Kill & Love! พลิกรักนายนักฆ่าหน้ากวน

   มาถึงแล้ว  มาถึงแล้วจริงๆ-●-    เฮลิคอปเตอร์ หรือเครื่องบินไอพ่นเนี่ย  หลับตา10วิ ถึงแล้วหรอออ
ฉันได้แต่มอง ม๊อง มอง คฤหาสต้ที่ดูน่ากลั้ว  น่ากลัว><    ...... นี่มันบ้านหรือรังของนักฆ่าชั้นยอดเลย เขาทั้งเอาคือบ้าน!!! ฉันล่ะปวดไต -*-
จากนั้นก็มีผู้หญิงใส่ชุดกระไปรงบานแฉ่งเป็นสุ้มไก่เดินออกมา เอิ่ม  เขาพันผ้าพันแผลที่หน้าแล้วเอาจอมอนิเตอร์อะไรไม่รู้คาดตา เเละก็มีเด็กผู้หญิงผมสั้นใส่ชุดกิโมโนอยู่ข้างๆ ใครว่ะ??(อุ้ย!! เดี๋ยว!!ใครพูด!! ไม่ใช่ช้านน้าาา!!) 
ชิเนะ:เอ่อ...//จ้องอย่างงงๆ
คุณเเม่:ไม่ได้เจอกันนานเลยน่ะ  คิเคียว^^
??คิเคียว??
ใครฟ่ะ คนไหนๆ
?(ผู้หญิงผ้าพันเเผล):นั่นสิ กี่ปีกันน่ะ 5หรือ6ปีล่ะ  เอ่อ..จริงสิ ยังไม่ได้เเนะนำตัวเลยน่ะสาวน้อย ฉันชื่อคิเคียว โซลดิ๊กส์ เป็นเเม่ของคิล ..ไม่สิคิรัวร์น่าจะถูกเนอะ^^
ผู้ที่เสมือนเป็นคุณหญิงผ้าพันเเผล กล่าวทักทาย ว่าเเต่คิรัวร์นี่ใครกัน..มาบ้าน้เค้าไม่รู้จักซักคน ละอายใจจัง..TT
ชิเนะ:ค่ะ หนูชิเนะ.. ^^//ยิ้มขับรับสู้^•^
คิเตียว:เอ่้า!!คัลโต้จัง เสียมารยาทจริง เเขกมาถึงที่เเล้วน่ะ!! ทักทายสิจ๊ะ!!
ผู้เป็นเเม่ทำเสียงดุๆ ใส่ลูกสาว ที่กำลังจ้องฉันไม่กระพริบตา  เเต่ดูเหมือนจะไม่สะทกสะท้านเลย 
เด็กผู้หญิง(ที่คงจะชื่อคัลโต้):อ่ะ ขะ..ขอโทษค่ะท่านเเม่!!//โค้งๆ เเล้วหันขวีับมาหาฉัน//ฉันชื่อคัลโต้ ยินดี..ที่ได้รู้จักน่ะ..
คัลโต้พูดด้วยเสียงที่เรียบๆ เหมือนตุ๊กตาไร้ชีวิตเลยด้วยซ้ำ
คุณเเม่(ในที่นี้ขอให้ชื่อ  ฮานะ ):คัลโต้จัง โตขึ้นเยอะ สวยเป็นกองเลยน่ะจ๊ะเนี่ย
คัลโต้:ขอบคุณมากเลยน่ะค่ะ ท่านฮานะ
มารยาทงาม..นางถูกฝึกมาจากไหน
เดี๋ยววววววววว
บุคคลที่รู้ชื่อไม่ประสงค์เปิดเผยหน้าตานามนั้นคือ คิรัวร์ นี่คือ...ใครอีกฟ่ะ
ใครก็ได้บอกหนูทีTT
ชิเนะ:เอื่อ..เเล้วคิรัวร์นี่..ใครค่ะ
ฮานะ:อ้าว!!ลูกไม่รู้เหรอ!!
ชิเนะ:เเม่ไม่ได้บอกหนูซักหน่อย!!
คิเคียว:ลูกของฉันเองจ๊ะ..ลูกคนที่สาม ..เจ้าของวันเกิดไง!!^^
อ่อ..เจ้าของวันเกิดนี่เอง..
คัลโต้:เเต่วันเกิดก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ เเค่มีของขวัญนิดหน่อย กับคำอวยพรก็เเค่นั้นเเหละค่ะ
คิเคียว:เดี๋ยวเถอะ!!คัลโต้!!พูดเเบบนี้เเขกก็ไม่อยากร่วมงานนะสื  ทีหลังอย่าพูดเเบบนี้อีกน่ะ!!
ดุอีกเเล้ว..กิริยามารยาทอีกเเล้ว เจ้าตัวก็ได้เเต่พยักหัวงึกงักก็เเค่นั้น 
สงสารคัลโต้อย่างสุดซึ้ง
ฮานะ:เอาเหอะๆ คิเตียวพาเข้าบ้านได่เเล้วน่าา  หนาวปอดบวมตายเเถวนี้ไม่เอาหรอกน่ะ อย่างกับป่าดงดิบยังไงยังงั้นเเหละ
คุณเเม่พูดขัดขึ้นมา มันก็จริง เรายืนคถยตรงนี้นานเเล้ว หนาวก็หนาว งงก็งง ใครชื่อไรก็ไม่รู้ มารยาทก็มากเกิน   ลึกลับอีกต่างหาก บ้านนี่มันน่าปวดกระเพาะซะจริง!!
 
นี่ฉัน..เรียกว่า..บ้านเหรอ..-●-
ไม่จริง!!มันคือ!!ปราสาท!! (เอาเข้าไป)
 
 
 
 
 
ติดตามตอนต่อไป ฝากเม้นน่ะ เพราะเพิ่งเคยเเต่งไม่นานมานี้ ต้องการคำวิจารณ์><