นักเขียนจอมติส กับ นายมาเฟียเอาแต่ใจ

 

 

 
เช้า

 

    วันนี้ พวกผมตื่นแต่เช้า เพราะนัดกันไปเที่ยว ตามโปรแกรมที่เนย์น้อยวางไว้ ถึงแม้ยังคงเจ็บช่องทางรักอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ได้หนักหนาเท่าเมื่อวาน เลยไม่มีปัญหากับการเที่ยววันนี้นัก

 

"ไปหาไรกินกัน เที่ยงแล้ว" เนมพูดชวนขึ้น

 

"ก็ดีเหมือนกัน วันนี้ เราเดินถ่ายรูปกันมาทั้งวันแล้ว" ผมตอบกลับ พร้อมมองหน้า เพื่อนรักอีกสองคน อย่างต้องการความเห็น ทั้งสองคนพยักหน้ารับทันที หลังจากนั้นเราก็เดินหาร้านอาหารกันซักพัก

 

"ร้านนี้แหละ เพื่อนกูบอกอร่อย" การ์นิทักขึ้นหลังจากที่เดินมาหยุดอยู่ที่ร้านๆหนึ่ง ซึ่งเป็นร้านเล็กๆ ภายในตกแต่งง่ายๆ แต่ลูกค้าเยอะมาก อาจเพราะเป็นช่วงเที่ยงด้วย เลยมีพนักงานห้าง และจากที่อื่นๆ มานั่งทานอาหารกันเยอะพอสมควร

 

"คนเยอะ" ผมพูดขึ้น พร้อมเบ้หน้า

 

"ร้านอร่อยก็แบบนี้แหละ กินร้านนี้แหละนะๆ" การ์นิพูดขึ้นอ้อนๆ

 

"เออๆๆๆ ก็ได้" ผมยอมให้มันกินร้านนี้ แต่ก็ไม่ค่อยชอบใจนัก อาจะเพราะผมไม่ชอบที่ที่คนเยอะๆ มันดูวุ่นวาย

 

หลังจากทานอาหารเสร็จ พวกผมก็ลงมติกันว่า จะกลับไปห้องเพื่ออาบน้ำ แล้วคืนนี้จะไปท่องราตรีกัน

 

 

เย็น

 

 

"อากิ การ์น อาบน้ำแต่งตัวเสร็จรึยัง" เสียงของเนย์ดังอยู่หน้าห้อง

"แต่งตัวอีกแปป" การ์นิตอบ ส่วนผม เดินออกไปรอมันพร้อม เนย์และเนมแล้ว

 

"ไม่รู้จะแต่งอะไรนักหนา จะไปอ่อยใครว่ะ" เนมพูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์

 

"มันก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้ว ยังไม่ชินอีกหรอว่ะ"

 

"หึหึ" มันหัวเราะในลำคอ

 

"เสร็จแล้วววววว" การ์นิเดินออกจากห้องพร้อมตะโกนอย่างอารมณ์ดี

 

"ไปได้แล้ว เดี๋ยวก็ไม่ต้องไปกันพอดี" เนมพูดขึ้น

 

 

 

ณ ผับชื่อดังแห่งหนึ่ง

 

 

 

"หรูหว่ะ ดูแต่ละคนที่เข้ามาดิ แม่ง มีแต่ไฮโซ" การ์นพูดขึ้นทันที ที่เหยีบเข้ามาในที่แห่งนี้

 

"เนย์ได้ยินมาว่า หุ้นส่วนใหญ่ของที่นี่เป็นคนไทยด้วยแหละ"

 

"จริงดิ สงสัยจะรวย หรือไม่ก็มีอิทธิพลมากแน่ๆ ถึงได้ควบคุมกิจการใหญ่โตขนาดนี้อยู่" ผมพูดขึ้น

 

"อื้มม รู้สึกว่า จะเป็นผู้มีอิทธิพล ของบ้านเราเลยแหละ" เนย์พูดบอกออกมาอีก

 

"ช่างเค้าเถอะ เบื่อจริงๆ พวกคนรวย" ผมพูดอย่างไม่ใส่ใจนัก

 

"อากิๆ ดูสาวสวยคนนั้นดิ ส่งสายตาให้อากิหลายทีแล้วนะ" เนย์พูดขึ้น หลังจากเรานั่งดื่มกันไปได้ซักระยะ

 

"ก็สวยดีอยู่หรอก แต่ไม่เอาดีกว่า คุยกันไม่รู้เรื่อง" ผมตอบกลับเนย์ด้วยท่าทางไม่สนใจหญิงสาวนัก

