Kill & Love! พลิกรักนายนักฆ่าหน้ากวน

งืม~~
คือตั้งเเต่ฉันกลับมายืนนิ่งๆ ไม่วิ่งจ๊อกกิ้งเหมือนเมื่อกี้  ห้องก็เหมือนโรงพยาบาลปลอดเสียงรบกวนดีๆนี่เอง  -^-
พ่ะ..พูดหน่อยก็ดีน่ะ
ชิเนะ:นายลากฉันมาทำไม!?
คิรัวร์:นี่คือสิ่งที่เธอจะพูดกับผู้มีพระคุณช่วยชีวิตเธองั้นเหรอ!?  ฉันคิดผิดที่ช่วยเธอจริงๆ
ชิเนะ:เอ๋  งั้น ก็ได้ๆ ขอบคุณคร่าาาา//โค้งสามร้อยหกสิบองศาจนตัวเกือบขะมำ
คิรัวร์:ไม่เป็นไรๆ ฉันเเค่คิดว่าเธออยู่ไปไม่ได้ประโยชน์  ตายไปก็ไม่มีประโยชน์ มีชีวิตอยู่ดีกว่ามั้ง-*-
งงนิดๆ จิ๊ดๆ จ๊อยๆ 
ชิเนะ:ฉันกลับได้รึยัง??
คิรัวร์:ยัง!!  ไอที่เเม่บอกว่า 'พลังนั่น' มันคือ??
ชิเนะ:ไม่เอาอ่ะ ไม่บอกกกก
คิรัวร์:เธออยากตายเหรอ-_- ₩
หวาา คิรัวร์โกรธเเล้ว  เค้าพูดเสียงเรียบๆ ปากมุ่ยๆตุ่ยๆ°^°
เเถมยังเอามือชูขึ้นเเล้วอยู่ดีๆ เล็บของเขาก็ยาวขึ้น เเหลมขึ้น  คมกริบเหมือน...มีดผ่าตัดT○T;
ชิเนะ:เดี๋ยววววววว >●<
คิรัวร์:ว่ามา
ชิเนะ:บอกก็ด้ายยยยยย>●<
คิรัวร์นั่งตรงปลายเตียงของเขาส่วนฉันก็นั่งบนเก้าอี้ที่สูงกว่าเตียงเล็กน้อย ทำให้ระดับตัวฉันสูงกว่านิดหน่อย
ชิเนะ:คือ พลังนั่นเป็นพลังที่ทำให้มีพลังมากขึ้นกว่าเดิมเป็นสิบ  ยี่สิบ  สามสิบ  สี่สิบเท่า-_-
....
คิรัวร์ตั้งใจฟังมากก  เขาจ้องมาที่ฉัน เล่ยเอากระสับกระส่ายเล็กน้อย  ไม่มองไปทางเขาดีกว่า
(°° )  
ฉันเงยมองไฟ เเล้วเล่าต่อ
ชิเนะ:คือมันเป็นพลังสืบต่อข้ามรุ่น  เช่นตา ยายสืบต่อมารุ่นหลานทำนองเนี้ย  เเล้วก็มีได้เเค่คนเดียว
คิรัวร์:เเละรุ่นนี้ก็คือเธอสิน่ะ -○-
ชิเนะ:ใช่สิ เลยเป็นตัวอันตรายของบ้านเลยอ่ะ  ฉันน่ะ คือไม่อยากให้ใครเดือดร้อน  ก็เลยเก็บตัวอยู่ในห้อง ไม่รับงานอะไรทั้งสิ้นยกเว้นว้าโกรธอะไรมา เเล้วอยากระบายก็ไปฆ่าคน  คนในบ้านก็บอกว่าฉันไม่ให้ความร่วมมือกับทางบ้านอ้ะ><
คิรัวร์:เธอควบคุมพลังนั่นได้มั๊ย
ชิเนะ:ถ้าโกรธน่ะ ก็ได้เเหละ
คิรัวร์:โกรธเหรอ  คือถ้าโกรธเธอก็ไปฆ่าคนโดยใช่พลังนั่นงั้นสิน่ะ
ชิเนะ:อื้ม!! เค้าเรียกไอพลังนั่นว้า`ไนท์เเมร์'
คิรัวร์ทำท่าครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเเละก็เลิกคิด  ถอนหายใจเเละ
คิรัวร์:งั้นพรุ่งนี้ ฉันจะไปหาเธอที่ห้อง  กลับไปนอนไป!!
ชิเระ:อะไร!? ไล่อย่างกับหมูกับหมา เเหนะ  โหดร้ายจริง  ชีวิตฉัน!!
คิรัวร์:ไปได้เเล้วน่าาา
 ง่าา ไปก๋ได้
ฉันรัีบวิ่งไป เดี๋ยวคิรัวร์จับเชือด
รีบวิ่งเข้าห้อง  เดี๋ยวคุณคิเคียวมาอีก
-_-
-////-
ง่าา  นอนดีกว่าาาาา
Zzzzzzzzz