คว้าหัวใจยัยหงส์น้อย

ในตอนนี้รีเบ็คก้าได้เดินตามเจเฟลาสไปยังพระราชวัง พระราชวังใหญ่ของคาลอสนั้นใหญ่กว่าพระราชวังชายแดนมาก ระหว่างที่กำลังเดินทางไปเข้าเฝ้าองค์ราณีก็พบหญิงสาวร่างผอมเพรียวในชุดสายเดี่ยวสีแดงเพลิงรัดรูป ผมสีน้ำตาลยาวสยายสวมเครื่องประดับแพรวพราวแถมฉีดน้ำหอมฉุนจนรีเบ็คก้าหน้าหงิกลง หญิงสาวคนนั้นเหยียดยิ้มดูถูก"เธอคงไม่เคยได้กลิ่นน้ำหอมแพงสินะ"
หงส์น้อยหงุดหงิดจึงจัดการจิกนิ่มๆ"ชั้นว่าคุณคงไม่เคยได้ใช้ของแพงล่ะสิ ถึงได้ฉีดน้ำหอมซะฉุนขนาดนี้ กลัวเค้ารู้ว่าตัวเธอเธอเหม็นรึไง"
เจเฟลาสรีบห้ามทัพก่อนที่จะเกิดเรื่อง"ซารารี อย่าเสียมารยาทคุณสวอนเป็นเเขกขององค์ราณี"
ซารารีสบถในลำคอ"ชิ"ก่อนจะกระทืบเท้าจากไปด้วยอารมณ์ขุ่นมัว
องค์รักษ์หนุ่มหันไปบ่นใส่หญิงสาวชาวอังกฤษ"คุณนี่ก็ปากร้ายนะครับ""ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันคะ ท่าทางยโสจนน่าหมั่นไส้"
"เธอเป็นหนึ่งในฮาเร็มท่านจาดีนครับ ชื่อซารารี เป็นลูกสาวของขุนนางอาวุโส ฮาเร็มของที่นี่ก็คือคู่หมั้นของท่านชีคน่ะครับ ท่านจาดีนทรงงานหนักทำได้แต่ควงสาวเท่านั้นและครับไม่มีโอกาสได้แอ้มสาวหรอก"
รีเบ็คก้ายิ้มขัน"รีบแก้ตัวแทนนายเลยนะค่ะ เรื่องแบบนี้ชั้นไม่สนอยู่แล้ว"
"คุณสวอนคิดยังไงกับคุณจินเดอร่าล่ะครับ"
"คู่หู พี่น้อง เราสองคนโตมาด้วยกันไม่มีทางคิดเป็นอื่นหรอกคะ ชั้นกำพร้าแม่ตั้งแต่เด็ก อารองกำพร้าพ่อตั้งแต่เด็กเหมือนกัน พ่อของชั้นเลยเอาชั้นไปฝากบ้านอารองบ่อยๆเพราะพ่อของชั้นไปดูงานที่ต่างประเทศบ่อยๆบางครั้งก็ไม่สะดวกที่จะพาชั้นไปด้วย"
"เหรอครับ ว่าแต่ทำไมคุณจินเดอร่าถึงเรียกคุณว่าสวอนล่ะครับ"
"ตอนที่ชั้นเรียนจบหมอพร้อมกับอารองนั้น โรงพยาบาลจินเดอร่ามีหมอผู้เชี่ยวชาญไม่พอ เค้าเลยขอให้ชั้นมาช่วยบ้างแต่เพื่อที่ว่าชั้นไม่ได้ใช้เส้นของหมอนั่นเข้ามาช่วยงานเลยต้องเรียกนามสกุลค่ะ เลยกล่ยเป็นว่าเรียกจนชิน"
เจเฟลาสอดไม่ได้ที่จะชม"คุณนี่ขยันนะครับ"
"ไม่หรอกคะ ชั้นก็แค่ต้องการช่วยชีวิตคนอื่นด้วยชั้นเลยเรียนทางนี้และมาต่อโทบริหารโรงแรม เงินเดือนหมอของชั้นก็บริจาคให้คนที่ไม่มีเงินรักษาไม่ก็บ้านเด็กกำพร้า"
"คุณใจดีจังนะครับ"
"ไม่หรอกคะ"
"เรามาถึงแล้วครับ"องค์รักษ์หนุ่มเปิดประตูให้
ภายในห้องถูกตกแต่งอย่างหรูหรา มีสตรีสูงศักดิ์ในชุดคาฟทานสีครีมเข้ากับผิวขาวนวล ผมสีน้ำตาลอ่อนรวบต่ำ ตาสีน้ำตาลมองมาที่เธออย่างอ่อนโยน ใบหน้านั้นแม้จะมีอายุมากแต่ก็ยังคงงดงามและอ่อนโยนยิ่ง
เจเฟลาสทำโค้งเคารพเช่นเดียวกับรีเบ็คก้า
องค์ราณียิ้มให้เด็กสาวอย่างอ่อนโยนพลางทักทาย"สวัสดีจ้ะ หนูสินะที่ชื่อ รีเบ็คก้า สวอน ยินดีที่ได้พบนะจ๊ะ"
"เช่นกันคะ"
องค์ราณีก้าวเข้ามาใกล้แล้วเชชยคางของเด็กสาวพลางพินิจแล้วถอยออกมา"ช่างเหมือนกับโรเจอร์ สวอนเหลือเกินนะ"
"องค์ราณีรู้จักพ่อของชั้นด้วยรึค่ะ"
"จ้ะ ชั้นเคยเรียนที่ฮาร์วาร์ดมาก่อน โรเจอร์เป็นรุ่นพี่ของชั้น ไม่นึกเลยนะว่าลูกสาวของเค้าจะหน้าตาสะสวยขนาดนี้"
"องค์ราณีชมเกินไปแล้วคะ"
"วันนี้เธอก็มาร่วมทานมื้อค่ำกับชั้นด้วยเลยก็แล้วกันนะ พักที่วังนี้เลยดีไหม"
"จะดีเหรอค่ะ"
"อย่าปฏิเสธเลยจ้ะ"
เมื่อสตรีสูงศักดิ์ขอร้องเช่นนี้รีเบ็คก้าจะปฏิเสธก็คงไม่งาม"ค่ะ"
"ดีมากจ้ะ"ว่าแล้วองค์ราณีแห่งคาลอสก็หันไปสั่งกับคนสนิท"เจ้าไปเตรียมห้องสำหรับคุณสวอนด้วย"
"เจ้าค่ะ"