พรหมลิขิตสะกิตรัก (Yaoi)
8.8
เขียนโดย Nextz
วันที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.25 น.
5 chapter
20 วิจารณ์
8,134 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2557 11.22 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) kiss me
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ตื่นมาในความมืด... บรรยากาศห้องที่ไม่คุ้น.. ที่นี่มันที่ไหนกันนะ
''ไงตื่นแล้วหรอ''เสียงปริศนาดังอยู่ข้างเตียง........
งงเอ้านี่ผ้าเช็ดหน้า ดูเหมือนมึงจะไม่สบายนะ''
ใครน่ะ ผมพยายามจ้องไปที่ปลายเตียง ..
''คุณเป็นใครน่ะ ......... แล้วทำไมถึงช่วยผมไว้''
''ก็เห็นร้องเสียงดังขนาดนั้นใครจะไม่ไปช่วยละ แล้วเป็นไงมั่งเนี่ย ดีขึ้นยัง''
''ดีขึ้นแล้วครับ'' จะ3ทุ่มแล้ว
ผมต้องขอตัวกลับบ้านก่อนยังไงก็ขอบคุณมากนะพี่ชาย...?
''กูชื่อเคน อย่าเรียกว่าพี่ชายสิกูดูแก่ ''(ทำน่าไม่พอใจ)
ครับผม'' ไว้เจอกันครับ ... เคน
อ่าเค ไว้เจอกันไอ้ๆๆๆๆๆๆ.. ''อ้อผมชื่ออิจิยะครับ''
''เคไอ้อิจิยะ''
ขณะที่ผมกำลังเดินทางกลับ ผมกลับไปคิดถึงไอ้ไนท์ได้ไงก็ไม่รู้
''ไอ้ไนท์มันจะเป็นไงบ้างเนี่ย''
รู้สึกเป็นห่วงมันทั้งๆทีมันทำร้ายเราแท้ๆ
ยังดีที่ร.รนี้ยังมีคนใจดีมาช่วยเราไว้
.
.
.
วันที่2ของการเรียนสินะ..
ขณะที่ผมกำลังจะเดินเข้าชั้นเรียน
''อิจิยะ!!!!!!!!!!!!อิจิยะ!!!!!!!''
ยัยทอมนาสึนั่นเองนึกว่าใคร..
''ไงนาสึรีบร้อนมาเชียวมีอะไรหรอ''
'' แอ่กกก แฮ่กกก ฉันต้องขอโทษด้วยนะเรื่องเมื่อวานน่ะ''
คงเพราะผมไม่อยากพูดถึงมันอีกเลยบอกไปว่า
''ไม่เปนไรหรอก''
''งั้น เพื่อเป็นการไถโทษเดี๊ยววันนี้ฉันเลี้ยงข้าวละกันนะ แฮ่กกๆ''
''จะดีหรอเกรงใจงั้นก็ตกลงตามนั้น''
''กวนจังเลยนะ แกนี่ งั้นไว้เจอกันตอนเที่ยงละกัน''
ดังนั้นจึงแยกย้ายกันเข้าห้องเรียน.......
''เอ๊ะ! ไนท์ไม่มาร.รนิ เป็นอะไรหรือป่าวนะ''
ผมตบหน้าตัวเอง@#ทำไมต้องไปห่วงมันด้วยละ มันไม่เป็นอะไรง่ายๆหรอก
ผมพยายามคิดในแง่ดี .....
เรียนคาบแรกจบไปแล้วคาบ2 ต้องเรียนพละ
จะว่าไปแล้ว เคนเขาอยู่ห้องไหนกันนะ......... ในใจผมคิด
ผมรีบเดินไปตามระเบียงเพราะจะรีบไปเปลี่ยนชุดกีฬาที่ห้องน้ำ
''เฮ้ยยยยยย!!!!!!!!!!ไอ้อิจิยะ!!!!!! ''
เสียงดังจนทำให้ผมสะดุ้ง ก่อนที่ผมจะหันหลังกลับไป
''อ่าวเคนไม่มีเรียนหรอ'' ผมถามอย่างสงสัย
''มีๆแต่ไม่เรียน 55555555555+ แล้วมึงจะไปไหนเนี่ย ''เคนถาม
''ไปเปลี่ยนชุดอะดิ คาบ2เรียนพละ''
''เฮ้ยไม่ต้องไป กูมีที่เด็ดๆจะพาไป''
ผมสงสัยอยู่เหมือนกันว่าเคนจะพาไปไหนจึงเดินตามไป.....
เคนเขตนี้เขาห้ามไม่ให้นักเรียนธรรมดาเข้าไปไม่ใช่หรอ..
#ห้องพักครู
''ที่นี่เป็นของกูละไม่ต้องกลัว หุบปากแล้วตามมา...''
''''''''''' โห้วสวยมากๆเลย มีที่แบบนี้อยู่ในร.รด้วยหรอ''''''''''''
ผมพูดไปตื่นเต้นไป
#ภายในห้องมีสิ่งอำนวยความสะดวกเยอะแยะไปหมด ..
''นั่นที่นอนกูนะห้ามแย่งมึงนอนโซฟาไป'' เคนพูดพร้อมแบ่งอนาเขต
''ไม่ต้องๆ เดี๊ยวผมไปเรียนก็ได้ พี่นอนไปเหอะ ''ผมรีบไม่รับคำ
' ไม่ต้องเลยอยู่เนี่ยแหละ -_-' เคนทำสีหน้าเหมือนไม่อยากให้ไป
''ทำไมอะ ห้องก็ดูสบายดีนิพี่''
''กูกลัวผีจบมั้ย '' ...............................
เอิ่ม ใจผมอยากจะหัวเราะออกมาดังๆ มองภายนอกแล้ว
ดูเป็นคน ลุยๆ แต่ทำไมกลัวผีนะ ==
''เฮ้ยนินทาไรกู'' ผมสะดุ้งเฮือกกกก!! เปล่าพี่ ผมอยู่ก็ได้ เดี๊ยวผมเฝ้าไว้เอง
..เผื่อผีมาไง ฮึๆๆ ''อย่ามาล้อเลียนนะ''
เคนปาหมอนใส่หน้าผมเต็มๆ ...
''เล่นไรเนี่ย''
''เคนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้และนอนหันหลังให้ผม''
-..- ต้องแอบหัวเราะอยู่แน่ๆ ร้ายนักนะ ในใจผมคิด
จากนั้นผมก็นั่งตรงโซฟา
ไม่นานนักความง่วงเริ่มคอบงำ แน่นอน เคนหลับไปเรียบร้อยพร้อมเสียงกรน
คงเป็นเพราะแอร์ภายในห้องเลยทำให้ง่วงนอน........................
..................
....................
.........
รู้สึกเหมือนมีคนมาจ้องหน้า
หรือเราฝันไปนะ.......
ตอนนี้สลึมสลือ ความรู้สึกแบบจะตื่นแต่ก็ไม่ตื่น........
เคนกำลังมองเราอยู่หรอ................หรือเราฝันไป
ความรู้สึกเหมือนมีอะไรมาสำผัสตรงผิวปาก.........................
พยายามลืมตา แต่ลืมไม่ได้.................. นี่เราโดนจูบอยู่หรอ..
หรือเราฝันไป..............
...........................................
อะ.....เหมือนมีลิ้นดันเข้ามาในปากเรา..........
จูบแบบนิ่มนวลนี่มันอะไรกัน.............. หรือทุกอย่างมันจะเป็นแค่ฝันกันนะ
..........................................
.....................................
............
.
''ผมลืมตาขึ้นและจำทุกอย่างได้ดี
ซึ่งก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามันคือฝันหรือเรื่องจริง''
''โล่งสงสัยฝันไปแน่ๆ................... ''
เคนยังคงหลับเป็นตายอยู่ตรงที่นอน นั่นก็ทำให้ผมโล่งใจไปเลยทีเดียว..
