พรหมลิขิตสะกิตรัก (Yaoi)

   

 

 

เปิดเทอมวันแรกแท้ๆทำไมถึงน่าเบื่อแบบนี้นะ .. พูดพร้อมถอนหายใจเบาๆ

'' สวัสดีครับผม อิจิยะ อายุตอนนี้ อยู่ในช่วง19 ราวๆจะ20 ละครับ ..

ตัวคนเดียว  เช่าหอพักอยู่ข้างๆร.ร แหละครับ นี่ก็จะถึงเวลาเข้าเรียนอยู่ละ?

ยังไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นๆ ให้เห็นเลย -_-);; ''

 

        นักเรียนทุกคนทำความเคารพ..............

 (สวัสดีค่ะ/สวัสดีครับ)  วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก

ครูจะให้นักเรียนออกมาบรรยาย..  สิ่งที่ทำตอนปิดเทอมพร้อมส่งรายงาน อาทิตย์น่าด้วยละ......... (ครับ/ค่ะ)    ..................

 

เสียงของคุณครูหายไป

      เสียงของนักเรียนในห้องก็ดังขึ้นเรื่อย ๆ (ก็นะเพื่อนกลับมาเจอกันใหม่ๆ ก็เห่อเป็นธรรมดา )       '' เฮ้ยยยย !!!! เบาๆหน่อยไม่ได้ไง

 กูอ่านหนังสืออยู่เนี่ยเสียสมาธิ ........

. เดี๊ยวไล่แม่งออกให้หมดเลยนี่ เป็นไรกันนักหนาวะ ไม่เคยคุยกันหรือไง?

ทุกคนเงียบกริบ แล้วแสดงสีหน้าที่ไม่เคยเห็นมาก่อน

ผมแปลกใจเลยหันไปทางต้นเสียง.....  กำไอ้คุณไนท์ หรือ(ไอ้เหี้ยไนท์)

ลูกผู้อำนวยการโรงเรียน นั่งเก๊กสีน่า ขรึ้มๆ อยู่ท้ายๆห้อง ส่วนตัวผม

ไม่ชอบหน้ามันเท่าไหร่นัก เพราะมัน ชอบเก๊ก  .. ผมแอบมอง

แต่ดันโดนจ้องตาแบบขเม็ง -_-; ) สบตาแบบนี้คิดว่าไม่ดีแน่ๆ

ผมจึงเรียบหันกลับ มาตรงโต๊ะของตัวเองทันที..

 ... แต๊ก แต๊ก ..  ให้ตายเถอะ !! ผมได้ยินเสียงฝีเท้า กำลังเข้าใกล้เข้ามา

...

..

   .. เฮ้ยมึง .. ? เด็กใหม่หรอ ? ทำไมไม่คุ้นหน้ามึงเลยแฮะ?

สวยดีนี่ มีแฟนยังจ๊ะ??ชื่อไร..

เขาทำน่าแบบเย็นชาแลดูเยือกเย็นแปลกๆ ปะปะ ป่าวนะเว้ย..

กู ก็อยู่ห้องนี้มาตั้งนานแล้ว .. สวยไรมึงพูดไรเนี่ยกูไม่ขำนะเว้ย..

ถึงมึงจะเป็นลูก ผอ. มึงก็ไม่สิทธิมาพูดจาแบบนี้ ..............

อะไรกัน ในใจผมคิดคนบ้าอะไรเรียนกันมาตั้ง

หลายปีมองไม่เห็นกูเป็นส่วนนึงในห้องเลยหรือไง??

แล้วทำไมนิสัยแย่แบบนี้...

 

แล้วมึงมีปัญหาอะไรกับกูหรอ ??เขาเริ่มยื่นน่าของเขาใกล้เข้ามาๆ

เรื่อยๆ ทุกคนในห้อง มองมา 

ทางผมเป็นทางเดียว .........มันคิดจะทำไรกันแน่เนี่ย สีหน้าผมเริ่มเปลี่ยน..

เอ่อตัวผมเกร็งไปหมดกลัวก็กลัว...หรือมันจะเป็น''อาเบะ ''ใจผมคิดไปต่างๆนาๆ

แต่มันกลับกระซิบข้างหูเบาๆว่า....

