นักเขียนจอมติส กับ นายมาเฟียเอาแต่ใจ

 

 

 
    ผมนิ่งอึ้ง อ้าปากค้างทันที ที่มันพูดจบ และกำลังรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะโดนขย้ำ

 

"จะบ้ารึไง เราสองคนเป็นผู้ชายเหมือนกันนะ" ผมพูดบอกเพื่อหวังจะเตือนสติมัน ให้ได้รับรู้ว่าผมเป็นผู้ชาย ถึงจะหน้าหวานก็เถอะ

 

"แล้วไง? ผู้ชายกับผู้ชาย มันก็เอากันได้" มันตอบกลับหน้าตาย ต่างจากผมซึ่งตอนนี้ หน้าแดง ใจเต้นตึกตักๆ เพราะคำพูดตรงๆของมัน

 

"ถึงอย่างนั้นก็เถอะ มึงจะมามีอะไรกับกูได้ไง กูไม่ได้ง่ายนะโว้ยย" พอตั้งสติได้ผมก็โวยกลับไปทันที

 

"หึหึ" มันหัวเราะในลำคอ ก่อนจะขึ้นมาคร่อมตัวผมไว้

 

"ลงไปจากตัวกูเดี๋ยวนี้นะเว้ย ไอเหี้ย" ผมด่าและพยายาม ทั้งผลัก ทั้งต่อย มันโดยไม่สนใจแล้วว่ามันจะเป็นใคร เพราะถ้าไม่อย่างนั้น ผมต้องตกเป็นของมันแน่ มันคงจะรำคาน เลยลุกออกไป จนผมรู้สึกโล่งใจ แต่ก็แค่ชั่วอึดใจเดียวเท่านั้น

 

"เห้ยมึงจะทำอะไรกู" ผมก็ต้องตกใจอีกครั้ง เพราะมันเดินกลับมา พร้อมเชือก 2 เส้น ไม่ยาวนัก กับผ้าสะอาด 1 ผืน

 

"..." มันไม่ตอบ แต่ตรงมาที่ตัวผม พร้อมทั้งพยายามจับมือผมมัด ไว้กับเตียง ทั้งสองข้าง ผมก็พยายาม ดิ้นรน ทั้งถีบ ทั้งต่อยมัน สุดแรงเกิด แต่แรงไอบ้านี่มันเยอะชะมัด จนสุดท้าย ผมก็ถูกมันมัดไว้ T_T

 

"ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะ มึงจะทำแบบนี้กับกูไม่ได้นะเว้ย" ผมด่ามันไม่หยุด พร้อมทั้ง พยายามกระชากแขน หวังจะให้เชือกหลุด แต่ยิ่งผมออกแรงเท่าไหร่ ดูเหมือนเชือกบ้านี่จะยิ่งรัดแน่น จนผมเลิกพยายาม

 

"พูดมากหว่ะ รำคาน" มันพูดขึ้น พร้อมกับเอาผ้าสะอาด ที่มันถือมาด้วย มามัดปากผมไว้ ผมได้แต่ออกเสียงด่ามันอู้อี้ๆ

 

"รอไว้ครางเสียงหวานๆให้กูฟังก็พอ" มันก้มลงมากระซิบข้างหูผม ก่อนที่จะเริ่มปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวสะอาด ของผมออกทีละเม็ด จนหมด แต่ก็ ไม่ได้ถอดออก เพราะติดที่มือผมยังโดนมัดอยู่ เผยให้เห็นผิวขาว หุ่นสวย มันมองผม อย่างอึ้งๆ ก่อนที่มันจะพยายาม ถอดกางเกง และ กางเกงในผมออก ผมก็ขัดขืน ถีบมันเพื่อไม่ให้มันแตะต้องกับปราการสุดท้ายของผม แต่ก็อีกหล่ะ แรงผมคนตัวเล็กๆจะไปสู้แรงควาย ของไอบ้านี่ได้ยังไง

 

 

"ผิวลื่นมือดีจัง" มันพูด พร้อมลูบไล้ไปทั่วตัวจนผมสั่นสะท้าน ผมด่าอะไรมันไม่ได้ เพราะมันเอาผ้าปิดปากผมอยู่ เลยได้แต่ ส่งสายตาไม่พอใจไปให้มัน

 

 

