คว้าหัวใจยัยหงส์น้อย

หลังจากผ่านเหตุการณ์ที่ หงส์น้อยแห่งอังกฤษแผลงฤทธิ์โดยการทำลายกล้องและเครื่องบันทึกเสียง ของนักข่าวที่มาสัมภาษ์เธอในเรื่องที่อาจจะทำให้เธอเสียหาย ด้วยสองมือเปล่านั้น โชคดีที่แขกไม่มาก แขกส่วนมากรวมถึงนักข่าวจะอยู่ที่หน้างานมากกว่า เพราะรีเบ็คก้ากับเพื่อนพ้องและชีคจาดีนอยู่กันตรงหลังงานพอดี  ตอนนี้ทั้งหมดกำลังดินเข้าไปที่หน้างาน
ชีคจาดีนนั้นไม่สามารถเดาอารมณ์ของแม่หงส์น้อยได้เลย สีหน้าของเธอนั้นไม่ได้แสดงออกถึงอารมณ์ ใบหน้านั้นดูเรียบเฉย ไม่ได้แสดงความรู้สึกออกมา  โดยหารู้ไหมว่า
ในตอนนี้รีเบ็คก้าไม่ได้สนใจนักข่าวที่จ้องจะเขียนข่าวให้คนอื่นเสียหายเพื่อที่ตนจะได้ชื่อเสียงหรือเงินโบนัส ซักเท่าไหร่ หากแต่ในหัวของเธอนั้นสนใจแต่เรื่องจดหมายของพ่อที่ส่งมาให้เธอโดยผ่านลุงโจเซฟและสาเหตุที่อาร็อค คาเลนโซ่ ส่งบัตรเชิญมาให้เธอ มากกว่า
วีอารองไม่อยากเอ่ยถามเพื่อนซี้ จึงทำได้แต่เดินไปร่วมงานเงียบๆ พร้อมกับฝาแฝดเลโอเลออน
"วีอารอง เลโอเลออน!"เสียงที่แสนคุ้นร้องเรียก ทำให้ทั้งสี่หยุดเดิน 
เจ้าของเสียงเป็นชายหนุ่มร่างสูงสง่าในชุดโต๊ปสีขาวขลิบทอง ผิวคล้ำ ผมสีดำ ตาสีเดียวกัน ใบหน้าดูแล้วท่าทางเป็นคนขี้เล่น แลเจ้าเล่ห์ไม่หยอก 
ทั้งสามหันมาร้องทักพร้อมกัน"ฟาฮิม"
เจ้าของนามยิ้มรับ ชีคฟาฮิม ถือเป็นชีคผู้ปกครองประเทศบาลีอาน ประเทศที่มั่งคังด้วยแร่เหล็ก และแร่ธาตุต่างๆ เค้าเคยมาเรียนที่มหาลัย ฮาร์วาร์ด คณะบริหารธุรกิจ ซึ่งรู้จักกับพวกเค้าเป็นอย่างดีและเค้าก็เคยชอบรีเบ็คก้าอีกด้วยแต่เพราะเธอไม่เล่น เค้าก็ได้พบรักใหม่คือ มารีเเอน สเปนฟรอด สาวน้อยที่เป็นเพื่อนร่วมคณะที่เค้าแอบรัก จากนั้นเค้ากับมารีแอน ก็คบกันจนกระทั่ง ตัดสินใจแต่งงานกันทันทีหลังเรียนจบเมื่อ ห้าปีก่อน แถมรีเบ็คก้าวีอารองและสามพี่น้องดาเดนดี้ ยังเคยช่วยชีคฟาฮิมค้นหารูปปั้นทองทำของราชวงศ์ให้อีก แต่เนื่องจากที่ไม่ได้เจอกันนาน เลยจำรีเบ็คก้าไม่ได้
หนุ่มลูกครึ่งยิ้มแย้ม"ไม่ได้เจอกันนานนะครับ"
"นั่นสินะ ว่าแต่เลดี้คนสวย คนนี้คือ..."
