love mission ภารกิจรัก ทดแทนหัวใจนายจอมกวน

7.7

เขียนโดย พรสิริ

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.13 น.

  55 ตอน
  8 วิจารณ์
  53.42K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 18.40 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

26)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
                  การตีไข่ของหญิงสาวที่เน้นไปทางดุเดือดเลือดพล่านกำลังทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ชายหนุ่มนั่งมองการทำอาหารครั้งแรงของเธออย่างหวาดเสียว 
’นั่นเธอกำลังระบายความโกรธลงในไข่ถ้วยนั้นใช่ไหม’
“คุณกำลังทำอะไรครับ คุณผู้หญิง!!!”
ชายหนุ่มถามก่อนที่ถ้วยใส่ไข่จะแตกเป็นชิ้นๆ
“กำลังตีไข่ตามที่คุณผู้ชายบอกไงคะ มีปัญหาอะไรหรือคะ”
“ผมนึกว่าคุณกำลังทำสงครามอยู่กับไข่ซะอีก ตีซะแรง”
“ฉันคิดว่าการตีไข่แรงๆจะทำให้อร่อยขึ้น ไม่ใช่หรือ”
สายตาใสซื่อบริสุทธิ์จ้องมองเขาอย่างอยากรู้คำตอบ ชายหนุ่มอยากจะเขกหัวตัวเองนักที่ต้องมาพ่ายแพ้ให้กับแววตาใสๆคู่นี้ทุกครั้ง ทั้งที่พยายามห้ามใจไม่ให้เผลอไผลแล้วก็ตาม
“เฮ้อ...มันคงเป็นสูตรการทำอาหารของคุณสินะครับ”
“ป่าวเลย ฉันพึ่งคิดได้ก่อนจะตอกไข่ใส่ชามนี่เอง”
หญิงสาวพูดด้วยสีหน้าจริงจังสุดๆเรียกเสียงหัวเราะและรอยยิ้มจากคนตรงหน้าไปได้มากมาย หญิงสาวคงไม่รู้สินะ ว่าความใสซื่อของเธอกำลังละลายความทุกข์ในใจเขาลงทีละนิดๆ
“ผมมีเคล็ดลับง่ายๆในการตีไข่มาบอกครับคุณผู้หญิง”
ชายหนุ่มพูดกระซิบราวกับมันเป็นสูตรลับประจำตระกูลหลายพันปี หญิงสาวจึงเอียงหูเข้าไปฟังอย่างอยากรู้เต็มประดา กลิ่นยาสระผมอ่อนๆลอยมาเตะจมูกเข้าจังๆ
“เคล็ดลับความอร่อยคือ...การ...เต้นครับ”
เมื่อได้ฟังเคล็ดลับของเขา เธอก็ตกใจทันที...
“นี่นาย!!!เต้นท่าอะไร ทำไมไม่บอกให้หมด”
“ท่าสบายๆเลยครับ แล้วแต่ถนัด”
“แล้วถ้าฉันถนัดท่าตีลังกา ไข่ไม่หกเละเทะไปหมดเลยรึไง”
เป็นครั้งแรกที่เธอเชื่อเขาอย่างไม่คิดสงสัยอะไร กับเรื่องงานครัวที่เธอไม่แม้แต่จะคิดถนัดเลยซักนิด
“ตั้งแต่เกิดมา ผมยังไม่เคยเห็นใครตีลังกาตีไข่เลยนะครับ แต่คุณผู้หญิงทำได้ สุดยอดจริงๆครับ”
เขาประชดเธออย่างมีความสุข พร้อมกับใส่เครื่องปรุงลงไปในไข่อย่างชำนาญ หญิงสาวเองก็เริ่มตีไข่อีกครั้ง แต่คราวนี้ มันเป็นไปตามจังหวะการโยกหัวของเธอด้วย สเต็ปต่างๆเริ่มลงตัวมากขึ้น จนกลายเป็นเธอยืนเต้นยุ๊กยิ๊กๆอยู่ข้างๆเขาทั้งที่ไม่มีดนตรีเปิดเลยสักนิด ชายหนุ่มกำลังจดจำภาพเธอในชุดนักเรียนสวมผ้ากันเปื้อนยืนหลับตาเต้นยุ๊กยิ๊กๆอย่างมีสต็ปเป็นของตนเอง จนลืมตีไข่ไปเสียสนิท เขาต้องใช้ความพยายามอย่างหนักที่จะไม่หัวเราะเสียงดังจนทำให้เธอหลุดจากภวังค์ที่แสนจะน่ารักของเธอ
