สุดแค้นแสนรัก

     ณ ผับMMG     พี่ริเคียวต้องมาตรวจตราและดูแลความเรียบร้อยที่นี่จึงลากผมมาด้วย          "เนบิวจะรอข้างบนหรือจะลงไปข้างล่าง" พี่ริเคียวถามขึ้นขณะที่ผมกำลังทำหน้าซึมๆอยู่          "ผมนั่งรอข้างบนนี้ก็ได้ครับ" ผมตอบทั้งๆที่ไม่ได้มองหน้าพี่มัน
     ภายในห้องทำงานของพี่ริเคียวมีมอนิเตอร์ ฉายภาพกล้องวงจรปิดตามมุมต่างๆของผับ เพื่อเวลามีปัญหาจะได้มีหลักฐานให้กับตำรวจ ผมนั่งดูจอมอนิเตอร์ที่กำลังฉายภาพผู้ชายคนหนึ่งกำลังคลอเคลียกับสาวสวยหุ่นสะบึ้ม หึไอเนปจูนแล้วสาวสวยหุ่นสะบึ้มคนนั้นก็ไม่ใช่ใครที่ไหน พี่วีนัสแฟนของพี่เมอร์มิวนั่นเอง พี่ผมตายทั้งคนผมไม่เห็นพี่วีนัสจะเสียใจเลยสักนิดแถมยังควงไอเนปจูนมางานศพอีกต่างหาก
     เมื่อเห็นแบบนั้นผมก็อดไม่ได้ที่จะเดินลงไปทักทายแขกคนสำคัญสักหน่อยผมเดินไปจ้องสองคนนั้นที่กำลังจูบปากกันอย่างเมามัน โดยไม่สนใจว่าจะมีสายตาหลายคู่กำลังจับจ้องมายังบุคคลทั้งสอง
          "หึ หนังหน้านี่ฉาบด้วยปูนพร้อมเสริมเหล็กยี่ห้อไหนหรอครับ ถึงได้หนาแบบนี้" ผมพูดขึ้นเพื่อให้สองคนนั้นหยุดการกระทำที่แสนจะอุจาด ลูกตานี้ลงซะที          "อ้าวน้องเนบิวเองหรอค่ะ พี่ก็คิดว่าหนุ่มน้อยที่ไหน แหม่พี่ก็อยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้างนะสิจ๊ะจ ริงมั้ยค่ะเนปจูน"พี่วีนัส ส่งสายตาหวานหยาดเยิ้มไปให้ร่างสูงที่นั่งกอดเอวเธออยู่ข้างๆพร้อมกับประทับริมฝีปากหนักๆลงไปที่ปากของอีกฝ่ายหนึ่งที          "ใช่ครับ แต่ก็ไม่คิดว่าจะมีมารมาขัดขวางความสุขของเรา"ระหว่างที่ร่างสูงพูดมือไม้ก็ไม่ยอมอยู่นิ่ง พวกมึงก็ไปเอากันที่โรงแรมสินี่มันผับไม่ใช่โรงแรมที่จะมาเปลี่ยนบรรยากาศมีอะไรกันที่นี่          "กูว่าเชิญมึงไปที่โรงแรมเถอะนะไอเนปจูน ที่นี่ผับไม่ใช่ที่ที่มึงจะมาเอากัน"
          "ตอนนี้กูเป็นแขก มึงก็น่าจะรักษาความพูดคำจาหน่อยนะ ถ้าเกิดกูไม่พอใจแล้วอาละวาดคนที่ซวยอาจจะกลายเป็นมึงก็ได้นะไอเนบิว" ก็เอาสิกูไม่กลัวมึงหรอกก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าน้ำหน้าอย่างมึงจะทำอะไรกูได้ 
          "ก็เอาสิ กูก็อยากรู้เหมือนกัน ว่าใครจะได้ไปนอนในตะราง" ผมกอดอกเชิดหน้าใส่มัน ผมสามารถแจ้งความข้อหา กระทำอนาจารณ์ในที่สาธารณะแล้วลากมันไปนอนในตะรางได้สบายเลยล่ะ ก็ผมมีหลักฐานนิ
     
