My Zombie! ยัยผีดิบคนนี้ผมรักที่สุด
8.8
เขียนโดย aumnoi
วันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.50 น.
7 ตอน
20 วิจารณ์
11.09K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 16.30 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) เป็นแม่บ้านต้องน่ารักT^T
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "เฮ้อ! ยัยนี่คิดจะทำอะไรกันแน่นะ?"เซลทิคบ่นพึมพำอยู่คนเดียว ส่วนฉันก็ได้แต่ยืนอุด
ปากอย่างเดียว- -
"อ่อยอ้ายแอ้วอ่า!(ปล่อยได้แล้วค่า!)"ฉันพูดเสร็จก็จ้องตาเขาเขม็งจนเขาลืมตัวไปสนิท
"ดีนะที่ยัยเซียมันไม่เอาเรื่องเธอมาก ไม่งั้นเธอโดนรุมสะกำแน่ๆ"นี่เขากังวลหรือประชด
กันแน่- -;;
"ก็ไม่รู้สิ แต่ว่าฉันก็ต้องระวังตัวแล้วล่ะไม่งั้นฉันอาจจะโดนอย่างที่นายว่าก็ได้"
"ช่างเถอะ! เอาเป็นว่าฉันจะเริ่มสอนให้เธอเป็นแม่บ้านแล้วล่ะ^^"ฮะ!?O_o!
"ทะ...ทำไมต้องให้ฉันเป็นแม่บ้านด้วยล่ะ-0-?"
ชะวิ้ง!...
เขาส่งสายตาพิฆาตใส่ฉัน แงๆT^T ทำไมใจร้ายได้ขนาดนี้!!??
"(._.)"ฉันต้องเงียบโดยจำนนพร้อมกับหันไปหน้าไปทางอื่นอย่างไกลๆ
"งั้นก็ไปกัน^^"
....
ณ ห้องครัว
เขาลากฉันมาที่ห้องครัวที่แสนจะหรูหราโครต>< ขนาดเตาแก๊สยังเป็นสีทองเลยอ่ะ
สงสัยเขาคงจะรวยอย่างที่ว่าจริงๆอ่ะเนอะ^O^
"เอาล่ะ! ทีนี้! เชอรี่เบอร์กิน!"เซลทิคเรียกแม่บ้านทั้งสองที่อยู่ตรงโต๊ะกินข้าวที่แสนจะ
ยาวเหยียด- -
"คะท่าน!/คะท่าน!"เธอทั้งสองคนพร้อมใจหันหน้ามาทางฉันและเขา
"นี่! พอดีว่าฉันอยากจะให้เธอช่วยอะไรหน่อยน่ะ"
"เอ๋? งานหรอคะ? ขออย่าให้ไปทวงหนี้อีกนะคะ- -"ฝั่งคนที่ชื่อเบอร์กินพูดพลางยืน
กอดอกอย่างไม่พอใจ นี่เขาเคยใช้แม่บ้านไปทวงหนี้เลยเรอะ!?-0- ถ้าเป็นฉันคงไม่ได้ซักกะ
บาทT^T
"นั่นสิคะ แต่ว่าท่านเซลทิคคงไม่ทำอะไรที่แย่ๆให้พวกเราทำหรอก"ฝั่งคนที่ชื่อเชอรี่หัน
ไปพูดกับเบอร์กิน ดูเหมิอนว่าพวกเธอจะเป็นฝาแฝดกันนะ
"ฉันไม่ได้ให้พวกเธอไปทวงหนี้ไอ้หมอนั่นซะหน่อย- - แต่ว่างานนี้เธอต้องฝึกแม่บ้าน
คนใหม่ก็เท่านั้น^^"
"แม่บ้านคนใหม่?/แม่บ้านคนใหม่?"ฉันมันดูอัปลักษณ์ขนาดนั้นเลยรึไงเนี่ย!?=[]=
"นี่ไงแม่บ้านคนใหม่ของฉัน^^ เธอชื่อสเตลล่า"เขาพูดพลางใช้มือจับที่หัวฉัน
