Bad Tattoo

น้ำแข็งที่อ่อนโยน
 
 
 
 
 
 
"เอาล่ะเอาล่ะ พี่จะอธิบายเกี่ยวกับอัลบั้มของพวกเราที่จะทำขึ้นนะจ๊ะ ชื่ออัลบั้ม Cup cake ชื่อเพลงแรกที่เราจะเดบิ้วคือ  Sweet cake ซึ้งคนที่จะมาสอนเต้นให้เรามีสองคนนะจ๊ะคือ ครูหวาน และซันชายจ่ะ^^"
 พี่เก๋ไก๋อธิบายเกี่ยวกับโปรเจ็กที่จะเดบิ้วพวกเราทั้งห้าอยู่ซึ้งมันก็ทำให้ฉันเกิดความคิดประหลาดขึ้นมาเพราะว่า ไอ้ชื่อเพลงน่ะสิ อยากจะบ้าตาย
 
"งั้นพี่จะอธิบายนะจ๊ะ เพลงนี้จะมีท่าเต้นสองสไตล์ คือหนึ่งเต้นแบบแบ๊วๆน่ารัก ซึ้งพี่จะสอนเองและสองเต้นแบบท่วงท่าเท่เท่ซันชายจะสอง"
 เอิ่มอยากจะบอกพี่หวานว่าไอ้สิ่งที่พี่พูดมาฉันพอเข้าใจนะคะแต่ฟังจากชื่อเพลงแล้วมันไม่น่าจะเต้นแบบเท่เท่ได้หรอกมั้ง
 
"มาเริ่มกันเลย จะได้ไม่เสียงเวลา"
 ซันชายพูดพลางเดินไปนั่งรอที่โซฟาเป็นอันว่ายังไม่ถึงทีฉันสอน ประมาณนี้ แหมฉันไม่อยากจะเต้นสักเท่าไหร่เลยเพราะฉันเป็นโรคประหลาดน่ะสิร่างกายไม่ค่อยจะขยับตามเพลงนักหรอกนะ
 
"ค่อยค่อยเต้นตามนะจ๊ะ หนึ่งสองสามแอนด์สี่ สองสองสามสี่ หนึ่งสองสามสี่ แอนด์หมุน"
 
ตุ๊บ!!
 
โอ๊ย!!!!!!!
 
ฉันร้องอย่างดังเมื่อพยายามทำตามจังหวะที่พี่หวานบอกแต่มันก็ไม่ได้ผลแถมตอนหมุนยังข้อเท้าพลิกอีกต่างหาก เจ็บชะมัดเลย TT^TT  
 
"เป็นอะไรไหม๊ น้ำแข็ง"
พี่เก๋ไก๋พูดพลางเดินเข้ามาดูและพยายามพยุงฉันให้ลุกขึ้น
 
"เดี๋ยวผมพาไปห้องพยาบาลเองครับ"
 O.O พูดจบซันชายก็ช้อนตัวฉันขึ้นอุ้มแล้วพาฉันเดินออกไปจากห้องเพื่อที่จะไปห้องพยาบาลแต่ก่อนจะพ้นห้องออกมาฉันเห็นสายตาอันดุดันน่ากลัวของ ส้มโอด้วย บรึ๋ยย ขนลุกแหะ
 
"เต้นยังไงไม่รู้เจักระวังตัว เนี่ย ซุ่มซ้ามชะมัด"
 เสียงของซันชายบ่นอุบอิบ มันทำให้ฉันหมั่นไส้เขาเอามากมากเลยแหละ สงสัยจริงว่าทำไมถึงได้เย็นชาแบบนี้นะ ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย
 
" งั้นนายก็ปล่อยฉันลงสิฉันจะได้ เดินไปเอง นายจะได้ไม่ต้องลำบากไง"
ฉันพูดพลางดิ้นเหมือนว่าจะให้เขาปล่อยแต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่สะท้านเอาซะเลย
 
"อยากเดินเองนักก็เดินซะ"
ซันชายพูดพลางวางตัวฉันลงให้เดินเองแต่..
 
 
โอ๊ย !!!!!!!!!!!!!!!
 
จะ..เจ็บอ่ะเจ็บมากมาก T^T แม่จ๋าหนูเจ็บ ฉันล้มลงกับพื้นอีกครั้งมันทำให้ร่างสูงที่ยืนอยู่ด้านหลังเดินเข้ามาหาแล้วอุ้มฉันขึ้นมาอีกครั้ง
 
"อวดดี"
เขาพูดแค่นี้แล้วเดินต่อไปจนถึงหน้าห้องพยาบาลของ ตึกนี้ อันที่จริงคอนโด ของพวกศิลปินที่ BT-Town น่ะ มันอยู่ติดกับตึงของ BT-Twon เลยก็ว่าได้เป็นตึกสองตึกสูงเท่ากันแล้วก็มีเหมือนสะพานที่ทำจากปูนแข็งแรงเชื่อมกันให้เป็นทางเดินแทบทุกชั้นแหนะก็เลยไปไหนมาไหนได้สะดวก
 