 

"ก็ไม่ต้องคุยสิว่ะ ใช้ร่างกายคุยกันก็พอ" การ์นิพูดขึ้น พร้อมเอามือตบบ่าผมเบาๆ

 

"ไม่ดีกว่า ถึงเห็นแบบนี้ แต่กูก็เลือกนะโว้ยย มึงดูสิ ท่าทางโชกโชนขนาดนั้น ไม่รู้ผ่านมากี่ร้อนกี่หนาว" ผมพูดขึ้นยิ้มๆ ในขณะที่ชายร่างสูงคนหนึ่งจ้องมองลงมาอย่างไม่วางตา

 

 

กาย Part

 

 

    ผมเข้ามาดูกิจการผับในฮ่องกง ซึ่งผมเป็นหุ้นส่วนใหญ่ และอะไรมันจะไปบังเอิญขนาดนั้น ผมเห็นชายร่างเล็ก หน้าหวาน ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นของเล่นชิ้นใหม่ เดินเข้ามาในผับ พร้อมเพื่อนๆ ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

 

"มองหาเหยื่อใหม่รึไงเพื่อน" ไม้ทักขึ้น

 

"มึงลองดูสิ นั่นใคร" ผมพูดขึ้นพร้อมยิ้มมุมปาก

 

"อ้าวนั่นมันน้องเนย์คนสวยของกูนี่หว่า"

 

"รู้จักเพื่อนอากิด้วยงั้นหรอ?" ผมถามพร้อมมองหน้ามันอย่างต้องการคำตอบ

 

"นิดหน่อย" มันตอบกลับพร้อมยิ้มแบบร้ายๆ ซึ่งผมรู้ได้ทันทีว่า เพื่อนรักผม ต้องการเด็กน้อยหน้าหวาน เพื่อนของร่างเล็ก

 

"อย่าให้เด็กมันช้ำมากนะมึง" ผมพูดขึ้น ก่อนจะหันไปมองร่างเล็กอย่างไม่วางตา ยิ่งเวลามันยิ้ม หัวเราะ ยิ่งดูน่ารัก น่าทะนุถนอม จนผมเผลอนึกถึงคืนนั้น ที่ร่างเล็ก ครางเสียงหวาน อีกทั้งยังเรียกร้องผมขนาดนั้น

 

 

ก๊อกๆๆๆ

 

 

"เข้ามา" ผมพูดขึ้น ขณะที่สาวสวยร่างบาง เดินนวยนาดเข้ามาในห้องทำงาน

 

"กายค่ะ คิดถึงจังเลย" สาวสวยพูดขึ้นพร้อมเดินมาเกาะแขนอย่างเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ

 

"คุณมาที่นี่ได้ยังไงเทญ่า" ผมถามขึ้นเสียงเรียบ

 

"อย่าลืมสิค๊ะ คุณเคยพาเทญ่ามาเมื่อสามเดือนที่แล้ว" หญิงสาวตอบ

 

"มีอะไรถึงบินมาหาผมถึงฮ่องกง ผมเคยบอกแล้วใช่มั้ย ว่าไม่ชอบให้ใครมาจู้จี้จุกจิกกับผม" ผมถามขึ้นเสียงเข้ม

 

"เทญ่ารู้ค่ะ แต่เทญ่าแค่คิดถึงคุณนี่หน่า ก่อนมาคุณก็ไม่ไปหาเทญ่าเลย เทญ่าอยากกอดคุณนะค่ะกาย" หญิงสาวตอบเสียงออดอ้อน

 

"ไม้มึงกลับเองแล้วกัน กูจะต่อกับเทญ่าข้างบน" ผมตอบกลับ พร้อมยิ้มมุมปาก

 

"ไอนี่ เมื่อกี้พูดถึงอีกคน พอสาวมาลืมเลยรึไง" ไม้พูดแซวอย่างขำๆ

 

"ไม่ต้องพูดมาก ถ้ายังไม่อยากกลับ หรือจะหิ้วสาวไปนอนก็ไปเอากุญแจห้องข้างล่าง" ผมพูดบอกก่อนจะเดินลงไปด้านล่าง เพื่อเอากุญแจห้อง

 

 

.

.

.

.

.

