Boy Love Boy อย่าร้อนแรงนัก ผมรับไม่ไหว

 ผมตื่นมาในเช้าวันจันทร์แสงแดดอ่อนๆสาดส่องเข้ามาทางหน้าต่างห้อง ผมมองไปที่นาฬิกา ตอนนี้เวลา6.00น.ผมลุกขึ้นจากเตียงและเดินไปเข้าห้องน้ำ

ผ่านไป15น.

ผมก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว ผมก็หยิบของในตู้เย็นมาอุ่นไว้ ผมมองไปที่โซฟาที่ผมกับลีโอเคยนอนด้วยกัน ผมคืดถึงลีโอเหลือเกินผมอยากจะอยู่ใกล้ๆเขา อยากเดินเคียงข้างเขาแต่มันคงสายไปแล้วล่ะ เขาคงเกลียดผมไปแล้ว หึผมมันน่าสมเพช ผมมันเลว!!!!!

ผ่านไป45น.ผมมาถึงโรงเรียนและตอนนี้ผมยังคงยืนจำศีลอยู่หน้าโรงเรียนผมไม่อยากเข้าไปเจอลีโอเลย แต่จะเป็นยังไงก็ชั่งเถอะ เฮ้อ เป็นไงเป็นกัน

 ผมเดินเข้ามในโรงเรียนอย่างช้าๆและผมก็เดินไปที่โรงอาหาร ผมก็ไม่เห็นลีโอเลย ผมเลยเดินไปที่สวน อาสุนะ ผมเดินไปเรื่อยๆและแล้วภาพสุดช็อกก็เกิดขึ้นผมแทบจะเป็นลม

"0_0"หน้าผมตอนนี้ ทำไมลีโอถึงมาจูบกับ ผู้ชายที่หน้าหล่อคนนี้ได้นะ ทำไมในเขาบอกว่ารักเราไง แต่ทำไมเขาถึงมาจูบกับผู้ชายคนอื่น ผมไม่อยากเห็นภาพนี้อีกแล้ว และแล้วน้ำตาก็ไหลออกมา น้ำตาหนองหน้าผมเลย ผมเลยวิ่งออกมาจากที่นั้น ผมมานั่งร้องไห้ตรงข้างๆห้องเก็บของ 

"อื้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆToT" และผมก็ยังคงร้องไห้และร้องไห้ต่อไป

ครืนๆๆ

เสียงไรฟ่ะนั้น หรือว่า ผะ ผี อ่ะ ไม่เอาแล้วต่อไปผมจะไม่มาร้องไห้ใกล้ๆที่นี้อีก ผมหลับตาปี๋เลย

">0<"หน้าผม

"Hi" เสียงเข็มและคุ้นๆหูดังขึ้น ผมค่อยๆลืมตา

"0_<" หน้าผม ตอนนี้ผมรู้ล่ะว่าใครทักทายผม ที่แท้ก็ แอล์ล นี้เอง

"ว่าไง หนุ่มน้อย ทำไมมานั่งร้องไห้คนเดียวล่ะ^_^"เขาถามอย่างยิ้มๆ

"เปล่าคับ ผมไม่ได้ร้องไห้"ผมโกหก 

"หลักฐานยังอยู่เลยนะ อย่ามาโกหกสิ"เขาพูดแล้วเอามือปาดน้ำตาของผมแล้วก็เอานิ้วที่ปาดน้ำตาของผมเข้าปากตัว หยี้ น่าขยะแขยง ยิ่งกว่าแมลงสาปอีก แหวะ

"เอ่อ ผมขอตัวก่อนนะคับ"