   ก่อนที่มันจะค่อยๆไซร้ซอกคอผมเบาๆ แต่ไม่ได้สร้างรอยเอาไว้ เหมือนเป็นการสูดดมมากกว่า ก่อนจะไล่มาจนถีง ยอดอกมันทั้งดูทั้งเม้ม จนผมสั่นไปทั้งตัว ได้แต่บิดกายเร่าๆ ด้วยความเสียว ปากมันปรนเปรอ ยอดอกของผมอยู่นาน ทั้งดูด ทั้งเอามือคลึง อีกข้างที่ว่างอยู่ ผมเริ่มมีอารมณ์ร่วม จนเผลอ แอ่นรับสัมผัสจากมัย ก่อนที่มันจะไล่ริมฝีปากลงเรื่อยๆ ผ่านจุดไหน มันก็สร้างรอยรักไว้ตลอด จนเต็มตัวผมไปหมด

 

"ปล่อยกูนะเว้..." ผมพูดขึ้นทันที ที่มันเงยหน้าขึ้นแก้ปมผ้าปิดปากผมออก แต่ก็ต้องหยุดปากเพราะมันเลื่อนขึ้นมาประกบจูบผม ราวกับว่า ไม่อยากให้ผมพูด ลิ้นร้อนของมัน เกี่ยวพัน ลิ้นเล็กของผม จนผมรู้สึกวูบวาบแปลกๆ เลยเผลอ ตอบสนองจูบของมันอย่างลืมตัว

 

อ๊ะ! ผมสะดุ้งทันที ที่มือของมันกดเน้น ตรงกลางกาย เหมือนจะแกล้งผม มันกดเน้นย้ำ แรง เบา สลับไปมา จนกลางกายของผมชูชัน มันผละออกจากปากผมก่อนจะเลื่อน ปากมาทีกลางกายของผม แล้วใช้ลิ้นแตะตรงส่วนหัวเบาๆ ก่อนจะ ครอบครองกลางกายผม เข้าไปในปาก รูดขึ้นลง สลับกับดูดดุน จนผมสั่นระริก ความรู้สึกตอนนั้นคือ ผมต้องการมากกว่านี้ ผมอยากปลดปล่อย ดูเหมือนมันจะรู้ รีบรูดขึ้นลง เร็วกว่าเดิมจนผม ถึงกลับครางออกมาสุดเสียง ก่อนจะปลดปล่อย เข้าไปในปาก ส่วนมันก็กลืนน้ำรักของผมลงไปจนหมดอย่างไม่นึกรังเกลียด

 

"พะพอ ได้ ละแล้ว" ผมพูดออกไปเสียงติดๆขัดๆ

 

"อะไรกัน พอปลดปล่อยแล้ว ก็จะถีบหัวส่งเลยรึไง" มันพูดขึ้น

 

"กูไม่ได้ขอร้องนิ" ผมเถียงกลับ

 

"หึหึ ยังก็ไงก็เถอะ ช่วยทำให้ฉันปลดปล่อยด้วยตรงนี้ของนายที" มันพูดขึ้น พร้อมเอามือมาลูบ บั้นท้ายของผม ก่อนที่มันจะจับขาของผมตั้งฉากขึ้น ผมก้ได้แต่ถีบ จนมันขู่ว่า ถ้าไม่หยุด มันจะทำรุนแรงกับผม แล้วจะมาว่ามันร้ายไม่ได้นะ ผมถึงได้หยุดถีบมันทันที

 

"ดีมากเป็นเด็กดีแบบนี้สิ จะได้ไม่เจ็บตัวมาก ฉันไม่อยากให้นานมีตำหนิมากนัก" มันพูดขึ้นก่อนจะค่อยๆเลื่อนไปหยิบเจล ออกมาจากหัวเตียง พร้อมกับชโลมไปที่นิ้วของมัน แล้วสอดเข้ามาในช่องทางรักของผม

 

"อึ่กก โอ้ยย เจ็บ เอาออกไป กูเจ็บ" ผมร้องขึ้นทันที เมื่อรับรู้ถึงความ เจ็บและตึงทางช่องทางด้านหลัง เพราะไม่เคยถูกคุกคามมาก่อน

 

"ชู่วววว อย่าเกร็งสิ ไม่งั้น หลังจากนี้ นายจะเจ็บกว่านี้นะ" มันพูดขึ้นเสียงอ่อนโยน จนผมเผลอผ่อนคลาย ก่อนมันจะสอดนิ้วเข้าไปจนสุด แล้วควานนิ้วอยู่ข้างในตัวผม