 

 

      ผมนั่งกินเหล้าอยู่กับพวกเพื่อนๆ ซักพัก ก็รู้สึกว่าจะมึนๆ เลยขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ระหว่างทาง สายตาผมดันไปเห็น ชายร่างสูงคุ้นตา เดินมาพร้อมมีหญิงสาวเกาะแขนแน่นยังกับตุ๊กแก พร้อมเดินหายขึ้นไปด้านบนพร้อมกัน ไม่บอกก็รู้ว่า ขึ้นไปทำอะไรกัน จากที่ผมเดา ข้างบน คงเป็น ห้องพักส่วนตัว ที่เปิดให้เช่า เพื่อพากันไปทำอะไร ต่อมิอะไร

 

"หึหึ ทำไมต้องสนด้วย ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเราซักหน่อย ไอบ้านั่นจะไปนอนกับใครก็เรื่องของมันสิ" ผมพูดขึ้น ทั้งที่ในใจ รู้สึกวูบไหวแปลกๆ ก่อนจะเดินกลับมาที่โต๊ะ

 

"เห้ยเป็นไรว่ะ กลับมาจากห้องน้ำ ก็ไม่พูดไม่จา ซดเหล้ายังกับน้ำเปล่า" การ์นิถามขึ้น

 

"เปล่านิ ก็แค่อยากกินเหล้าเฉยๆ" ผมตอบกลับเสียงเรียบ

 

"เออๆๆ ไม่ถามก็ได้ แกนี่มันติสจริงๆ เดี๋ยวดี เดี๋ยวบ้า เดี๋ยวเฮฮา เดี๋ยวทำเสียงเครียด วันๆจะเอากี่อารมณ์ดีคร้าบบ คุณชายอากิ" การ์นิแซวผมด้วยท่าทางสบายอารมณ์

 

"ขอโทษนะครับ ขอนั่งด้วยคนสิครับ" เสียงชายแปลกหน้าทักขึ้น

 

"อ้าวคุณไม้ มาได้ยังไงครับ" เนย์ถามขึ้นเสียงใส

 

"พอดี ผมมาดูร้านแทนเพื่อนหน่ะครับ" ไม้ตอบกลับยิ้มๆ

 

"นั่งก่อนสิครับ" เนย์พูดชวนให้ไม้นั่ง ไม้ก็นั่งลงข้างเนย์ทันที ก่อนที่เนย์จะแนะนำว่ารู้จักกันบนเรือ ไม้มาช่วยไว้ตอนที่เนย์โดนไอแก่ตัณหากลับในเรือ ลวมลาม

 

"แสดงว่าที่เค้าลือกันว่า ร้านนี้หุ้นส่วนใหญ่เป็นคนไทย เรื่องจริงสินะครับ" ผมถามขึ้น

 

"ก็ประมาณนั้นครับ เพื่อนผมเป็นหุ้นส่วนที่นี่" ไม้ตอบกลับ

 

"อ่อแล้วไม่ทราบว่า ที่นี่ มีห้องให้เช่าชั่วคราวด้วยใช่มั้ยครับ" ผมถามขึ้นเพราะอยากรู้

 

"รู้ด้วยหรอครับ ปกติ จะมีแต่แขกประจำที่รู้ หรือว่าคุณอากิเคยมาที่นี่แล้ว" ไม้ถามผมกลับ

 

"อ่อเปล่าหรอกครับ พอดี ตอนออกจากห้องน้ำ ผมเห็นผู้ชายคนหนึ่ง หิ้วผู้หญิงขึ้นไปทางด้านบน" ผมตอบ พร้อมกระดกเหล้าต่อ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร พอพูดถึงเหตุการณ์ที่เห็นร่างสูงพาหญิงสาวขึ้นห้องแล้ว ถึงรู้สึกหงุดหงิดในใจแปลกๆ

 

"อ่อหรอครับ" ไม้ตอบกลับ พร้อมขมวดคิ้วทันที เพราะคิดว่า อากิคงเห็น เพื่อนรักของตน พาหญิงสาวขึ้นห้องเป็นแน่

 

"แล้วเนย์ไม่ดื่มเหล้าหน่อยหรอครับ" ไม้หันมาถามเนย์บ้าง

 

"เนย์แพ้แอลกอฮอลฮะ" เนย์ตอบกลับ

 

"แพ้แอลกอฮอลแต่มาสถานบันเทิงเนี่ยนะครับ" ผมถามขึ้นยิ้มๆ

 

"ก็เนย์อยากลองมาเที่ยว อีกอย่าง เนย์เมาโค้กก็ได้ครับ" เนย์ตอบกลับกวนๆ

 

"คิคิ เนย์น้อยนี่กวนจังนะ" การ์นิถามขึ้นพร้อมหัวเราะเบาๆ

 

"อะไรเล่าาา การ์นอ่า เนย์บอกแล้วไงว่า อย่าเรียกเนย์น้อยเวลาอยู่ข้างนอกหน่ะ" เนย์พูดขึ้น พร้อมทำปากพองลมอย่างน่ารัก

 

"เรียกเนย์น้อย ผมว่าก็น่ารักดีนะครับ เหมาะกับเนย์ดี" ไม้พูดขึ้นยิ้มๆ เพราะชอบชื่อนี้ซะแล้วสิ

 

"ไม่เอานะ ไม้ห้ามเรียกตามการ์นเด็ดขาดไม่งั้นเนย์โกรธจริงๆด้วย" เนย์พูดออกมาเสียงติดงอนๆ

 

"ครับๆ" ไม้ตอบกลับยิ้มๆ

 

"เนย์ขอเบอร์ติดต่อไม้ได้มั้ยครับ ถ้าไม่รังเกลียดเผื่อพวกเราไปเที่ยวกัน จะได้โทรชวน"

 

"ได้สิครับ" ไม้ตอบกลับ ก่อนจะส่งแลกนามบัตรให้กันและกัน

 

"ว้าวว ไม้ทำเกี่ยวกับการนำเข้ารถจากต่างประเทศหรอครับเนี่ย" เนย์ถามขึ้นเสียงตื่นเต้น

 

"อ่อใช่ครับ รับช่วงต่อจากครอบครัวหน่ะ" ไม้ตอบ พร้อมมองใบหน้าหวานอย่างไม่รู้สึกเบื่อ

 

"เอาอีกแล้วนะ พอพูดถึงรถทีไร สายตาแพรวพราวทันทีเลยนะ" เนมพูดแซวน้องตัวเอง

 

"อะไรอ่ะเนม ก็เนย์ชอบรถนี่หน่า" เนย์ตอบกลับ

 

"ชอบรถมากเลยหรอครับ งั้นไว้กลับไป ว่างๆ ผมจะพาเข้าไปดูรถที่บริษัทดีมั้ยครับ" ผมพูดชวนทันทีที่มีโอกาสได้ใกล้ชิดชายหน้าหวาน

 

"จริงนะครับ สัญญาแล้วนะ" เนย์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงและท่าทางดีใจ

 

"กูอยากกลับแล้วหว่ะ เบื่อ" อากิพูดขึ้นทำลายบรรยากาศ

 

"นั่นไง เอาแล้วไง อารมณ์เปลี่ยน รอบที่ ล้านแปดของวัน" การ์นิพูดขึ้นยิ้มๆ

 

"อย่าพูดมาก ถ้าไม่กลับกูกลับคนเดียวก็ได้" อากิพูดขึ้นอีก

 

"เออๆๆ กลับก็กลับ นี่ก็ดึกแล้วพรุ่งนี้ต้องเตรียมตัวกลับไทยแล้วด้วย" การ์นิพูดบอกออกมา

 

"เป็นอะไรรึเปล่าอากิ" เนมถามขึ้น

 

"เปล่า แค่รู้สึกมึนๆ อีกอย่าง เบื่อแล้วด้วย" อากิตอบ

 

"งั้นพวกผมขอตัวก่อนนะครับไม้ ไว้เจอกันที่ไทยครับ" เนย์หันมาร่ำลาไม้ ก่อนจะยกมือเรียกเช็คบิล แต่ไม้บอกว่าจะจ่ายให้ ถือว่าเป็นการเลี้ยงฉลองที่รู้จักกันอย่างเป็นทางการ เลยไม่มีใครคัดค้านอะไร

 

 

ณ ห้องพัก

 

 

"อากิ ไปอาบน้ำก่อนดิ จะได้หายหงุดหงิด" การ์นิพูดขึ้น

 

"กูไม่ได้เป็นอะไรซักหน่อย" อากิตอบกลับ

 

"ไม่ได้หงุดหงิด แล้วทำไม ต้องทำคิ้วแบบนี้ด้วย" การ์นิพูดขึ้นพร้อมจิ้มไปที่คิ้วของผม

 

"เออๆๆๆ ไปอาบน้ำดีกว่าจะได้เข้านอนซักที วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว" อากิพูดบอกก่อนจะเดินเข้าไปอาบน้ำ พร้อมแต่งตัว เข้านอน

 

"ทำไมมันหงุดหงิดขนาดนี้ว่ะ ช่างมันเถอะ สงสัยจะเหนื่อยเกินไปเลยหงุดหงิด" อากิพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะหลับลงไปด้วยความเพลีย

 

 

อากิเอ้ยยย เสียตัวครั้งเดียวเองนะ เป็นได้ถึงขนาดนี้เลยหรออออออ 

 

 

ZerMay ❤.