Kill & Love! พลิกรักนายนักฆ่าหน้ากวน
9.7
17) ความรู้สึก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ งืมมมม =_=;; พักนี้อยู่ไม่สงบเลยอ่ะ ตั้งเเต่คิรัวร์มาตั้งศาลสถิตย์อยู่ข้างๆเตียงฉันเนี่ย มันไม่ชินอ่ะ เขินๆด้วยย ทำไมคิรัวร์ไม่เข้าใจความรู้สึกของฉันซักนิดบ้างเนี่ย><
พลิกไป พลิกมา พลิกมา พลิกไป กลิ้งกลุก กลุกกลิ้ง หันซ้าย หันขวา กระสับกระส่าย>O<
พรุ่บบ O_o โอะโหยว ความรู้สึกเหมือนมีอะไรทิ้งตัวอยู่ข้างหลังฉัน บนที่นอนเนี่ยเเหละ เเละ......
"ฟู่ววว ฟู่ววว..." อ่าา ลมหายใจร้อนๆ รดอยู่ตรงคอฉันเนี่ย สยิวกิ้วเกินไปเเล้วน่ะ ไม่ต้องสงสัยว่าใครค่ะ!! มีคนเดียวเท่านั้น ณ จุดจุดนี้#_#
" นี่คิรั-!!!" งื้ออ ยังพูดไม่จบเลยน่ะ คิรัวร์ก็เอาเเขนมาฟาดบนคอฉัน เเล้วตรงปิดปากพอดี รัดซะเเน่นไม่ได้กะจะให้หุบปากหรอก กะไม่ให้ขยับไปไหนเลยอ่าาYoY
"เงียบเถอะเธอน่ะ พลิกอยู่ได้3ชั่วโมงเเล้ว เสียงเธอบ่นอุบอิบพึมพำฉันก็ได้ยินหมดเเหละ ยัยเพ้อ อยู่นิ่งๆเงียบๆนั่นเเหละ นานๆทีฉันจะไม่มีงานช่วงกลางคืน ขอพักให้มันเต็มอิ่มหน่อยเห้ออออ " คิรัวร์พูดอยู่ข้างหูฉัน เเล้วเอามือออกจากปากฉันเเต่ดันมากอดตรงคอเเทนเเต่ไม่ได้รัดเเน่นน่ะ โอบไว้หลวมๆนั่นเเหละ เเล้วยังจะเอาหน้ามาซุกกับคอฉันอีก ทำอย่างกับลูกเเมวน้อยมาคลอเคลียขอปลาย่างจากเจ้าของงั้นเเหละD_D
ตอนนี้นี่หน้าฉันร้อนไปหมดเเล้วเนี่ย โดนกอดเเบบนี้ก็พลิกตัวไปมาระบายความเคลียดไม่ได้เเล้วสิ งื่ออออ //กัดฟันเเทน >w<
อื้มมมม เช้าซักที ค่ำคืนมันช่างยาวนาน สุดท้ายฉันก็หลับจนได้ หาววว ง่วงงงงง
"นี่เธอ!!จะนั่งหาวตรงนั้นตั้งเเต่สมัยพระเจ้าหาวยังไม่เกิดเลยน่ะ ไปกันได้เเล้วว" คิรัวร์จับมือฉันไปเเล้วก็ลากไปที่บ้านของยามคนนั้นอีกครั้ง.......
