ม.1/3 มิตรภาพระหว่างเพื่อน

          "เร็วๆนักเรียน ขึ้นรถ 1/1 ขึ้นมา 1/2 ตามมาค่ะ " เสียงอาจารย์แมนเดลหญิงสาวเสียงขรึมๆเรียกนักเรียนในชั้นมัธยม1 เตรียมตัวไปทัศนศึกษา ป่าอะโอะกิงะฮะระ

        แล้วก็ถึงเวลาของชั้นม.1/3 เด็กๆทั้งหมด41คน มีหน้าตาดูตื่นเต้นสดใส บางคนเกิดมาพร้อมพลังพิเศษในการช่วยเหลือ และแน่นอนว่า บนรถก็จะสนุกสนาน เต็มไปด้วยเวทย์นตร์เป็นแน่

     ฉันชื่อว่า มิยาโนะ ซูไฮ มีความสามารถในการควบคุมธาตุทั้ง4 และฉันก็ตื่นเต้นมากที่จะได้ไปทัศนศึกษาที่ป่า อะโอะกิงะฮะระ

      เมื่อทั้งสามห้องขึ้นรถ รถก็เต็มพอดี เพราะฉะนั้น เราก็จะได้ไปป่า อะโอะกิงะฮะระ ก่อนเพื่อนเลย

 "เย้...!!!!" เสียงเด็กๆทั้งห้องโห่ร้องด้วยความสุข

  ฉันนั่งข้างๆเพื่อนฉัน ซึงมีความสามารถเหมือนฉัน เขาร้องเพลงได้ไพเราะมาก และเสียงเพลงของเขา สามารถดลบันดาลพายุ หรือ แม้แต่สึนามิ ในกรณี ที่อยู่ที่ทะเล เขามีนามว่า เซนโตะ ริว

 "นี่ ริว " ฉันหันไปคุยข้างๆกับริวงบอก

 "อะไรหรือ.... ซูไฮ "

 "ระหว่างทาง พวกเราเล่นกับธรรมชาติใหม " ฉันหันไปคุยกับริวด้วยความตื่นเต้น

 "ก็ได้..... ลองดูเลย " ริวก็รู้สึกตื่นเต้นเหมือนกัน

 แล้วฉันก็กำมือ บิดมือไปๆ บิดมือมาๆ แล้วลมพายุสีขาวขนาดจิ๋วก็อยู่ที่มือ ของฉัน หลังจากนั้น เพียงไม่นาน เซนโตะ ริว ก็อ้าปาก และเปล่งเสียงที่ไพเราะน่าฟัง เหมือนเป็นเพียง แค่ เสียง โน๊ต โด เร มี ฟา ซอล ลา ที โด 

 เพียงแค่โน๊ต 7-8 ตัว ทำให้ลมพายุ มีรูปร่างเป็นสัตว์ เป็นนกตัวกระจิดริด บินไปทั่วชั้นใต้ของรถเมล์

  แล้วสักพัก รอบนอกก็ดูมืด มีเสียงโหยหวนมาจากเพื่อนข้างๆ ทาคุยะ ซึบาสะ เธอมีความสามารถด้านวิถีแห่งแสงสว่างด้านการมองอนาคต

 "รอบกาย...มี...เหล่าปีศาจ.....รถของเรา จะล้มในเวลา 23.30 นาที" เธอพูดเป็นลาง

แล้วสักพัก หัวหน้าห้อง3ของเรา เธอได้เดินมาตรงบันได

" โฮตารุ มีอะไรหรอ" ริว และ ซึบาสะ หันไปคุยกับโฮตารุ

"ฉันสังหรว่า รถเราจะตกนะ " โฮตารุพูดน้ำเสียงฟันธง

  นาฬิกาบ่งบอกเวลา23.30นาที ไฟบนรถกระพริบ เดี๋ยวดับ เดี๋ยวสว่าง

"เร็ว1/3 กระโดด " แล้วโฮตารุก็เตะประตูออกไปแล้วก็กระโดดลงไป

สมาชิก1/3 41 คนกระโดดลงไป โชคดีที่ส่วนใหญ่ในห้อง1/3 มีความสามารถพิเศษทั้งนั้น จงสามารถ รอดพ้นจากความเจ็บปวดเบื้องล่าง แล้วทุกคนก็หลับ

ตื่นเช้ามา แสงอาทิตย์ส่องหน้าให้แสบตา

                                              "พวกเราอยู่ที่ใหนเนี่ย........."

                                             To...be....continued