My Zombie! ยัยผีดิบคนนี้ผมรักที่สุด

8.8

เขียนโดย aumnoi

วันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.50 น.

  7 ตอน
  20 วิจารณ์
  11.02K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 16.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ฉันกลายเป็นของเธอ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

              "ฉะ..ฉันยังไม่พร้อมอ่ะT_T"

              "ไม่เป็นไรค่ะ^^ เดี๋ยวฉันจะไปเป็นเพื่อนเองค่ะ"เฮ้อออ! ยังดีที่มีคนใจบุญไปด้วยT^T

ถ้าฉันไปคนเดียว ป่านนี้สลบคาประตูแน่นอนTT___TT

              "จริงหรอ?*0*"ฉันถามเธอเพื่อความมั่นใจว่าเธอจะไม่หลอกฉันให้ไปคนเดียว

              "จริงค่ะ^^"เธอพูดเสร็จก็จับมือฉันแล้วก็ลากออกจากห้องโดยที่ไม่ปรึกษาฉันเลยซัก

นิด- -*

              "ดะ..เดี๋ยวสิ!"ฉันร้องให้เธอหยุดแต่ว่าเธอก็ยังเดินต่อไปเรื่อยๆไม่สนใจโลก

              พอออกมาข้างนอกก็พบห้องโถงสุดหรูหรา ซึ่งมีรูปภาพจิตกรที่ราคาแพงอยู่พอสมควร

แถมยังเครื่องประดับที่ทำมากเพชรและก็มรกตด้วยแหละ*O* ฉันมองไปรอบๆก็เจอกับโซฟาสีแดง

เข้มที่ตั้งอยู่กลางห้องโถงใหญ่ ซึ่งมีอีตาโรคจิตกำลังนั่งอยู่กับแม่บ้านคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างๆ 

              "มาแล้วค่าาา!"เธอพูดเสร็จก็ปล่อยมือฉันทันทีแล้วก็เดินกลับไปพร้อมกับแม่บ้านอีกคน

หนึ่งหน้าตาเฉย

              "มาสายเหมือนกันนะ^^"เขาพูดพลางแสยะยิ้มให้ฉันแล้วเขาก็ลุกขึ้นพร้อมกับเดินมา

หาฉัน 

              "ฉันมาสายหรอ!? นายกำหนดเวลาไว้ตอนไหนยะ!?-*-"

              "อ้อ! สงสัยยัยเชอรี่คงไม่ได้บอกเธอสินะ แต่ว่าฉันก็รอนักโทษสาวคนนี้ได้อยู่แล้ว^^"

เขาพูดพลางขยี้ผมฉันแรงๆจนผมเสียหมดแล้วเนี่ย!-*-

              "นี่!อย่ามาขยี้ผมฉันจะได้มั้ย!? ฉันไม่ใช่ของเล่นนายซักหน่อย!?"ฉันพูดตะคอกใส่เขา

แต่ว่าเขาไม่รู้สึกอะไรเลยซักนิด

              "แต่ว่า..."เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เจ้าเล่ห์มาก ทำให้ฉันต้องถอยหลังกรูดจนขาฉันไป

สะดุดกับโซฟาของเขาจนทำให้ฉันล้มลงไปนั่งทันที

              "วันนี้เธอน่ารักมากเลยนะ.."เขาพูดเสร็จก็จับคางฉันแล้วบีบเบาๆ สายตาที่ดุจเหมือน

หมาป่าที่จองจะกินเหยื่อกำลังเข้ามาหาฉัน

              ใช้วิธีนี้ต้องได้ผลแน่!'น้ำตาสยบมาร!'

              "ฮึก.. ฮึก..."ฉันร้องสะอื้นขึ้นมาทันที ทำให้เขาอึ้งไปแค่แปปเดียวก็กลับมาเป็นเหมือน

เดิม

              ม่ายยยยยยยยยยย!! วิธีนี้ใช้ไม่ได้ผลหรอเนี่ยย!?TT_____TT ฉันว่าฉันใช้กับผู้ชาย

ได้ทุกคนนะT^T

              "เธอคิดว่าไอ้การที่จะใช้น้ำตาหลอกลวงฉันน่ะ มันเป็นไปไม่ได้หรอกนะ^^"

              "ฮึก..ฮือออออ"ฉันเปล่งน้ำตาออกมา ยิ่งทำให้เขาสนุกเข้าไปใหญ่

              "เธอนี่นะ..."เขาพูดเสร็จก็ก้มลงมาใกล้จะจูบฉันแล้วว!!><

              ม่ายน้าาาาาาาาาา!!!TT_____TT

              ติ้งต่อง!..

              ติ้งต่อง!..

              กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!! รอดตายแล้วว๊อยยยยย!!!>M<

              "ชิ! เสียอารมณ์จริงๆ!..."เขาสบถออกมาอย่างหัวเสีย รอดแล้วๆๆT^T

              "นะ..นายก็ไปดูก่อนสิเผื่อว่าจะมีเหตุด่วนอะไรก็ได้!"ฉันรีบไล่ให้เขาออกไปจากตรงนี้

เพราะว่าฉันขนลุกซู่ไปทั้งตัวแล้วT^T

              "..."เขาไม่พูดอะไรแล้วก็หันไปมองประตูที่อยู่ทางด้านหลังของเขา

              "..."

              "งั้นเธอก็มากับฉัน!"เขาพูดเสร็จก็คว้ามือฉันมาทันทีพร้อมกับจูงมือฉันไปที่ประตูอีก

              แอ้ด!

              "มีอะไร?"ประโยคแรกที่เขาถามคนอื่น เสียมารยาทที่สุด- -*

              "ชิ!เสียมารยาทที่สุดเลยนะเซลทิค คราวหน้าก็พูดให้มันดีๆหน่อยสิ-*-"เสียงของผู้

หญิงคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมา แต่ว่าฉันไม่เห็นหน้าเธอเพราะว่าประตูบังไว้อยู่

              "เซีย..เธอมาที่นี่ทำไม?"โอ๊ะ!สงสัยคงเป็น'แฟน'หรือไม่ก็อะไรซักอย่าง แต่ว่าฉันไม่มี

ส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วยนะ ขอบอก- -/

              "ก็ฉันจะมาหาหน่อยไม่ได้รึไง?^^ หรือว่านายไม่อยากจะให้ฉันมากันแน่?"อั้ยหยา!

เรื่องนี้ฉันไม่เกี่ยวจริงๆนะ-*-

              "ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรเธอนี่ จะมาก็มาได้แต่ว่าขอเป็นตอนเย็นจะได้มั้ย?"เขาพยายามที่จะ

บอกเธอเพื่อไม่ให้เธอรู้ว่าฉันยืนหัวโด่อยู่นี่- -

              "ทำไมต้องเป็นตอนเย็นด้วยล่ะ? นายมีอะไรปิดบังฉันหรอ?"ยัยนี่ชอบสอดรู้สอดเห็น

เหมือนกันนะเนี่ย- -;;

              "ฉันเคยปิดบังอะไรเธอด้วยรึไง?"

              "ก็ฉันเห็นนายทำท่าทางแปลกๆ"

              "ฉัน!-"เขายังพูดไม่จบยัยนั่นเปิดประตูบานใหญ่ทั้งสองข้างโดยที่ไม่ได้นัดหมายTT

              "..."

              "..."

              และความสงบก็ได้ครอบงำพร้อมกับรังสีอำมหิตT^T

              "ยัยนี่เป็นใครกัน!?"กรี๊ดดดด!!เขาจะเอามีดมาเฉาะหัวฉันมั้ยเนี่ยยยT__T

              "คือว่าฟังฉันอธิบายก่อนะคะ!-"ฉันยังพูดไม่จบเขาก็พบใช้มือปิดปากฉันแน่น เดี๋ยวปะ

กัดมือให้แหว่งซะเลยหนิ-*-

              "อุนอ้วยอังอันอ่อยอะอะ!(คุณช่วยฟังฉันหน่อยนะคะ!)"

              "ถ้าเธอพูดอีกสามครั้ง เตรียมไปรอที่ห้องนอนฉันได้เลย"เขากระซิบเบาๆข้างๆหูฉัน

ทำให้ขนลุกทันที

              "(._.)"ฉันต้องเงียบโดยจำนนไม่งั้นเสียความบริสุทธิ์แน่นอนT^T

              "นายช่วยบอกหน่อยได้มั้ยว่ายัยนี่เป็นใคร!?"แว๊ก! แม่จ๋าช่วยด้วยยยยยย!!TT

              "ยัยนี่เป็นแม่บ้านคนใหม่ของฉัน^^"เขาพูดพลางคว้าตัวฉันเข้ามากอดไว้ข้างๆ

              "ถ้าเป็นแม่บ้านจริง นายจะกอดยัยนั่นทำไม?"ยัยนี่ก็ขี้สงสัยจัง-*-

              "ก็ตอนนี้ยัยนี่เป็นของฉันแล้วไง^^"เขาพูดพลางจับหัวฉันเบาๆแล้วขยี้ผมฉันแรงๆ

              "อ่าอำอ่างอี้อ้าาา!!(อย่าทำอย่างนี้น้าาา!!)"

              "งั้นก็แล้วแต่นายนะ งั้นไว้เจอกันตอนเย็นก็แล้วกัน!"เธอพูดเสร็จก็สะบัดก้นหนีไป

หน้าตาเฉย

              เฮ้อออ!!!....T^T

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา