บังเอิญรัก

~ลา ลา ลัลลา ลา ลัลลา~

เสียงฮัมเพลงอย่างคนอารมณ์ดีทักทายเพื่อนร่วมงานที่พากันแซวผิวปากอย่างถูกใจเมื่อเห็นขาใหญ่ของบริษัทมาในมาดของสาวเซ็กซี่ ชุดว่ายน้ำทูพีซสีดำขับผิวอวดรูปร่างงดงามแบบคนที่ชอบออกกำลังกาย ท่อนล่างผูกผ้าคลุมสีน้ำเงิน ปาร์ตี้สระว่ายน้ำถูกจัดขึ้นในเย็นวันนี้แม้หลายๆ คนจะเหน็ดเหนื่อยจากการไปดำน้ำดูปะการัง ชมเกาะแต่งานนี้ไม่มีใครพลาดโอกาสได้เพลิดเพลินกับอาหารตา แน่นอนที่ขาดไม่ได้คือแอลกอฮอล์และเสียงเพลง อาหารเป็นแบบบริการตัวเอง มีอาหารทะเลสดและเตาย่างเตรียมไว้ให้ ต่างพากันสนุกสนาน บางคนกระโดดลงสระจนน้ำกระจายแกล้งคนอื่น ใกล้ๆ กับบูทดีเจเป็นเคาน์เตอร์บาร์ริมสระมีบาร์เทนเดอร์ซึ่งไม่ใช่ใครอื่นก็หนุ่มๆ ในโคลเวอร์คอยยืนชงเหล้าให้ทุกคน โคมไฟหลากสีเหมือนในผับถูกนำมาแขวนไว้บริเวณที่จัดเป็นฟลอร์สำหรับขาแด๊นซ์

“ว้าว *o* สุดยอดเลยเจ๊ เซ็กซี่สุดๆ~” พิชชาเชิดหน้ายิ้มมุมปากพร้อมกับโพสต์ท่าแบบราชินีผู้สูงศักดิ์เล่นเอาเสียงโอดครวญแบบคนใจละลายจากหนุ่มๆ ได้อีก เคนได้แต่ส่ายหน้า...อารมณ์ดีสุดๆ แบบนี้สงสัยจะอาละวาดจนเต็มที่ เฮ้อ ! สงสัยเพื่อนๆ ของเขาคงจะเจอศึกหนักมิน่าล่ะแต่ละคนไม่โผล่หัวมาให้เห็นตั้งแต่บ่ายโทรมาบอกแค่ว่าอยู่โรงพยาบาลบนฝั่งและคงไม่กลับมาอีก ฝากดูแลพนักงานจนกว่าทริปจะหมด ส่วนบาสก็เล่นชิ่งหนีกลับตั้งแต่เช้าทั้งๆ ที่มันอยากมาปาร์ตี้ริมสระมากที่สุด

“อารมณ์ดีมาจากไหนล่ะคุณนายถึงได้แต่งตัวซะล่อเสือล่อตะเข้ พ่อแกรู้ระวังจะโดนสวด” ถามทั้งๆ ที่รู้ พิชชายักไหล่ นึกถึงตอนที่ภาสกรโทรมา

‘...ซี่โครงหักสามซี่ คอ แขนขวา ขาซ้ายเข้าเฝือก หัวแตกเย็บ 20 เข็ม นอกนั้นแค่ช้ำในมีรอยฟกช้ำตามตัว...แต่ไม่เข้าใจว่านอกจากมุมปากที่แตก ทำไมหน้ามันยังใสกิ๊งไม่มีรอยช้ำว่ะไอ้พิช’