U_U
ฉันกับคิรัวร์ใช้วันเเละเวลาไปเเบบเดิมๆคือ นอน ตื่น ฝึก นอน ตื่น ฝึก บางคืนคิรัวร์ก็ต้องไปปฎิบัติงานฆ่าคนของเขาเเต่ เเวบๆเดี๋ยวคิรัวร์ก็กลับมา ถึงเเม้ฉันจะดูไม่ค่อยเต็มใจจะฝึกเท่าไหร่ก็เหอะ เเต่ว่า ยังไงซะ ฉันก็เชื่อใจคิรัวร์เเละเชื่อฟังทุกอย่างน่ะ มีงี่เง่าบ้างก็เหอะเเต่น่ะ ฉันเริ่มพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนเริ่มชินกับการยกของหนักๆ หรือการฝึกเเสนรันทดชีวิต ซึ่งตอนนี้ วันนี้นับตั้งเเต่วันที่มาอยู่ที่นี่ก็เกือบ2อาทิตย์ตามกำหนดเเล้ว...(เพื่อความรวดเร็วในการดำเนินเรื่องค่ะ เเละในส่วนช่วงเวลานั้นไม่ได้คิดพล็อตเรื่องไว้ค่ะ ขออภัยน่ะที่นี้ด้วยน่ะU_U)
"เฮ้ออ วันนี้เธอเปิดได้เเล้วน่ะ ประตูน่ะ โดนไม่ต้องใช้ไนท์เเมร์ก็เก่งเเล้วนี่นาาา" คิรัวร์ยิ้มให้ฉันก่อนเอื้อมมือมาลูบหัวฉันเบาๆ ฉันที่กำลังกินน้ำในช่วงพักอยู่ก็หันมายิ้มให้กับคิรัวร์เช่นกัน
ในระยะเวลา2อาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันกับคิรัวร์สนิทกันเร็วกว่าที่คิด เพราะทั้งบ้านถ้าไม่มีเรื่องอะไร คิรัวร์ก็จะมาขลุกอยู่กับฉันตลอด ฉันไม่เคยบรำคาญซักครั้ง การที่มีเพื่อนมาคุยด้วยกันในระยะเวลายาวนานขนาดนี้ นี่คือครั้งเเรก เเละรู้สึกดีกว่าที่คิดอีกน่ะะ TuT
" หึ!! คิดว่าฉันเป็นใครล่ะ ฉันน่ะจะทำอะไรต้องทำได้เสมอเเหละ" ฉันลุกขึ้นเเล้วกำมือเเน่นๆ เเล้วเอามือนั่นไปจ่อตรงหน้าคิรัวร์ "ขอบคุณนายมากเลยน่ะ!!^^" คิรัวร์ยิ้มเเบบสดใสโลกมีดอกไม้รายรอบ(?) เเล้วเขาก็ชูกำปั้นมาเเละชกที่กำปั้นฉันที่จ่ออยู่ตรงหน้า
"เเล้วดูด้วยว่าใครเป็นคนฝึก .....อย่างฉันน่ะติวเตอร์ระดับซุปเปอร์ท็อปน่ะว้อยย !!!!" คิรัวร์หัวเราะเสียงดังๆขึ้นฟ้า "เเล้ว..." คิรัวร์หันมาพูดกับฉัน เเล้วก็หน้าเเดงกลับไปเเล้วยังจะหันหลังใส่ฉันด้วย ถึงมองไม่เห็นเเต่ป่านนี้หน้าเขาคงเเดงเเปร๊ดไปหมดเเล้วล่ะ
"เเล้ว ...ลูกศิษย์ของฉันก็เชื่อฟังเเละเป็นเด็กดีขนาดนี้...ไม่สำเร็จก็บ้าเเล้วว -///-" คิรัวณืกอดอกหันมาพูดตรงๆ หน้าเขาเเดงมากๆ ทีเรื่องเเบบนี้ล่ะไม่ถนัด เรื่องบ่นล่ะถวายโล่ทองคำล้านกะรัตให้เลยค่ะ
อือ...หรือว่าฉันจะเผลอชอบเขาไปล่ะ@_@ ไม่ใช่ม้างงง (>< ) ( ><)
ฉันลองมองหน้าคิรัวร์อีกครั้ง เห่ออ ถึงจะสนิทกว่าเก่าเยอะเป็นโขก็เหอะ เเต่ความรู้สึกวาบๆในตัวมันคืออะไรเนี่ย ร่างกายกรุณาตอบบบบ
ถึงจะถามไปเเบบนั้นก็เหอะ เจอกัน2อาทิตย์เนี่ยน่ะ จะชอบเเล้วเหรอ (เเต่อยู่ด้วยกันเกือบทั้งวันน่ะ=_=)
เเย่เเล้วว นับวันฉันยิ่งบ้าขึ้น เเละจะบ้ากว่ายนี้ถ้าคิรัวร์มาทำท่าทางน่ารักใส่>.,<
พลิกไป พลิกมา พลิกมา พลิกไป กลิ้งกลุก กลุกกลิ้ง หันซ้าย หันขวา กระสับกระส่าย>O<
พรุ่บบ O_o โอะโหยว ความรู้สึกเหมือนมีอะไรทิ้งตัวอยู่ข้างหลังฉัน บนที่นอนเนี่ยเเหละ เเละ......
