My Zombie! ยัยผีดิบคนนี้ผมรักที่สุด
8.8
เขียนโดย aumnoi
วันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.50 น.
7 ตอน
20 วิจารณ์
11.08K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 16.30 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ฉันกลายเป็นของเธอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "ฉะ..ฉันยังไม่พร้อมอ่ะT_T"
"ไม่เป็นไรค่ะ^^ เดี๋ยวฉันจะไปเป็นเพื่อนเองค่ะ"เฮ้อออ! ยังดีที่มีคนใจบุญไปด้วยT^T
ถ้าฉันไปคนเดียว ป่านนี้สลบคาประตูแน่นอนTT___TT
"จริงหรอ?*0*"ฉันถามเธอเพื่อความมั่นใจว่าเธอจะไม่หลอกฉันให้ไปคนเดียว
"จริงค่ะ^^"เธอพูดเสร็จก็จับมือฉันแล้วก็ลากออกจากห้องโดยที่ไม่ปรึกษาฉันเลยซัก
นิด- -*
"ดะ..เดี๋ยวสิ!"ฉันร้องให้เธอหยุดแต่ว่าเธอก็ยังเดินต่อไปเรื่อยๆไม่สนใจโลก
พอออกมาข้างนอกก็พบห้องโถงสุดหรูหรา ซึ่งมีรูปภาพจิตกรที่ราคาแพงอยู่พอสมควร
แถมยังเครื่องประดับที่ทำมากเพชรและก็มรกตด้วยแหละ*O* ฉันมองไปรอบๆก็เจอกับโซฟาสีแดง
เข้มที่ตั้งอยู่กลางห้องโถงใหญ่ ซึ่งมีอีตาโรคจิตกำลังนั่งอยู่กับแม่บ้านคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างๆ
"มาแล้วค่าาา!"เธอพูดเสร็จก็ปล่อยมือฉันทันทีแล้วก็เดินกลับไปพร้อมกับแม่บ้านอีกคน
หนึ่งหน้าตาเฉย
"มาสายเหมือนกันนะ^^"เขาพูดพลางแสยะยิ้มให้ฉันแล้วเขาก็ลุกขึ้นพร้อมกับเดินมา
หาฉัน
"ฉันมาสายหรอ!? นายกำหนดเวลาไว้ตอนไหนยะ!?-*-"
"อ้อ! สงสัยยัยเชอรี่คงไม่ได้บอกเธอสินะ แต่ว่าฉันก็รอนักโทษสาวคนนี้ได้อยู่แล้ว^^"
เขาพูดพลางขยี้ผมฉันแรงๆจนผมเสียหมดแล้วเนี่ย!-*-
"นี่!อย่ามาขยี้ผมฉันจะได้มั้ย!? ฉันไม่ใช่ของเล่นนายซักหน่อย!?"ฉันพูดตะคอกใส่เขา
แต่ว่าเขาไม่รู้สึกอะไรเลยซักนิด
"แต่ว่า..."เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เจ้าเล่ห์มาก ทำให้ฉันต้องถอยหลังกรูดจนขาฉันไป
สะดุดกับโซฟาของเขาจนทำให้ฉันล้มลงไปนั่งทันที
"วันนี้เธอน่ารักมากเลยนะ.."เขาพูดเสร็จก็จับคางฉันแล้วบีบเบาๆ สายตาที่ดุจเหมือน
หมาป่าที่จองจะกินเหยื่อกำลังเข้ามาหาฉัน
ใช้วิธีนี้ต้องได้ผลแน่!'น้ำตาสยบมาร!'
"ฮึก.. ฮึก..."ฉันร้องสะอื้นขึ้นมาทันที ทำให้เขาอึ้งไปแค่แปปเดียวก็กลับมาเป็นเหมือน
เดิม
ม่ายยยยยยยยยยย!! วิธีนี้ใช้ไม่ได้ผลหรอเนี่ยย!?TT_____TT ฉันว่าฉันใช้กับผู้ชาย
ได้ทุกคนนะT^T
"เธอคิดว่าไอ้การที่จะใช้น้ำตาหลอกลวงฉันน่ะ มันเป็นไปไม่ได้หรอกนะ^^"
"ฮึก..ฮือออออ"ฉันเปล่งน้ำตาออกมา ยิ่งทำให้เขาสนุกเข้าไปใหญ่
"เธอนี่นะ..."เขาพูดเสร็จก็ก้มลงมาใกล้จะจูบฉันแล้วว!!><
ม่ายน้าาาาาาาาาา!!!TT_____TT
ติ้งต่อง!..
ติ้งต่อง!..
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!! รอดตายแล้วว๊อยยยยย!!!>M<
"ชิ! เสียอารมณ์จริงๆ!..."เขาสบถออกมาอย่างหัวเสีย รอดแล้วๆๆT^T
"นะ..นายก็ไปดูก่อนสิเผื่อว่าจะมีเหตุด่วนอะไรก็ได้!"ฉันรีบไล่ให้เขาออกไปจากตรงนี้
เพราะว่าฉันขนลุกซู่ไปทั้งตัวแล้วT^T
"..."เขาไม่พูดอะไรแล้วก็หันไปมองประตูที่อยู่ทางด้านหลังของเขา
"..."
"งั้นเธอก็มากับฉัน!"เขาพูดเสร็จก็คว้ามือฉันมาทันทีพร้อมกับจูงมือฉันไปที่ประตูอีก
แอ้ด!
"มีอะไร?"ประโยคแรกที่เขาถามคนอื่น เสียมารยาทที่สุด- -*
"ชิ!เสียมารยาทที่สุดเลยนะเซลทิค คราวหน้าก็พูดให้มันดีๆหน่อยสิ-*-"เสียงของผู้
หญิงคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมา แต่ว่าฉันไม่เห็นหน้าเธอเพราะว่าประตูบังไว้อยู่
"เซีย..เธอมาที่นี่ทำไม?"โอ๊ะ!สงสัยคงเป็น'แฟน'หรือไม่ก็อะไรซักอย่าง แต่ว่าฉันไม่มี
ส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วยนะ ขอบอก- -/
"ก็ฉันจะมาหาหน่อยไม่ได้รึไง?^^ หรือว่านายไม่อยากจะให้ฉันมากันแน่?"อั้ยหยา!
เรื่องนี้ฉันไม่เกี่ยวจริงๆนะ-*-
"ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรเธอนี่ จะมาก็มาได้แต่ว่าขอเป็นตอนเย็นจะได้มั้ย?"เขาพยายามที่จะ
บอกเธอเพื่อไม่ให้เธอรู้ว่าฉันยืนหัวโด่อยู่นี่- -
"ทำไมต้องเป็นตอนเย็นด้วยล่ะ? นายมีอะไรปิดบังฉันหรอ?"ยัยนี่ชอบสอดรู้สอดเห็น
เหมือนกันนะเนี่ย- -;;
"ฉันเคยปิดบังอะไรเธอด้วยรึไง?"
"ก็ฉันเห็นนายทำท่าทางแปลกๆ"
"ฉัน!-"เขายังพูดไม่จบยัยนั่นเปิดประตูบานใหญ่ทั้งสองข้างโดยที่ไม่ได้นัดหมายTT
"..."
"..."
และความสงบก็ได้ครอบงำพร้อมกับรังสีอำมหิตT^T
"ยัยนี่เป็นใครกัน!?"กรี๊ดดดด!!เขาจะเอามีดมาเฉาะหัวฉันมั้ยเนี่ยยยT__T
"คือว่าฟังฉันอธิบายก่อนะคะ!-"ฉันยังพูดไม่จบเขาก็พบใช้มือปิดปากฉันแน่น เดี๋ยวปะ
กัดมือให้แหว่งซะเลยหนิ-*-
"อุนอ้วยอังอันอ่อยอะอะ!(คุณช่วยฟังฉันหน่อยนะคะ!)"
"ถ้าเธอพูดอีกสามครั้ง เตรียมไปรอที่ห้องนอนฉันได้เลย"เขากระซิบเบาๆข้างๆหูฉัน
ทำให้ขนลุกทันที
"(._.)"ฉันต้องเงียบโดยจำนนไม่งั้นเสียความบริสุทธิ์แน่นอนT^T
"นายช่วยบอกหน่อยได้มั้ยว่ายัยนี่เป็นใคร!?"แว๊ก! แม่จ๋าช่วยด้วยยยยยย!!TT
"ยัยนี่เป็นแม่บ้านคนใหม่ของฉัน^^"เขาพูดพลางคว้าตัวฉันเข้ามากอดไว้ข้างๆ
"ถ้าเป็นแม่บ้านจริง นายจะกอดยัยนั่นทำไม?"ยัยนี่ก็ขี้สงสัยจัง-*-
"ก็ตอนนี้ยัยนี่เป็นของฉันแล้วไง^^"เขาพูดพลางจับหัวฉันเบาๆแล้วขยี้ผมฉันแรงๆ
"อ่าอำอ่างอี้อ้าาา!!(อย่าทำอย่างนี้น้าาา!!)"
"งั้นก็แล้วแต่นายนะ งั้นไว้เจอกันตอนเย็นก็แล้วกัน!"เธอพูดเสร็จก็สะบัดก้นหนีไป
หน้าตาเฉย
เฮ้อออ!!!....T^T
"ไม่เป็นไรค่ะ^^ เดี๋ยวฉันจะไปเป็นเพื่อนเองค่ะ"เฮ้อออ! ยังดีที่มีคนใจบุญไปด้วยT^T
ถ้าฉันไปคนเดียว ป่านนี้สลบคาประตูแน่นอนTT___TT
"จริงหรอ?*0*"ฉันถามเธอเพื่อความมั่นใจว่าเธอจะไม่หลอกฉันให้ไปคนเดียว
"จริงค่ะ^^"เธอพูดเสร็จก็จับมือฉันแล้วก็ลากออกจากห้องโดยที่ไม่ปรึกษาฉันเลยซัก
นิด- -*
"ดะ..เดี๋ยวสิ!"ฉันร้องให้เธอหยุดแต่ว่าเธอก็ยังเดินต่อไปเรื่อยๆไม่สนใจโลก
พอออกมาข้างนอกก็พบห้องโถงสุดหรูหรา ซึ่งมีรูปภาพจิตกรที่ราคาแพงอยู่พอสมควร
แถมยังเครื่องประดับที่ทำมากเพชรและก็มรกตด้วยแหละ*O* ฉันมองไปรอบๆก็เจอกับโซฟาสีแดง
เข้มที่ตั้งอยู่กลางห้องโถงใหญ่ ซึ่งมีอีตาโรคจิตกำลังนั่งอยู่กับแม่บ้านคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างๆ
"มาแล้วค่าาา!"เธอพูดเสร็จก็ปล่อยมือฉันทันทีแล้วก็เดินกลับไปพร้อมกับแม่บ้านอีกคน
หนึ่งหน้าตาเฉย
"มาสายเหมือนกันนะ^^"เขาพูดพลางแสยะยิ้มให้ฉันแล้วเขาก็ลุกขึ้นพร้อมกับเดินมา
หาฉัน
"ฉันมาสายหรอ!? นายกำหนดเวลาไว้ตอนไหนยะ!?-*-"
"อ้อ! สงสัยยัยเชอรี่คงไม่ได้บอกเธอสินะ แต่ว่าฉันก็รอนักโทษสาวคนนี้ได้อยู่แล้ว^^"
เขาพูดพลางขยี้ผมฉันแรงๆจนผมเสียหมดแล้วเนี่ย!-*-
"นี่!อย่ามาขยี้ผมฉันจะได้มั้ย!? ฉันไม่ใช่ของเล่นนายซักหน่อย!?"ฉันพูดตะคอกใส่เขา
แต่ว่าเขาไม่รู้สึกอะไรเลยซักนิด
"แต่ว่า..."เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เจ้าเล่ห์มาก ทำให้ฉันต้องถอยหลังกรูดจนขาฉันไป
สะดุดกับโซฟาของเขาจนทำให้ฉันล้มลงไปนั่งทันที
"วันนี้เธอน่ารักมากเลยนะ.."เขาพูดเสร็จก็จับคางฉันแล้วบีบเบาๆ สายตาที่ดุจเหมือน
หมาป่าที่จองจะกินเหยื่อกำลังเข้ามาหาฉัน
ใช้วิธีนี้ต้องได้ผลแน่!'น้ำตาสยบมาร!'
"ฮึก.. ฮึก..."ฉันร้องสะอื้นขึ้นมาทันที ทำให้เขาอึ้งไปแค่แปปเดียวก็กลับมาเป็นเหมือน
เดิม
ม่ายยยยยยยยยยย!! วิธีนี้ใช้ไม่ได้ผลหรอเนี่ยย!?TT_____TT ฉันว่าฉันใช้กับผู้ชาย
ได้ทุกคนนะT^T
"เธอคิดว่าไอ้การที่จะใช้น้ำตาหลอกลวงฉันน่ะ มันเป็นไปไม่ได้หรอกนะ^^"
"ฮึก..ฮือออออ"ฉันเปล่งน้ำตาออกมา ยิ่งทำให้เขาสนุกเข้าไปใหญ่
"เธอนี่นะ..."เขาพูดเสร็จก็ก้มลงมาใกล้จะจูบฉันแล้วว!!><
ม่ายน้าาาาาาาาาา!!!TT_____TT
ติ้งต่อง!..
ติ้งต่อง!..