"หวะ..หวัดดี^^;;"ฉันทักทายพวกเธอไปอย่างอายๆ
"ดีจ้า! ฉันชื่อเชอรี่นะ ส่วนคนนี้ชื่อเบอร์กิน ยินดีที่ได้รู้จักน้า!.."เชอรี่ทักทายฉันพร้อม
กับเขย่ามือตามธรรมเนียม ฉันพอจะแยกออกว่าใครเป็นใคร เชอรี่จะใส่หูแมวสีดำ ส่วนเบอร์กืนจะใส่
หูแมวสีขาว แล้วฉันต้องใส่หูแมวมั้นเนี่ย!?><
"ดะ..ดีจ้า^^ ฉันชื่อ สเตลล่านะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน"ฉันทักทายเธอกลับ ดูเหมือนว่า
พวกเธอจะต้อนรับฉันเป็นอย่างดี
"โอเคๆ ทีนี้พวกเธอก็ช่วยๆยัยนี่ไปก่อนก็แล้วกันนะ โอ๊ะ!และถ้าฉันมีอะไรอยากให้เธอ
ช่วยก็คอยฟังเสียงกระดิ่งเอาก็แล้วกันนะ^^"เขาพูดพร้อมชูกระดิ่งอันน้อยๆพลางแกว่งไปมา
"งั้นก็ได้^^;;"ฉันตอบเขาอย่างไม่เต็มใจ
"งั้นก็ดีมาก^^"เขาพูดเสร็จก็ขยี้หัวฉันเบาๆแล้วก็เผ่นออกจากห้องทันที
"ว่าแต่.. เรื่องที่เธอบอกว่าไอ้เซลทิคมันใช้เธอไปทวงเงินมันหมายความว่าไง?- -*"
ฉันลองถามพวกเธอดูเผื่อว่าฉันอาจจะได้ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับมันได้บ้าง
"อ๋อ! เรื่องนั้นเองหรอคะ? ก็คือว่า-"
"ก็ไม่มีไรหรอกค่ะ^^; พอดีว่าเชอรี่แค่อยากจะเล่าเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องให้ฟังอ่ะค่ะ"
แล้วไอ้'เรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง'มันหมายความว่าไง- -?
ซุบซิบๆ
พวกเธอกำลังซุบซิบกันต่อหน้าฉันเฉยเลย- -* แล้วไอ้เรื่องทวงหนี้มันหมายความว่าไง
หว่า?? หลังจากที่พวกเธอซุบซิบกันเสร็จเชอรี่ก็หันมาแสยะยิ้มให้ฉัน
"ก็สรุปเอาง่ายๆนะคะ ฉันกับเบอร์กินไปทวงหนี้คนๆหนึ่งมาค่ะ ก็เท่านั้นเอง^^;"แล้ว
ไอ้คนๆหนึ่งมันหมายความว่าไงมิทราบ??
"แล้วไอ้คนๆหนึ่งคือใครหรอ?"
"มะ..ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็คิดซะว่าเป็นเสียงแมลงหวี่บินผ่านหูเอาก็แล้วกัน^^;"แต่หู
ฉันได้ยินเต็มสองหูเลยนะ-*-
"พวกเธอนี่น่าสงสัยจริงๆ"ฉันบ่นพึมพำ
"เอ๊ะ! เบอร์กินฉันว่าเราลืมอะไรไปบางอย่างนะ"
"อ๋อ...ฉันลืมไปได้ไงเนี่ย?"
"หูแมวไง!/หูแมวไง!"หูแมว!?=[]=
"ทำไมหรอ? หูแมวมันมีอะไรหรอ!?*O*"ฉันลองถามพวกเธอดู
"คือว่าที่บ้านของเราจะมีการใส่หูแมวกันเพราะว่าท่านเซลทิคชอบแมวค่ะ^^"แมว!?
คนอย่างอีตาโรคจิตอนาถารมันชอบแมวเนี่ยนะ!? เป็นไปบ่ได้!?><
"เอ่อ...แล้วฉันต้องใส่ด้วยมั้ย?*O*"ฉันถามพลางชี้ไปที่หน้าตัวเองด้วยความมึนงงกับ
ชีวิตT^T
"ทางบ้านเราทุกคนต้องใส่ค่ะ ต่อให้เป็นแขกที่มาบ้านก็ต้องใส่ค่ะ"โลกนี้มีแต่แมว
เหมียววว=O=
"เอ่อ..."
"มาแล้วๆ!^^"เบอร์กินตะโกนมาทางด้านหลังเชอรี่แถมยังถือหูแมวกับหางแมวปลอม
มาอีกต่างหาก=[]=
"ดะ..เดี๋ยว!"ฉันยังไม่ทันตั้งตัว พวกแมวเมดทั้งสองคนก็จับฉันนั่งลงกับเก้าอี้
"มาเริ่มกันเลย!/มาเริ่มกันเลย!"
....
ผ่านไป 30 นาที...
"เมี๊ยว! เสร็จแล้วๆ!"เชอรี่พูดด้วยความดีใจสุดๆที่ฉันโดนจับแต่งตัวเหมือนกับตุ๊กตาบาร์
บี้T^T
"ทีนี้ก็เหลือแต่บอกกฏระเบียบที่บ้านเราสินะ"เบอร์กินพูดเสร็จก็รีบวิ่งไปที่เค้าเตอร์อัน
ใหญ่ แล้วเธอก็เดินกลับมาพร้อมกับหนังสือเล่มบาง
"อ่ะนี่ค่ะ^^ นี่คือหนังสือบอกกฏที่บ้านของเราค่ะ"เบอร์กินพูดเสร็จก็ยัดหนังสือไว้ในมือ
ฉันโดยที่ไม่ปรึกษาฉันเลยซักคำ
ฉันเปิดหนังสือเล่มบาง ก็เจอก็ต่างๆทั้ง 5 ข้อในหน้าแรก
1.เวลาจะไปไหนหรือจะทำอะไรต้องใส่หูแมวไปตลอด
2.เวลาพูดกับเซลทิคต้องลงท้ายด้วยความว่า'เหมียว'
3.เวลาฉันอยากจะให้ทำอะไรก็ห้ามขัดดำสั่ง'เด็ดขาด'
4.และอย่าทำของตกแตกมิฉะนั้นได้เจอกันที่ห้องแน่^^
5.และข้อสุดท้ายขอให้พวกเธอโชคดี☻
นี่มันกฏบ้าบออะไรวะเนี่ยยยย!!??????>< มีแต่กฏไร้สาระทั้งนั้นเลย ถ้ามีเขียนว่ามัน
เงืนเดือนให้ด้วยก็คงจะโอเคอ่ะนะTOT
"เป็นไงบ้างคะ? กับกฏพวกนี้^^;"อยากจะเผามันทิ้งเดี๋ยวนี้เลย-*-
"ก็...ดีนะ^^;;;;"ฉันตอบเธอไปพลางเหงื่อตกพลัก
"งั้นหรอคะ? แต่ว่ากฏพวกนี้มันไร้สาระมากเลยนะคะ"พูดได้ถูกใจมากเลยเบอร์
กิน!!!!><
"แต่ว่าพวกเราก็ทำกฏพวกนี้ได้นี่นา"เชอรี่แย้งกลับ
"ก็ฉันต้องทนเอาน่ะสิ ถึงรอดมาได้- -;"
"แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แต่ว่าคุณสเตลล่าจะทนได้รึเปล่าก็ยังไม่รู้"ไม่ทนแล้วจ๊ะ จะกรี๊ด
ลั่นบ้านให้ดูเป็นขวัญตาเลย-*-
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันทนได้"ปากบอกว่าทนได้ แต่ว่าไอ้หัวสมองมันจะเอาไม่อยู่น่ะสิ
- -
เฮ้อออออออออออออออออ!!!!ชีวิตTT
....
