สาวน้อยโดดเดี่ยวกับหนุ่มสุดกวน

          'ยินดีต้อนรับสู่รั้วโรงเรียนมัธยมปลายเซโจ ดิฉันยูกิ คิมูระ ดำรงตำแหน่งเป็นประธานโรงเรียนเซโจในนามตัวแทนนักเรียนพวกเราดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ทุกคนได้มาอยู่ร่วมกัน ณ ที่แห่งนี้ ขอให้ทุกคนได้รับความรู้ ประสบการณ์ ความสนุก และความทรงจำของที่นี่ไปใช้ให้เป็นประโยชน์ในภายภาคหน้า หากมีอะไรที่ไม่เข้าใจสามารถปรึกษาหัวหน้าหอของตัวเองได้ตลอด '

1ชั่วโมงต่อมา

นักเรียนปีหนึ่งทั้งหมดต่างแยกย้ายไปยังหอทั้งสี่ตามประเภทที่ตัวเองคัดเลือกเข้ามาวันนี้จะเป็นวันแรกที่เริ่มเข้าเรียนอาจจะเลทไปบ้างแต่ก็ยังทันเข้าเรียน

'ผู้หญิงคนนั้นใครอ่ะน่ารักจัง ใส่เสื้อคนล่ะสีกับพวกเราด้วยทำไมถึงใส่สีเทาอยู่คนเดียวล่ะ'

'เบาหน่อยสิจีน่าเทอไปอยู่ไหนมาไม่ได้ฟังตอนปฐมนิเทศหรอ'

'ออ ฉันไม่ได้ลงมานะมัวแต่จัดของอยู่ในหอโทษทีนะมิโยะ'

'นั่นนะประธานนักเรียนที่มีอำนาจใหญ่กว่าประธานหอของพวกเราซ่ะอีกได้ยินมาว่าเป็นลูกสาวของเจ้าของโรงเรียนนี้อีกด้วย'

'อ่ะ!!จริงดิ โหขี้โกงอ่ะ เอาต่ำแหน่งลูกเจ้าของโรงเรียนมายึดต่ำแหน่งประธานนักเรียนโดยไม่มีการเลือกตั้งจากนักเรียน นิสัยแย่จัง'

'เบาๆสิจี่น่าเดี๋ยวก็งานเข้าหรอก รีบไปกันเถอะ'เด็กสาวเดินจากไปโดยไม่รู้เลยว่าคนที่พวกเธอพูดถึงได้ยินทุกอย่างที่พวกหล่อนพูด

     เฮ้อ~ทำไมมีแต่คนคิดเองออเองกันทั้งนั้นเลยนะฉันยืนฟังนักเรียนชุดขาวหอตะวันออกตึกwhite พูดเรื่องฉันอย่างสนุกปากตอนแรกก็ดีใจหรอกที่ชมว่าฉันน่ารักแต่พอฟังมาเรื่อยๆแล้วรู้น้อยใจยังไงไม่รู้ แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรกับคำพูดพวกนี้ฉันได้ยินจนชาชินไปแล้วล่ะ ฉันมองดูเวลาตอนนี้เป็นเวลาเข้าเรียนแล้วนักเรียนทั้งหมดต้องอยู่ในห้องเรียนส่วนฉันต้องไปที่ห้องสภานักเรียนเพื่อไปตรวจเอกสารทั้งหมดที่กรรมการต่างเอามาวางรอฉันอนุมัติอีกหลายอย่าง ฉันเดินตรงไปยังตึกที่ตรงกลางที่มีทั้งสี่ตึกล้อมรอบตึกgryeคือตึกที่ฉันอยู่ 

ฟรึป!!!

ร่างกายที่ถูกดึงเข้าไปกระแทกเข้ากับหน้าอันใหญ่ ฉันตกใจนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกมา คนที่ชอบทำตัวรุ่มร่ามแบบนี้มีเพียงคนเดียว

"อุเคียว เล่นแบบนี้อีกแล้วนะ"ฉันเงยหน้าขึ้นมองผู้ชายผมดำผิวขาวสดใสหน้าตาที่เย็นชาแต่มันเต็มไปด้วยความจริงใจที่มองลงมาที่ฉันเขาโอบเอวของอย่างนุ่มนวลแบบนี้เสมอ

"ทำอะไรก็ดูสถานที่นิดนึงสิ ใครมาเห็นเข้าจะยิ่งว่าฉันเอาได้นะ"ฉันดันอุเคียวออก

"ถ้าไปทำในที่ลับก็ได้สิ"น้ำเสียงที่ฟังดูแล้วสยิวทำให้ฉันหลุดขำออกมามันช่างขัดกับลุ๊คของเขาโดยสิ้นเชิง

"ขำอะไร มันมีอะไรน่าขำ"หงุดหงิด ฉันตั้งสติแล้วทำตัวให้เป็นปกติ

"ช่างเถอะ ฉันมีธุระต้องไปทำไว้เจอกัน"ฉันอืมไปลูบหัวอุเคียว"อ่ะ อย่าลืมไปดูความเรียบร้อยเด็กใหม่ให้ด้วยนะ อย่าให้มีปัญหาเรื่องรุ่นพี่เกรุ่นน้องล่ะฉันไม่ชอบ"พูดไปงั้นแหละเรื่องนั่นไม่มีหรอกสำหรับหอใต้ ตึกแบล็กที่อุเคียวเป็นคนดูแล ฉันเดินขึ้นมาบนตึกgryeอย่างสบายใจ