''แต่ผมก็ยังอดสงสัยไม่ได้ ว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น''
เอาเหอะ อย่าไปคิดมากเลย เราไม่ได้เป็นพวกเกย์แบบไอ้ไนท์นั่นสะหน่อย
ผมเริ่มพูดถึงไนท์อีกและ นี่เราเป็นไรเนี่ย??
พอจะถึงคาบ3 ผมเข้าไปปลุกเคน
''เคนๆ เดี๊ยวผมไปก่อนนะพี่จะนอนต่อหรือป่าว''
''.....................เงียบ''
''เคน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!''
'' เหี้ยจะตะโกนทำไมม!!! ''
''ผมจะไปละนะ ''
''อะเค........ ขออีก5นาที''
5นาทีผ่านไป เคน!!!!!!!!!!!!!!!!!! ตื่นๆๆ
''มึงไปไหนก็ไปเถอะ กูง่วง''
''พี่ไม่กลัวผีแล้วหรอ??'' ผมพูดพร้อมหัวเราะ
''เคนสะดุ้งตื่นทันที!!!!!!!!!!!!! ไหนว่ะ ผี!!!!
ไหนวะ!!! ตลกตายแหละสัตเอ้ย! เคนหยิกผม ''
''พี่ผมเจ็บนะ 5555''นี่แนะ'' ผมเอานิ้วจิ้มเอวของเคน!!
'' ไอ้เหี้ยยย 55 55้เล่นไรเนี่ย''
เคนจับผมกดลงกับเตียง....................
บรรยากาศในห้องเริ่มเงียบอีกครั้ง........ ผมเริ่มน่าแดง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร
................................. ..
จากนั้นเคนก็จี้ที่เอวผม .........
''นี่แน่ะ 555 มึงง 55555555555555+
บรรยากาศเริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะอีกครั้ง5555555555+
เล่นไรเนี่ย5555555555555555555555555+
55555555555+
5555555555555555555+
.
.
.
ติดตามชมตอนต่อไป.............
''ไงตื่นแล้วหรอ''เสียงปริศนาดังอยู่ข้างเตียง........
งงเอ้านี่ผ้าเช็ดหน้า ดูเหมือนมึงจะไม่สบายนะ''
ใครน่ะ ผมพยายามจ้องไปที่ปลายเตียง ..
''คุณเป็นใครน่ะ ......... แล้วทำไมถึงช่วยผมไว้''
''ก็เห็นร้องเสียงดังขนาดนั้นใครจะไม่ไปช่วยละ แล้วเป็นไงมั่งเนี่ย ดีขึ้นยัง''
''ดีขึ้นแล้วครับ'' จะ3ทุ่มแล้ว
ผมต้องขอตัวกลับบ้านก่อนยังไงก็ขอบคุณมากนะพี่ชาย...?
''กูชื่อเคน อย่าเรียกว่าพี่ชายสิกูดูแก่ ''(ทำน่าไม่พอใจ)
ครับผม'' ไว้เจอกันครับ ... เคน
อ่าเค ไว้เจอกันไอ้ๆๆๆๆๆๆ.. ''อ้อผมชื่ออิจิยะครับ''
''เคไอ้อิจิยะ''
ขณะที่ผมกำลังเดินทางกลับ ผมกลับไปคิดถึงไอ้ไนท์ได้ไงก็ไม่รู้
''ไอ้ไนท์มันจะเป็นไงบ้างเนี่ย''
รู้สึกเป็นห่วงมันทั้งๆทีมันทำร้ายเราแท้ๆ
ยังดีที่ร.รนี้ยังมีคนใจดีมาช่วยเราไว้
.
.
.
วันที่2ของการเรียนสินะ..
ขณะที่ผมกำลังจะเดินเข้าชั้นเรียน
''อิจิยะ!!!!!!!!!!!!อิจิยะ!!!!!!!''