 

"อ๊ะ ตรงนั้นมัน" ผมครางออกมาอย่างลืมตัว เพราะนิ้วมันกดย้ำ อย่างถูกตำแหน่ง มันเห็นผมร้องยิ่งได้ใจ กดย้ำอยู่แบบนั้น ก่อนจะค่อยๆ สอดนิ้ว จาก หนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม แล้วขยับนิ้วเข้าออก อย่างรุนแรง

 

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ! ยะ อย่า ไม่ไหวแล้ว" ผมครางเสียงหวาน ก่อนที่มันจะหยุดมือแล้วค่อยๆถอนนิ้วออกจากช่องทางด้านหลังของผม ผมมองมันด้วยสายตาฉ่ำปรือ บ่งบอกว่าต้องการปลดปล่อยมาก

 

"อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิ ฉันแค่ยังไม่อยากให้นายปลดปล่อยด้วยนิ้วฉัน" มันพูดขึ้น ก่อนที่จะเอื้อมมือมาปลดเชือกที่มือผม ซึ่งตอนนี้ ผมไม่เหลือแรงที่จะขัดขืนมันอีกแล้ว ได้แต่นอน รอรับชะตากรรม

 

"อย่าเกร็งนักหล่ะ" มันพูดขึ้นก่อนที่จะขยับลงจากเตียงไปถอดเสื้อผ้า ทันทีที่ผมเห็นแท่งร้อนของมัน ผมก็ต้องตกใจ สมองผมบอกให้หนี แต่ไม่ทันไอบ้านี่ทุกที มันขยับขึ้นมาบนเตียงพร้อมกับจับขาผมอ้าออกแล้วแทรกตัวเข้ามา พร้อมขยับแท่งร้อน เพื่อพร้อมใช้งาน ก่อนที่จะชะโลม เจล ไปที่แทงร้อน และช่องทางรักของผม

 

"อย่านะเว้ย" ผมร้องบอกเสียงแหบพร่า ก่อนที่มันจะเอาขาขวาของผมพาดบ่าไว้ ส่วนขาซ้าย มันแค่ยกมาพาดไว้ที่แขนของมันก่อนจะจ่อแท่งร้อนไปที่ช่องทางรัก แล้วกดเข้าไป

 

"โอ้ยยย เจ็บ หยุดนะ พอแล้ว ไม่เอาแล้ว มันเจ็บ" ผมร้องออกมาทันที เมื่อแท่งร้อนเข้ามาเพียงแค่ส่วนหัว

 

"บอกว่าอย่าเกร็ง" มันดุผมเสียงเข้ม

 

"สัส มาเป็นกูดูมั้ยหล่ะ จะได้รู้ว่ามันเจ็บแค่ไหน" ผมด่ามัน ก่อนจะถอนหายใจ ปลงกับชะตาชีวิต ดูเหมือนยังไงคืนนี้ผมคงไม่รอดเงื้อมือมารอย่างมันแน่ เลยค่อยๆผ่อนลมหายใจ พยายามทำตัวผ่อนคลายไม่เกร็ง เพื่อว่าอย่างน้อย ผมจะได้เจ็บน้อยที่สุด

 

 

เฮือกกกกกกกก

 

  ผมสะดุ้งกอดมันไว้แน่นทันที ที่มันกดแท่งร้อนของมันเข้ามาในร่างกายผมครั้งเดียว

 

 

"เบาๆสิวะ มันจุก" ผมบ่นเสียงอุบอิบ มันคาแท่งร้อนไว้ซักพัก เพื่อให้ผมปรับร่างกายให้ชิน ก่อนจะค่อยๆขยับสะโพกเบาๆ

 

"อ๊ะ อ๊ะ อ่า" ผมครางออกมาทันที ที่มันขยับ

 

"หึหึ" มันหัวเราะเบาๆ ก่อนจะค่อยๆขยับสะโพกแรงขึ้น แรงขึ้น จนตัวผมสั่นคลอน เพราะแรง ที่มันกระแทกเข้ามา

 

"เบาๆหน่อยดิวะ แรงไปแล้วนะ มันจุก" ผมบ่น ตอนนี้ความเจ็บหายไปหมดแล้ว เหลือเพียงความเสียวซ่านแปลกๆ

 

