My Zombie! ยัยผีดิบคนนี้ผมรักที่สุด

8.8

เขียนโดย aumnoi

วันที่ 28 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 16.50 น.

7 ตอน

20 วิจารณ์

11.08K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 16.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

2) เจอจนได้!

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก

"เฮ้! นั่นใครหน่ะ!?"เสียงของผู้ชายคนนั้นที่เห็นฉันตะโกนถามมา
จะทำยังไงดี!? จะบอกเขาว่ายังไงดี!? ถ้าเขารู้ขึ้นมาว่าฉันเป็นศพเดินได้ฉันต้องตาย
แน่ๆ!
"ก็...ก็.."ฉันพูดก้ำๆกึ่งๆเพราะไม่รู้ว่าจะตอบอะไรดี
"เป็นอะไรรึเปล่า!?"เขาถามฉันอีกครั้ง ดูเหมือนว่าจะเดินเข้ามาใกล้แล้วด้วย!
วิธีนี้น่าจะได้ผลนะ!
"พอดีว่าฉันปวดฉิ้งฉ่องอ่ะ พอดีว่ามันปวดกลางคันหน่ะ"ฉันพูดแถไปเรื่อยนั่นแหละ - -
"ฮะ? 0.0"ดูเหมือนว่าเขาน่าจะไม่สงสัยแล้วมั้ง
"จริงๆนะ!"ฉันพูดแถไปอีกรอบนึง
"อะ..อืม"หลังจากนั้นเขาเดินตรงไปยังสุสานทันที
เฮ้อ!...
รอดตัวไป... - -::
"น่าไปแล้วมั้งนะ"ฉันพูดเสร็จก็มองซ้ายขวาทางสะดวกจ้า แต่ว่าเหลือบไปเห็นที่ซ่อน
ใหม่นั่นก็คือ รถของไอ้ผู้ชายคนนั้นนั่นเองงง!!
ฉันลองสังเกตดีๆว่าประตูหลังรถมันเปิดคาไว้อยู่ ซึ่งถ้าฉันติดไปด้วยก็น่าจะกลับไปบ้าน
แน่นอน
ฉันรีบใส่เกียร์หมาคูณสองไปทันที แต่ดูเหมือนว่าเขาน่าจะไม่เห็นนะ ฉันรีบพุ่งเข้าไปที่
รถของเขาทันทีแล้วจากนั้นฉันก็หาผ้าคลุมผืนใหญ่ๆมาคลุมให้ทั่วตัว หลังจากนั้นฉันก็ต้องรอให้เขา
กลับมา
10 นาทีผ่านไป...
แอ๊ด!...
ปั้ก!
ดูเหมือนว่าเขาน่าจะมาแล้ว ซึ่งฉันรู้สึกได้ว่ารถกำลังแล่นไปอยู่แน่ๆ
ฟึ้ดๆ!
"กลิ่นอะไรอ่ะ? เหมือนกลิ่น...ดินชื้น"
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดด!! ตายแล้วว!!! ลืมไปว่าฉันเป็นศพเดินได้นี่นา! ถ้าเขา
จับได้ขึ้นมาหล่ะก็มีหวังอดเห็นคฤหาสห์อันงดงามแน่นอนT^T
"โฮ่งๆ!"เสียงหมาที่ไหนก็ไม่รู้เห่าในรถของเขา
เฮ้ย! มีหมาก็ไม่บอก!?TOT ทำไมฉันนอนอยู่มันไม่มีเสียงหมาอ่ะ!!? ฉันกลัว
หมาาา แงๆๆๆTT
"แกไปทำอะไรมารึเปล่าเนี่ย!? ถึงได้ตัวเหม็นขนาดนี้ เดี๋ยวพอไปถึงบ้านไปอาบน้ำเลย
นะแก"เขาพูดเสร็จก็หันไปขับรถต่อไป
เฮ้อ!...รอดตัวไปอีกรอบนึง ขอบใจแกมากเลยนะเจ้าหมา แต่ว่ายังไงฉันก็กลัวหมาอยู่ดี
- -^^
"โฮ่งๆ!!"เจ้าหมานั่นเห่าเสร็จก็วิ่งเข้ามาด้านหลังรถแล้วก็เดินเหยียบบนตัวฉันแล้วจาก
นั้นก็นอนไปเฉยเลย
โอ๊ยย!!! อะไรวะเนี่ยยย!!?? ทำไมฉันต้องมาซวยซ้ำซวยซ้อนด้วยเนี่ยย!! กรี้ดดดด!!!
TUT