หญิงสาวได้สติอีกทีก็ตอนที่ได้ยินเสียงไข่ลงไปนอนอยู่ในกระทะเสียแล้ว เธอรู้สึกอับอายขึ้นมาทันทีเมื่อรู้ว่าตัวเองเต้นเป็นอีบ้าอยู่ในครัว
“นี่นายหลอกฉันใช่ไหม!!!”
เธอเดินไปหยิกเอวเขาเต็มแรงอย่างโกรธแค้น
“โอ้ย...ผมเจ็บนะครับคุณผู้หญิง”
“หึ...เจ็บสิดี แค่นี้มันยังน้อยไป กับที่นายหลอกให้ฉันเต้นเป็นอีบ้าแบบนี้ แล้วฉันก็โง่เชื่อนาย!!!”
เธออยากจะเอาหัวโขกกำแพงตายให้สมกับความโง่ของเธอจริงๆ 
’การเต้นไปด้วยทำกับข้าวไปด้วยมันมีที่ไหนกัน ข้าวตอกเอ้ย...โง่ซ้ำโง่ซากเหลือเกิน...’
“ผมไม่ได้หลอกคุณนะครับคุณผู้หญิง...มันเป็นเคล็ดลับการทำอาหารของผมเอง”
“แล้วไหน...ฉันไม่เห็นนายจะขยับส่วนไหนเลยซักนิด เต้นอะไรของนายกันฮะ!!!”
หญิงสาวโมโหจนกลับมาพูดกับเขาแบบเดิมอย่างลืมตัว
“ใจผมไงครับคุณผู้หญิง ที่มันกำลังเต้นอยู่”
คำตอบของเขาทำเอาคนที่กำลังโมโหตรงหน้าถึงกับควันออกหูอย่างห้ามไปอยู่
“กะล่อนนักนะ วันนี้แหละ หัวใจของนายจะหยุดเต้นไปตลอดกาล ไอ้วาฟเฟิล!!!”
หญิงสาวกระโดดขี่หลังสูงๆของเขาอย่างรวดเร็วก่อนจะใช้สองมือกดจิกไปที่เส้นผมสีดำมันวาวของเขาก่อนจะดึงโยกมันสุดแรงอย่างบ้าคลั่ง ชายหนุ่มได้แต่ร้องโอดโอยอย่างทรมาน สองมือเขาไม่ได้ดึงมือเธอออกแต่อย่างใด แต่เขาใช้มือทั้งสองข้างจับขาเธอไว้ไม่ให้เธอหล่นลงไปจากตัวเขาต่างหาก
“โอ๊ย...หยุดนะยัยข้าวเน่า ฉันเจ็บนะ!!!”
เขาทำได้เพียงแค่ร้องด้วยความเจ็บปวดเท่านั้น
“ก็ทำให้เจ็บไง ถ้าอยากให้เกาแบบเพลินๆก็ไปร้านทำผมโน่นนนนน!!!”
“หยุดนะยัยบ้า วันนี้เธอดึงผมฉันสองครั้งแล้วนะ หัวฉันจะล้านก็เพราะเธอนี่แหละ หยุดนะ!!!”
“ดีสิ... วันนี้ฉันจะดึงให้ขนหัวนายร่วงให้หมดเลย นี่แน่ะ!!!”
“โอ้ย!!! หยุดสิฟะ”
“ไม่หยุดโว้ย!!!”
“ฉันบอกให้หยุดก่อนไง”
“จะมาแก้ตัวอะไร ยังไงวันนี้ นายก็ต้องหัวล้านแน่ๆไอ้กะล่อน!!!”
“ไม่ได้แก้ตัว ไข่จะไหม้แล้ว ไข่จะไหม้แล้วยัยบร้าาาาาาาา”
เมื่อได้ยินคำนั้นหญิงสาวรีบปล่อยกรงเล็บแม่เสือสาวออกจากหนังหัวเขาทันที แต่ก็ยังไม่ลงจากหลังของเขา เธอรอให้เขาตักไข่ที่เริ่มจะดำออกจากกระทะแล้วปิดไฟอย่างทุลักทุเล เมื่อเขาทำทุกอย่างเสร็จ เธอและเขาก็เริ่มสงครามกันอีกหน แต่คราวนี้ชายหนุ่มกลับไม่ยอมโดนกระทำอยู่ฝ่ายเดียวอีกต่อไป เขาพาเธอออกจากห้องครัวในขณะที่เธอกำลังกระชากหนังหัวเขาอย่างเมามัน แล้วโยนเธอลงไปบนโซฟาตัวใหญ่ในห้องรับแขกอย่างไม่ปราณี
“ถึงตาฉันเอาคืนแล้วล่ะ ยัยซาดิส!!!! ”
 
                                              .....โปรดติดตามตอนต่อไป.....
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา