Boy Love Boy อย่าร้อนแรงนัก ผมรับไม่ไหว

ผมรีบขอตัว เพราะไม่อยากอยู่กับ แอล์ล นานเกินไปเพราะแอล์ลดูน่ากลัวยังไงไม่ พอผมลุกขึ้นและกำลังจะเดินไป เขาก็ดึงมาอผมไว้
"จะรีบไปไหนล่ะ หนุ่มน้อย" แอล์ล พูดด้วยน้ำเสียงน่ากลัวๆ ผมเริ่มสั่นๆเล็กน้อย
"คือผมต้องรีบไปเข้าแถวนะคับ" ผมรีบตอบเขาทันทีแต่แทนทีาเขาจะปล่อยผมเขากลับดึงผมเขาไปหาตัวเขา ตอนนี้หน้าของผมอยู่ที่หน้าอกของเขา แต่หน้าอกของเขานั่นทั้งแน่น เขาดูจะหุ่นดีกว่าลีโอซะอีก หุหุ-.,- 
"เป็นไรไปคับ หลงใหลในหุ่นของผมเหรอ ดูทำหน้าเข้าสิ" เขาพูดอย่างยั่วยวนกวนประสาท แต่มันก็จิงอ่ะนะ ผมหลงใหลหุ่นของเขามาก
"คือ รุ่นพี่คับ ผมต้องไปเข้าแถวนะคับ ปล่อยผมเถอะ"ผมพยายามขอร้องเขาแต่ดูท่าจะไม่ได้ผลแหงะ
รุ่นพี่แอล์ล เอามือเรียวยาวของเขามาจับที่ปลายคางของผมและเชิดคางของผมขึ้น มืออีกข้างนึงก็ไล้ไปตามผิวกายของผม รุ่นพี่เอาหน้าเขามาใกล้ใบหูของผมแล้ว
"ไม่ต้องกลัว พี่จะทำเบาๆ" รุ่นพี่พูดที่ข้างหูของผมเบาๆแล้วรุ่นพี่ก็เอามือมาปลดกระดุทเสื้อของผม ทำให้เห็นน่าอกของผม 
"ระ รุ่นพี่ ยะ อย่าทำแบบนี้นะคับ" ผมพยายามขัดขืนรุ่นพี่แต่ไม่เกิดผลอะไรเลย เหมือนเสียงแรงและแล้วผมก็ปล่อยให้รุ่นพี่ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆและเรื่อยๆ
หมับ ตุ๊บๆ
" ไอ้เวรเอ๊ย" เสียงชายคนนึงร้องเสียงหลงและผู้ชายคนนั้นก็ดึงรุ่นพี่แอล์ลและต่อยรุ่นพี่แอล์ลอย่างไม่ยั้งมือ พอผมลืมตาขึ้นและเพ่งสายตามองว่า ผู้ชายที่ต่อยรุ่นพี่แอล์ลคือ ก็พบว่าผู้ชายคนนั้นคือ ลีโอ ผมถึงกลับช็อกไปเลยคับพี่น้อง ผมไม่คิดว่า ลีโอจะมาช่วยผม นี้ผมผมฝันไปใช่ไหม
ตุ๊บๆๆๆ
"ไอ้แอล์ล กูขอเตือนมึงไว้เลยนะว่าอย่ามายุ่งกับเลนนี้อีก ถ้าขืนมึงยังมายุ่งกับเลนอีก มึงได้ตายตามพี่มึงไปแน่" ลีโอพูดจบก็เดินมาดึงผมออกไปแล้วก็จูบ(ลาก)ผมไปเรื่อยๆจนถึงห้องวิทยาศาสตร์