"แรงๆแบบนี้สิดี ถึงจุกแต่ก็เสียวมากใช่มั้ยหล่ะเมีย" มันพูดบอกออกมา ผมไม่ได้เถียงอะไรออกมา เพราะกำลังประหลาดใจ ที่มันเรียกผมว่าเมีย

 

"อื้ออออออ คะใคร เมียนายกัน อ๊าาา"

 

"ก็นายไง อ่าาา นอนครางอยู่ใต้ร่างแบบนี้ จะบอกว่าเป็นผัวรึไง ซี๊ดดดดดดด" มันตอบผมเสียงพร่า ช่วงล่างก็ยังคงทำงานได้เป็นอย่างดี

 

 

ปึ่ก ปึ่ก ปึ่ก

 

 

    เสียงเนื้อกระทบเนื้อ ดังลั่นห้อง เสียงหยาบโลนนั่น ทำให้ผมรู้สึกอายเป็นอย่างมาก แต่ผมก็ไม่มีสติพอที่จะคิดอะไรมากมาย เพราะร่างสูงตรงหน้า จับให้ผมนอนคว่ำ เอาหมอนไปรองไว้ที่ใต้ท้อง ก่อนจะจับบั้นท้ายของผมด้วยมือแกร่งทั้งสองข้าง พร้อมทั้ง กระแทกเข้าออกอย่างรุนแรง และ จาบจ้วง

 

 

"อ๊า อ๊า อ๊า" ผมทำได้เพียง สงเสียงครางอยู่ใต้ร่างสูง ก่อนที่ผมจะรู้สึกว่า ใกล้จะปลดปล่อย แต่แล้วร่างสูงกลับผ่อนแรง เหมือนยังไม่อยากให้ผมปลดปล่อย ผมหันไปมองด้วยสายตาอ้อนวอน

 

"ซี๊ดดดดดดด อยากปลดปล่อย อ่าาา ก็ลองพูดขอดีๆก่อนสิ" มันพูดขึ้นเสียงพร่า ก่อนจะกระแทกสะโพกเข้าออกเน้นๆ แต่ก็ แค่สองที แล้วเปลี่ยนมาเป็นช้าๆ ทำให้ผมค้างอย่างมาก

 

"อ๊ะ กะกาย ขอร้อง ช่วยปลดปล่อยที" ผมพูดออกไปอย่างไม่อายปาก เพราะความต้องการที่จะปลดปล่อยมันมีมากกว่า

 

"อ๊ะ อ๊า อ๊ะ" ผมก็ต้องครางลั่นทันที เพราะ ไอบ้านี่มันจับผมให้นอนหงาย ก่อนจะ สอบสะโพกเข้าออกรุนแรง และ จาบจ้วงมากกว่าตอนแรก

 

"มะไม่ไหวละแล้วนะ" ผมครางบอกเพราะจะปลดปล่อย

 

"พร้อมกันนะครับไอตัวเล็ก" มันพูดบอกเสียงแหบพร่า ก่อนที่ผมจะครางออกมาลั่นห้อง พร้อมปลดปล่อยทั้งๆ ที่มันยังไม่ได้แตะต้องกลางกายของผม แม้แต่นิดเดียว ส่วนมันก็กระแทกเข้ามาอีกไม่กี่ที ก่อนที่จะปลดปล่อยเข้าไปในตัวผม หลังจากนั้น ผมก้ไม่ได้สติ หลับไปทันที เพราะความเพลียและเจ็บ...

 

 

เช้า

 

 

กาย Part

 

     ผมตื่นขึ้นมาแต่เช้า โดยที่คนตัวเล็กข้างกายของผม ยังหลับตาพริ้มม ไม่รับรู้เรื่องราว เมื่อคืนกว่าผมจะหยุด ก็ ตี 5 กว่าๆ ผมรู้สึกแปลกใจตัวเอง ที่รู้สึกดี และ สุขสม กว่าทุกๆครั้งที่ผม เคยมีอะไรกับใครมา ไม่ว่าจะ หญิง ชาย แต่ คนตัวเล็กข้างกาย คนนี้ ถึงแม้จะไม่ได้มีลีลาอะไรเลย หรือแม้จะทั้งด่า ทั้งทำร้ายร่างกายผม สารพัด แต่ผมกลับรู้สึก อิ่มเอม และสุขสม มากกว่า หญิงสาว หน้าอกสะบึม หรือ หนุ่มหน้าหวาน คนอื่นๆที่ผมเคยเล่นด้วย ผมชักจะติดใจซะแล้วสิ

