Kill & Love! พลิกรักนายนักฆ่าหน้ากวน
5) อันตรายจากบ้านโซลดิ๊กส์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกรี๊ดดดดดดดดดด
หน๊อยยย หนูขอกรี๊ดดังๆ ให้คฤหาสต์ร้าวซักครั้งเหอะน่าาาา เเหมมมมมม ก็ได้ๆ ถ้าอยากกีดกันฉันนัก ฉันไม่ง้อก็ได้ เชอะ ชิ ช่ะ//เเอบงอนเล็กๆน่ะเนี่ยTTOTT
เอาไงดี เอาไงดี ตาสว่างเเล้วเนี่ยยยย เพราะกรี๊ดด เมื่อกี้เล่นเอาหูหนวกไปข้างเลย=_=
จะอยู่เเบบนี้รอให้ตระกูลมหาโหดนี่ฆ่าหรอออ ไม่มีทาง!! อยู่นี่ให้โง่หรออ วิ่งสิค่ะวิ่ง!!
ใครจะให้ยอมฆ่าง่ายๆล่ะ ฉันยังไม่อยากตายน่ะ!! ไม่พร้อมจะต่ายด้วยT_____T
ชักช้าอยู่ไย ใส่รองเท้าเร็วไว เปิดประตูทันใด คุณคิเคียวอยู่นี่ไง!!
เวรเเล้วไง!!
มีทางรอดให้ฉันบ้างมั๊ย~~~
เอาไงดีล่ะทีนี้ คุณคิเคียวเเสดงจิตสังหารพุ่งพล่านจนรู้สึกได้เลยอ่ะ กรรมๆๆๆๆ ทำไงดีว่ะเนี่ย เราสู้เค้าไม่ได้เเน่นอนเลยยยย
ชักช้าอยู่ไย~~~
ถอยสิจ๊ะ ถอย!!
ฉันค่อยๆสาวเท้ายาวๆ ก้าวถอยหลังไปช้าๆ บนทางสลัวๆ ชวนหน้าขนลุก
คิเคียว:เเหมๆ อะไรกันจ๊ะ เหงื่อเเตกพลั่กเลย
ฉี่จะราดเล้วคร่าาTTOTT
คุณคิเคียวทำหน้าเอิ่ม..ไม่สิ มองไม่เห็นตา เเต่ยังไงก็ดูออกว่าจะฆ่าฉันอยู่ดี
ไปสบายเเน่เรา u_u
คิเคียว:เก่งจังน่ะ อ่านสีหน้าฉันออกด้วย^^
อ่านไม่ออกก็โง่เเล้วคร่าาาTTOTT
ชิเนะ:....คือ...จะ...ข่ะ .ข่ะ .ข่ะ..ฆ่าฉันใช่มีั๊ยล่ะ!!! >●<
โอยยยย กว่าจะพูดเสร็จ
คิเคียว:เเน่น้อนน^●^ เธออยู่ไป ไร้ซึ่งประโยชน์ ฆ่าทิ้งน่าจะดีกว่าน่ะ^^
ชิเนะ:ไม่ๆ ไม่น่ะ ไม่!!
คิเคียว:เอาเหอะ!! ให้เธอถอยหลังไปให้พอใจ เเล้วค่อยฆ่าก็ได้นี่เนอะ^^
=_=
ฉันถอยหลังไปเรื่อยๆ
หมับ!!!
อะเฮือก!!
มีคนจับไหล่ฉัน
ใครฟ่ะ!!
อะเฮือก!!!!!!!!!!
คิรัวร์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เค้าสองคนต้องร่วมมือกัน!! ให้คิรัวร์จับฉันไว่้ไม่ให้หนีไปไหน เเล้วคุณคิเคียวก็ฆ่าชำเเหละฉัน ได้อย่างสบาย ...
กรรมๆๆๆๆๆๆๆ
คิรัวร์:ยัยนี่..ยังไม่ถึงเวลาตายของยัยนี่!!
ห๊ะ!!
งง!!
คิรัวร์บีบไหล่ฉันเเรงกว่าเดิม เเถมยังเอาตัวฉันชิดกับเขากว่าเดิม ถึงฉันจะเตี้ยกว่าก็เหอะ อ๋าาา
หัวใจเต้น ตุบๆๆๆๆ
ไม่รู้ว้ากลัวหรือเขินกันเเน่ร่ะ
เดี๋ยวๆๆเอาเรื่องชีวิตฉันก่อน เรื่องเเบบนี้อย่าเพิ่ง!!!
คิรัวรฺ:เเม่ต้องการชีวิตยัยนี่ใช่มั๊ย
คิเคียว:ไม่ได้ต้องการ เเต่เด็กนี่อยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ ฮานะส่งเด็กนี่มาตายมันก็เเค่นั้นเอง!! น่ะ..คิล..
คิรัวร์:งั้นมาเล่นงี้มั๊ยล่ะ ถ้าชิเนะเปิดประตูเเห่งการทดสอบได้หนึ่งชั้น ภายในสองสัปดาห์ ห้ามฆ่ายัยนี่ ให้อยู่ต่อไป...เเต่ถ้าเปิดไม่ได้ ก็ฆ่าได้เลย..
คิเคียว:เเม่ตกลง!! เเต่ห้ามให้ชิเนะใช้พลังนั่นเป็นอันขาด
คิวร์:พลังอะไร??
คิเคียว:ลูกยังไม่รู้สิน่ะ!ถามชิเนะเองเเล้สกัน
เดี๋ยววววว ฉันล่ะๆ ฉันยังไม่ได้ตกโลงงงง
เเต่หุบปากไว้ก่อน ดีที่สุด!!
เมื่อสิ้นสุดการสนทนา คุณคิเคียวหายวับไปกับตา
เเวบเดียวจริงๆ
ส่วนคิรัวร์ ก็ดึงฉันไปในห้องห้องหนึ่ง
ที่คิดว่าน่าจะเป็นห้องของคิรัวร์...
เอ๋!!!!!
ฉันเข้ามาในห้องเค้า อ๊ากกกก
ไม่ได้ๆ ผู้หญิง ผู้ชายอยู่กันสองต่อสองเเบบนี้ไม่ดีเเน่!!!
หนีก้อน!!!
ฉันกำลังออกสตาร์ทวิ่ง เเค่ดีันโดนคิรัวร์จับข้อมือไว้ก่อน
คิรัวรฺ:จะไปไหน?
ชิเนะ:ป่าววววว...ฉันจะวิ่งจ๊อกกิ้ง ออกกำลังกายๆ
เพิ่งรู้ว่าตัวเองเเถเก่งขนาดนี้
คิรัวร์ปล่อยข้อมือฉันพลางถอนหายใจเล็กๆ ฉันเหรอ?
กำลัวทำท่าวิ่งจ๊อกกิ้งให้เหมือนจริงที่สุด เค้าจะได้ไม่สงสัย
เเฮกๆ เหนื่อย
เพิ่งรู้ว่าตีวเองปัญญาอ่อนขนาดนี้=_=;
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