ภาสกรถามอย่างหัวเสียไม่พอใจหลังจากที่เขาต้องลากฝรั่งตัวโตที่หมดสภาพมาเฟียขาใหญ่เพราะผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ใหญ่ยิ่งกว่า สภาพเลือดท่วมตัวตอนที่หามออกมาจากห้องเล่นเอาแขกบางคนแตกตื่นก่อนจะนำมันส่งโรงพยาบาลใหญ่บนฝั่ง ถือเป็นโชคดีที่ไอ้รุ่นพี่มันฉลาดเอาเรือสปีดโบ๊ทส่วนตัวและบอดี้การ์ดที่เป็นคนของภูผามา อย่างน้อยก็ไม่ทำให้มันขายขี้หน้าลูกน้องมาก พายุถึงกับหน้าซีดที่เห็นสภาพแฟนตัวเอง หน้าบิดเบี้ยวจะสะใจก็ไม่ใช่จะร้องไห้ก็ไม่เชิง ภูผาต้องคอยประกบเพราะกลัวเพื่อนจะฟุบป่วยอีกคนเลยลำบากเขาต้องตามมาเป็นธุระจัดการกับฝรั่งหมดสภาพทั้งตัวยกเว้นหน้าที่ยังหล่อเด้งจนพยาบาลสาวๆ แวะเวียนกันมาเอาใจจนน่าหมั่นไส้ ยิ่งได้ฟังคำตอบของน้องสาวตัวดี...

‘ช่วยไม่ได้อ่ะเฮีย เผือกมันหล่อ...ข้อดีอย่างเดียวที่พิชยอมให้มันคบกับพี่พา ถ้าเกิดทำเสียโฉมขึ้นมาพิชกลัวว่าจะเผลอฆ่ามันซะก่อน’

=_=^ เอากับแม่คุณสิ

“เห็นแล้วมันก็เอาไปไม่ได้หรอกน่าพี่เคน นิดๆ โอ๊ะ...” พิชชาชะงักเมื่อเหลือบไปสบตากับสายตาดุวาววับจนเธอรู้สึกร้อนวูบวาบ ยิ่งสายตานั้นมองเก็บรายละเอียดตั้งแต่หัวจรดเท้า

“สวัสดีครับพิช”

“มา...มาได้ไงอะ ?”

“บังเอิญพี่กับบาสเจอคุณกวินเมื่อเช้า เขามาเที่ยวคนเดียวเห็นบอกว่าโดนแฟนเบี้ยวนัด บาสเลยส่งคุณกวินมาเป็นตัวแทน” เคนตอบ พิชชารู้ทันทีว่าฝีมือใคร แต่ประโยคแฟนเบี้ยวนัด นี่หมายความว่าไง...หญิงสาวเผลอเหลือบตาค้อนใส่คนหน้ายิ้มแต่ตาไม่ยิ้ม

“อ้าวแล้วพี่บาสไปไหน ปกติงานแบบนี้ไม่เคยพลาดนี่”

“คุณหญิงแม่จะหาสาวให้มันดูตัว มันเลยรีบหนี”

“อ่อ เข้าใจล่ะ” พิชชาพยักหน้าพร้อมกับทิ้งตัวนั่งข้างๆ ขวัญข้าว อมยิ้มนิดๆ ตาก็แอบมองคนที่นั่งตรงข้ามที่เดี๋ยวก็ทำตาดุเดี๋ยวก็ทำเยิ้ม ยิ่งอนลเข้ามากระแซะเธอรอยยิ้มนั้นก็เหมือนจะแยกเขี้ยวใส่

“เจ๊จ๋าลงสระไหม ไปนั่งดื่มตรงบาร์ก็ดีนะ ฝีมือชงของพี่เชษฐ์แผนกบัญชีเยี่ยมสุดๆ ใครจะคิดว่าหน้าตาเนิร์ดๆ เป็นตาลุงใส่แว่นพอถอดเสื้อโชว์กล้ามจะน่ากิน เอ๊ย ฝีมือชงเหล้าแกน่ากิน”

“ไม่ต้องปิดก็ได้นะนล เจ๊รู้ว่าแกคงเก็บกด มาทะเลทั้งที่จะแรดแค่ไหนตามใจแกเถอะ ขออย่างเดียว...”

“อะไรอ่ะเจ๊”

“อย่าท้องไม่มีพ่อ”

 “เย้ย !!! ผมผู้ชายเหอะเจ๊ แมนเต็มร้อยโว้ย !”

“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”

อนลลุกขึ้นโวยวายหน้าแดงก่ำ คนอื่นๆ ที่ได้ยินพากันหัวเราะ

“จะรู้เหรอ เห็นมองพี่เขาน้ำลายหก อือฮือจะว่าไปก็พี่เชษฐ์ของแกก็หุ่นน่ากินน้าถึงหน้าตาจะธรรมดาไปหน่อย ทดแทนกันได้ ยังไงก็ถนอมตัวเองหน่อยนะสาวน้อย ท่าทางพี่เขาจะแข็งแรง ถ้าได้เริ่มคงหยุดยาก...หึๆๆJ”

“จะ...จะ...เจ๊ !!!” หูของอนลแดงทั้งท่าทางอึกอักพูดไม่ออกทำอะไรไม่ถูก เขาจึงเลือกกระโดดลงน้ำจนกระจายโดนคนที่นั่งอยู่ข้างบน เมื่อโผล่ขึ้นมาบนน้ำก็เอาแต่ชี้หน้าพิชชาแล้วสาดน้ำใส่ก่อนจะว่ายน้ำหนีไปบาร์น้ำ ใบหน้าแดงก่ำแบบที่ไม่รู้ว่าเจ้าตัวโกรธหรืออายมากกว่าก้มหน้าคุยกับบาร์เทนเดอร์ชั่วคราวจากแผนกบัญชีที่พยายามแตะหน้าผากวัดไข้อนลอย่างเป็นห่วง คนที่มองภาพนั้นก็พากันหัวเราะ

กึก !

เสียงวางแก้วของบางคนทำให้พิชชาหันไปมองเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม แต่ฝ่ายนั้นก็เบือนหน้าหนีหันไปมองทางอื่น

“พี่พิชก็แกล้งนล ถ้าเกิดสองคนนั้นชอบกันขึ้นมาจริงๆ สาวๆ คงน้ำตาตก” ขวัญข้าวพูดยิ้มๆ

“ช่าย ยิ่งเป็นขวัญใจสื่อมวลชน ลูกค้าสาวๆ รู้เรื่องเข้าเลิกจ้างบริษัทเราแน่ แต่ก่อนจะถึงวันนั้นคงต้องให้คุณพี่เชษฐ์กำราบความกะล่อนของนลก่อนล่ะมั้ง ปากมันยิ่งเคลือบน้ำตาลสาวแก่แม่ม่ายติดกันเกรียวเห็นแล้วน่าหมั่นไส้” ชมพู่ สถาปนิกสาวหน้าหล่อพยักหน้าเห็นด้วยแขวะไปในด้วย

“เหมือนกัน ถ้าปล่อยให้มันลอยชายอยู่แบบนี้ไม่รู้จะมีกี่คนต้องน้ำตาตก อีกอย่างนลไม่เหมาะจะเป็นสามีใครหรอกสงสารผู้หญิง ไอ้นี่ต้องปล่อยให้คนอื่นดูแล...”

“อือ เห็นด้วย”

“นั้นสิค่ะ พี่เชษฐ์คนนี้ก็ดูท่าทางโอเค...”

เคนหันมาหัวเราะเจื่อนๆ กับกวินก่อนจะชวนกันเดินเลี่ยงไปนั่งขอบสระปล่อยให้สามสาวซุบซิบวางแผนจับคู่ผู้ชายด้วยกันงานนี้คนซวยหนักคงจะเป็นรุ่นน้องอย่างอนลที่ดันเตะตาแม่สื่อ(บังคับ)อย่างพิชชา เพราะโคลเวอร์มันเต็มไปด้วยชายหนุ่มที่มีตั้งแต่หน้าตาธรรมดายันหล่อลากไส้ คุณเธอเลยหาอะไรแก้เบื่อโดยการจับคู่ชายกับชายหรือคู่เกย์นั้นแหละ แล้วคู่ที่โดนจับก็ดันรักกันจริงแล้วก็ยังรักกันดีอยู่ทุกวันนี้ จนบอสต้องหางานให้ทำเยอะๆ จะได้ไม่มีเวลาว่างไปทำภารกิจลดทรัพยากรโลก...เหอะๆ ยิ่งมีสองสาวอย่างไอ้พู่กับน้องขวัญเข้าไป นลเอ๊ย ไม่รอดแน่เลยเอ็ง

“ต้องขอโทษด้วยนะครับคุณกวินที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้” เคนบุ้ยใบ้ไปทางสาวๆ

“ครับ ไม่เป็นไรดูเป็นกันเอง ท่าทางทุกคนจะดูสนิทกันดีนะครับ”

“ก็พอสมควรครับ มีแต่รุ่นพี่รุ่นน้องหรือไม่ก็ญาติๆ กัน อย่างกลุ่มของผมก็อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ก่อตั้งบริษัท ล้มลุกคลุกคลานมาด้วยกันจนถึงทุกวันนี้ โดยเฉพาะพิชชาเนี้ยของรักของหวงของบอสทั้งสอง...ก็ไอ้สองแฝดชื่นชิดนั้นแหละครับ หวงมาตั้งแต่เข้ามหา’ลัย ใครแตะก็ไม่ได้ หนุ่มๆ ในบริษัทไม่มีใครกล้าจีบหรอกครับ ใครกล้าบอสแกไล่ออกสถานเดียวต่อให้เก่งแค่ไหน พวกนี่ก็เลยได้แต่แทะโลมทางสายตา คุณกวินก็เห็นเธอสวยใช่ไหมล่ะครับ อะๆ บอกก่อนคุณมีแฟนแล้วอย่าคิดจีบเด็ดขาด ถึงผมไม่จะหวงเหมือนไอ้แฝดแต่ผมก็รักพิชชาเหมือนน้องแท้ๆ ผมไม่ยอมใครมาเล่นๆ กับน้องผมเด็ดขาด”

สายตาที่หรี่ตามองเป็นนัยของเคนทำให้กวินเอามือปิดปากกระแอมเบาๆ ก่อนจะส่งยิ้มให้ แม้ว่าในใจเขา...

พิชครับ ถึงพี่จะดีใจที่พิชไม่เคยมีใครมาก่อน แต่ทำไมที่รักต้องมีพี่ชายนอกไส้ที่หวงยิ่งกว่าเสือแม่ลูกอ่อนหลายคนด้วย(วะ)ครับ Y_Y

“คุณเคนเรียกผมว่าซานก็ได้ครับ ยังไงก็รุ่นพี่รุ่นน้องมหา’ลัยเดียวกัน”

“ได้ครับ งั้นผมเรียกพี่ว่าพี่ซาน ส่วนพี่ก็เรียกผมว่าเคนเฉยๆ ก็พอไม่ต้องมีคงมีคุณหรอกครับ”

“ตกลงครับเคน ส่วนเรื่องจีบ พี่คงไม่หรอกครับพี่มีแฟนแล้ว เคนสบายใจได้เพราะพี่รักแฟนพี่แค่คนเดียว”

คนเดียวกับคนที่ห้ามจีบนั่นแหละ แต่เขาไม่ผิดนะก็ในเมื่อเขากับพิชเป็นแฟนกันแล้ว เขาก็คงไม่ต้องจีบอีก

“ดีแล้วครับ แล้วโดนเบี้ยวนัดแบบนี้พี่ซานไม่โกรธเหรอ”

“ไม่หรอก พี่เข้าใจปล่อยให้เขาอยู่กับเพื่อนๆ บ้างก็ได้ขอแค่ไม่มีแมลงมาเกาะแกะเป็นใช้ได้”

“ฮ่าๆ พี่ซานก็ขี้หึงนะเนี่ย”

“ใช่ พี่นะทั้งขี้หึงและหวงมากด้วย”

 

ผมเป็นคนใจเย็น ก่อนจะลงมือทำอะไรจะคิดให้รอบคอบอยู่เสมอจนบางครั้งคุณซิกก็ชอบแขวะว่า ทำไมไม่บวชเป็นพระซะเลยจะได้ไม่ต้องยุ่งทางโลก ผมมีเพื่อนน้อย บางคนรู้จักกันบ้างแต่ไม่สนิทเท่าคุณแพทกับคุณซิก อาจจะเพราะผมเติบโตมาท่ามกลางพี่น้องวัยไล่เลี่ยจนเหมือนมีทั้งพี่น้องและเพื่อนพร้อมกัน ผมเป็นที่รักใคร่ของทุกคนในบ้าน พี่ซนเคยพูดว่าโชคดีที่ผมไม่ได้เกิดมาเป็นผู้หญิงหรือมีพฤติกรรมเบี่ยงเบน ไม่งั้นหัวกระไดคงไม่แห้งเพราะคงมีหนุ่มๆ มารุมจีบ ผมว่าคงไม่ถึงขนาดนั้นพี่ซนก็พูดเว่อร์ไป แค่ผมว่าง่าย เรียบร้อยตั้งแต่เด็ก ทำอาหารและงานบ้านเก่งก็ไม่ได้หมายความว่าผมจะทำให้คนอื่นหลงรักได้ง่ายๆ

ที่ผ่านมาผมใช้สมองไตร่ตรองและจัดระเบียบชีวิตอย่างมีระบบ แต่ตอนนี้ทุกอย่างยุ่งเยิงจนผมไม่เป็นตัวของตัวเองตั้งแต่เจอผู้หญิงคนหนึ่ง...

พิชชา แม่สาวขี้เมาใจกล้า แค่เพียงสบตาก็เหมือนรับรู้ได้ว่า...อีกฝ่ายจะช่วยเติมเต็มสิ่งที่ขาด เหมือนเป็นคนที่เฝ้ารอมาแสนนาน เหมือนมีแรงดึงดูดระหว่างกัน...ยิ่งได้ใกล้ชิด ยิ่งได้สัมผัส ความรู้สึกผูกพันก็ยิ่งชัดเจนในหัวใจ

ในสายตาคนอื่น ผมว่าพวกเขาคงคิดว่าความสัมพันธ์ของเราดำเนินเร็วเกินไป แต่สำหรับผม...ไม่มีคำว่าเร็วหรือช้าสำหรับความรัก ในเมื่อผมเจอคนที่คิดว่าใช่แล้วทำไมต้องรีรอให้เวลาผ่านไปเสียเปล่า สายตาของคนอื่นไม่มีค่าเท่ากับความรู้สึกของคนที่เรารักหรอกครับ ผมเชื่ออย่างนั้น

ตั้งแต่คืนแรกที่เรามีความสัมพันธ์กันก็ผ่านมาสองเดือนกว่า เดือนแรกผมแทบจะหาเวลามาเจอพิชได้ยากเพราะต้องเร่งจัดการงานทั้งของตัวเองและของคุณซิก พิชเองก็ยุ่งๆ กว่าจะได้จีบแบบจริงจังและคบกันเป็นทางการ พี่ชายนอกไส้ของพิชก็เริ่มกีดกันทำให้เราเจอกันได้ยากกว่าเดิม ผมไม่รู้ว่าภาสกรรู้เรื่องของเราไหม แต่แฝดน้องอย่างภูผาอาจจะเริ่มระแคะระคาย ผมไม่ได้เล่าให้พิชฟังว่ามีคนแอบตามเราเวลาที่ผมไปรับพิชมาที่คอนโดของผม อันที่จริงผมจงใจให้พวกเขาตามได้นะ ก็...แหม ใครจะอยากหลบๆ ซ่อนๆ เหมือนพวกแอบลักกินของคนอื่น พิชเป็นของผมนะ เราคบกันแล้วด้วย !

อ่อ...ผมมีความลับอีกอย่าง อย่าบอกพิชนะครับ...ก็...ผมแอบเจาะถุงยางทุกครั้งที่เราร่วมรักกัน J หึ ! ถ้าไม่ท้องก็ให้รู้ไปสิว่าคนอย่างซานต้าไร้น้ำยา อย่ามองว่าพิชใจง่ายนะครับ กว่าจะตะล่อมให้ยอมได้แต่ละครั้งเล่นเอาเหนื่อย แต่เพราะผมรู้ว่าพิชแพ้หน้าตาและรอยยิ้มของผมเรื่องก็เลยง่าย ผมไม่ได้หลงตัวเองนะแต่มารู้ทีหลัง...พิชชอบใจอ่อนให้กับผู้ชายหน้าตาดี =_=

จะว่าผมหื่นก็ได้นะ...แต่ถ้าผู้หญิงที่คุณหลงใหลมาอยู่ใกล้ๆ คุณจะยอมนอนเป็นฤๅษีจำศีลไม่แตะต้องเธอหรือครับ สำหรับคุณอาจทำได้ แต่บอกเลย...ผมไม่ !!

ผมยอมเป็นฤๅษีสำหรับผู้หญิงคนอื่น แต่ผู้หญิงของผม...ความอดทนผมมีน้อย !

‘คุณไม่ต้องคิดมากนะ ไม่ใช่ความผิดคุณแต่เป็นเพราะฉันเมา...คุณไม่ต้องรับผิดชอบหรอก ลืมซะเถอะ’

ผมยังจำประโยคนี้ของพิชได้ขึ้นใจ เธอเป็นผู้หญิงแกร่ง...แต่เธอเข้มแข็งเกินไปจนทำให้ผมอยากจะคลั่ง ผมมีนิสัยที่น้อยคนจะรู้คือเมื่อถูกใจอะไรสักอย่าง ผมจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งนั้นมา ดังนั้น ต่อให้ต้องงัดเล่ห์เหลี่ยมจนหมดตัว ผมต้องทำให้พิชท้อง ! เธอจะได้หนีผมไปไม่ได้

แต่ก่อนจะทำแบบนั้นได้...ผมควรจะทำยังไงกับสาวสวยกระชากใจในชุดบิกีนี่สีดำตอนนี้ดี ตอนที่เห็นเล่นน้ำเมื่อวานแค่เสื้อกล้ามกับกางเกงขาสั้นก็ยังทำให้ผมตาลุกเป็นไฟ แล้วดูตอนนี้สิ...สายตาแทะโลมจากพวกผู้ชายทำให้ผมแทบเต้น อยากจะกระชากตัวเธอแล้วเอาไปเก็บไว้ให้พ้นจากสายตาคนอื่น

ผู้หญิงของผม ! ผมหึง...ผมหวง !!

 

กวินได้แต่กัดฟันกรอดในใจ ความร้อนแรงของแอลกอฮอล์ที่แล่นผ่านลำคอไม่อาจดับไฟที่สุมอก แม้ใบหน้าของเขาจะยิ้มแย้มไปกับคนอื่นแต่มันก็ยิ่งแห้งเหือดลงทุกครั้งที่เหลือบมองผิวขาวๆ นอกร่มผ้า คนรักของเขาดูจะได้รับความสนใจมากที่สุดในคืนนี้ สังเกตจากชายหนุ่มมากหน้าหลายตาเวียนกันมาพูดคุย บางคนก็ขอชนแก้ว ปริมาณเหล้าที่ดื่มไปจนเขากลัวว่าเธอจะเมาไม่ได้สติเหมือนครั้งแรกที่เจอกัน แล้วถ้ามีไอ้บ้าหน้าไหนล่อลวงพิชไปทำมิดีมีร้าย สาบานเลย...เขาจะฆ่ามัน !

ปิ๊บๆ

ZantaCross : พี่โกรธ !

Pitcha  witch15ME : ??

ZantaCross : ชุดว่ายน้ำ !

Pitcha  witch15ME : เห ? ก็นี่ปาร์ตี้ริมสระนะ ตะลึงล่ะซี สวยใช่ปะ J

ZantaCross : มันโป๊ คนอื่นมองพี่ไม่ชอบ L

Pitcha  witch15ME : หวง ?

ZantaCross : มาก !! ห้ามลงสระไม่งั้นพี่จูบโชว์

Pitcha  witch15ME : Kidding ?

ZantaCross : I’m serious, Dear.

Pitcha  witch15ME :  L คิดมากอะ นานๆ ทีพิชจะแต่งแบบนี้ พวกมันก็แค่มองไม่มีไรหรอก

ZantaCross : ไม่สนครับ พี่หวง ! เลิกดื่มได้แล้วนะครับ พิชดื่มเยอะไปแล้วเดี๋ยวเมา

Pitcha  witch15ME : สบายๆ ไม่ต้องห่วง แค่นี้ไม่สะเทือนหรอก ซานต้าแหละระวังเถอะนั่งดื่มกับพี่เคนเดี๋ยวโดนมอม

ZantaCross : ครับ แต่เพลาๆ บ้างนะครับ พี่ยังไม่อยากมีแฟนเป็นเมรีขี้เมา กลัวว่าคลาดสายตาแล้วจะมีแมวย่องมาขโมย แบบนั้นพี่คงหาปืนมายิงทิ้งแน่ๆ

Pitcha  witch15ME : Ouch ! แย่จังมีแฟนขี้หวง J

ZantaCross : เดี๋ยวเหอะ...โทษฐานที่แต่งตัวโป๊ คืนนี้ต้องอยู่กับพี่

Pitcha  witch15ME : หื่น !

