love mission ภารกิจรัก ทดแทนหัวใจนายจอมกวน

7.7

เขียนโดย พรสิริ

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.13 น.

  55 ตอน
  8 วิจารณ์
  53.40K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 18.40 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

38)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

               และแล้วชายหนุ่มก็นำพาเธอมาจนถึงชั้นเจ็ดจนได้ หน้าผาสูงใหญ่โดดเด่นเป็นสง่าเพิ่มความงดงามด้วยสายน้ำที่ไหลลงมาเอื่อยๆ บรรยากาศสดชื่นเย็นฉ่ำปกคลุมทั่วบริเวณ เขาวางเธอลงบนโขดหินข้างน้ำตก ก่อนจะนอนแผ่หราหลับตาดื่มด่ำกับธรรมชาติที่ยากจะหาเจอในชีวิตประจำวัน

หญิงสาวนั่งตัวแข็งทื่ออยู่ที่เดิม เธอไม่อยากจะนึกถึงเรื่องราวที่เคยฝันอีกต่อไป เพราะทุกอย่างที่ดำเนินมา มันค่อยๆกลายเป็นความจริงอย่างช้าๆ เบื่องล่างของหินที่เธอนั่งอยู่นั้นคือแอ่งน้ำขนาดใหญ่ที่ไม่รู้ว่าความลึกเท่าไร 

ชายหนุ่มที่เคยนอนหลับตาอยู่ข้างๆบัดนี้ได้หายไปจากตรงนั้นแล้ว เธอได้แต่มองหาเขาไปรอบๆราวกับเด็กที่พลัดหลงจากผู้ปกครองก็ไม่ปาน ความเงียบเข้าปกคลุมใจเธออีกครั้ง ด้วยความที่เป็นเวลาที่ทางอุทยานใกล้จะปิดทำการแล้ว ผู้คนที่อยู่ชั้นเจ็ดจึงมีแค่เธอและเขาเท่านั้น ซึ่งตอนนี้เขาก็ดันหายไปอีกคน

“นี่!!!นาย ไปไหนน่ะ”

“...”

มีเพียงความเงียบที่ตอบกลับมาเท่านั้น ตอนนี้เธอกลัวทุกสิ่งทุกอย่างรอบข้างไปหมด

“นายว๊อฟเฟิล นายอยู่ไหน ตอบฉันหน่อย”

เมื่อไม่มีอะไรตอบกลับมาเธอจึงตัดสินใจออกไปตามหาเขาเอง แต่เมื่อเธอลุกขึ้นจะยืนบนหิน รองเท้าที่เธอสวมอยู่ก็ลื่นพลืด นำพาร่างของเธอให้ร่วงลงสู่พื้นน้ำเบื่องล่างอย่างรวดเร็ว

“กรี๊ดดดดดดดดด...ตูมมมมมมมม”

เสียงน้ำกระจายทำให้ชายหนุ่มที่กำลังทำมงกุฏดอกไม้อยู่ข้างน้ำตกสะดุ้งเฮือก เขารีบวิ่งไปดูทันที ในใจก็ภาวนาขอให้สิ่งที่เขาคิดอย่าเป็นเรื่องจริงเลย 

ภาพที่ชายหนุ่มเห็นหลังจากที่รีบวิ่งมาด้วยความตกใจคือ น้ำตกที่เอื่อยๆอย่างปกติ ไร้ซึ่งสิ่งใดหรืออะไรที่ตกลงไป เขารีบมองหาผู้หญิงที่มาด้วยทันที

“ข้าวตอก!!! เธออยู่ไหน”

“...”

“ตอบมาซิ เธออยู่ไหน ข้าวตอก!!!”

ความเงียบที่ได้รับมายิ่งทำให้เขาใจหาย หัวใจทั้งดวงกระตุกวูบจนเจ็บปวดไปหมด ชายหนุ่มรีบกระโดดลงน้ำอย่างไม่ลังเล 

ตูมมมมมมมมม!!!

ใต้น้ำอันหนาวเย็นยิ่งทำให้เขากลัวขึ้นไปอีก

’หากเธอจมลงมาในนี้จริงๆฉันจะทำยังไง’

ชายหนุ่มแหวกว่ายควานหาหญิงสาวอย่างบ้าคลั่ง หญิงสาวที่เขาคิดว่า ′คงอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเธอ′

ใต้น้ำลึกที่เต็มไปด้วยโขดหินแอ่งหิน ยิ่งเป็นอุปสรรค์ในการค้นหาตัวเธอเข้าไปอีก เขาพยายามควานหาเธอจนถึงลมหายใจเฮือกสุดท้ายก่อนจะขึ้นมาสูดเอาลมหายใจที่แสนมีค่าเข้าไปจนเต็มปอด 

“ข้าวตอก!!! เธออยู่ไหน ช่วยตอบฉันด้วย ขอร้องล่ะ”

“ข้าวตอก!!!”