รีเบ็คก้ายิ้มน้อยๆ"ไม่ได้เจอกันตั้งห้าปี จำกันไม่ได้ซะแล้วนะคะ"
สีน้าของชีคฟาฮิม นั้นช็อคค้าง.."โอ้โห สวยขึ้นเยอะเลยนะเบ็ค เมื่อก่อนยังดูแมน อยู่เลย"
เลโอเลออนพยายามกลั้นขำ เลโอเอ่ยขึ้น"ได้รับเชิญมาสินะ"
"แน่นอน ผมรู้จักกับอามุล น่ะครับ ไม่นึกว่าคนที่สามารถกุมหัวใจของอามุลได้จะเป็นฟาน นะ"
เลออนยิ้ม"ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ น้องสาวเราซนจนได้เรื่อง"
ชีคฟาฮิมเอ่ยเล่นๆ"แหม...เสียดายจังนะ ผมเองก็ชอบฟาน กับเบ็คพอๆกัน"
รีเบ็คก้าเอ่ยถามอย่างเป็นกันเอง"เจ้าชู้จริงๆเลย แล้วมารีแอน ไปไหนล่ะ ไม่มาด้วยเหรอ"
"เธอท้องจวนจะคลอดน่ะ อีกสามเดือน ผมเลยไม่อยากให้เธอมางานด้วย กลัวกระเทือนเจ้าตัวน้อย"
ชีคจาดีนเดินเข้ามาร่วมวง"สวัสดีฟาฮิม"
"สวัสดีจาดีน"
ชีคแห่คาลอสเอ่ยถามทันที"รู้จักพวกเค้าด้วยรึ"
"แน่นอนสิ พวกเราเรียนที่ฮาร์วาร์ด เหมือนกันน่ะครับ"
"เหรอครับ"
เลออนมองนาฬิกาข้อมือ"พิธีจะเริ่มแล้วไปเถอะครับ"
ทั้งหมดจึงเดินเข้าไปในงาน ในช่วงสายๆจะเป็นช่วงที่เหล่านักข่าวสามารถสัมภาษ์เจ้าชายอามุลและฟานเชสก้า
นักข่าวคนหนึ่งเอ่ยถามฟานเชสก้า"คุณฟานเชสก้ารักเจ้าชายอามุลที่ความร่ำรวยใช่มั้ยครับ"
ฟานเชสก้าอึกอัก ชีคฟาฮิมที่เป็นเหมือนพี่ชายอีกคนของฟานเชสก้าเอ่ยขึ้นลอยๆแต่ให้ได้ยินกันทั่ว"ไม่มีอะไรจะถามใช่มั้ยเนี่ย"
เลโอเลออน รีเบ็คก้าและวีอารองจ้องมองไปที่นักข่าวที่ถามคำถามฟานเชสก้า ทำเอานักข่าวหนุ่มคนนั้นรู้สึกโดนเพ่งเล็งเสียแล้ว
เจ้าชายอามุลบีบมือของคู่หมั้นสาวเบาๆเพื่อให้กำลังใจ ทำให้ฟานเชสก้ารู้สึกดีขึ้น หญิงสาวยิ้มหวานก่อนจะตอบคำถามอย่างฉะฉาน"คะ ความร่ำรวยนั่นเป็นแค่ส่วนหนึ่ง ที่จริงจะรวยหรือไม่นั้น ไม่น่าใช่ปัญหา ผู้หญิงทุกคนหรือแม้แต่ชั้นเองก็้อยากมีคนรักที่พร้อมจะดูแลชั้นได้ แต่ที่สำคัญที่สุดที่ทำให้ชั้นรักเจ้าชายอามุลนั้นก็คือ...ความอ่อนโยนที่เค้ามีให้ชั้นคะ เพราะเงินทองนั้นสำหรับชั้นไม่ใช่ทุกสิ่ง "
นักข่าวอีกคนเอ่ยถาม"ความอ่อนโยนที่ว่า เป็นยังไงคะ แล้วคุณมั่นใจไหมว่าคุณกับเจ้าชายอามุลจะรักกันยาว"
สีหน้าของฟานเชสก้าเปี่ยมไปด้วยความสุข เธอตอบคำถามออกมาจากใจ"เวลาที่ชั้นมีเรื่องทุกข์ใจ อามุลจะปลอบโยนชั้น นั่นทำให้ชั้นมีกำลังใจมากขึ้น และก่อนที่ชั้นจะแต่งงานกับเค้า ชั้นกับเค้าก็อยากจะศึกษาและปรับตัวเข้าหากันให้มากกว่านี้ และพยายามทำให้ดีที่สุดคะ"
เจ้าชายอามุลยิ้มแย้ม"ผมมั่นใจว่า ผมกับฟานเชสก้า เราจะรักกันยาวนานแน่นอนครับ ผมเองก็จะปรับตัวเข้าหาหญิงสาวที่ผมรักด้วย ดังนั้นผมถึงมั่นใจว่าเราจะฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกันได้แน่ครับ"
รีเบ็คก้ายิ้มน้อยๆแล้วปรบมือให้ เช่นเดียวกับคนอื่นๆ
ฟานเชสก้ารู้สึกว่าตัวเธอนั้นได้รับการยอมรับ โจเซฟยิ้มออกมาอย่างตื้นตันใจเช่นเดียวกับมิเกล ผู้เป็นภรรยา