love mission ภารกิจรัก ทดแทนหัวใจนายจอมกวน

          ’นอนพร้อมกัน!!! นี่กะจะดูดเลือดฉันแทนนมเลยรึยังไง นายจะโหดร้ายเกินไปแล้วนะ’

“นี่คุณจะบ้ารึไง!!! ใครจะนอนกับคุณกันฮะ แค่นี้ฉันก็ไม่มีเวลาเป็นของตัวเองอยู่แล้ว ฉันขอเวลาส่วนตัวบ้างได้ไหม”

ถึงแม้ว่าเธอจะกลัวเขามากแค่ไหน แต่สำหรับเรื่องนี้เธอคงยอมรับมันไม่ได้ เธอจึงจะต้องสู้ สู้เพื่อความเป็นส่วนตัวของเธอ

“ฉันพูดว่านอนพร้อมกัน ไม่ใช่นอนด้วยกัน  ยัยเบ๊อะ”

พูดจบเขาก็ถอยห่างออกไปสองก้าว เธอคงจะกลัวเขามากสินะถึงได้ตัวสั่นอย่างกับจ้าวเข้าขนาดนี้  อย่างน้อยๆเธอก็ช่วยไล่ความว้าเหว่ออกไปจากหัวใจเขาได้บ้างโดยที่เขาเองก็ไม่รู้ตัว

หญิงสาวจัดการเก็บจานอาหารออกมาจากห้องมืดอย่างรวดเร็ว เธอสงสัยมาตลอดว่าเขากินอะไร จะใช่อย่างที่เธอคิดไว้รึเปล่า เมื่อถึงมุมอับลับตาคนเธอก็จัดการเปิดฝาครอบอาหารออก ไม่มีสิ่งใดหลงเหลืออยู่ในจานอาหารนอกจากคราบน้ำแดงๆที่แห้งติดจานอยู่เล็กน้อย แต่มันกลับไม่เล็กน้อยสำหรับเธอ มันกลับทำให้เธอหัวใจจะวาย

’แน่ๆ!!! เลือดแน่ๆ นายนั่นต้องกินเนื้อสดๆที่มีเลือดติดอยู่แน่ๆ ยิ่งได้อยู่บ้านหลังนี้นานเท่าไร ความจริงมันก็ยิ่งแจ่มชัดขึ้นทุกทีๆ จนฉันคิดว่า ฉันจะรู้มากเกินไปแล้ว’

เธอนำจานเข้ามาเก็บในห้องครัวที่ตอนนี้ไม่มีใครอยู่ เธอจึงจัดการล้างจานจนสะอาดหมดจดด้วยตัวเอง  

ในตอนนี้พระอาทิตย์ใกล้จะลับขอบฟ้าแล้ว สิ่งที่เธอวิตกกังวลก็ใกล้เข้ามาด้วยเช่นกัน คืนนี้เธอจะต้องพบเจอกับอะไรที่เธอคาดไม่ถึงอีกรึเปล่า ยิ่งใกล้มืดเท่าไรบรรยากาศภายในบ้านก็ยิ่งวังเวงเท่านั้น

’ใกล้มืดแล้ว ฉันจะทำอย่างไรดี!!! ฉันต้องหาอะไรซักอย่างไว้ป้องกันตัว ใช่ป้องกันตัวจากนายผีดิบ เราต้องหาสิ่งที่ผีดิบกลัวหรือเกลียดมาไว้ไกล้ตัว......กระเทียม!!!’

เธอยืนคิดอยู่นานก่อนที่ภาพกระเทียมจะแว๊บเข้ามาในสมอง เธอมองไปรอบๆห้องครัวหรูหราและลงมือค้นหากระเทียมอย่างเอาเป็นเอาตาย ตู้แล้วตู้เล่าซอกแล้วซอกเล่าเธอก็ยังไม่พบแม้แต่เงาของกระเทียมเลยสักนิด

’หรือว่ามันจะอยู่ในตู้เย็น!!! แต่ใครที่ไหนจะเอากระเทียมไปแช่ตู้เย็นกัน ต้องอยู่ในตู้เก็บของแน่ๆ’

เธอเริ่มลงมือหาอีกครั้งคราวนี้เธอหาในตู้เก็บอุปกรณ์เครื่องครัว

“หาอะไรอยู่หรือครับหนูข้าวตอก”

“ก็หากระเทีย....”