ตัวสั่นไปหมดแล้ว กลัวละสิ แล้วก็หัวเราะ

จากนั้นมันก็ปล่อยและกลับไปนั่งโต๊ะของมัน..

 ในใจผมนี่.........เริ่มไม่อยากอยู่ที่นี่เท่าไหร่

 รู้สึกกลัว และหวั่นๆใจยังไงไม่รู้แฮะ      .. 

                      - --    -พักกลางวัน -   --

 

    ''เฮ้ยมึงวันนี้ไปกินข้าวนอกปะ กูเลี้ยง '' เพื่อนผมเหมือนจะชวนโดดเรียน

 เอ่อ.. ไม่เอาอะคือวันนี้ กูไม่ว่าง โทษทีนะ ..

 จริงๆผมก็อยากไปนะ แต่ผมเป็นเวร

ห้องวันนี้ ถ้าไปทีมีหวังอีกวันนี่ซวย  

ผมรีบกินข้าวและกำลังเดินไปที่ห้องเรียน....

 .......กำมาก ไอ้เหี้ยไนท์นั่งเก๊กหล่ออยู่ในห้อง  

นั่งอ่านหนังสืออยู่ แต่มันคงไม่รู้ตัวนะว่าผมมา

รีบ  .. ออกไปก่อนดีกว่า ==; เดี๊ยวเจออะไรพิลึกๆ อีก   

   อ่าวไอ้เคะคนเมื่อเช้านิ จะไปไหนละ ? ''เคะไรว่ะ ใครเคะ ผมรีบปฏิเสธทันที

 เอ่ออ.. เออ อ้อ กูปวดฉี่อะ กูว่าจะไปห้องน้ำเดี๊ยวกูมา ..

''เฮ้ยเดี๊ยวกูไปด้วย'' ไนท์รีบพูดขึ้นมาพอดี

เนี่ยกูก็ปวดอยู่เหมือนกัน ..   ==);;เอ่อ.. ในใจผมเนี่ย

คิดว่ามันต้องการไรจากผม

เสียงโทรศัพท์ของไนท์ดังขึ้น ..  

ฮาโหล! @### . ไรนะ เดี๊ยวออกไปคุยข้างนอก เสียงไม่ได้ยินเลยอะ..

โหลไม่ได้ยินๆ แล้วไนท์ก็เดินออกไปจากห้อง

''เฮ้ออ โล่ง นึกว่าจะโดน''อาเบะ''ตุ๋ยตูดสะแล้วไง ..

ตอนนี้ก็มีผมอยู่คนเดียวในห้อง แต่ก็อย่างว่าแหละต้องมานั่งทำเวร 

-_-)... แล้วเพื่อนกูหายไปไหนหมดว่ะ

ผมก็บ่นไปทำไป อยู่คนเดียวในห้อง..

ไม่นานนักก็มีเสียงห้าวๆที่คุ้นเคยพูดมาจากหน้าห้อง  ''ไงอิจิยะ ทำไรอ่ะ?

นาสึสาวหล่อจากห้อง1 แวะมาหา 

  ทำเวรไงถามได้ ?  แกแหละมาช่วยเลยนาสึ   .. -..-)

''ไม่ได้ๆหรอก ช่วงนี้ไม่ว่าง'' แล้วก็หันมาทำน่าแบบกวนโอ้ยสุดๆ

(น่าหมั่นไส้จริงๆยัยนี่) คิดในใจ 

  '' โถ่ว ว มาๆให้ช่วยทำไร     งั้นช่วยเอาขยะไปทิ้งหน่อยสิ ขอบคุณมากนาสึ

นึกว่าจะเลวร้ายไปสะหมดนาสึนิใจดีอยู่เหมือนกันนะ ^^#

''เออดิ..แน่นอน แต่แกติดหนี้ นะ'' นาสึกล่าวพร้อมทำหน้ากวนโอ๊ย?

อ่าวว.. ไอ่นี่ ผมก็ถอนหายใจเบาๆ  แล้วนางก็เดินเอาถังขยะไปทิ้ง.......

 

ตึ้ง .. ...! เสียงถังขยะ ร่วงอยู่หน้าห้อง เฮ้ยนาสึเป็นไรป่าววะ ใจผมไม่ดี

ผมรีบวิ่งไปดูทันทีก็พบกับไอ้เหี้ยไนท์เจ้าเดิม.... ไนท์มึงทำไรว่ะ........