เขาดำลงไปหาอีกครั้ง ครั้งนี้มันทำให้เขากลัวขึ้นมาจับใจ ใจหนึ่งก็ภาวนาให้หาเธอเจอโดยเร็ว ส่วนอีกใจก็ภาวนาอย่าให้เจอเธอในน้ำนี้เลย เขาไม่อยากให้เธอจากเขาไป 

’โอ้ พระเจ้า ช่วยผมด้วย ช่วยให้ผมหาเธอเจอสักที ช่วยทำให้เธอปลอดภัยด้วยเถอะ’

เขาว่ายไปตามโขดหินต่างๆพลางภาวนาต่อพระเจ้าให้ช่วยเธอจากอันตรายทั้งปวง เขาเริ่มดำลึกลงไปอีกครั้งใต้โขดหินหนา หัวใจเขาสั่นไหวเจ็บปวดราวกับจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ เมื่อเห็นเส้นผมสีดำลอยพริ้วตามกระแสน้ำไปมาอย่างอ้อยอิ่ง เขาช็อกจนตัวชาเมื่อเห็นใบหน้าของหญิงที่เขาตามหาลอยอยู่เหนือโขดหินที่เขาว่ายผ่านไปมาหลายรอบ เขารีบว่ายเข้าไปเกี่ยวตัวเธออย่างรวดเร็วแล้วรีบพาเธอขึ้นจากน้ำทันที

สภาพอากาศรอบๆเริ่มหนาวเย็นเรื่อยๆ เป็นเพราะแสงอาทิตย์กำลังจะหมดลง ชายหนุ่มช้อนร่างเธอขึ้นมาจากน้ำอย่างรวดเร็ว ก่อนจะวางเธอลงบนพื้นดินใต้ต้นไม้

′อาการเธอดูไม่ดีเลย′

เขาใช้เวลาหาเธอนานเกินไป เขาก้มลงไปผายปอดให้เธออย่างรวดเร็วก่อนจะปั้มหัวใจเธออย่างบ้าคลั่ง เขาไม่อาจยอมรับได้หากเขาต้องเสียเธอไปในสภาพแบบนี้ อย่างน้อยๆ หากเขาและเธอต้องจากกันไปก็ขอให้จากกันตอนที่ยังมีชีวิต มีเลือดเนื้อ มีความรู้สึก ไม่ใช่จากกันด้วยความว่างเปล่าเนื้อตัวเย็นชืด ไร้ซึ่งความรู้สึกแบบนี้

“โอ้พระเจ้า ไม่นะ ข้าวตอกเธอฟื้นสิ อย่าจากฉันไปไหน ขอร้องล่ะ อยู่กับฉัน”

เขาพูดให้เธอฟังพลางปั้มหัวใจเธออย่างไม่ลดละ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอดีขึ้นเลย หญิงสาวตรงหน้ายังคงแน่นิ่ง เขาพยายามผายปอดเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าปั้มหัวใจเธอไม่เคยหยุดพัก แต่มันก็ไม่มีประโยชน์อะไร

“ฟื้นสิ ข้าวตอก ฟื้นขึ้นมาสิ ฟื้นขึ้นมาต่อลมหายใจให้ฉัน ถ้าไม่มีเธอ แล้วฉันจะอยู่ยังไง ฟื้นสิ อย่าทรมานฉันอีกเลย เธอมีค่าสำหรับฉันมากนะข้าวตอก”

ร่างบางสั่นไหวตามจังหวะการปั้มหัวใจ ชายหนุ่มเริ่มหมดหวังแล้ว น้ำตาใสๆเริ่มหยดลงมายังร่างบาง ชายหนุ่มก้มลงหอมแก้มเธออย่างโศกเศร้าและเจ็บปวด เจ็บใจตัวเองที่ดูแลเธอไม่ดี เจ็บใจตัวเองที่ชอบบังคับขัดใจเธอ เจ็บใจตัวเองที่ช่วยเธอไว้ไม่ทัน เจ็บใจตัวเองที่พาเธอมาตาย เจ็บใจตัวเองที่ยังไม่ได้บอกคำนั้นกับเธอ คำที่เขาแน่ใจแล้ว ว่าคนๆนั้นต้องเป็นเธอคนเดียว และเป็นเธอตลอดไป แต่เขาก็ต้องมานั่งเสียใจ เพราะมารู้ใจตนเองเมื่อตอนที่ทุกอย่างจบสิ้นลงไปแล้ว คำๆนั้นมันจึงดูไม่มีความหมายอะไรสำหรับเขา

“ตื่นขึ้นมาเถอะนะข้าวตอก ตื่นขึ้นมาฟังฉัน สักครั้งก็ยังดี”

’พระเจ้า ผมขอให้เธอฟื้นได้ไหม ขอให้เธอได้มีชีวิตอยู่ต่อไปได้ไหม เพราะชีวิตของเธอมันช่างมีค่ามากกว่าผมซะอีก ช่วยส่งเธอกลับมาต่อชีวิตต่อลมหายใจให้กับผมที จะแลกด้วยอะไรผมยอมทุกอย่าง ช่วยทำให้เธอพื้นขึ้นมาทีเถอะ’

เขาภาวนาถึงพระผู้เป็นเจ้าที่เขาศรัทธา ภาวนาให้ท่านรับฟังคำขอของเขา ภาวนาให้คำขอของเขาเป็นจริงอย่างที่เขาปารถนา ก่อนจะเริ่มช่วยเธอใหม่อีกครั้ง

 

                             .....โปรดติดตามตอนต่อไป.....

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา