The lover ยัยเอ๋อนี่ยังไงกัน
เขียนโดย 
TallyNumtal
วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 เวลา 13.02 น.
แก้ไขเมื่อ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.04 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) หึงหวง (ได้ไหม)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ12.00 น.
หลังจากที่ฉันกินข้าวต้มไปจนอิ่ม ธอรนก็สั่งให้ฉันนอนต่อเพื่อพักผ่อนและนี่ฉันก็เพิ่งตื่นไปหมาด
ฟึ่บ~
ฉันลุกลงจากเตียงแล้วเดินออกไปจากห้องเพราะอยากจะออกไปสูดอากาศข้างนอกบ้างอะไรบ้าง
ตึกๆ!
"อ๊ะ! ทำไมไม่นอนต่อล่ะ" เขาที่กำลังนั่งจิ้มโทรศัพท์หันขวับมาที่ฉันทันที
"ให้ฉันนอนต่อในห้องนายอย่างเดียวก็เบื่อแย่!" ฉับบ่นพลางเดินไปนั่งข้างๆเขา
"ก็เธอไม่ค่อยสบายนี่นา" เขาว่าพลางเอามือของเขาไปวางทาบบนหน้าผากของฉันทันที
"เออน่าา! ให้ฉันออกมาเดินเล่นมั่งสิเดี๋ยวก็เป็นง่อยเอาหรอก -^-" ฉันดึงมือของเขาที่กำลังวางทาบอยู่บนหน้าผากสวยๆของฉันออก
"เหอะ! งั้นก็แล้วแต่เธอ" เขาพยักหน้าแล้วจิ้มโทรศัพท์ต่อ เฮ้ๆอย่ามัวสนใจแต่โทรศัพท์เส่ เบื่อนะเฮ้ยยย เชอะ!
"ว่าแต่บ้านนายนี่ก็ใหญ่โตดีเนอะ นายอยู่ได้หรอคนเดียวนะ?" ฉันถามออกไปทั้งๆที่ยังมองไปรอบๆบ้าน
"...." เขาชะงัก ทำไมเงียบล่ะ นี่ฉันเผลอพูดอะไรออกไปไม่ดีหรือเปล่า
"นี่นาย! เป็นอะไรหรือเปล่า"
"ฉันอยู่แบบนี้คนเดียวตั้งแต่ตอนอายุ10ปีน่ะ" เขาวางโทรศัพท์รุ่น iPhone 6 อย่างเบามือ ท่าทางเขาจะเหม่อลอยไปทางรูปรวมที่มีเขาและพ่อแม่ของเขาในตอนที่เขายังเด็ก
เอ่อ..ฉันว่าฉันถามอะไรออกไปที่ไม่ควรถามซะแล้วสิ
"อืม..เราไปกินข้าวเที่ยงกันเถอะฉันหิวแล้ว" ฉันพยายามเปลี่ยนเรื่อง
"แต่ตอนนั้นพ่อแม่ฉันถูกฆาตรกรรมอย่างโหดร้าย ฉันไม่รู้ฆาตรกรเป็นใคร ตอนนั้นฉันกลัวมากพ่อและแม่ผลักฉันให้ไปหลบซ่อนตอนแรกฉันจะวิ่งไปช่วยพ่อแม่ของฉัน แต่ก็ไม่ทันอยู่ดี ไอฆาตรกรนั่นยิงพ่อแม่ของฉันทิ้งแล้วรีบวิ่งหนีไปทันทีฉันวิ่งตามมันไปไม่ทันแถมยังไม่เห็นหน้าอีกด้วย (. .)" เขาทำหน้าเศร้าหมองไอคนใจดำเอ้ยยยไปฆ่าพ่อแม่คนอื่นทำไมพรากครอบครัวกันชัดๆ
"น..นายโอเคมั๊ย?" ฉันหน้าเจื่อน ฉันไม่น่าไปถามเขาเลยทำให้เขาต้องมานั่งระลึกความหลังอีกจนได้
"อื้มม โอเคมั้ง" แง~ มีมั้งด้วย
"เรื่องมันผ่านไปนานมากแล้วนายอย่าเศร้าเลย ทำใจให้เป็นปกติไว้นะ เอาไว้ถ้าเจอตัวคนร้ายเมื่อไหร่ค่อยว่ากันอีกที" ฉันลูบหลังเขาเบาๆ เพื่อเป็นการปลอบโยน
"อื้ม" ดูเหมือนเขาไม่โอเคเลยง่ะ
"ฉันขอโทษนะ (. .)"
"เห๋! เธอมาขอโทษฉันทำไม?"