ปากอย่างเดียว- -
"อ่อยอ้ายแอ้วอ่า!(ปล่อยได้แล้วค่า!)"ฉันพูดเสร็จก็จ้องตาเขาเขม็งจนเขาลืมตัวไปสนิท
"ดีนะที่ยัยเซียมันไม่เอาเรื่องเธอมาก ไม่งั้นเธอโดนรุมสะกำแน่ๆ"นี่เขากังวลหรือประชด
กันแน่- -;;
"ก็ไม่รู้สิ แต่ว่าฉันก็ต้องระวังตัวแล้วล่ะไม่งั้นฉันอาจจะโดนอย่างที่นายว่าก็ได้"
"ช่างเถอะ! เอาเป็นว่าฉันจะเริ่มสอนให้เธอเป็นแม่บ้านแล้วล่ะ^^"ฮะ!?O_o!
"ทะ...ทำไมต้องให้ฉันเป็นแม่บ้านด้วยล่ะ-0-?"
ชะวิ้ง!...
เขาส่งสายตาพิฆาตใส่ฉัน แงๆT^T ทำไมใจร้ายได้ขนาดนี้!!??
"(._.)"ฉันต้องเงียบโดยจำนนพร้อมกับหันไปหน้าไปทางอื่นอย่างไกลๆ
"งั้นก็ไปกัน^^"
....
ณ ห้องครัว
เขาลากฉันมาที่ห้องครัวที่แสนจะหรูหราโครต>< ขนาดเตาแก๊สยังเป็นสีทองเลยอ่ะ
สงสัยเขาคงจะรวยอย่างที่ว่าจริงๆอ่ะเนอะ^O^
"เอาล่ะ! ทีนี้! เชอรี่เบอร์กิน!"เซลทิคเรียกแม่บ้านทั้งสองที่อยู่ตรงโต๊ะกินข้าวที่แสนจะ
ยาวเหยียด- -
"คะท่าน!/คะท่าน!"เธอทั้งสองคนพร้อมใจหันหน้ามาทางฉันและเขา
"นี่! พอดีว่าฉันอยากจะให้เธอช่วยอะไรหน่อยน่ะ"
"เอ๋? งานหรอคะ? ขออย่าให้ไปทวงหนี้อีกนะคะ- -"ฝั่งคนที่ชื่อเบอร์กินพูดพลางยืน
กอดอกอย่างไม่พอใจ นี่เขาเคยใช้แม่บ้านไปทวงหนี้เลยเรอะ!?-0- ถ้าเป็นฉันคงไม่ได้ซักกะ
บาทT^T
"นั่นสิคะ แต่ว่าท่านเซลทิคคงไม่ทำอะไรที่แย่ๆให้พวกเราทำหรอก"ฝั่งคนที่ชื่อเชอรี่หัน
ไปพูดกับเบอร์กิน ดูเหมิอนว่าพวกเธอจะเป็นฝาแฝดกันนะ
"ฉันไม่ได้ให้พวกเธอไปทวงหนี้ไอ้หมอนั่นซะหน่อย- - แต่ว่างานนี้เธอต้องฝึกแม่บ้าน
คนใหม่ก็เท่านั้น^^"
"แม่บ้านคนใหม่?/แม่บ้านคนใหม่?"ฉันมันดูอัปลักษณ์ขนาดนั้นเลยรึไงเนี่ย!?=[]=
"นี่ไงแม่บ้านคนใหม่ของฉัน^^ เธอชื่อสเตลล่า"เขาพูดพลางใช้มือจับที่หัวฉัน
"หวะ..หวัดดี^^;;"ฉันทักทายพวกเธอไปอย่างอายๆ
"ดีจ้า! ฉันชื่อเชอรี่นะ ส่วนคนนี้ชื่อเบอร์กิน ยินดีที่ได้รู้จักน้า!.."เชอรี่ทักทายฉันพร้อม