ZantaCross : ยอมรับครับแต่สบายใจได้พี่หื่นแค่กับพิชคนเดียว พี่ให้แค่อีกชั่วโมงพอแล้วนะครับ

Pitcha  witch15ME : อ่า สักสองชั่วโมงไม่ได้เหรอ ชั่วโมงเดียวมันน้อยไป

ZantaCross : ไม่ได้ครับ วันนี้พิชทิ้งพี่ไปทั้งวันแล้ว คืนนี้กับพรุ่งนี้เป็นเวลาของพี่แล้วครับคนดี ถ้าไม่ตกลงพี่จะเข้าไปลากพิชออกมาตอนนี้ดีไหม ?

Pitcha  witch15ME : ไม่ดี ! ชิ ! ชั่วโมงเดียวก็ชั่วโมงเดียว

ZantaCross : น่ารักมากครับ แล้วเจอกันนะครับที่รัก J

กวินเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋ากางเกงหลังได้รับคำตอบที่น่าพอใจพร้อมกับนั่งนับถอยหลัง คราวนี้เขาก็แค่ทนหงุดหงิดใจที่เห็นคนมองแทะโลมคนรักอีกแค่เพียงชั่วโมงเดียว เหลือบมองหญิงสาวที่ตวัดสายตาใส่เขาก็ส่งยิ้มทั้งตาทั้งปากให้...โกรธได้ตามสบายเลยครับ เดี๋ยวพี่ง้อทีหลัง J

 

“อื้อ...เดี๋ยว ซาน...อะ อืม...”

ริมฝีปากนุ่มแนบชิดคว้านหารสหวาน ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดหยอกล้อพร้อมกับล่อลวงให้หญิงสาวมึนเมา รสจูบอ่อนหวานเปลี่ยนเป็นร้อนแรงจนแทบจะทำให้พิชชาสำลักความหวานที่ชายหนุ่มปรนเปรอ ลมหายใจหอบถี่เมื่อเขายอมเว้นจังหวะให้เธอได้หายใจโดยจูบไล่ลงไปตามลำคอ สัมผัสร้อนวูบวาบเวลาที่เขาขบเม้มตามผิว พิชชาตบไหล่หนาเมื่อกวินจงใจทำคิสมาร์กซ้ำๆ บริเวณลำคอ เขามองรอยแดงที่ปรากฏอย่างพอใจ...หึ เวลาที่พวกบ้านั้นมองพิชของเขา จะได้รู้ว่าเธอมีเจ้าของแล้ว !

พลั่ก !

“บอกว่าอย่าทำรอยไง ไม่อยากใส่เสื้อปิดคอ...มันร้อน”

“ทำไมครับ พิชอายเหรอถ้าพี่ทำคิสมาร์ก รังเกียจพี่หรือว่า...ไม่อยากให้ใครรู้ว่าเราคบกัน”

สายตาตัดพ้อที่ส่งมาพร้อมกับร่างหนาเตรียมผละลุกหนีเมื่อเห็นอาการอ้ำอึ้งพูดไม่ออกของคนรัก พิชชาเลยกระชากชายหนุ่มให้นอนหงายพร้อมกับเป็นฝ่ายนั่งคร่อมกันอีกฝ่ายหนี...พ่อคุณยิ่งนอยด์เก่ง งอนทีไรหันหลังหนีให้ทุกที เดี๋ยวก็คุยกันไม่รู้เรื่อง

กวินสูดลมหายใจเข้าอย่างแรง พยายามข่มกลั้นความรู้สึกที่มันกำลังจะตื่น ไม่รู้พิชชาจงใจหรือไม่รู้จริงๆ ว่าไอ้การนั่งทับแบบนี้มันปลุกอารมณ์เขาอยู่...ใจเย็นไว้ลูก อย่าเพิ่งหน้ามืด เดี๋ยวแผนแตก

“ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย ผมสั้นมันสังเกตง่ายขี้เกียจตอบคำถาม...ทุกทีชอบทำรอยตรงอื่น ทำไมวันนี้จะมาร์กตรงคอล่ะ ?”