ไนท์จับแขนของนาสึไว้ค่อนข้างแน่น......

และพูดกับนาสึประมาณว่า อย่ามายุ่งกับกูอีก

เฮ้ยไอ้ไนท์ ใจเย็นๆดิ นั่นผู้หญิงนะเว้ยหยุดเลย .. ปล่อยนาสึเถอะ

เขาร้องไห้ละนะ..

''ทำไมว่ะ แล้วมึงยุ่งอะไรด้วย

กูขอเหอะ ไนท์ อย่าเลย..  '''ได้ขอหรอ......

ไนท์ทำท่าทางเหมือนโมโหอะไรสักอย่าง

ใบหน้าของเขาดูเยือกเย็นและดูโหดร้ายแปลกๆ...

ไนท์กระชากแขนของอิจิยะอย่างแรงเฮ้ยจะทำไรว่ะ.. จะทำไร ..

ตอนนั้นนาสึร้องไห้และวิ่งหนีไป ... นาสึอย่าพึ่งไปดิ!! เฮ้ยนาสึ!!

แต่เหมือนพูดไปก็เปล่าประโยชน์คงเป็นเพราะนาสึไม่อยากให้ใครเห็นว่าตัวเองกำลังร้องไห้หรือเปล่า..

ปล่อยนะเว้ย จะทำไรกู !!!!      !!!!!!!!!!  ผมตะโกนสุดเสียง  

ทำไมผมรู้สึกเหมือนทุกคนเห็นแต่ไม่มีใครวิ่งเข้ามาช่วยผมเลย

มึงนิ่งๆได้มั้ย เดี๊ยวคนเขาได้ยินเขาก็หาว่ามึงกับกูกำลังทำอย่างว่ากันหรอก

ก็ปล่อยกูสักทีเซ่ ไอ้บ้า!!!! โรคจิตหรือไงว่ะ

'' ทำตัวดีๆหน่อย  ไนท์พูดและสแยะยิ้ม เหมือนสะใจอะไรสักอย่าง

คิดจะทำไรของมึงวะ ปล่อยกูเดี๊ยวนี้ ...................  ปล่อยกู !!!!!!!!

ผมพยายามสู้กับมันสุดแรงแต่สู้ไม่ได้เลย    ..     ใครก็ได้ช่วยผมด้วย!!

ผมตะโกนลั่น ...........

ผ่านไปราวครึ่งชัั่วโมงบรรยากาศตอนนี้เงียบลง แฮ่กกกกกกกก..แฮ่ก

ผมรู้สึกเหมือนโดนลวนลาม สีหน้าผมแดงไปหมด

ไม่ได้เพราะเขิลหรือพิศวาสอะไรมันนะ......

''เฮ้ยหน้าแดง น่ารักจัง'' ไม่สู้แล้วเหรออิจิยะ

ไม่ร้องให้คนช่วยแล้วหรอ ตะโกนให้มันดังๆสิอิจิยะ !! ตะโกนให้ดังๆ!!

 

เพียะ !!! ไนท์ตบหน้าผมอย่างแรง................ .  ตะโกนดังๆสิอิจิยะซัง

น่าสนุกดีออกว่ามั้ย??

ผมในตอนนี้ อ่อนล้าไปหมด เหงื่อไหล ตลอดเวลา....และในใจก็คิดว่า

เมื่อไหร่จะผ่านๆไปสักที '''''''ช่ว ยย ย ยยด้วย ยยยยยยยยยย......!!!!!!!!!

ผมตะโกนสุดเสียง.. แบบนั้นแหละ ไนท์กล่าว

ตาผมจะหลับแล้ว เหมือนอ่อนล้าเต็มที่ ขณะที่ตาผมเริ่มเบลอๆ

ผมเห็นใครบางคนอยู่ตรงหน้า เขากำลังสู้กับไนท์อยู่เขาเป็นใครกันนะ....

.....................

...............

...

 

จากนั้นตาผมก็ปิดลง   และก็คงไม่รู้ว่าคนที่ช่วยผมคือใครกัน..

                      

 

#ดิสไปมั้ยไม่มั้ง =,.= ติดตามชมตอนต่อไป..