 

"อื้อออออออ" ผมมองร่างเล็กตรงหน้าที่ ส่งเสียงครางเบาๆ

 

"ตื่นแล้วหรอ" ผมถามขึ้น คนตัวเล็กตกใจ รีบเด้งตัวจากที่นอนทันที แต่ดูเหมือนว่าจะเป็นการกระทำที่ทำให้ร่างบางนั่นแหละเจ็บ

 

"โอ้ยยยยยย เจ็บๆๆๆๆ" มันร้องโอดครวญทันที ก่อนจะนิ่งไปนิด แล้วโวยวายผมลั่น

 

"เมื่อคืนมึงทำอะไรกู ไอเลว ไอชั่ว ไอ.." เสียงมันขาดหายไป เพราะผม ก้มลงไปปิดปากมันด้วยริมฝีปากผม ก่อนที่จะผละออกม ผมลุกขึ้นคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ โดยที่ไม่พูดอะไรต่อ

 

"เมื่อคืนกูจะถือซะว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น" มันพูดขึ้น ขณะที่ผมเดินออกมาจากห้องน้ำ

 

"หึหึ" ผมเพียงหัวเราะในลำคอ ก่อนที่มันจะขอตัวกลับห้อง โดยที่ผมก็ใส่รหัสเปิดประตูให้มันกลับไป

 

"ไม่ต้องห่วง นายไม่มีวันหนีฉันพ้นหรอก นอกจากฉันจะเบื่อแล้วเขี่ยนายทิ้ง เพราะตอนนี้ นายเป็นของเล่นชิ้นใหม่สุดพิเศษของฉันเลยหล่ะ" ผมพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะไปแต่งตัว เพราะวันนี้ เรือจะกลับเข้าเทียบฝั่งแล้ว ในช่วงเย็นๆ

 

 

 อากิ Part

 

      ตอนนี้ผมกลับมาอยู่ที่ห้องแล้ว พร้อมทั้งอาบน้ำแต่งตัวใหม่ ผมโมโหตัวเองมากที่เมื่อคืน ผมปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือตัวเอง แต่ก็ยังดี ที่มันทำรอยไว้แค่ ในร่มผ้า ไม่งั้นผมคงต้องหาคำอธิบายกับเพื่อนๆตัวดีผมยาวแน่ ตอนนี้ผมรู้สึกแย่มาก ที่ต้องเสียประตูหลังโดยไม่เต็มใจ(ในช่วงแรก) แถมยังเป็นคนที่ผมเกลียดขี้หน้าอีกต่างหาก

 

 

ก๊อกๆๆ

 

   เสียงเคาะประตูทำลาย ความคิดของผม ก่อนที่จะไปเปิดประตู

 

"อากิ กลับมาตอนกี่โมง ทำไมเรามาเคาะประตูเมื่อคืนแล้วไม่มีคนตอบ" เสียงเนย์ถามผมทันทีด้วยความเป็นห่วง

 

"อ่อ เมื่อคืนคงเมามากอ่ะ เลยหลับไม่รู้เรื่อง" ผมตอบ พร้อมยิ้มแหยๆให้เพื่อน

 

"เออ ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ไปหาไรกินได้แล้ว เดี๋ยวเรือจะเทียบฝั่งแล้ว" การ์นิพูดขึ้น

 

"ไม่ไปได้ป่ะว่ะ รู้สึกเหมือนจะไม่สบาย" ผมพูดอ้างออกไป เพราะตอนนี้ผมเจ็บช่องทางรักอย่างมาก

 

"เป็นไรมากมั้ยอากิ" เนย์ถามด้วยสีหน้าเป็นห่วง

 

"ไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่ไอเนมไปไหนวะ สงสัยท่าทางเมื่อคืนคงจะหนัก" ผมพูดขึ้น ไอการ์นิหน้าขึ้นสีนิดๆ

 

"อะเอ่ออ ไม่รู้หว่ะ คงยังไม่ตื่นมั้ง"

 

"ตอบกูแล้วจะหน้าแดงทำไมวะ" ผมถามขึ้นงงๆ

 

"ปะเปล่า คงร้อนมั้ง เออๆ เดี๋ยวกูหาไรมาให้กินในห้องนะ"

 

"เออ ขอยา แก้ปวด กับ แก้อักเสบมาด้วยนะเว้ย" ผมพูดขึ้น มันขมวดคิ้วไม่เข้าใจ

 