ยัยทอมนาสึนั่นเองนึกว่าใคร..
''ไงนาสึรีบร้อนมาเชียวมีอะไรหรอ''
'' แอ่กกก แฮ่กกก ฉันต้องขอโทษด้วยนะเรื่องเมื่อวานน่ะ''
คงเพราะผมไม่อยากพูดถึงมันอีกเลยบอกไปว่า
''ไม่เปนไรหรอก''
''งั้น เพื่อเป็นการไถโทษเดี๊ยววันนี้ฉันเลี้ยงข้าวละกันนะ แฮ่กกๆ''
''จะดีหรอเกรงใจงั้นก็ตกลงตามนั้น''
''กวนจังเลยนะ แกนี่ งั้นไว้เจอกันตอนเที่ยงละกัน''
ดังนั้นจึงแยกย้ายกันเข้าห้องเรียน.......
''เอ๊ะ! ไนท์ไม่มาร.รนิ เป็นอะไรหรือป่าวนะ''
ผมตบหน้าตัวเอง@#ทำไมต้องไปห่วงมันด้วยละ มันไม่เป็นอะไรง่ายๆหรอก
ผมพยายามคิดในแง่ดี .....
เรียนคาบแรกจบไปแล้วคาบ2 ต้องเรียนพละ
จะว่าไปแล้ว เคนเขาอยู่ห้องไหนกันนะ......... ในใจผมคิด
ผมรีบเดินไปตามระเบียงเพราะจะรีบไปเปลี่ยนชุดกีฬาที่ห้องน้ำ
''เฮ้ยยยยยย!!!!!!!!!!ไอ้อิจิยะ!!!!!! ''
เสียงดังจนทำให้ผมสะดุ้ง ก่อนที่ผมจะหันหลังกลับไป
''อ่าวเคนไม่มีเรียนหรอ'' ผมถามอย่างสงสัย
''มีๆแต่ไม่เรียน 55555555555+ แล้วมึงจะไปไหนเนี่ย ''เคนถาม
''ไปเปลี่ยนชุดอะดิ คาบ2เรียนพละ''
''เฮ้ยไม่ต้องไป กูมีที่เด็ดๆจะพาไป''
ผมสงสัยอยู่เหมือนกันว่าเคนจะพาไปไหนจึงเดินตามไป.....
เคนเขตนี้เขาห้ามไม่ให้นักเรียนธรรมดาเข้าไปไม่ใช่หรอ..
#ห้องพักครู
''ที่นี่เป็นของกูละไม่ต้องกลัว หุบปากแล้วตามมา...''
''''''''''' โห้วสวยมากๆเลย มีที่แบบนี้อยู่ในร.รด้วยหรอ''''''''''''
ผมพูดไปตื่นเต้นไป
#ภายในห้องมีสิ่งอำนวยความสะดวกเยอะแยะไปหมด ..
''นั่นที่นอนกูนะห้ามแย่งมึงนอนโซฟาไป'' เคนพูดพร้อมแบ่งอนาเขต
''ไม่ต้องๆ เดี๊ยวผมไปเรียนก็ได้ พี่นอนไปเหอะ ''ผมรีบไม่รับคำ
' ไม่ต้องเลยอยู่เนี่ยแหละ -_-' เคนทำสีหน้าเหมือนไม่อยากให้ไป
''ทำไมอะ ห้องก็ดูสบายดีนิพี่''
''กูกลัวผีจบมั้ย '' ...............................
เอิ่ม ใจผมอยากจะหัวเราะออกมาดังๆ มองภายนอกแล้ว
ดูเป็นคน ลุยๆ แต่ทำไมกลัวผีนะ ==
''เฮ้ยนินทาไรกู'' ผมสะดุ้งเฮือกกกก!! เปล่าพี่ ผมอยู่ก็ได้ เดี๊ยวผมเฝ้าไว้เอง
..เผื่อผีมาไง ฮึๆๆ ''อย่ามาล้อเลียนนะ''
เคนปาหมอนใส่หน้าผมเต็มๆ ...
''เล่นไรเนี่ย''
''เคนทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้และนอนหันหลังให้ผม''
-..- ต้องแอบหัวเราะอยู่แน่ๆ ร้ายนักนะ ในใจผมคิด
จากนั้นผมก็นั่งตรงโซฟา
ไม่นานนักความง่วงเริ่มคอบงำ แน่นอน เคนหลับไปเรียบร้อยพร้อมเสียงกรน
คงเป็นเพราะแอร์ภายในห้องเลยทำให้ง่วงนอน........................
..................
....................
.........
รู้สึกเหมือนมีคนมาจ้องหน้า
หรือเราฝันไปนะ.......
ตอนนี้สลึมสลือ ความรู้สึกแบบจะตื่นแต่ก็ไม่ตื่น........
เคนกำลังมองเราอยู่หรอ................หรือเราฝันไป
ความรู้สึกเหมือนมีอะไรมาสำผัสตรงผิวปาก.........................
พยายามลืมตา แต่ลืมไม่ได้.................. นี่เราโดนจูบอยู่หรอ..
หรือเราฝันไป..............
...........................................
อะ.....เหมือนมีลิ้นดันเข้ามาในปากเรา..........
จูบแบบนิ่มนวลนี่มันอะไรกัน.............. หรือทุกอย่างมันจะเป็นแค่ฝันกันนะ
..........................................
.....................................
............
.
''ผมลืมตาขึ้นและจำทุกอย่างได้ดี
ซึ่งก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ามันคือฝันหรือเรื่องจริง''
''โล่งสงสัยฝันไปแน่ๆ................... ''
เคนยังคงหลับเป็นตายอยู่ตรงที่นอน นั่นก็ทำให้ผมโล่งใจไปเลยทีเดียว..
''แต่ผมก็ยังอดสงสัยไม่ได้ ว่าทำไมถึงรู้สึกแบบนั้น''
เอาเหอะ อย่าไปคิดมากเลย เราไม่ได้เป็นพวกเกย์แบบไอ้ไนท์นั่นสะหน่อย
ผมเริ่มพูดถึงไนท์อีกและ นี่เราเป็นไรเนี่ย??
พอจะถึงคาบ3 ผมเข้าไปปลุกเคน
''เคนๆ เดี๊ยวผมไปก่อนนะพี่จะนอนต่อหรือป่าว''
''.....................เงียบ''
''เคน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!''
'' เหี้ยจะตะโกนทำไมม!!! ''
''ผมจะไปละนะ ''
''อะเค........ ขออีก5นาที''
5นาทีผ่านไป เคน!!!!!!!!!!!!!!!!!! ตื่นๆๆ
''มึงไปไหนก็ไปเถอะ กูง่วง''
''พี่ไม่กลัวผีแล้วหรอ??'' ผมพูดพร้อมหัวเราะ
''เคนสะดุ้งตื่นทันที!!!!!!!!!!!!! ไหนว่ะ ผี!!!!
ไหนวะ!!! ตลกตายแหละสัตเอ้ย! เคนหยิกผม ''
''พี่ผมเจ็บนะ 5555''นี่แนะ'' ผมเอานิ้วจิ้มเอวของเคน!!
'' ไอ้เหี้ยยย 55 55้เล่นไรเนี่ย''
เคนจับผมกดลงกับเตียง....................
บรรยากาศในห้องเริ่มเงียบอีกครั้ง........ ผมเริ่มน่าแดง ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร
................................. ..
จากนั้นเคนก็จี้ที่เอวผม .........
''นี่แน่ะ 555 มึงง 55555555555555+
บรรยากาศเริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงหัวเราะอีกครั้ง5555555555+
เล่นไรเนี่ย5555555555555555555555555+
55555555555+
5555555555555555555+
.
.
.
ติดตามชมตอนต่อไป.............
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