กับเขย่ามือตามธรรมเนียม ฉันพอจะแยกออกว่าใครเป็นใคร เชอรี่จะใส่หูแมวสีดำ ส่วนเบอร์กืนจะใส่
หูแมวสีขาว แล้วฉันต้องใส่หูแมวมั้นเนี่ย!?><
"ดะ..ดีจ้า^^ ฉันชื่อ สเตลล่านะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน"ฉันทักทายเธอกลับ ดูเหมือนว่า
พวกเธอจะต้อนรับฉันเป็นอย่างดี
"โอเคๆ ทีนี้พวกเธอก็ช่วยๆยัยนี่ไปก่อนก็แล้วกันนะ โอ๊ะ!และถ้าฉันมีอะไรอยากให้เธอ
ช่วยก็คอยฟังเสียงกระดิ่งเอาก็แล้วกันนะ^^"เขาพูดพร้อมชูกระดิ่งอันน้อยๆพลางแกว่งไปมา
"งั้นก็ได้^^;;"ฉันตอบเขาอย่างไม่เต็มใจ
"งั้นก็ดีมาก^^"เขาพูดเสร็จก็ขยี้หัวฉันเบาๆแล้วก็เผ่นออกจากห้องทันที
"ว่าแต่.. เรื่องที่เธอบอกว่าไอ้เซลทิคมันใช้เธอไปทวงเงินมันหมายความว่าไง?- -*"
ฉันลองถามพวกเธอดูเผื่อว่าฉันอาจจะได้ข้อมูลอะไรเกี่ยวกับมันได้บ้าง
"อ๋อ! เรื่องนั้นเองหรอคะ? ก็คือว่า-"
"ก็ไม่มีไรหรอกค่ะ^^; พอดีว่าเชอรี่แค่อยากจะเล่าเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องให้ฟังอ่ะค่ะ"
แล้วไอ้'เรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง'มันหมายความว่าไง- -?
ซุบซิบๆ
พวกเธอกำลังซุบซิบกันต่อหน้าฉันเฉยเลย- -* แล้วไอ้เรื่องทวงหนี้มันหมายความว่าไง
หว่า?? หลังจากที่พวกเธอซุบซิบกันเสร็จเชอรี่ก็หันมาแสยะยิ้มให้ฉัน
"ก็สรุปเอาง่ายๆนะคะ ฉันกับเบอร์กินไปทวงหนี้คนๆหนึ่งมาค่ะ ก็เท่านั้นเอง^^;"แล้ว
ไอ้คนๆหนึ่งมันหมายความว่าไงมิทราบ??
"แล้วไอ้คนๆหนึ่งคือใครหรอ?"
"มะ..ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ก็คิดซะว่าเป็นเสียงแมลงหวี่บินผ่านหูเอาก็แล้วกัน^^;"แต่หู
ฉันได้ยินเต็มสองหูเลยนะ-*-
"พวกเธอนี่น่าสงสัยจริงๆ"ฉันบ่นพึมพำ
"เอ๊ะ! เบอร์กินฉันว่าเราลืมอะไรไปบางอย่างนะ"
"อ๋อ...ฉันลืมไปได้ไงเนี่ย?"
"หูแมวไง!/หูแมวไง!"หูแมว!?=[]=
"ทำไมหรอ? หูแมวมันมีอะไรหรอ!?*O*"ฉันลองถามพวกเธอดู
"คือว่าที่บ้านของเราจะมีการใส่หูแมวกันเพราะว่าท่านเซลทิคชอบแมวค่ะ^^"แมว!?
