บันทึกความหื่น(ประจำวัน)ของน้องสาวฉัน

วันหนึ่งในฤดูร้อนวันนี้เป็นวันที่ร้อนจนฉันไม่อยากจะไปไหนถึงจะมีที่ที่อยากไปก็เถอะ และแน่นอนถ้าฉันอยู่บ้านน้องสาวสุดหื่นของฉันก็ต้องอยู่ด้วยขณะที่ฉันกำลังดูทีวี"พี่คาโอริ ไอศกรีมค่ะ" เธอพูดพร้อมกับส่งไอศกรีมให้ฉัน"ขอบใจ" ฉันรับไอศกรีมมาจากเธอก่อนที่จะกลับมาสนใจทีวีต่อ"วันนี้ร้อนจังเลยนะคะ" เร็นชวนฉันคุยแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่"นั้นซินะ ร้อนจริงๆนั้นแหละ" ฉันตอบไปตามปกติ แต่ที่จริงแล้วฉันกำลังคิดอยู่ว่าน้องสาวของฉันคิดจะทำอะไรแปลกๆอยู่รึเปล่าตะหากสักครู่หนึ่ง"อ..อื๊อ ฮ้า~"จู่ๆฉันก็ได้ยินเสียงแปลกๆมาจาก ข้างๆฉันและพอฉันหันไปทางต้นเสียงก็เห็นเร็นใช้ลิ้นเลียแท่งไอศกรีมที่อยู่ในมือเธอเหมือนกับเลีย_ของผู้ชาย นี่ฉันคิดอะไรอยู่เนี่ย แต่ว่าเร็นในตอนนี้ดู..เซ็กซี่จัง ใช่ที่ไหนเล่า!!"ร..เร็น""อ..อื้ม~  ค..คะพี่" เร็นหลุดออกจากอารมณ์แบบนั้นทันทีที่ฉันเรียกเธอ"กินดีๆหน่อยซิ เปื้อนหมดแล้วไม่เห็นเหรอ" ฉันส่งทิชชูให้เธอ"พี่ส่งทิชชูให้ใครเหรอคะ" "ก็ส่งให้เธอไงล่ะ รีบเอาไปเช็ดซะ""หนูไม่ได้อยู่ตรงนั้นนะคะ" พอได้ยินเธอพูดแบบนั้นฉันดูที่มือฉันส่งให้คนละทางกับเร็น และจากนั้นฉันก็หันมาหาเร็นและภาพที่ฉันเห็นก็คือ ครีมของไอศกรีมนั้นไหลเยิ้มลงจากปากมาถึงคอและไหลต่อลงมาถึงหน้าอก"หวา~ท..ทิชชู รีบๆเอาไปเช็ดซะ" ฉันหันกลับทันทีที่เห็นเธอ"ขอบคุณค่ะ" เธอรับทิชชูจากฉันแล้วก็จัดกาเช็ดครีมที่เลอะบนตัวเธอ ก่อนที่จะพูดอะไรบางอย่างที่ทำให้ฉันแทบจะโดดลงจากโซฟา"ของพี่ น่ากินจังเลยนะคะ" เร็นพูดขึ้นพร้อมกับมองมาที่แท่งไอศกรีมที่ฉันถืออยู่"ง..งั้นก็เอาของกินเถอะ พี่ไม่ค่อยอยากกินเท่าไหร่""ขอบคุณค่ะ พี่" เร็นพูดพร้อมกับยิ้มให้ฉันและขณะที่ฉันจะส่งไอศกรีมให้เร็น เธอก็จับมือฉันไว้ก่อนที่เธอจะอมไอศกรีมเข้าไปทั้งแท่งก่อนที่จะคายออกมาแล้วก็ใช่ลิ้นเลียตั้งแต่โคนไม้ไอศกรีมจนถึงปลายแล้วก็เงยหน้าขึ้นมามองฉัน..."ของพี่หวานจัง" พูดจบเร็นก็ก้มลงไปเลียแท่งไอศกรีมต่อในตอนนี้ฉันได้แต่มองเร็นกำลังเลียไอศรีมอยู่อย่างนั้นทั้งที่ฉันควารจะห้ามแท้ๆ แต่ทำไมฉันกลับรู้สึกที่เร็นทำทำแบบนั้น นี่ฉันเป็นคนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย"ร..เร็น จูบพี่หน่อยได้มั้ย" นี่ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ย "พ..พี่คาโอริ" สีหน้าของเธอดูตกใจไม่น้อยที่ได้ยินฉันพูดออกมาแบบนี้ แต่ฉันอยากจะสัมผัสริมฝีปากของเธอ ฉันอยากให้เธอใช้ลิ้นกับฉันแบบนั้นบ้าง ฉันคงจะบ้าไปแล้วซินะ"พี่อยากจะทำจริงๆเหรอคะ" เร็นถามฉัน"แค่ครั้งเดียวนะ" ไม่นะ!! ฉันไม่ได้อยากจะพูดแบบนั้น"งั้น หนูจะเริ่มนะคะ" เร็นโน้นตัวเข้ามาหาฉันและริมฝีปากของเธอก็ค่อยๆเข้ามาใกล้ปากของฉันถึงมันจะไม่ถูกต้องแต่ว่าตอนนี้ฉันไม่สนอะไรแล้วเพราะตอนนี้ฉันต้องการแค่ริมฝีปากของเร็นเท่านั้น"กลับมาแล้ว!!" "ว๊าย! / ว๊าย!"  ฉันกับเร็นรีบลุกขึ้นทันทีที่ได้ยันเสียงของใครบางคนดังขึ้น"ทั้งสองคนดูทีวีกันอยู่เหรอจ๊ะ" คุณแม่ถามฉันกับเร็นที่นั่งหน้าแดงเหมือนคนเป็นไข้"ค..ค่ะ / ค..ค่ะ" ฉันกับเร็นตอบพร้อมกัน"ทั้งสองคนหน้าแดงจัง ไม่สบายรึเปล่าจ๊ะ""เปล่าค่ะ พวกเราสบายดีค่ะ / เปล่าค่ะ พวกเราสบายดีค่ะ"และวันนั้นฉันกับเร็นก็ไ ม่กล้าคุยหรือแม้แต่มองหน้ากันเลยซักนิด แต่มันก็เป็นวันหนึ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกดี..กว่าวันอื่นนิดหน่อยล่ะนะ
 
***********จบ***********