Perfect Love เรื่องนี้รัก (ร้ายๆ) กับหวานใจของฉัน

แสงแดงสีทองของยามเช้าสาดส่องเข้ามากระทบที่เปลือกตา ฉันค่อยๆ กระพลิบตาสองสามทีเพื่อปรับแสง ลมพัดเอื้ยยๆ เข้ามาทางหน้าต่าง ส่งผลให้ผ้าม่านสีฟ้าอ่อนพัดพลิ้วไหว เฮ้ย~ ผ่อนคลายสบายใจดีจริงๆ เลย แบบนี้ต้องรีบลุกไปอาบน้ำ จะได้สดชื่น~>.,<
ตอนนี้ฉันหมุนตัวตรวจความเรียบร้อยของตัวเองที่หน้ากระจก ผมยาวสีฟ้าอ่อนถูกมัดรวบเป็นหางม้า เสื้อเชิ้ตแขนกุดสีขาว กับกระโปรงจีบรอบตัวสีเหลืองสดใส ฮี้ๆ วันนี้วันศุกร์ ทางโรงเรียนนาราสามารถใส่ชุดไปรเวทไปได้ จัดแบบน่ารักๆ ขิขุซะหน่อย^~^
ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
TㅅT
ฮือๆ~ เข้าสู้โหมดเซ็งจับจิต เสียงเคาะประตูหน้าห้องในตอนนี้จะเป็นใครไปไม่ได้เลยถ้าไม่ใช่นายตีนแมว!!-_-
เมื่อคืนหลังเกิดเหตุการณ์ตอบตกลงผิดหัวข้อของฉัน พอนายกรีนแอลได้สติก็ร้องดีใจโหยหวนเสียงดังลั่นบ้าน ส่วนพี่ฟาร์เซลก็ไม่ได้ช่วยอะไรน้องสาวตัวเองเลย เอาแต่นั่งหัวเราะชอบใจอย่างเดี๋ยว -_- กว่าฉันจะแก้ตัวให้ตัวเองจนรู้เรื่อง นายกรีนแอลก็ทำหน้างอลเดินเข้าห้องนอนพี่ฟาร์เซลไปเลย
ส่วนพี่ฟาร์เซลก็ออกเดินทางไปตั้งแต่เมื่อตีสอง คนที่เคาะประตูหน้าห้องตอนนี้ก็คงมีคนเดียว... นายกรีนแอล-_-
ปัง!!! ปัง!!! ปัง!!!
"Oㅁo" ไปโมโหใครมากันย๊ะ ถึงได้เปลี่ยนจากเสียงเคาะดีๆ กลายเป็นทุบประตูห้องนอนฉันแทนเนี่ย
"เน่! คุณแคระ คุณช่วยตื่นมาเปิดประตูให้ผมทีเถอะ จะนอนไปถึงไหนกันคร๊าบ~"
"><" อ๊าย~ ปากร้ายขึ้นทุกวินาทีเลยซิน่ะ "มีอะไร!!!"
"O..O"
"เป็นอะไรของนาย พอฉันเปิดประตูให้ก็ไม่พูด มายืนจ้องหน้ากันอยู่ได้-__-" ฉันกลัวประตูจะพังหรอกน่ะ ถึงได้รีบมาเปิด
"เอิ้ม~ คือ~ เอ่อ..."
"-_-" เป็นอะไร มาเอิ้มๆ คือๆ อยู่ได้ "ตกลงจะพูดไหมเนี่ย"
"เฟีย~><" หืม~ อยู่ดีๆ ก็มาทำเป็นเรียกชื่อฉันเสียงอ่อนเสียงหวาน "ขอจูบได้ป่ะ"
เผียะ!!!
"อ๊ากกก!!! เธอตบหน้าพี่ทำไมเนี่ย-[]-"
"ทำควรทำมากกว่านี้อีกย๊ะ! อยู่ดีๆ ก็มาขอจูบ โรคจิต!!!" ไอ้บ้า~ วันหลังก็จับจูบ เอ้ย! วันหลังถ้าพูดแบบนี้อีก แม่จะจับตัดริมฝีปากทิ้งซะเลย
"โด่ๆ ขอจูบนิดจูบหน่อยก็ไม่ได้ ใครใช้ให้เธอน่ารักกันล่ะ"
"O-o" ฮ่ะ... เมื่อกี้เขาชมว่าฉันน่ารักหรือป่าวน่ะ เอะๆ "ประโยคสุดท้ายนายพูดว่าอะไรน่ะ"
"คนแคระมือหนัก"
"ไม่ๆ นอกเรื่องล่ะ"
"เธอไม่ให้พี่จูบ"
"เกือบล่ะๆ "
"จูบนิดจูบหน่อย"
"อ่าๆ หลังจากนั้นล่ะ"
"ใครใช้ให้เธอ..."
"...เธอ" ฉันพูดทวนให้เขาพูดต่อ โอ๊ย~ นี่ก็ลีลาอยู่ได้ ลุ้นใจจะขาดแล้วเนี่ย-><-
"ใครใช้ให้เธอเตี้ยแบบนี้ฮ่ะ!!!"
"-______-" เพล้ง! รู้สึกเหมือนคนเพิ่งตกลงมาจากดาดฟ้า นึกว่าจะได้ยินคำพูดหวานๆ ซะอีก-_- อ่ะ! แล้วฉันจะอยากได้ยินเขาพูดจาหวานๆให้ฟังทำไมกันน่ะ
โอ๊ย~ ฉันป่าวหลงรักผู้ชายที่ชื่อกรีนแอลน่ะ ถึงแม้ว่าเขาจะหล่อมากถึงมากที่สุดก็เถอะ ผมยาวระต้นคอสีน้ำตาลเข้ม ถูกจัดเซ็ตมาเป็นอย่างดี ใบหน้าได้รูป คิ้วเข้มโค้งสวย ดวงตาเป็นประกายระยิบระยับเวลาที่เขายิ้ม ริมฝีปากสีชมพูอ่อนๆ อย่างคนสุขภาพดีนั้นน่าดึงดูดใจให้คนเห็นต้องหยุดมองผู้ชายคนนี้คนเดียว หืม~ แล้วทำไมฉันต้องมายืนวิพากษ์วิจารณ์หน้าตา (หล่อๆ) ของเขาด้วยน่ะ>///< อาย~พูดเเล้วเขิน
"เฟียเป็นอะไรครับ หน้าแดงเชียว" ไม่พูดป่าว เขาส่งมือหนาๆ มาแตะหน้าฝากเพื่อวัดอุณหภูมิของร่างกายฉัน
"ปะ...ป่าว" ว๊าย~ อยู่ดีๆ เสียงมันก็สั่น นายกรีนแอลต้องรู้แน่ๆ เลย
"อืม ตัวก็ไม่ร้อน งั้นไปกินข้าวกันเถอะ พี่ทำข้าวต้มกุ้งไว้ให้แล้ว ป่ะ!"
"0///0" เปลี่ยนอารมณ์ไวกว่าผู้หญิงอีกน่ะ แนะ! มีการมาจับมือเราให้เดินไปที่โต๊ะอาหารด้วยกันอีก
ฟืด~ อ่า~ การได้ซูดกลิ่นหอมๆ ของอาหารนี้มันทำให้ท้องเริ่งร้องว่าหิวขึ้นมาทันที
"รีบกินหน่อยน่ะ เดี๋ยวเราสองคนไปโรงเรียนสาย วันนี้พี่ต้องรีบไปตรวจแถวด้วย"
"อืม จะรีบกินเดี๋ยวนี้แหละ"
"เฟีย~"
"อะ...อะไร" โปรดอย่าเรียกกันด้วยเสียงอ่อนเสียงหวานแบบเน่~>< ฉันตกใจน่ะย๊ะ
"พูดเพราะๆ กับพี่ซิ"
"ทำไมฉันต้องพูดเพราะๆ กับนายด้วย-*-" ไม่มีทางซะล่ะ
"งั้นไม่ต้องกิน"
"-o-" แนะ! มีการดึงชามข้าวต้มกลับไปอีกน่ะ "แต่ฉันหิวน๊า~"
"พูดเพราะๆ"
"-^-" ไม่มีทางซะหรอก... จ๊อก~ กรี๊ดๆ ท้องมันทรยศฉาน~><
"พูดเพราะๆ"
เอาฟ่ะ! สักครั้งนึงมันคงช่วยกำจัดความหิวของเราได้ "...พี่กรีนแอลค๊า~ ขอข้าวต้มกุ้งให้เฟียเถอะน่ะ..น่ะๆ"
"-///- อ่า~ ครับๆ ไม่พอบอกพี่น่ะ เดี๋ยวตักให้อีก"
นะ...น่ารักอ่ะ เวลาที่เขาเขินจนหน้าแดงแปร๊ดเนี่ยมัน... น่ารักที่สุดเลย>.,<
ฮิๆ ถ้ารู้ว่าพูดดีๆ แล้วจะได้เห็นเขาหน้าแดงแบบนั่น พูดให้เขินจนตายไปนานแล้วจร้า^ㅇ^
แต่ตอนนี้... ข้ามต้มจร้าพี่เฟียมาแว้ววว~