Bad Tattoo

น้ำแข็งที่อ่อนโยน

เที่ยง

ฉันกับดอกแก้วกำลังขี่จักรยานกลับบ้านเพราะอะไรน่ะหรอ หิว เหตุผลเดียวสั้นสั้นที่ไม่ต้องมีคำอธิบายใดใด^^

โอ๊ะ

รถใครน่ะ??

อยู่ดีดีก็มีรถสปอร์ตสีน้ำเงินเข้มเข้มมากมากมาจอดดักหน้ารถจักรยานของฉันกับดอกแก้วได้พอดี และคนที่ลงจากรถมานั้นไม่ใช่ใครเลย 'ซันชาย' หมอนี่จะมาที่นี่ทำไมกันในเมื่อฉันอุส่าหนีมาที่นี่เพื่อที่จะอยู่อย่างสงบแต่เขากลับตามมาทำให้ฉันรู้สึกเศร้าใจอีก ทำไมถึงหนีกันไม่พ้นสักทีล่ะ

"นี่น้ำแข็งคิดว่าหนีมาแบบนี้แล้วมันจะช่วยให้อะไรดีขึ้นงั้นหรอ?"

"ฉันไม่ได้ต้องการให้อะไรมันดีขึ้น แต่ฉันมาที่นี่เพื่อที่จะสงบจิตรสงบใจต่างหาก"

"หมายความว่ายังไงสงบจิตรสงบใจ??"

"นี่ต้องให้ฉันอธิบายหรอ คนอย่างนายน่ะมันจะไปเข้าใจอะไร"

"เธอก็ลองพูดมาสิบางทีฉันอาจจะเข้าใจก็ได้"

"ฉันแค่คิดว่า นายไม่คิดจะจริงจังกับใครเลย นายมันเห็นแก่ตัวปั่นหัวให้ฉันสับสนและใหฉันตายใจใช่มั่ยล่ะนายมันแย่ที่สุด"

ฉันขึ้นเสียงแบบโมโหเมื่อคิดย้ำเรื่องพวกนี้มันทำให้ฉันปรี๊ดแตกขึ้นมาเลยตอนนี้ฉันโมโหสุดขีดแล้วนะ

"ฉันอาจจะไม่คิดจริงจังกับใครนะแต่เป็นเพราะฉันจะจริงจังกับเธอเท่านั้น และอีกอย่างฉันไม่ได้ปั่นหัวเธอบางทีมีแต่เธอที่ปั่นหัวฉันมาทำให้ฉันรักแล้วคิดจะไม่สนใจกันดื้อดื้อแบบนี้เนี่ยนะ"

"ฉันปั่นหัวนาย? นายบ้าไปแล้วหรือไงแล้วที่สำคัญนายไม่ได้รักฉันนายรักยัยส้มโอเน่านั้นไม่ใช่หรือไง อย่ามาพูดโกหกแบบนี้คนไม่จริงใจ"

"นี่ เธอกำลังจะเข้าใจผิ......"

"ซันชายขาาาาาาาาาาาา"

ซันชายยังไม่ทันจะพูดจบก็มีเสียงแหลมปรี๊ดดด ดังแทรกขึ้นมาจากด้านหลังของหมอนั้น และพอฉันมองดีดี เหอะไม่ผิดเลยยัยส้มโอเน่าตามมาจนถึงที่นี่เลยงั้นหรอกล้ามากนะที่มาล้วงคอแมวทีกำลังจะตื่นแบบนี้เดี๋ยวรู้เลย 

"ส้มโอ นี่เธอตามมางั้นหรอ"

เสียงของซันชายที่ฟังดูจะตกใจนิดนิด

"ใช่ค่ะส้มโอตามมาก็แหมพี่เก๋ไก๋บอกว่าที่นี่อากาศดีแถมช่วงนี้ส้มโอก็รู้สึกเหนื่อยเลนถือโอกาสมาเที่ยวซะเลย^^"

"ที่นี่ไม่ใช่สวนสาธารณะนะที่ใครจะเข้าออกก็ได้น่ะ"

ฉันพูดแบบเสียงจิกจิกนิดหน่อยให้ยัยส้มโอรับรู้ว่าฉันไม่พอใจ

"เอ้า ก็ที่นี่เป็นรีสอร์ทไม่ใช่หรอยะ อีกอย่างฉันโทรจองที่พักแล้วด้วยถึงเธอจะเป็นเจ้าของไร่แต่ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไล่ลูกค้าออกไม่ใช่หรือไง"

"มันก็ถูกแต่ถ้าฉันหาเหตุผลที่สมควรไล่พวกเธอสองคนออกไปได้ล่ะยังจะหน้าด้านอยู่ไหม"

ฉันพูดแบบเป็นต่อ

"ถึงเธอไล่ฉันก็ยังจะอยู่ต่อ"

เสียงของซันชายทำให้ฉันรู้สึกไม่พอใจมากนี่พวกเขาสองคนจะหน้าหนากันไปถึงไหนนะ คนสวยรำคาญ

"ถ้าคิดว่าอยู่ได้ก็อยู่ไป"

ฉันพูดพลางขี่จักรยานออกไปจากที่อันวุ่นวายนี้ทันที โอ๊ย ไร่ของฉันที่อากาสบริสุทธิ์ถูกทำลายโดยกลิ่นส้มโอเน่าไปหมดแล้ว >< ฉันต้องทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะ

"เปิดห้องครับ"

"ห้องหมดแล้วค่ะ"

"หมด?"

"ใช่ค่ะมีคนมาจองไว้ก่อนหน้านี้แล้วเสียใจด้วยนะคะ"

ผมเดินออกมาแบบเซ็งเซ็งออกมาจากเคาท์เตอร์ไม่อยากจะเชื่อไม่มีห้องพักให้ผมเลยเยี่ยมให้มันได้อย่างนี้สิอยากมาง้อเขาแต่กลับไม่ได้เริ่มอะไรเลย คนหล่อเซ้ง

"ซันชายคะ นอนกับส้มโอก็ได้ค่ะ พอดีว่าห้องของส้มโอเป็นห้องใหญ่น่ะคะ"

"ไม่เป็นไรหรอกเธออยู่ไปเถอะ"

"โถ่ ซันชายขายัยนั้นมันไม่เห็นสนใจคุณเลยทำไมคุณต้องทำให้มันแบบนี้ด้วยส้มโอไม่เข้าใจ"

"เพราะฉันรักน้ำแข็งไงจบมั้ย"

ผมต้องทำให้น้ำแข็งรักผมให้ได้ด้วยเกียรติของซันชายเลย ไฟท์ติ้ง แต่ตอนนี้หาที่นอนก็เถอะ..............