คำพูดต่อจากนั้นหยุดลงทันทีเมื่อเธอรู้ตัวว่ากำลังพูดอยู่กับใคร

“หาอะไรอยู่ครับ”

ลุงแหมบถามย้ำอีกครั้งเพื่อจะได้ช่วยเธอหาอีกแรง

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ หนูแค่จะมาหา...”

หญิงสาวก้มหน้าก้มตามองหาตัวช่วย เธอจะให้ลุงแหมบรู้ไม่ได้ว่าเธอมาหากระเทียมเพื่อป้องกันตัวเองจากนายผีดิบแต่เธอจะบอกลุงแหมบว่าอะไรดีในตู้ที่เธอหามีแต่หม้อ ไห ตะหลิว กระทะ ตะบวย

’กระทะ!!!ใช่แล้วนี่แหละใช่เลย’

“กระทะค่ะ”

เธอตอบสั้นๆแล้วหยิบขึ้นมาโชว์ลุงแหมบที่ยืนมองด้วยความแปลกใจ

“แล้วหนูข้าวตอกจะเอากระทะไปทำอะไรล่ะครับ”

’ก็นั่นนะซิ!!! จะบอกว่าเอาไปทำอะไรดีล่ะ อาหารอะไรก็ทำไม่ค่อยจะเป็นกับเขาด้วย ที่ทำเป็นและทำถนัดก็มีอยู่อย่างเดียวเท่านั้น’

“คือหนูจะเอามา... เอามา ...เอามาต้มไข่ค่ะ”

เธอให้เหตุผลที่ลุงแหมบเองก็คาดไม่ถึงเช่นกัน ลุงแหมบหัวเราะกับเพตุผลของเธอ

“ผมว่าหนูข้าวตอกคงชินกับการใช้กระทะต้มไข่นะครับ แต่ผมขอแนะนำให้ใช้หม้อจะสะดวกกว่า”

ลูงแหมบยื่นหม้อสแตนเลสอย่างดีส่งให้ เธอรับมาอย่างเขินอาย

’ก็มันจวนตัวนี่นาถึงได้ตอบไปแบบนั้น แล้วก็ไม่มีกฎหมายข้อไหนห้ามใช้กระทะต้มไข่ซักหน่อย’

“ถ้าหนูข้าวตอกหิวไม่ต้องทำเองหรอกครับ ผมจัดอาหารไว้ให้แล้ว”

ลุงแหมบผายมือเชิญเธอไปที่โต๊ะอาหารก่อนจะเปิดฝาครอบให้เธอดู มันคือสปาเก็ตตี้ซอสมะเขือเทศสีแดงสดแสนจะน่ากิน 

’ถ้านี่เป็นสิ่งเดียวกะที่นายผีดิบนั่นกินล่ะก็ มันต้องมีส่วนผสมของเลือดอยู่แน่ๆ เลือดสดๆที่ฉันจะต้องเป็นรายต่อไป’

หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอก่อนจะชวนลุงแหมบเปลี่ยนเรื่องคุยทันที

“แล้วลุงแหมบจะไปไหนคะ แต่งตัวหล่อเชียว”

“ซื้อของครับ หนูข้าวตอกต้องการอะไรหรือเปล่า” ลุงแหมบตอบยิ้มๆ

’ไม่นะ!!! ลุงจะทิ้งให้หนูอยู่กับนายผีดิบตามลำพังไม่ได้เด็ดขาดนะ ไม่ได้เด็ดขาด’

                                                          .....โปรดติดตามตอนต่อไป.....