“แล้วเมื่อไรเราจะคบกันแบบเปิดเผยล่ะครับ พี่ไม่อยากหลบๆ ซ่อนๆ เหมือนคนทำอะไรผิด...หรือการที่เราคบกันมันผิด อยากจะจับมือ อยากจะกอด อยากจะจูบหรือพูดหวานๆ ก็ต้องคอยระวังว่าจะมีคนอื่นรู้...แบบนี้มันต่างกับการไม่ได้คบกันตรงไหน เจอหน้าก็ต้องทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน พี่ไม่ชอบเลย”

พิชชาจูบเบาๆ ที่หน้าผาก ไล่ลงมาที่เปลือกตาทั้งสองข้าง จมูกโด่ง ส่งท้ายด้วยจูบหวานๆ ที่ริมฝีปาก เมื่อผละออกเธอจับมือของชายหนุ่มมาแนบใบหน้าตนมองเขาด้วยสายตารักใคร่

“ซานต้า”

“ครับ ?”

“คุณรักฉันไหม ?”

“รัก...พี่รักพิช”

“มากไหม ?”

“มากพอที่ทำให้รู้ว่าชีวิตนี้คงขาดพิชไม่ได้...พี่ไม่ขอให้เชื่อ แต่ทุกคำที่เอ่ยออกไปพี่จริงจังและจริงใจเสมอ พี่มีเวลาทั้งชีวิตที่จะให้พิชพิสูจน์”

“ไม่ว่าจะเจออะไรคุณก็พร้อมจะเจอใช่ไหม ?”

“ครับ ขอแค่พิชคอยอยู่ข้างๆ ไม่ทิ้งพี่ไปซะก่อน ให้ไปบุกน้ำลุยไฟที่ไหนพี่ก็ยอม”

“หึ...แค่นี้แหละที่พิชต้องการ บอกไว้ก่อนถ้าคิดจะถอนตัวก็สายไปแล้วล่ะ ซานต้าต้องรับให้ได้ทุกเรื่อง ที่สำคัญห้ามนอกใจพิชเด็ดขาด ซานต้าเป็นของพิชคนเดียว อย่าให้ใครแตะต้องตัวได้ เข้าใจไหมคะ ?”

“ครับผม”

“อ่อ เกือบลืม...อย่างอนบ่อยนะ พิชง้อไม่เป็น”

กวินหัวเราะก่อนจะอ้าปากค้างเมื่อพิชชาของเขาขบติ่งหูแล้วลากไล่มาตามลำคอ ความร้อนชื้นจากปลายลิ้นที่ขบเม้มเป็นรอยกระตุ้นปลุกอารมณ์ของเขาจนสติกระเจิง ยิ่งเธอยืดตัวตรงส่งสายตายั่วยวนก่อนจะค่อยๆ ปลดสายบิกีนี่อย่างช้าๆ

“ซานต้าที่รัก คืนนี้ฉันจะฝากรอยรักให้ทั่วตัวของคุณ...เวลาที่คุณถอดเสื้อใครๆ จะได้รู้ว่าคุณนะ มีเจ้าของแล้ว !”

อย่าคิดว่าคุณจะหวงเป็นฝ่ายเดียว...พิชชานึกถึงตอนที่อยู่ในงานปาร์ตี้ สายตาทั้งผู้หญิงผู้ชายแทะโลมแผ่นอกเปล่าเปลือยของคนของเธอ ทำให้หงุดหงิดจนต้องสาดเหล้าเข้าคอแก้วแล้วแก้วเล่าเพื่อข่มอารมณ์ เกือบจะอาละวาดหลายครั้งเวลาที่เห็นพวกนั้นเข้าไปทอดสะพานให้กวิน ดีหน่อยที่เขาเมินไม่สนใจ ไม่งั้นงานนี้คงจบไม่สวย

ตักตวงความสุขตอนนี้ให้มากๆ นะคนดี เพราะตั้งแต่พรุ่งนี้ฉันจะพาคุณไปทัวร์ขอบนรก...โดยมีแฝดเป็นผู้นำทัวร์

หึๆๆ งานนี้จะหัวหรือก้อย คงต้องมาลุ้นกัน