love mission ภารกิจรัก ทดแทนหัวใจนายจอมกวน

7.7

เขียนโดย พรสิริ

วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.13 น.

  55 ตอน
  8 วิจารณ์
  53.33K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 18.40 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

26)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

                  การตีไข่ของหญิงสาวที่เน้นไปทางดุเดือดเลือดพล่านกำลังทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ชายหนุ่มนั่งมองการทำอาหารครั้งแรงของเธออย่างหวาดเสียว 

’นั่นเธอกำลังระบายความโกรธลงในไข่ถ้วยนั้นใช่ไหม’

“คุณกำลังทำอะไรครับ คุณผู้หญิง!!!”

ชายหนุ่มถามก่อนที่ถ้วยใส่ไข่จะแตกเป็นชิ้นๆ

“กำลังตีไข่ตามที่คุณผู้ชายบอกไงคะ มีปัญหาอะไรหรือคะ”

“ผมนึกว่าคุณกำลังทำสงครามอยู่กับไข่ซะอีก ตีซะแรง”

“ฉันคิดว่าการตีไข่แรงๆจะทำให้อร่อยขึ้น ไม่ใช่หรือ”

สายตาใสซื่อบริสุทธิ์จ้องมองเขาอย่างอยากรู้คำตอบ ชายหนุ่มอยากจะเขกหัวตัวเองนักที่ต้องมาพ่ายแพ้ให้กับแววตาใสๆคู่นี้ทุกครั้ง ทั้งที่พยายามห้ามใจไม่ให้เผลอไผลแล้วก็ตาม

“เฮ้อ...มันคงเป็นสูตรการทำอาหารของคุณสินะครับ”

“ป่าวเลย ฉันพึ่งคิดได้ก่อนจะตอกไข่ใส่ชามนี่เอง”

หญิงสาวพูดด้วยสีหน้าจริงจังสุดๆเรียกเสียงหัวเราะและรอยยิ้มจากคนตรงหน้าไปได้มากมาย หญิงสาวคงไม่รู้สินะ ว่าความใสซื่อของเธอกำลังละลายความทุกข์ในใจเขาลงทีละนิดๆ

“ผมมีเคล็ดลับง่ายๆในการตีไข่มาบอกครับคุณผู้หญิง”

ชายหนุ่มพูดกระซิบราวกับมันเป็นสูตรลับประจำตระกูลหลายพันปี หญิงสาวจึงเอียงหูเข้าไปฟังอย่างอยากรู้เต็มประดา กลิ่นยาสระผมอ่อนๆลอยมาเตะจมูกเข้าจังๆ

“เคล็ดลับความอร่อยคือ...การ...เต้นครับ”

เมื่อได้ฟังเคล็ดลับของเขา เธอก็ตกใจทันที...

“นี่นาย!!!เต้นท่าอะไร ทำไมไม่บอกให้หมด”

“ท่าสบายๆเลยครับ แล้วแต่ถนัด”

“แล้วถ้าฉันถนัดท่าตีลังกา ไข่ไม่หกเละเทะไปหมดเลยรึไง”

เป็นครั้งแรกที่เธอเชื่อเขาอย่างไม่คิดสงสัยอะไร กับเรื่องงานครัวที่เธอไม่แม้แต่จะคิดถนัดเลยซักนิด

“ตั้งแต่เกิดมา ผมยังไม่เคยเห็นใครตีลังกาตีไข่เลยนะครับ แต่คุณผู้หญิงทำได้ สุดยอดจริงๆครับ”

เขาประชดเธออย่างมีความสุข พร้อมกับใส่เครื่องปรุงลงไปในไข่อย่างชำนาญ หญิงสาวเองก็เริ่มตีไข่อีกครั้ง แต่คราวนี้ มันเป็นไปตามจังหวะการโยกหัวของเธอด้วย สเต็ปต่างๆเริ่มลงตัวมากขึ้น จนกลายเป็นเธอยืนเต้นยุ๊กยิ๊กๆอยู่ข้างๆเขาทั้งที่ไม่มีดนตรีเปิดเลยสักนิด ชายหนุ่มกำลังจดจำภาพเธอในชุดนักเรียนสวมผ้ากันเปื้อนยืนหลับตาเต้นยุ๊กยิ๊กๆอย่างมีสต็ปเป็นของตนเอง จนลืมตีไข่ไปเสียสนิท เขาต้องใช้ความพยายามอย่างหนักที่จะไม่หัวเราะเสียงดังจนทำให้เธอหลุดจากภวังค์ที่แสนจะน่ารักของเธอ

หญิงสาวได้สติอีกทีก็ตอนที่ได้ยินเสียงไข่ลงไปนอนอยู่ในกระทะเสียแล้ว เธอรู้สึกอับอายขึ้นมาทันทีเมื่อรู้ว่าตัวเองเต้นเป็นอีบ้าอยู่ในครัว

“นี่นายหลอกฉันใช่ไหม!!!”