"ก็เรื่องที่ฉันทำให้นายต้องมานั่งนึกไรแบบนี้น่ะสิ" ฉันก้มหน้าลง
"ไม่หรอก ฉันก็ไม่ค่อยจะมีโมเม้นต์นี้สักเท่าไหร่" เขาหันมายิ้ม "ฉันขออะไรเธอหน่อยสิ"
"ขออะไรหรอ ว่ามาเลยฉันพร้อมจะให้เสมอ" ฉันยิ้มร่า
"อยู่กับฉ..."
♫ ♫~
บ้าจริง! ฉันอุส่าห์นั่งรอลุ้นว่าเขาจะขออะไร จู่ๆก็มีสายโทรเข้าของเขามาขัดจังหวะซะงั้น ไหนดูสิว่าใครโทรมา ^O^
ฉันแอบเหล่ตาไปมองชื่อหน้าจอโทรศัพท์ของเขา
'Cherreen <3'
เชอรีนหรอ!!! แฟนเขานี่นา!!!
ฟึ่บบบ
"ขอคุยโทรศัพท์แป๊ปนะ" เขาเดินออกไปคุยโทรศัพท์หน้าบ้านฉันจะทำอะไรน่ะหรอก็ไปแอบฟังน่ะสิ อยากรู้นี่นา
ย่อง ย่อง...
(ธอร์น ฉันคิดถึงนายจังเลย...)
"อื้ม.."
(ทำไมนายตอบสั้นจัง! นี่อย่าบอกนะว่าแอบซ่อนกิ๊กไว้น่ะ!!!!!)
"เปล่านะ ฉันไม่ได้รักใครเลยนอกจากเตง"
แง~ เจ็บจึกๆ
(อุ๊ย! น่ารักไม่เปลี่ยน คิกๆ ทำไรอยู่อ่ะ)
"อ๋อ คิดถึงเธออยู่นะ"
(ตาบ้า! ฉันเขินนะ)
"ฮะๆ ตัวเองน่าจะชินแล้วนะ"
(นั่นสินะ คิกๆ ^O^)
"ว่าแต่ ตัวเองจะกลับมาเมื่อไหร่ละ"
(เดือนหน้าโน่นนน นี่นายลืมวันที่ฉันจะกลับไปได้ยังไง ห๊าาาา!)
"โห่ยย เค้าลืมง่ะ ขอโทษนะ โอ๋เอ๋ๆๆ ไม่งอนนะที่รักของผม"
(แหม!พูดมาซะขนาดนี้ฉันจะไม่หายงอนได้ไงล่ะ นายนี่มันขยันทำให้ฉันหัวใจเต้นระบำเริงร่าอยู่ตลอดเลยแฮะ!)
ใช่! เชอรีนพูดถูก เขาชอบมาทำให้คนอื่นหวั่นไหวตลอด :(
"นิดนึงน่าาา"
(อยากเจอนายแล้วอ่ะ นายคงไม่ได้นอกใจฉันใช่ไหม)
"โถ่ว! ต่อให้มีผู้หญิงมาแก้ผ้าโชว์ให้ฉันดูฉันก็ไม่หวั่นไหวอะไรนอกจากเธออีกแล้ว"
(อ๊ายยย! เอาให้มันเสมอต้นเสมอปลายนะย่ะ)
"แน่นอน"
(น่ารักที่สุด จุ๊บๆ)
อยู่ๆน้ำตาของฉันที่พยายามกลั้นไว้ก็ไหลรินออกจากดวงตาของฉัน ฉันทนฟังที่เขาและเธอสองคนคุยกันไม่ไหวแล้วจริงๆ ฉันรีบวิ่งเข้าห้องไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้ว ไม่!! ล้างสมองฉันที ฮือออ TTOTT
ก๊อกๆๆ
โอ๊ย จะตามมาทำไม ฉันจะร้องไห้ได้เต็มที่หน่อย
"ฉันปวดหัวน่ะ ขอนอนหน่อยละกัน" ฮืออ อ้างไปงั้นแหละ
แอดดดด~
เย่ยย เข้ามาทำไม คลุมโปงแทบไม่ทัน
"อ้าว คลุมโปงทำไมอ่ะ"
"ฉันจะนอนน่ะ!"
"เมื่อกี้ฉันเหลือบไปเห็นเธอรีบวิ่งขึ้นมา นึกว่าเกิดอะไรขึ้นก็เลยวิ่งตามมา"
"..."
"อ่ะๆ เธอนอนละกัน ไม่กวนละ" ท่าทางเขาจะเดินออกไปแล้ว แอบแง้มออกไปดูหน่อยละกัน โอเค ไม่มี โล่งงง งั้นก็ดี! จะร้องไห้ให้สมใจไปเลย ฮือออออออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
