Prince and The maid สะดุดรักเจ้าชายกับยัยแม่บ้าน
เขียนโดย 
บิวตี้มิสเครียยย
วันที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 22.47 น.
แก้ไขเมื่อ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2557 23.20 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) เจ้าชาย?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความไม่มีอะไรจะหงุดหงิดมากไปกว่านี้อีกแล้ว บ้าจริงๆ ทำไมวันเปิดเทอมแรกของฉัน
ถึงจะต้องมีภาระมากมายขนาดนี้ (แค่โดนน้ำกระฉูดใส่เนี่ยนะ?) ดูสิ ถ้ามีใครมาเห็นเข้า
ฉันจะต้องอับอายมากแน่ๆ ><
แต่ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าหมอนั่นมันเป็นใคร มันต้องชดใช้ !!
หลังจากที่ฉันเปลี่ยนเสื้อเสร็จ(พอดีว่าวิ่งไปมันเลยเร็ว - - ) ฉันรีบใส่ตรีนหมา
เพื่อมา มหาลัยโดยเร็ซเพราะถ้าช้าฉันคงจะโดนทำโทษ และอีกอย่างนึง..
วันนี้เป็นวันรับน้อง..
ฉันจะต้องเจออะไรบ้าง?
แต่อย่างเดียวที่ฉันต้องการคือ
ได้ล้างแค้นไอ้เจ้าบ้าขับรถสปอร์ตสีแดงนั่นให้ได้!!
หอประชุม เวลา 8.30 น.
เครียด แถวมันจะยาวไปไหนว้าา กะอิแค่หอประชุม
ฉันทำหน้าหัวเสียอย่างหนักจนผู้ชายที่อยู่ตรงหัวแถวนั้นมาจับมือฉันแล้วลากฉันไปยืนข้างหน้าเขา
ฉันงงมาก ทำไมเขาถึงลากฉันมาอยู่ข้างหน้า ผู้หญิงหลายๆคนปลายตามองมาทางฉันแล้วแอบจิก
ตาเบาๆมา ดูเหมือนจะอิจฉาฉัน เพราะจากที่คำนวณดูแล้ว ผู้ชายคนนี้หล่อไม่ใช่ย่อย
ผมบลอนด์สีทอง หน้าขาว ปากอมชมพู ดวงตาสีน้ำตาล ดูดีมากๆ แต่ว่าทำไม..
"เรื่องเมื่อเช้าหน่ะ ขอโทษนะ"
"เรื่องเมื่อเช้า?" ห้ะ หรือว่าาา?
"สปอร์ตสีแดง.."
" อ๋อ นายนี่เอง ไอ้คนไร้มารยาท!! ขับรถยังไงไม่ดูตาม้าตาเรือ ไม่เห็นหรอว่าคนเขา
เดินอยู่ จะลงจากรถมาขอโทษก็ไม่มี รู้มั้ยว่าคอนโดฉันมันไกลแค่ไหน ฉันต้องเดินกลับไปเนี่ย
ถ้าขาฉันมันบวมเนี่ย ฉันจะโทดนาย หน้าตาดีซะเปล่าแต่นิสัยแตกต่างกับหน้าตากันริบรับ
คิดว่าเป็นใครมาจากไหนห้ะ? ใหญ่มากเรอะไง? เรียกพ่อมาคุยกันหน่อยดิ๊ โด่วเว้ยยย"
" ... " , " คือว่า พอฉันหน่ะ"
" พระราชาสเด็จแล้ววว"
" ถวายบังคมพะย่ะค่ะ พระราชา" โผล่มาตอนไหนเนี่ย?
" อืมๆ เกิดอะไรขึ้นหล่ะเนี่ยเจ้าโซล"
เจ้าโซล? โซลไหนว่ะ
" เรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยนะขอรับ สเด็จพ่อ"
" เสด็จพ่อ? หรือว่านาย ??!!! "
" ฉันคือ ปาร์ค เอโซล รัชทายาทคนเดียวของ ตระกูล ปาร์ค หรือเอาง่ายๆก็ ฉันคือ
เจ้าชายโซลไงหล่ะ คิม จีนึน "
" ..... " ถึงกับรับประทานจุดเลยที่เดียวค่ะท่านผู้ชมมมม
" แล้วนี่ก็พ่อฉัน มีอะไรก็คุยสิ อยากคุยกับพ่อไม่ใช่หรอ? "
" เปล่านะ ถ้าฉันรู้ว่านาย แล้วก็พ่อนาย ฉันคงไม่ แล้วก็ อะ เอ่อออ "
รู้สึกเหมือนมีรังสี สีดำพุ่งเข้ามาในตา (หน้ามืด) แล้วทำให้สติค่อยๆเลือนลาง โลกทั้งโลกหมุนเร็ว
ไว และสุดท้ายคือ หลับอยู่ในห้วงนิทรา เอาง่ายๆก็ สลบนั่นแหละ - -
" คิม จีนึน !!!!"
----------------------------------------------------------------------------------
End Chapter 2
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
