Kill & Love! พลิกรักนายนักฆ่าหน้ากวน
Ai_Ai
3) เข้าถึงตระกูลโซลดิ๊กส์
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเมื่อเดินเข้ามาในทางเดินที่เเสนยาวไกล มันเหมือนจะเป็นเขาวงกตทางเดียวซะเเล้วสิ
เมื่อเดินมาไกลพอสมควรก็พบกับประตูที่รอมาน้านนนนานนนน กว่าจะถึง!! หอบเป็นสุนัขก็ไม่ปานเเล้วเนี่ย!!
ข้างหลังประตูที่คุณคิเคียวกำลังเปิดออก เป็นโถงขนาดใหญ่ ทะมึงทึง ขึงขัง ค่อนข้างมืดๆมนๆ นี่เเหละบ้านนักฆ่าในอุดมคติ ธีมนี่เลย!!(-_-)b
เเละก็มีผู้ชายที่ใส่ชุดสูทเหมือนเครื่องเเบบของพวกพ่อบ้านในตระกูลรวยๆ หน้าตาบูดๆบึ้งๆ ไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่เลยเเฮะ ทำหน้าเหมือนโกรธตลอดเวลาเลยเเฮะ-_-
พ่อบ้าน:กระผมเป็นหัวหน้าพ่อบ้าน ชื่อโกโต้ ครับ ...ท่านคิเคียวครับ กระผมขออนุญาตพาเเขกของท่านไปที่ห้องอาหารก่อนเลยเเล้วกันน่ะครับ..
เสียงเรียบ เเละเงียบมาก-O-
คิเคียว:อืม..จ๊ะ!! เดี๋ยวฉันกับคัลโต้จังไปตามคุณชายทั้งหลายก่อน ป่ะคัลโต้จัง^^
คัลโต่้:ค่ะ!!ท่านเเม่!!
เเล้วคัลโต้ก็สะบัดผมบ็อบ สีดำขลับ ตามคุณคิเคียวไป
..
..
ส่วนฉันกับเเม่น่ะเหรอ??
ก็ต้องมาตามไก่โต้ง เอ้ย!! โกตัง เอิ่ม ม่ะใช่เเระ... โกโต้สิ!!เอ้อ!! ใช่! โกโต้..โกโต้
โกโต้ก็นำพวกเราไปที่ห้องอาหาร
พอมาถึงห้องอาหารเเล้ว คือเเบบ... มันกว้างเเละใหญ่มากค่ะ-O-
มีโต๊ะ เเละเก้าอี้ไม้หลายตังค์...ผ้าปูโต๊ะสีเเดงเลือดหมูชวนสยอง ถ้วยชามลวดลายลูกไม้สวยงามตรา อึด! ทน! นาน! ตกเเล้วไม่เเตก เเค่เเหลกละเอียดเท่านั้นเอง....(เเต่เเตกก็ซื้อใหม่ได้ ตระกูลนี้รวยนิ)
โกโต้สะบัดตูดไปเเระ... ทิ้งฉันกับเเม่ในห้องอาหารที่ดูพิลึกชอบกลอย่างงี้ทามมายยย
เเอ๊ดดดดดด
อ๊ะ!!มีผู้มาใหม่!!!
หันไปดูดิ๊
โอ๊ะ!! นี่ท่าทางจะเป็นพวกตระกูลโซลดิ๊กส์อีกเเน่ๆเลย มีชาย4 หญิง2 (หญิงก็คิเคียวกับคัลโต้นั่นเเล..)
ฮานะ(เเม่ฉันเอง อย่าลืมน่ะ):ไม่ได้เจอกันนานเลยน่ะซิลเวอร์ สวัสดีค่ะคุณลุงเซโน่..^^
ทักใครเเม่ โปรดบอกกกก
??:ฉันซิลเวอร์ นี่พ่อฉันชื่อเซโน่ ยินดีที่ได้รู้จักน่ะ ชิเนะ!!!