คนอย่างอีตาโรคจิตอนาถารมันชอบแมวเนี่ยนะ!? เป็นไปบ่ได้!?><
"เอ่อ...แล้วฉันต้องใส่ด้วยมั้ย?*O*"ฉันถามพลางชี้ไปที่หน้าตัวเองด้วยความมึนงงกับ
ชีวิตT^T
"ทางบ้านเราทุกคนต้องใส่ค่ะ ต่อให้เป็นแขกที่มาบ้านก็ต้องใส่ค่ะ"โลกนี้มีแต่แมว
เหมียววว=O=
"เอ่อ..."
"มาแล้วๆ!^^"เบอร์กินตะโกนมาทางด้านหลังเชอรี่แถมยังถือหูแมวกับหางแมวปลอม
มาอีกต่างหาก=[]=
"ดะ..เดี๋ยว!"ฉันยังไม่ทันตั้งตัว พวกแมวเมดทั้งสองคนก็จับฉันนั่งลงกับเก้าอี้
"มาเริ่มกันเลย!/มาเริ่มกันเลย!"
....
ผ่านไป 30 นาที...
"เมี๊ยว! เสร็จแล้วๆ!"เชอรี่พูดด้วยความดีใจสุดๆที่ฉันโดนจับแต่งตัวเหมือนกับตุ๊กตาบาร์
บี้T^T
"ทีนี้ก็เหลือแต่บอกกฏระเบียบที่บ้านเราสินะ"เบอร์กินพูดเสร็จก็รีบวิ่งไปที่เค้าเตอร์อัน
ใหญ่ แล้วเธอก็เดินกลับมาพร้อมกับหนังสือเล่มบาง
"อ่ะนี่ค่ะ^^ นี่คือหนังสือบอกกฏที่บ้านของเราค่ะ"เบอร์กินพูดเสร็จก็ยัดหนังสือไว้ในมือ
ฉันโดยที่ไม่ปรึกษาฉันเลยซักคำ
ฉันเปิดหนังสือเล่มบาง ก็เจอก็ต่างๆทั้ง 5 ข้อในหน้าแรก
1.เวลาจะไปไหนหรือจะทำอะไรต้องใส่หูแมวไปตลอด
2.เวลาพูดกับเซลทิคต้องลงท้ายด้วยความว่า'เหมียว'
3.เวลาฉันอยากจะให้ทำอะไรก็ห้ามขัดดำสั่ง'เด็ดขาด'
4.และอย่าทำของตกแตกมิฉะนั้นได้เจอกันที่ห้องแน่^^
5.และข้อสุดท้ายขอให้พวกเธอโชคดี☻
นี่มันกฏบ้าบออะไรวะเนี่ยยยย!!??????>< มีแต่กฏไร้สาระทั้งนั้นเลย ถ้ามีเขียนว่ามัน
เงืนเดือนให้ด้วยก็คงจะโอเคอ่ะนะTOT
"เป็นไงบ้างคะ? กับกฏพวกนี้^^;"อยากจะเผามันทิ้งเดี๋ยวนี้เลย-*-
"ก็...ดีนะ^^;;;;"ฉันตอบเธอไปพลางเหงื่อตกพลัก
"งั้นหรอคะ? แต่ว่ากฏพวกนี้มันไร้สาระมากเลยนะคะ"พูดได้ถูกใจมากเลยเบอร์
กิน!!!!><
"แต่ว่าพวกเราก็ทำกฏพวกนี้ได้นี่นา"เชอรี่แย้งกลับ
"ก็ฉันต้องทนเอาน่ะสิ ถึงรอดมาได้- -;"
"แต่ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แต่ว่าคุณสเตลล่าจะทนได้รึเปล่าก็ยังไม่รู้"ไม่ทนแล้วจ๊ะ จะกรี๊ด
ลั่นบ้านให้ดูเป็นขวัญตาเลย-*-
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันทนได้"ปากบอกว่าทนได้ แต่ว่าไอ้หัวสมองมันจะเอาไม่อยู่น่ะสิ
- -
เฮ้อออออออออออออออออ!!!!ชีวิตTT
....
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