     แต่ก่อนที่จะมีเรื่องกันไปมากกว่านี้พี่ริเคียวก็เดินเข้ามาห้ามเสียก่อนไม่อย่างนั้นอาจจะมีใครบางคนปากแดกก็เป็นได้          "มีเรื่องอะไรกัน อ้าวไอเหี้ยเนปจูนมึงมาสร้างปัญหาอะไรที่ผับกุอีกแล้วเนี่ย" พี่ริเคียวกับไอเนปจูนรู้จักกันมาตั้งแต่เด็กแล้วล่ะครับ จึงไม่แปลกที่ทั้งสองจะทักทายกันอย่างสนิทสนม          "เมียมึงอ่ะ หาเรื่องกู กูก็แค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศเสือกมาขัดขวางความสุขของกู" หึ ดูมันพูดเข้าสิผมอยากจะกระโดถีบปากมันสักทีจึงๆเลย          "กูบอกมึงแล้วไงว่านี่ผับไม่ใช่โรงแรม หรือว่ามึงเป็นควายแยกไม่ออกว่าอันไหนโรงแรมอันไหนผับ" ผมก็ไม่ยอมแพ้มันหรอกครับเถียงหัวชนฝาอ่ะ          "เอ่อๆๆ มึงอ่ะไปโรงแรมเถอะ กูไม่อยากเดือดร้อน"พี่ริเคียวบอกกับไอเนปจูน มันทำหน้าเซ็งๆแต่ก็ยอมออกไปจากผับ
          "มึงนี่จริงๆเลยนะเนบิว จะทะเลาะกะมันทำพระแสงของ้าวอะไร" เอ่อดีเนอะ เข้าข้างมันสินะ          "กูเกลียดมัน แต่ถ้ามึงจะเข้าข้างมันกูก็จะเกลียดมึงด้วยริเคียว" ผมจะไม่พูดดีๆกับมันอีกแล้ว ถ้ามันเข้าข้างไอเนปจูนผมก็จะเกลียดมันด้วย          "ปากมึงแม่งร้ายว่ะ กูต้องจูบสั่งสอนซะหน่อยแล้วมั้งจะได้สงบปากสงบคำกะเคาบ้าง" ฝันไปเถอะ คืนนี้มึงได้นอนนอกห้องแน่
     หลังจากกลับจากผับผมก็ไม่ได้คุยอะไรกะพี่ริเคียวทั้งตอนที่นั่งอยู่ในรถและจนถึงตอนนี้ พี่มันกำลังอาบน้ำอยู่ส่วนผมก็กำลังจะนอน วันนี้ผมเหนื่อยมามากแล้วอยากพักผ่อน พรุ่งนี้ไม่มีเรียนด้วยผมจะไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนๆสักหน่อย เป็นการคลายเครียด          "เนบิว กูอยากอ่ะ ไม่ได้ทำหลายวันแล้วนะ ของทำหน่อย" ไม่โว๊ยยย กูจะนอน          "ไม่ กูง่วงนอน พรุ่งนี้จะไปเที่ยวกะพวกไอจิ๊กซอร์" ผมปฎิเสธและนอนหันหลังให้พี่ริเคียว พี่มันก็ไม่ยอมแพ้รีบหันมากอดผมจากทางด้านหลังไว้ มือไม้ไม่เคยจะอยู่เป็นสุขเลยสักนิด ลูบนั้นลูบนี้จนตัวผมจะถลอกอยู่แล้ว          "ริเคียว" ผมพูดด้วยเสียงนึงเพราะเริ่มจะรำคาญกับการกระทำของมันแล้ว          "ครับคุณเมีย" แหม่เสียหวานเลยนะเวลาอยากได้กูเนี่ย          "กูจะนอน เลือกเอาจะนอนกอดกูรึจะออกไปนอนข้างนอก" ผมบอกแล้วว่าผมไม่ค่อยชอบให้ทำผมก็ทำได้นะ แต่ทำกับพี่มันทีไรผมไม่สบายเป็นอาทิตย์ลุกไปไหนแทบไม่ได้เลย ผมเลยเลือกที่จะไม่ทำดีกว่า