Bad Tattoo
เขียนโดย prettypung
วันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.08 น.
แก้ไขเมื่อ 3 กันยายน พ.ศ. 2557 19.32 น. โดย เจ้าของนิยาย
24) Ch11................11
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความน้ำแข็งที่อ่อนโยน
"พี่เก๋ไก๋ครับ ทำไมน้ำแข็งไม่มาซ้อมล่ะครับ"
ผมถามพี่เก๋ไก๋อย่างสงสัยเพราะไม่ค่อยได้เห็นหน้าเลย
"อ๋อ น้ำแข็งขอลาไปเยี่ยมแม่สักอาทิตย์หนึ่งน่ะค่า"
คำตอบของพี่เก๋ไก๋ทำเอาผมถึงกับอึ้งนิดนิด ไม่รู้สิทำไมมันถึงรู้สึกว่าพอไม่เจอน้ำแข็งสักวันหรือแค่ชั่วโมงเดี๋ยวก็แทบจะบ้าแล้วบางทีถึงกับกินไม่ค่อยได้นอนไม่ค่อยหลับเพราะกลัวว่าจะไม่คนมาแย่งเธอไปมันทำให้ผมไม่อยู่สุขเลยแม้แต่น้อย
"ไปเยี่ยมแม่ ที่ไหนครับ"
"อุตรดิตถ์น่ะจ่ะ"
"อุตรดิตถ์!!"
"อื้ม เห็นบอกว่าเป็นไร่ล้อมรักน่ะจ่ะ"
"งั้นหรอครับ พี่เก๋ไก๋ครับแล้วน้ำแข็งจะกลับเมื่อไหร่"
"ไม่รู้เหมือนกันน่ะ เห็นบอกว่าแค่อาทิตย์เดียวคงจะประมาณวัน อังคารล่ะมั้ง"
"งั้นผมลา อาทิตย์นึงนะครับ ลา"
พูดจบผมเดินออกจากห้องซ้อมแล้วตรงดิ่งไปที่ห้องพังของผมทันที เก็บกระเป๋าเรียบร้อยทุกอย่างโอเคแต่ระหว่างที่ผมจะออกจากห้องก็เจอ..
"อ้าวไอ้ซันแกจะไปไหนวะ"
ไอ้สปริงที่มาไม่ให้ซุ่มให้เสียงพูดขึ้นมาแบบขัดจังหวะคนกำลังรีบ
"ไปต่างจังหวัด ลางานอาทิตย์นึงนะบาย"
พูดจบผมจึงปรี่ออกมาทันทีไม่รู้ทำไมมันถึงต้องรีบร้อนขนาดนี้ทำอย่างกับว่าจะไม่ได้เจอน้ำแข็งอีกต่อไป ทำไมนะตั้งแต่มีเธอเข้ามาในใจผมก็อยู่ไม่เป็นสุขอีกเพราะมีแต่ใบหน้าหวานหวานของเธอเข้ามาก่อกวนจิตใจผมตลอดจนบางทีผมรู้สึกลำคาญตัวเองที่หงุดหงิดและอาจจะทำเป็นเย็นชาใส่แต่มันก็ทำให้ผมรู้แล้วว่าผู้หญิงที่ชื่อ น้ำแข็ง สำคัญกับผมมากแค่ไหน ตอนนี้ในใจผมมีแต่ชื่อเธอ และคำว่า คิดถึงอยู่เต็มไปหมดเลย
อุตรดิตถ์
ว้าววววว ตอนเช้านี้อากาศดีจัง^^ ร้สึกดีจนอยากจะเก็บบรรยากาศนี้ใสกล่องเอากลับกรุงเทพเลย
เอาเป็นว่าไปดูรอบรอบไร่ดีกว่าเพราะเมื่อวานมายังไม่ทันได้สำรวจอะไรเลยก็กินกินกินไปซะจนไม่ได้สนใจสิ่งรอบตัวเลย
"ดอกแก้วจ๊ะ"
ฉันเอ่ยเรียกชื่อดอกแก้วเต็มๆเสียง
"ค๊าาาาา มีอะไรหรือเปล่าคะพี่น้ำแข็ง"
"ไปขี่จักรยานเล่นกันเถอะ"
"จะดีหรอคะ"
"ทำไมจะไม่ดีล่ะไปกันเถอะ"
"ค่ะ^^"
ว้าาาาาาาาาาาาาา ลมเย็นสะบายแถมยังมีองุ่นสดสดไร่สารพิษให้กินอีกอะไรมันจะสุขใจได้ขนาดนี้นะ ฉันแทบลืมความทุกข์เมื่อตอนอยู่ที่กรุงเทพไปหมดเลย
"คุณหนูครับขี่ดีดีนะครับมันอันตรายระวังหลุมโคลนด้วยนะคร้าบบบบ"
"คร้าาาาาาาาาาาาาาาาาา"
คนที่นี่ยังเหมือนเดิมเลยนะยังเห็นฉันเป็นเด็กอยู่เรื่อยทั้งทั้งที่ตัวฉันมันก็ไม่ได้เล็กขนาดนั้นนี่นา น้อยใจนะเนี่ย -3-
ฉันคงยังไม่ได้บอกสินะว่าด้านล้างของภูเขาน่ะเป็นพวกสวนผลไม้ และอีกด้านก็เป็นดอกไม้และที่สำคัญเลยนะด้านบนน่ะจะเป็นรีสอร์ทซึ้งบ้านฉันก็ตั้งอยู่บนนั้น 555 ฉันนี่เกิดมาโชคดีจังนะที่มีบรรยากาศดีดีแบบนี้ล้อมลอบอยู่เต็มไปด้วยความสดใสไม่มีมลพิษฉันไม่อยากจากที่นี้ไปเลยเพราะมันคือหัวใจสำคัญของฉัน ฉัน รัก ที่ นี่ ^^................................
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