ฟึบ
 
นายซันชายวางฉันลงบนเตียงของห้องพยาบาลอยากเบามือแต่มันก็กระทบกระเทือนถึงข้อเท้าทำให้ฉันเจ็บมากมากจนอยากจะกันหูเขาให้ขาดไปเลย
 
"ที่นี่ไม่มีใครอยู่เลยคงจะยังไม่เข้ามากันงั้นฉันจะ นวดข้อเท้าให้ก่อนแล้วกันนะ"
O[]O นะ..นวดเท้าคนอย่างซันชายแห่ง Bad Tattoo เนี่ยนะจะนวดเท้าให้ฉัน OMG ขุ่นพระนี่ถ้าไม่เห็นกับตาเจอกับตัวฉันไม่เชื่อนะเนี่ย เกิดมาก็เพิ่งสัมผัสกับตัวเนี่ยแหละ 
 
"ยะ...อย่าเลย เกรงใจ"
ฉันพูดพลางหลบสายตาคู่นั้นไม่งั้นฉันคงจะละลายเป็นไอน้ำล่องลอยอยู่แถวนี่แน่แน่
 
"ไม่ต้องเกรงใจหรอก ทำไม หรือกลัวฉัน"
"ใครมันจะไปกลัวกันล่ะ"
"งั้นก็ดี"
ซันชายไม่รอรีเขาถอดรองเท้าให้ฉันแล้วค่อยๆนวดที่ข้อเท้าให้ซึ่งแรกแรกมะนก็เจ็บจี๊ดจี๊ดอยู่นะแต่พอเขานวดไปมามันก็เริ่มรู้สึกดีขึ้นมาเลยล่ะทำเอาฉันเคลิ้มเลยแต่.. ไม่ได้ไม่ได้ห้ามเคลิ้มเด็ดขาดขืนเคลิ้มหลับไปโดนซันชายทำมิดีมิร้ายขึ้นมาล่ะจะทำยังไง
 
"นี่ พอได้แล้วน่า>///<"
"ทำไมล่ะ หรือกลัวว่าจะหวั่นไหว"
"อี๋---- ฉันเนี่ยนะจะหวั่นไหวให้นายฝันกลางวันแล้วล่ะ"
"งั้นหรอ ฉันขอพิสูจน์นะ"
:x พูดจบซันชายก็ลุกขึ้นมาแล้วก็ประกบริมฝีปากฉันทันที มันทำให้ฉันอึ้งมากมากเลยทีเดียว เพียงแค่เสี้ยววินาทีมันก็ทำให้ใจของฉันสั่นหวั่นไหว ม๊ายยยยยย ฉันจะหวั่นไหวไม่ได้ ><
 
ผลัก
 
หลังจากรวบรวมสติได้ฉันก็ผลักเขาออกอย่างแรงแต่ทำไมกันเพียงแค่ไม่กี่วินาทีมันทำให้ฉันใจสั่นได้ขนาดนี้หรือว่าฉันจะ...........
 
"หวั่นไหวใช่ไหมล่ะ"
"ไม่ใช่สักหน่อย"
"โกหกไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาหรอกน่า หน้าเธอน่ะแดงยิ่งกว่าลูกตำลึงซะอีก"
"ไม่เกี่ยวหรอกมันก็แค่อากาศร้อน"
อันที่จริงเมื่อกี้อากาศยังปกติอยู่เลยแต่พอ.....มันก็ร้อนผ่าวมาทั้งตัวโดนเฉพาะหน้าเนี่ยร้อนซะจนท่าเอาเนื่อหมูมาว่างคงจะสุกเลย...
 
"ไม่หวั่นไหว อยากลองอีกไหมล่ะ"
ฉันชายพูดพลางจะเดินเข้ามาหาฉันอีกแต่
"หยุดเลย!! นายห้ามเข้าใกล้ฉันนะ"
"ทำไมอีกล่ะถ้าไม่ให้ฉันเข้าใกล่เธอเธอจะเดินกลับห้องเองหรือไง"
"ถ้าใช่ล่ะ"
"ลุกยังลุกไม่ขึ้น อวดดีเกินไปรึเปล่า"
"ยุ่งน่า><"
 
ซันชายไม่ฟังข้อขัดแย้งใดใดเข้าอุ้มฉันขึ้นแล้วพาออกจากห้องพยาบาลไปทันที ที่จริงก็ไม่รู้ว่าจะมาที่นี่ทำไมในเมื่อเขาสามารถทำเองได้ทั้งหมด จะอุ้มมาให้เหนื่อยทำไมกัน 
อีกอย่างนะฉันว่าถ้ากลับไปเจอยัยพวกนั้นฉันคงโดนเกียจเป็นแน่แท้ ฮืออออ เพราะฉันสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างที่อยู่ในตัวของส้มโอ คุณริวขาาาา ช่วยด้วย(เรื่องนี้ริวจะไม่ยุ่ง).....