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!! รอดตายแล้วว๊อยยยยย!!!>M<
"ชิ! เสียอารมณ์จริงๆ!..."เขาสบถออกมาอย่างหัวเสีย รอดแล้วๆๆT^T
"นะ..นายก็ไปดูก่อนสิเผื่อว่าจะมีเหตุด่วนอะไรก็ได้!"ฉันรีบไล่ให้เขาออกไปจากตรงนี้
เพราะว่าฉันขนลุกซู่ไปทั้งตัวแล้วT^T
"..."เขาไม่พูดอะไรแล้วก็หันไปมองประตูที่อยู่ทางด้านหลังของเขา
"..."
"งั้นเธอก็มากับฉัน!"เขาพูดเสร็จก็คว้ามือฉันมาทันทีพร้อมกับจูงมือฉันไปที่ประตูอีก
แอ้ด!
"มีอะไร?"ประโยคแรกที่เขาถามคนอื่น เสียมารยาทที่สุด- -*
"ชิ!เสียมารยาทที่สุดเลยนะเซลทิค คราวหน้าก็พูดให้มันดีๆหน่อยสิ-*-"เสียงของผู้
หญิงคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมา แต่ว่าฉันไม่เห็นหน้าเธอเพราะว่าประตูบังไว้อยู่
"เซีย..เธอมาที่นี่ทำไม?"โอ๊ะ!สงสัยคงเป็น'แฟน'หรือไม่ก็อะไรซักอย่าง แต่ว่าฉันไม่มี
ส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ด้วยนะ ขอบอก- -/
"ก็ฉันจะมาหาหน่อยไม่ได้รึไง?^^ หรือว่านายไม่อยากจะให้ฉันมากันแน่?"อั้ยหยา!
เรื่องนี้ฉันไม่เกี่ยวจริงๆนะ-*-
"ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรเธอนี่ จะมาก็มาได้แต่ว่าขอเป็นตอนเย็นจะได้มั้ย?"เขาพยายามที่จะ
บอกเธอเพื่อไม่ให้เธอรู้ว่าฉันยืนหัวโด่อยู่นี่- -
"ทำไมต้องเป็นตอนเย็นด้วยล่ะ? นายมีอะไรปิดบังฉันหรอ?"ยัยนี่ชอบสอดรู้สอดเห็น
เหมือนกันนะเนี่ย- -;;
"ฉันเคยปิดบังอะไรเธอด้วยรึไง?"
"ก็ฉันเห็นนายทำท่าทางแปลกๆ"
"ฉัน!-"เขายังพูดไม่จบยัยนั่นเปิดประตูบานใหญ่ทั้งสองข้างโดยที่ไม่ได้นัดหมายTT
"..."
"..."
และความสงบก็ได้ครอบงำพร้อมกับรังสีอำมหิตT^T
"ยัยนี่เป็นใครกัน!?"กรี๊ดดดด!!เขาจะเอามีดมาเฉาะหัวฉันมั้ยเนี่ยยยT__T
"คือว่าฟังฉันอธิบายก่อนะคะ!-"ฉันยังพูดไม่จบเขาก็พบใช้มือปิดปากฉันแน่น เดี๋ยวปะ
กัดมือให้แหว่งซะเลยหนิ-*-
"อุนอ้วยอังอันอ่อยอะอะ!(คุณช่วยฟังฉันหน่อยนะคะ!)"
"ถ้าเธอพูดอีกสามครั้ง เตรียมไปรอที่ห้องนอนฉันได้เลย"เขากระซิบเบาๆข้างๆหูฉัน
ทำให้ขนลุกทันที
"(._.)"ฉันต้องเงียบโดยจำนนไม่งั้นเสียความบริสุทธิ์แน่นอนT^T
"นายช่วยบอกหน่อยได้มั้ยว่ายัยนี่เป็นใคร!?"แว๊ก! แม่จ๋าช่วยด้วยยยยยย!!TT
"ยัยนี่เป็นแม่บ้านคนใหม่ของฉัน^^"เขาพูดพลางคว้าตัวฉันเข้ามากอดไว้ข้างๆ
"ถ้าเป็นแม่บ้านจริง นายจะกอดยัยนั่นทำไม?"ยัยนี่ก็ขี้สงสัยจัง-*-
"ก็ตอนนี้ยัยนี่เป็นของฉันแล้วไง^^"เขาพูดพลางจับหัวฉันเบาๆแล้วขยี้ผมฉันแรงๆ
"อ่าอำอ่างอี้อ้าาา!!(อย่าทำอย่างนี้น้าาา!!)"
"งั้นก็แล้วแต่นายนะ งั้นไว้เจอกันตอนเย็นก็แล้วกัน!"เธอพูดเสร็จก็สะบัดก้นหนีไป
หน้าตาเฉย
เฮ้อออ!!!....T^T
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.1 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