"ฟู่ววว ฟู่ววว..." อ่าา ลมหายใจร้อนๆ รดอยู่ตรงคอฉันเนี่ย สยิวกิ้วเกินไปเเล้วน่ะ ไม่ต้องสงสัยว่าใครค่ะ!! มีคนเดียวเท่านั้น ณ จุดจุดนี้#_#
" นี่คิรั-!!!" งื้ออ ยังพูดไม่จบเลยน่ะ คิรัวร์ก็เอาเเขนมาฟาดบนคอฉัน เเล้วตรงปิดปากพอดี รัดซะเเน่นไม่ได้กะจะให้หุบปากหรอก กะไม่ให้ขยับไปไหนเลยอ่าาYoY
"เงียบเถอะเธอน่ะ พลิกอยู่ได้3ชั่วโมงเเล้ว เสียงเธอบ่นอุบอิบพึมพำฉันก็ได้ยินหมดเเหละ ยัยเพ้อ อยู่นิ่งๆเงียบๆนั่นเเหละ นานๆทีฉันจะไม่มีงานช่วงกลางคืน ขอพักให้มันเต็มอิ่มหน่อยเห้ออออ " คิรัวร์พูดอยู่ข้างหูฉัน เเล้วเอามือออกจากปากฉันเเต่ดันมากอดตรงคอเเทนเเต่ไม่ได้รัดเเน่นน่ะ โอบไว้หลวมๆนั่นเเหละ เเล้วยังจะเอาหน้ามาซุกกับคอฉันอีก ทำอย่างกับลูกเเมวน้อยมาคลอเคลียขอปลาย่างจากเจ้าของงั้นเเหละD_D
ตอนนี้นี่หน้าฉันร้อนไปหมดเเล้วเนี่ย โดนกอดเเบบนี้ก็พลิกตัวไปมาระบายความเคลียดไม่ได้เเล้วสิ งื่ออออ //กัดฟันเเทน >w<
อื้มมมม เช้าซักที ค่ำคืนมันช่างยาวนาน สุดท้ายฉันก็หลับจนได้ หาววว ง่วงงงงง
"นี่เธอ!!จะนั่งหาวตรงนั้นตั้งเเต่สมัยพระเจ้าหาวยังไม่เกิดเลยน่ะ ไปกันได้เเล้วว" คิรัวร์จับมือฉันไปเเล้วก็ลากไปที่บ้านของยามคนนั้นอีกครั้ง.......
U_U
ฉันกับคิรัวร์ใช้วันเเละเวลาไปเเบบเดิมๆคือ นอน ตื่น ฝึก นอน ตื่น ฝึก บางคืนคิรัวร์ก็ต้องไปปฎิบัติงานฆ่าคนของเขาเเต่ เเวบๆเดี๋ยวคิรัวร์ก็กลับมา ถึงเเม้ฉันจะดูไม่ค่อยเต็มใจจะฝึกเท่าไหร่ก็เหอะ เเต่ว่า ยังไงซะ ฉันก็เชื่อใจคิรัวร์เเละเชื่อฟังทุกอย่างน่ะ มีงี่เง่าบ้างก็เหอะเเต่น่ะ ฉันเริ่มพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ เรื่อยๆ จนเริ่มชินกับการยกของหนักๆ หรือการฝึกเเสนรันทดชีวิต ซึ่งตอนนี้ วันนี้นับตั้งเเต่วันที่มาอยู่ที่นี่ก็เกือบ2อาทิตย์ตามกำหนดเเล้ว...(เพื่อความรวดเร็วในการดำเนินเรื่องค่ะ เเละในส่วนช่วงเวลานั้นไม่ได้คิดพล็อตเรื่องไว้ค่ะ ขออภัยน่ะที่นี้ด้วยน่ะU_U)
"เฮ้ออ วันนี้เธอเปิดได้เเล้วน่ะ ประตูน่ะ โดนไม่ต้องใช้ไนท์เเมร์ก็เก่งเเล้วนี่นาาา" คิรัวร์ยิ้มให้ฉันก่อนเอื้อมมือมาลูบหัวฉันเบาๆ ฉันที่กำลังกินน้ำในช่วงพักอยู่ก็หันมายิ้มให้กับคิรัวร์เช่นกัน
ในระยะเวลา2อาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันกับคิรัวร์สนิทกันเร็วกว่าที่คิด เพราะทั้งบ้านถ้าไม่มีเรื่องอะไร คิรัวร์ก็จะมาขลุกอยู่กับฉันตลอด ฉันไม่เคยบรำคาญซักครั้ง การที่มีเพื่อนมาคุยด้วยกันในระยะเวลายาวนานขนาดนี้ นี่คือครั้งเเรก เเละรู้สึกดีกว่าที่คิดอีกน่ะะ TuT
" หึ!! คิดว่าฉันเป็นใครล่ะ ฉันน่ะจะทำอะไรต้องทำได้เสมอเเหละ" ฉันลุกขึ้นเเล้วกำมือเเน่นๆ เเล้วเอามือนั่นไปจ่อตรงหน้าคิรัวร์ "ขอบคุณนายมากเลยน่ะ!!^^" คิรัวร์ยิ้มเเบบสดใสโลกมีดอกไม้รายรอบ(?) เเล้วเขาก็ชูกำปั้นมาเเละชกที่กำปั้นฉันที่จ่ออยู่ตรงหน้า
"เเล้วดูด้วยว่าใครเป็นคนฝึก .....อย่างฉันน่ะติวเตอร์ระดับซุปเปอร์ท็อปน่ะว้อยย !!!!" คิรัวร์หัวเราะเสียงดังๆขึ้นฟ้า "เเล้ว..." คิรัวร์หันมาพูดกับฉัน เเล้วก็หน้าเเดงกลับไปเเล้วยังจะหันหลังใส่ฉันด้วย ถึงมองไม่เห็นเเต่ป่านนี้หน้าเขาคงเเดงเเปร๊ดไปหมดเเล้วล่ะ
"เเล้ว ...ลูกศิษย์ของฉันก็เชื่อฟังเเละเป็นเด็กดีขนาดนี้...ไม่สำเร็จก็บ้าเเล้วว -///-" คิรัวณืกอดอกหันมาพูดตรงๆ หน้าเขาเเดงมากๆ ทีเรื่องเเบบนี้ล่ะไม่ถนัด เรื่องบ่นล่ะถวายโล่ทองคำล้านกะรัตให้เลยค่ะ
อือ...หรือว่าฉันจะเผลอชอบเขาไปล่ะ@_@ ไม่ใช่ม้างงง (>< ) ( ><)
ฉันลองมองหน้าคิรัวร์อีกครั้ง เห่ออ ถึงจะสนิทกว่าเก่าเยอะเป็นโขก็เหอะ เเต่ความรู้สึกวาบๆในตัวมันคืออะไรเนี่ย ร่างกายกรุณาตอบบบบ
ถึงจะถามไปเเบบนั้นก็เหอะ เจอกัน2อาทิตย์เนี่ยน่ะ จะชอบเเล้วเหรอ (เเต่อยู่ด้วยกันเกือบทั้งวันน่ะ=_=)
เเย่เเล้วว นับวันฉันยิ่งบ้าขึ้น เเละจะบ้ากว่ายนี้ถ้าคิรัวร์มาทำท่าทางน่ารักใส่>.,<
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