"ฮึบ! แกออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้นะ!"ฉันตะโกนเบาๆเพื่อไม่ให้เขาได้ยิน ไอ้เจ้านี่ก็ตัว
หนักไม่ใช่ย่อยเลยนะเนี่ย!
"ครอก..ฟี้!.."เจ้าหมามันได้ทำการหลับไปต่อหน้าต่อตาเลย
จะออกไปยังไงเนี่ยยยย!!!????
ณ คฤหาสห์
เอี๊ยดด!
เสียงรถได้ทำการจอดแล้ว ซึ่งเจ้าหมาก็ตื่นพอดีแล้วก็ลุกออกจากตัวฉันไปแล้วหล่ะ
เฮ้อ! ค่อยโล่งอกไปหนึ่งเปราะ แต่ทว่า...
พรึ่บ!
"ฮะ!...เฮ้ย! O.o นี่มัน! ศพ!!"
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!T^T
"มะ...มันเป็นไปได้ยังไงเนี่ย!? ฉันว่าฉันไม่ได้ลากมันมาบ้านนะเนี่ย!?"เขายังคงตก
ตะลึงกับเหตุการณ์นี้ ซึ่งฉันก็ไม่น้อยเลยที่จะตกใจเหมือนกัน แต่ยังดีที่ว่าฉันนอนในท่าตรงก่อนไม่
งั้นเขาคงเห็นว่าฉันเป็นศพที่เดินได้แน่นอนTOT
"ละ...แล้วมันมายังไง? มันมาจากไหนกันแน่? หรือว่าจะมีคนลากศพมาไว้ที่รถ? หรือ
ว่า-"รำคาญโว้ยยย!!!-o-
"จะถามอะไรกันนักกันหนายะ!? ฉันก็รำคาญเป็นเหมือนกันนะยะ!"
"O o!!"
"..."
"กรี้ดดดดดดดดดดด!!!!"
"เฮ้ยยยยยยยยยยยยย!!!!"
ต่างคนต่างตกใจกันเข้าไปใหญ่ - -:::
"ผะ..ผะ..ผี!!!"รู้สึกว่าไอ้นี่น่าจะตกใจไม่แพ้กันเลยนะเนี่ย
"ผีเหผออะไรยะ!?"ฉันพูดเสร็จก็ใช้ฝ่ามือมรณะตบไปที่หน้าเขาอย่างจัง
เพี๊ยะ!
"โอ๊ยย!! โดนผีตบหน้า!"กรี๊ดดดดดดดด!! รับไม่ได้ค่าาาาT^T
"ช่วยแหกตาดูหน่อยนะว่าฉันเป็นใคร!?"ฉันจิกหัวไอ้หมอนี่แล้วก็พูดตะคอกใส่แรงเพื่อ
ให้เขาตั้งสติได้
"แล้วใครวะ?"ดูเหมือนว่าคงจะไม่เข้าใจสินะ
ที่จริงฉันหน่ะเป็น 'เจ้าหญิง' ที่ประเทศ---(ขอไม่เอ่ยนาม)เลยนะยะ!
"ฉันหน่ะเป็นเจ้าหญิงนะยะ! กล้าดียังไงถึงได้มันขัดคำสั่งอย่างนี้ยะ!?"ฉันเริ่มจะทนไม่
ไหวกับไอ้หมอนี่ซะแล้วสิ
"แล้วไงอ่ะ? เจ้ายงเจ้าหญิงอะไร? ไม่มี๊!"หน้าด้านนะแกอ่ะ-*-
"หรือว่านายอยากโดนฝ่ามีมรณะอีกรึไงยะ!?"ฉันพูดเสร็จก็เตรียมง้างมือไว้แล้ว
เรียบร้อย
"ดะ..เดี๋ยวสิ! อย่าพึ่งทำอะไรเลยนะ คุณเอ่อ..."ดูเหมือนว่าเขาจะถามชื่อฉันนะ
"สเตลล่า อ๊อคมันต์ เรียกสั้นๆว่าสเตลล่าก็ได้ แต่จงจำไว้นะ ท่านสะ-เตล-ล่า จงจำเอา
ไว้!"ฉันพูดเสร็จก็ปล่อยหัวเขาออก
"ชิ! ผีบ้าอะไรก็ไม่รู้ อยู่ดีๆก็สั่งให้ฉันเรียกเธอว่าท่านเนี่ยนะ!?"เขาสบถใส่ฉันดูว่าทาง
ท่าจะไม่พอใจเอาซะเลย
"นายว่าไงนะ!?"ฉันรีบง้างมืออีกรอบเพื่อป้องกันตัวเอง
"เฮ้ยๆ! ใจเย็นหน่อยสิ!"ดูเหมือนว่าเขาพยายามจะให้ฉันสงบสติอารมณ์ให้อยู่
"ชิ! แต่จงจำไว้นะว่า ท่านสะ-เตล-ล่า จงจำไว้!"ฉันพูดเสร็จก็เดินตรงดื่งไปที่บ้านเขา
ทันที
...

ตอน 1

สารบัญ

ตอน 3