ชิเนะ:ข่ะ..ค่ะ!! เช่นกันค่ะ..เเล้วสองคนนนั้นคือ...
ตื่นเต้นเเละเต้นตื่นวุ้ย!! เเละฉันก็ชี้ไปที่คนตัวอ้วนๆกับเด็กชายผมเงินที่อยู่ด้านหลัง
ตัวอ้วนๆ:ฉันมิลกี้ลูกชายคนที่สองของพ่อ ซิลเวอร์
เด็กผมเงิน:....//เงียบ..เชียบ...
...
.
.
.
มิลกี้:นี่!! เเกมีมารยาทหน่อยได้มั๊ย!! พ่อจ้องนายนานเเล้วน่ะ!!
มิลกี้บ่นเด็กผมเงินที่นิ่งเงียบ เเต่เด็กคนนั้นก็หันมามอง ทำสายตาอาฆาตอันเยือกเย็น ไปให้มิลกี้ ทำเอามิลกี้เหงื่อตกเลย เเล้วเขาก็หันหน้ามาทางฉัน เเล้วถอนหายใจเฮือกหนึ่ง
เด็กผมเงิน:ฉัน คิรัวร์ เป็นลูกชายคนที่สามของตาเเก่ซิลเวอร์นั่นน่ะ//ชี้ไปที่ซิลเวอร์
เอิ่ม..ฉันจำได้ว่าเค้าเป็นพ่อนายไม่ใช่หรอกหรออออ???
ซิลเวอร์:เฮ่อ..ให้ตายสิคิล...ม่ะ..มานั่งได้เเล้วน่า
ซิลเวอร์ ชวนทุกคนเเละก็มานั่งตรงหัวโต๊ะ ที่เสมือนเป็นที่ประจำของเขาอยู่เเล้ว
เเต่ทำไมกันน้าา...
ทำไมคิรัวร์ต้องมานั่งข้างฉันด้วยเนี่ย!!
ไม่ได้ชอบ อย่าเข้าใจผิดเเค่เขิลลล>///<
อ๋าาาาา....
คิรัวร์ไขว่ห้างเท้าคางเเล้วมองมาทางฉันด้วยอ่าาา
อุ้ย!!..เขิลลล
เขาน่ารักมากอ่าา เหมือนลูกเเมวเลย ผมสีเงิน ตาสีน้ำเงิน ผิวสี..เอิ่ม..ซีด...ฉันนี่มืดไปเลย
ฉันก็มองไปทางเขาเเบบนิ่งๆเก็บอาการให้ได้มากที่สุด ถึงหน้าจะเเดงเป็นลูกตำลึงสุกเเล้วก็เหอะน่าา>///<
อะเหยย อย่าจ้องนักสิ!!
คิรัวร์กระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์เชิงเหยียดหยามมาให้ฉัน อะไรเนี่ย!! ยั่วโมโห โทสะกันรึไง!!
ฉันจ้องกร้าเขาเเบบโกรธนิด คิ้วกระตุกหน่อยๆ เเบบว่....
คัลโต้:นี่!! พวกพี่ทั้งสองคน นี่ไม่ใช้เวลามาเปิดสงครามจ้องตากันน่ะค่ะ
คัลโต้โผล่โผลงมาก่อน เล่นเอาฉันกับคิรัวร์สะดุ้ง!
ตอนนี้หน้าคัลโต้ เหมือนจะหวงพี่มากเลยน่ะ ทำหน้าตาบูดบึ้ง หมดสวยเลย..
เเถมยังส่งสายตาจิกกัดเล็กน้อยมาให้ฉันอีก เเหม...เด็กนี่!!
คิรัวร์กลับเข้าสู่ท่านั่งปกติ สีหน้านิ่งเรียบ เเบบนี้ก็ดูดีน่ะ!!
เอ้ย!! ไม่ได้ๆ อะไรของเราเนี่ย บ้าที่สุดเลย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