เธอเดินไปหยิกเอวเขาเต็มแรงอย่างโกรธแค้น

“โอ้ย...ผมเจ็บนะครับคุณผู้หญิง”

“หึ...เจ็บสิดี แค่นี้มันยังน้อยไป กับที่นายหลอกให้ฉันเต้นเป็นอีบ้าแบบนี้ แล้วฉันก็โง่เชื่อนาย!!!”

เธออยากจะเอาหัวโขกกำแพงตายให้สมกับความโง่ของเธอจริงๆ 

’การเต้นไปด้วยทำกับข้าวไปด้วยมันมีที่ไหนกัน ข้าวตอกเอ้ย...โง่ซ้ำโง่ซากเหลือเกิน...’

“ผมไม่ได้หลอกคุณนะครับคุณผู้หญิง...มันเป็นเคล็ดลับการทำอาหารของผมเอง”

“แล้วไหน...ฉันไม่เห็นนายจะขยับส่วนไหนเลยซักนิด เต้นอะไรของนายกันฮะ!!!”

หญิงสาวโมโหจนกลับมาพูดกับเขาแบบเดิมอย่างลืมตัว

“ใจผมไงครับคุณผู้หญิง ที่มันกำลังเต้นอยู่”

คำตอบของเขาทำเอาคนที่กำลังโมโหตรงหน้าถึงกับควันออกหูอย่างห้ามไปอยู่

“กะล่อนนักนะ วันนี้แหละ หัวใจของนายจะหยุดเต้นไปตลอดกาล ไอ้วาฟเฟิล!!!”

หญิงสาวกระโดดขี่หลังสูงๆของเขาอย่างรวดเร็วก่อนจะใช้สองมือกดจิกไปที่เส้นผมสีดำมันวาวของเขาก่อนจะดึงโยกมันสุดแรงอย่างบ้าคลั่ง ชายหนุ่มได้แต่ร้องโอดโอยอย่างทรมาน สองมือเขาไม่ได้ดึงมือเธอออกแต่อย่างใด แต่เขาใช้มือทั้งสองข้างจับขาเธอไว้ไม่ให้เธอหล่นลงไปจากตัวเขาต่างหาก

“โอ๊ย...หยุดนะยัยข้าวเน่า ฉันเจ็บนะ!!!”

เขาทำได้เพียงแค่ร้องด้วยความเจ็บปวดเท่านั้น

“ก็ทำให้เจ็บไง ถ้าอยากให้เกาแบบเพลินๆก็ไปร้านทำผมโน่นนนนน!!!”

“หยุดนะยัยบ้า วันนี้เธอดึงผมฉันสองครั้งแล้วนะ หัวฉันจะล้านก็เพราะเธอนี่แหละ หยุดนะ!!!”

“ดีสิ... วันนี้ฉันจะดึงให้ขนหัวนายร่วงให้หมดเลย นี่แน่ะ!!!”

“โอ้ย!!! หยุดสิฟะ”

“ไม่หยุดโว้ย!!!”

“ฉันบอกให้หยุดก่อนไง”

“จะมาแก้ตัวอะไร ยังไงวันนี้ นายก็ต้องหัวล้านแน่ๆไอ้กะล่อน!!!”

“ไม่ได้แก้ตัว ไข่จะไหม้แล้ว ไข่จะไหม้แล้วยัยบร้าาาาาาาา”

เมื่อได้ยินคำนั้นหญิงสาวรีบปล่อยกรงเล็บแม่เสือสาวออกจากหนังหัวเขาทันที แต่ก็ยังไม่ลงจากหลังของเขา เธอรอให้เขาตักไข่ที่เริ่มจะดำออกจากกระทะแล้วปิดไฟอย่างทุลักทุเล เมื่อเขาทำทุกอย่างเสร็จ เธอและเขาก็เริ่มสงครามกันอีกหน แต่คราวนี้ชายหนุ่มกลับไม่ยอมโดนกระทำอยู่ฝ่ายเดียวอีกต่อไป เขาพาเธอออกจากห้องครัวในขณะที่เธอกำลังกระชากหนังหัวเขาอย่างเมามัน แล้วโยนเธอลงไปบนโซฟาตัวใหญ่ในห้องรับแขกอย่างไม่ปราณี

“ถึงตาฉันเอาคืนแล้วล่ะ ยัยซาดิส!!!! ”

 

                                              .....โปรดติดตามตอนต่อไป.....

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา