The lover ยัยเอ๋อนี่ยังไงกัน

        Thorn Special Section 2

          ผัวะ!!

          ตุ้บตั้บๆ

          กรี๊ดดดๆ!!!!

          "ฉันบอกแกแล้วนะเว้ยยว่าอย่ามายุ่งกับคนของฉัน!!" ผมตวาดใส่แอลม่อนที่ผมชกมันไปเมื่อสักครู่นี้พลางช้อนร่างบางของพาสเทลที่หมดสติกับพื้น นี่ยังดีที่มีคนมาจับตัวเธอไว้ก่อนที่หัวเธอจะกระแทกพื้นเป็นเรื่องใหญ่ขึ้นมาอีก

          "นี่แกจะอะไรนักหนาว่ะ! ฉันแค่อยากจะแฟนแกลองชิมดูเผื่อมีคนไปมอมเธอเอา" 

          "เหอะ! แฟนฉันทั้งคนฉันดูแลเองได้แกไม่ต้องมายุ่ง!!" ผมชี้หน้าไอแอลม่อนอย่างอาดๆ

           "หึ! แกแน่ใจหรอว่าจะดูแลได้ ถ้าเกิดเธอไปเดินเล่นแล้วโดนฉุดไปล่ะ" รู้สึกอยากต่อยมันขึ้นมาตงิดๆ ==*

          "ฉันก็จะเดินไปเป็นเพื่อนๆเธอ ทำไมล่ะแกจะฉุดหรือไง!" 

          "ฉันก็แค่เตือนเฉยๆ" พูดจบมันก็เดินหนีไปตามเคย นิสัยกวนประสาทคนอื่นนี่ยังคงทนอยู่ดีสินะ

          ผมอุ้มร่างยัยนี่พาไปที่รถของผม เปิดแอร์เย็นฉ่ำ ผมไม่รู้ว่าบ้านยัยนี่อยู่ไหนเลยตัดสินใจพาไปบ้านผมก่อนซะเลย และจะต้องไม่มีอะไรเกินเลยแน่ๆ เชื่อใจผมสิ! (' ')

          บรื้นนน..เอี๊ยดดด

          จอดรถอย่างสวยงาม (^O^)/

          เอาล่ะ! ผมแบกยัยเอ๋อนี่เข้าบ้านผม หวังว่าจะไม่มีใครเห็นแล้วหาว่าผมฉุดสาวมาที่บ้านนะ =='

          ฟึ่บบ ~

          ถึงเตียงนอนจนได้ ผมค่อยๆปล่อยเธอออกจากอ้อมแขนผมเบาๆ

          งึมงำๆ~ ฟุ่บบบ

          เฮ้ยย! อะไรกันยัยนี่มาดึงตัวผมเข้าไปนอนด้้วยแล้วกอดเฉยเลยดูเหมือนจะไม่ปล่อยเลยด้วย (O_O) 

          จะว่าไปอยู่แบบนี้ก็ดีเหมือนกันนะ (^///^) 

          ไม่นานผมก็ผล๋อยหลับไปด้วยความเพลีย

          9.50 น.

          งึมงำๆ

          เอ๋! ที่นี่ที่ไหนกันน่ะ! หรือว่าตอนฉันหน้ามืดสลบไปมีคนพาฉันมาทำมิดีมิร้าย ไม่นะ! ฉันต้องยังไม่เสียพรหมจันทร์ ไม่น๊าาา ม่ายยยยย TTOTT

          แอ๊ดดด!! ปังงง!!

          "ใครน่ะ" ฉันเผลอพูดออกไปเสียงดัง

          "คนหล่อครับผม" สิ้นเสียงคำพูดฉันก็รู้เลยว่าใคร...

          "แหวะ..!" ฉันแขวะใส่ ทำหน้าอย่างจะอาเจียนออกมา

          "ไม่ต้องทำหน้าขนาดนั้นก็ได้ =='" เขาทำหน้างอนๆ ฉันเลยแลบลิ้นใส่

          "อิอิ! โอ๋เอ๋อย่างอนน๊าาาสุดหล่อออ" ฉันหยิกแก้มเขาเบาๆ

          "ฉันเอาข้าวต้มมาให้เธอทาน ดูเหมือนเธอจะแพ้พวกของแอลกอฮอล์ เห็นเธอตัวร้อนเมื่อกี้ฉันเพิ่งเช็ดตัวให้เธอแล้วไปทำข้าวต้มให้เธอกินเลยนะเนี่ยยย เป็นไงๆฉันก็ดูแลแฟนได้แล้วนะ" เขายิ้มบางๆ

          "เห๋! นายทำเองจริงอ่ะ กินได้ไหมเนี่ย อร่อยป้ะ?" ฉันแกล้งหยอกเขาเล่น

          "อร่อยสิฉันทำเองเลยนะ -^-" คิคิ ทำหน้างอนอีกแล้วอ่ะ น่ารักชะมัด รู้ตัวมั๊ย? ว่าทำให้ให้คนตรงหน้าหวั่นไหว~~

          "จ้าาา! อร่อยก็อร่อย ฉันกินละนะ" ฉันตักข้าวต้มขึ้นมา แต่ทว่า....

          ตุบ~

          ตายแล้วนี่ฉันไม่มีแรงเลยหรอเนี่ย อีตาแอลม่อนใส่อะไรผิดสำแดงให้ฉันหรือเปล่า ทำไมเป็นงี้ ฮือ~

          "งั้นฉันช่วย" ดูเหมือนธอร์นจะเข้าใจฉัน เขารีบตักข้าวต้มแล้วเป่าเบาๆให้อุ่นพอเหมาะ แล้วก็จัดการป้อนฉัน ป้อนเสร็จก็เช็ดคราบข้าวต้มที่ฉันดันไปทำช้อนตกใส่ทำให้ข้าวต้มบางส่วนกระจุยกระจาย เอ่อ..ฉันขอโทษนะ ธอร์น

          "อื้มมม อร่อยดีนะเนี่ย" 

          "งั้นแสดงว่าฝีมือฉันยังไม่ตกน่ะสิ :)" อ้าว พูดอย่างนี้แสดงว่าเคยทำให้ผู้หญิงกินนะสิ

          "แล้วแต่ก่อนนายทำให้ใครอ่ะ :P" ฉันแกล้งแซวแต่ทั้งๆที่ใจจริงแอบเจ็บลึกๆ

          "ฉันทำให้แม่กับ..เชอรีนน่ะ" 

          "กินต่อดีกว่า ไม่แกล้งละ" 

          "กินแล้วนอนต่อเลยนะ!" เขาป้อนข้าวต้มฉันอีกคำ

          "ได้ค่ะ ขุ่นพ่อออ!" แต่เอ๊ะ! ตั้งแต่อยู่มาฉันไม่เคยเห็นหน้าพ่อแม่เขาเลย ทั้งๆที่สนิทกันแท้ๆ

          "หึ!" ในที่สุดข้าวต้มก็เหลือคำสุดท้าย อ้ามมมม! หย่อยๆ