คว้าหัวใจยัยหงส์น้อย

ในยามเย็น

ฟานเชสก้ารู้สึกว่านี่เป็นช่วงเวลาที่ยุ่งวุ่นวายที่สุดสำหรับเธอเลยก็ว่าได้ เหล่าช่างตัดเสื้อสามสี่คนกำลังวัดตัวเธออยู่ โดยที่เจ้าชายอามุลเฝ้ามองอยู่ ในหัวของช่างภาพสาวในตอนนี้กังวลเรื่องการเจอกับพ่อมากกว่า เธอไม่รู้เลยว่า จะพูดกับพ่อยังไงดี

เจ้าชายอามุลสังเกตสีหน้าของหญิงสาวว่าที่คู่หมั้นออก เธอดูกังวลเรื่องบางอย่าง

หลังจากที่ช่างเสื้อได้ทำการวัดตัวและเลือกแบบชุดแล้ว เจ้าชายอามุลจึงจูงมือพาว่าที่คู่หมั้นคนสวยกลับห้อง

ระหว่างทาง

"คุณกังวลเรื่องหมั้นเหรอครับ?"

"เปล่าคะ ชั้นไม่ได้กังวลเรื่องนั้น"

"แล้วคุณกังวลเรื่อง?"

"เรื่องที่ชั้นจะต้องเจอกับคุณพ่อในวันพรุ่งนี้น่ะค่ะ"

"เหรอครับ"ร่างสูงพยักหน้าอย่างเข้าใจ สีหน้าของฟานเชสก้าในตอนนี้มีแววกังวลอย่างเห็นได้ชัด"ผมว่า..คุณอย่าคิดมากเลยครับ โดยเฉพาะ...กับสิ่งที่ยังไม่ทันได้เกิดขึ้น"

หญิงสาวยิ้มน้อยๆ"ขอบคุณนะค่ะ"

"ไม่เป็นไรครับ"

วันต่อมา...

งานหมั้นของเจ้าชายอามุลและฟานเชสก้า เริ่มขึ้นในช่วงเช้า พิธีนั้นเป็นพิธีที่เรียบง่ายแต่มีแขกมามากมาย สมกับเป็นงานของเจ้าชายแห่งคาลอส 

โจเซฟและมิเกล ดาเดนดี้ ได้เดินทางมาถึงทันเวลางานพอดี ฟานเชสก้ามีสีหน้ากระอักกระอ่วนที่สุดที่ต้องมาพบพ่อ ผู้เคร่งครึม

วันนี้ฟานเชสก้าสวมชุดคาฟทานสีขาวงาช้าง มีระบายเล็กๆดูเรียบง่ายแต่หรูหรา ใบหน้าแต่งแต้มเครื่องสำอางบางๆ เธอกำลังรอพบพ่อกับแม่อยู่ในห้องรับรองของวัง

"ฟาน" มิเกล ดาเดนดี้เข้ามาโอบกอดลูกสาวด้วยความคิดถึง"ได้เจอลูกแล้ว ค่อสบายใจหน่อยนะจ้ะ"

"ขอโทษนะค่ะ ที่ทำให้เป็นห่วง..."

"แค่ลูกปลอดภัยก็ดีแล้ว"

โจเซฟนั้นนิ่งเงียบ จึงตัดสินใจแยกออกไป ไม่ใช่เพราะว่าเค้าไม่รักลูกสาว หากแต่เค้าแสดงออกไม่เก่งเท่าไหร่

ระหว่างทาง

"คุณลุงไม่ไปพบฟานรึค่ะ?"

โจเซฟหันไป ก็พบกับรีเบ็คก้าในชุด เสื้อเชิ้ตตัวในสีขาวติดกระดุมทุกเม็ด สวมเสื้อสูทสีดำขอบขาวทับอีกที เข้าคู่กับกางเกงเดฟสีดำยาว และรองเท้าบู๊ทยาวสีเดียวกัน ผมยาวสีน้ำตาลนั้นมัดรวบเป็นหางม้า รวมแล้วกลายเป็นสาวเท่

"พบไป ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี"

หญิงสาวยักไหล่"ขี้อายจังนะค่ะ"

"ชั้นทำให้แกต้องลำบากรึเปล่า"

รีเบ็คก้ายิ้มเย็น"ไม่หรอกคะ ถือซะว่าเป็นการพักผ่อน ของหนูก็แล้วกัน"

ผู้เป็นลุงนึกบางอย่างออก"พอดีมีจดหมายมาถึงบ้าน เนื้อความในนี้บอก ให้นำจดหมายอีกฉบับที่อยู่ด้านใน ส่งถึงเราน่ะนะ"พลางส่งจดหมายสีขาวให้

รีเบ็คก้ารับจดหมายมา ก่อนจะเปิดดู "จากคุณพ่อ..."

"โรเจอร์คงจะสั่งให้ทางไปรษณีย์ส่งมาในวันนี้ล่ะมั้ง"

รีเบ็คก้าเก็บจดหมายของพ่อ ไว้ในกระเป๋าเสื้อสูท สีหน้าดูเคร่งเครียดอยู่ครู่ก่อนจะเปลี่ยนเป็นปกติ

"ขอบคุณนะค่ะ คุณลุง หนูว่า คุณลุงน่าจะไปคุยกับฟานเถอะนะค่ะ เชื่อหนู"

"จะดีรึ"

"แน่นอน"

"ขอบใจนะ เบ็ค"โจเซฟเดินจากไปทิ้งให้รีเบ็คก้ายื่นอยู่ลำพัง

รีเบ็คก้ายื่นพิงเสา...พลางคิด...คุณพ่อมีอะไรรึเปล่านะ...ในตอนนี้รีเบ็คก้าคิดว่า เธอไม่ควรที่จะอ่านจดหมายของพ่อ 

แต่ยังไม่ทันที่ เด็กสาวจะคิดอะไรต่อ

"เจอกันอีกแล้วนะ คุณสวอน"

รีเบ็คก้าหันไปก็พบอาร็อค คาเลนโซ่ ในชุดสูทเต็มยศ รีเบ็คก้าหันไปประจันหน้า

"ไม่นึกนะค่ะว่าคุณจะได้รับเชิญ คุณคาเลนโซ่"

"แน่ล่ะ ชั้นเป็นคนสำคัญ หึๆ มิน่าล่ะ...สาเหตุที่เธอยอมมาที่นี่ ทั้งๆที่เธอไม่ชอบอากาศร้อน เพราะญาติของเธอมาที่นี่สินะ"

"ก็ใช่...ว่าแต่คุณเถอะ ที่นี่ลงทุนไป...ก็ไม่น่าจะได้กำไรคืนซักเท่าไหร่นะ"

"แน่นอน ชั้นหวังอย่างอื่นมากกว่า จริงสิ!"

ชายวัยกลางคนส่งการ์ดเชิญสีดำให้"รับไปสิ ยัยหนู "

"ขอบคุณ"เด็กสาวรับการ์ดมาดู'อีกหนึ่งอาทิตย์มาที่คาสิโน่ ชั้นบนสุด ห้องVIP'

"ชั้นขอตัวก่อนนะ ถ้าเธออยากรู้เรื่องบางเรื่อง ก็มาให้ได้ล่ะ"

"แน่นอน"

เมื่อชายชาวเม็กซิโกจากไป รีเบ็คก้าเก็บการ์ดสีดำที่เปรียบเสมือนสาส์นเชิญเข้ากระเป๋าเสื้อสูท

รีเบ็คก้าปรับสีหน้าให้เป็นปกติ ก่อนจะกลับเข้าไปร่วมงาน

ทางด้านฟานเชสก้า

ในตอนนี้เธอกำลังทำใจก่อนจะเข้าพิธี

โจเซฟ ดาเดนดี้ ก็เข้ามา ในวันนี้ลูกสาวคนเดียวของเค้าช่างงดงามน่ารักเหลือเกิน จนตัวเค้าอดยิ้มไม่ได้"วันนี้ลูกสวยมากนะฟาน..."

คำชมของพ่อทำเอาฟานเชสก้าตะลึง เด็กสาวแย้มยิ้ม ความกังวลที่ผ่านมา สลายหายไปในทันที

"ขอบคุณนะค่ะ"

โจเซฟเข้ามาลูบหัวของลูกสาวด้วยความรัก ก่อนจะรวบรวมความกล้าที่จะเอ่ยความในใจออกมา"เป็นเด็กดีนะ อย่าดื้อกับเจ้าชาย และก็ดูแลตัวเองด้วย ถ้าไม่สบายใจ...ก็กับมาที่บ้านได้เสมอ"

"ค่ะ"น้ำตาของหญิงสาวได้ไหลรินเพราะความตื้นตันใจ งานนี้เดือดร้อนช่างแต่งหน้าที่ต้องแต่งหน้าให้ใหม่

ไม่นาน งานหมั้นได้เริ่มขึ้น ท่ามกลางแขกผู้มีเกียรติ์มากมาย 

เมื่องานหั้นผ่านไปก็เป็นงานเลี้ยงต้อนรับแขกเพื่อเป็นเกียรติ์ในงานหมั้น

ชีคจาดีนรู้สึกผิดหวังเล็กน้อยที่รีเบ็คก้าไม่สวมชุดกระโปรง แต่ถึงยังไงเธอก็ยังสวยสง่าอยู่ดี ในตอนนี้รีเบ็คก้ากำลังยืนอยู่กับวีอารอง และ ฝาแฝดเลโอและเลออน ในงานนี้สื่อมวลชนมาทำข่าวมากมาย หากเธออยู่ใกล้เค้าก็อาจจะทำให้พวกนักข่าวเอาไปทำข่าวให้ฝ่ายหญิงเสียหายก็เป็นได้

เจเฟลาสที่ยืนอยู่ใกล้ๆ"คุณสวอน ดูไปดูมากอย่างกับผู้ชายเลยนะครับ"

"ก็จริง แต่เธอก็มีมุมที่เป็นผู้หญิงเหมือนกัน"

ทางด้านรีเบ็คก้าที่กำลังคุยกับพวกฝาแฝดดาเดนดี้และเพื่อนซี้วีอารองอยู่นั้น

ก็มีนักข่าวสาวพร้อมกับช่างภาพตรงมาหา

"ขอโทษนะค่ะ คุณสวอน เราขอสัมภาษ์คุณได้ไหมค่ะ"

หงส์น้อยเอ่ยตอบด้วยสีหน้าเรียบเฉย"คะ"

นักข่าวสาวเปรี้ยว เอ่ยถามทันทีโดยที่จ่อเครื่องบันทึกเสียง"คุณกับท่านจาดีนกำลังคบกันอยู่ใช่ไหมค่ะ"

ช่างภาพหนุ่มถือกล้องถ่ายภาพของเธอ

ฝาแฝดดาเดนดี้และวีอารองไม่พอใจที่นักข่าวคนนี้มาสัมภาษ์เพื่อนของเค้า

รีเบ็คก้ายิ้มเย็นข่มอารมณ์โกรธ"ท่านจาดีนเป็นเจ้าบ้านที่ดี เราเป็นแค่เพื่อนคะ"

"ไม่จริงหรอกคะ ในงานเลี้ยงต้อนรับของคุณคาเลนโซ่ เราเห็นคุณกับท่านชีคเต้นรำด้วยกันแถมคุณยังมาพักที่วังนี้อีก"

"ชั้นยอมรับว่า ชั้นเต้นรำกับท่านชีคจริง และที่ชั้นพักที่นี่เพราะฟานเชสก้าขอให้อยู่เป็นเพื่อน แต่...การที่คนสองคนเต้นรำกัน ก็ใช่ว่าจะต้องคบกันเสมอไป...และชั้นไม่เคยคิดกับท่านจาดีนในเชิงชู้สาว"ว่าแล้วมือเรียวของรีเบ็คก้า ก็จับเข้าที่กล้องของช่างภาพและเครื่องบันทึกเสียงของนักข่าว และจัดการกำให้เทคโนโลยี สองชิ้นแหลกคามือ

ช่างภาพและนักข่าวสาวหน้าซีดเผือก จนถึงกับปล่อยของสองชิ้นที่แหลกคามือของคนที่มาสัมภาษ์ลงพื้น 

รีเบ็คก้าเหยียบ ของที่หล่นพื้นจนพังอย่างไม่ใยดีก่อนจะขู่"ถ้ายังไม่อยากออกจากงานก่อนกำหนดล่ะก็..ไปซะ...ตอนนี้ชั้นกำลังหงุดหงิด"

นักข่าวสาวและช่างภาพต่างโกยอ้าว ออกจากงานในทันที

รีเบ็คก้าหันไปหานักข่าวคนอื่นก่อนจะขู่ใส่"ถ้าพวกแกคนใดทำข่าวที่ไม่เกี่ยวกับงานหมั้นล่ะก็...คงจะรู้นะว่าผลมันจะเป็นยังไง"

นักข่าวคนอื่นกลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก 

ชีคหนุ่มอมยิ้ม"ดุจริงๆ"

เจเฟลาสเหงื่อตก"ท่าทางเธอ เอาจริงนะครับ"

ชีคหนุ่มพยักหน้าก่อนจะสั่งองครักษ์คนสนิท"เจเฟลาส ช่วยจ่ายค่าเสียหายและค่าปิดปากพวกนักข่าวเรื่องของคุณรีเบ็คก้าด้วยนะ"

"ได้ครับ"

พนักงานทำความสะอาด ก็มาเก็บกวาด 'ซาก' เทศโนโลยีสองชิ้นที่โดนทำลายจนไม่สามารถซ่อมให้กลับมาเหมือนเดิมได้ 

งานเลี้ยงยังคงดำเนินต่อไป ท่ามกลางความชื่นมื่น