!!' ริมะเรียกฉันเสียงดัง

 

'หา???'

 

'หาไรหละไม่ต้องหาเลย นั่น!! พี่แอลติน!'

 

'หาาาาาาา=[]='