"แก้ปวดกูพอเข้าใจ แต่แก้อักเสบเอามาทำไมวะ" มันถามผม

 

"บอกให้เอามาก็เอามาเถอะหน่า ถามมากหว่ะ" ผมแกล้งชักสีหน้าไม่พอใจ มันเลยไม่ได้ถามต่อ เพราะรู้ว่าถ้าถามต่อมันโดนผมตบแน่

 

   พอเพื่อนผมออกไป ผมก็จมอยู่กับความคิดตัวเองต่อ ซักพัก ก่อนจะตัดสินใจได้

 

"เอาว่ะ จะถือซะว่า ให้ทานแล้วกัน" ผมพูดกับตัวเองก่อนจะเลิกคิดเรื่องเมื่อคืน

 

 

ห้องพัก ณ โรงแรม

 

 

     พวกผมกลับมาถึงห้องพักกันแล้ว เราจะอยู่ที่นี่กันอีก ประมาณ 2 วัน แล้วถึงจะกลับไทย เพราะพวกผมอยากเที่ยว อยากเปิดหูเปิดตากัน

 

"ไงมึง เมื่อคืน กับยัยคนนั้นเป็นไงวะ หนักเลยสิมึง" ผมล้อไอเนมทันทีที่ถึงห้องพัก

 

"เออ หนัก เกือบเช้าไม่หนักได้ไง" มันตอบผมหน้าตาย แต่ผมแอบเห็น ไอการ์นิ ก้มหน้างุด แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร แค่นึกว่ามันอายแทนที่พวกผมคุยกันเรื่องบนเตียงด้วยสีหน้าไม่ทุกข์ ไม่ร้อน

 

"นี่ๆๆๆๆๆ เนย์อยากไปเที่ยว" เนย์ที่เดินออกมาจากห้องนอนพร้อมหนังสือนำเที่ยว พูดชวนพวกผม ด้วยสายตาวิ้งๆ

 

"ก็ดีนะ ไปไหนกันดี" ผมถามขึ้น

 

"เดี๋ยวเนย์เป็นไกด์นำเที่ยวเอง พรุ่งนี้เราไปกันนะ กลางวัน ก็ไปไหว้พระ ไหว้เจ้า เดินหาดูของที่นู่นที่นี่ ส่วนกลางคืน ก็ไปเที่ยวผับกัน แบบนี้ดีมั้ยทุกคน" เนย์พูดขึ้น พร้อมวางโปรแกรมเสร็จสับ ก่อนจะหันมาถามความเห็นพวกผม

 

"เล่นวางโปรแกรมไว้ขนาดนี้ ถ้าไม่ไป ก็งอนอ่ะสิเนย์น้อย" การ์นิพูดขึ้นขำๆ

 

"ตกลงจะไปไม่ไป" เนย์ถามพร้อมมองหน้าพวกผม อย่างงอนๆ

 

"ไปคร้าบบบบบ" ผมกับไอการ์นิ ตอบแทบจะพร้อมกัน ส่วนไอเนม มันแค่พยักหน้าน้อยๆเท่านั้น ก่อนจะแยกย้ายกันเข้าห้องนอน

 

 

 

"ไปเที่ยวหรอ ก็ดี จะได้ลืมเรื่องบ้าๆนี่ไปบ้าง" ผมบ่นพึมพำกับตัวเอง ก่อนไอการ์นิ จะมองผมด้วยความสงสัย

 

"บ่นไรของมึงวะ" มันถามขึ้นด้วยความสงสัย

 

"ไม่มีไรหรอก บางสิ่งบางอย่าง ก็ไม่อยากจำ ไม่อยากพูดถึง ปล่อยให้มันผ่านเลยไปอ่ะดีแล้ว" ผมพูดขึ้น ไอการ์นิ มันเกาหัวแกรกๆ ด้วยความไม่เข้าใจ

 

"ถามไรหน่อยดิ มึงเคยมีอะไรปิดบังกูมั้ย" ผมถามขึ้น เพราะอยากจะเข้าคำถามที่ว่า ถ้าผมปิดบังอะไรมัน มันจะโกรธผมมั้ย

 

"ทะทำไมมึงถึง ถามคำถามนี้วะ" การ์นิพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรน

 

"กูแค่อยากรู้ว่า ถ้ากูปิดบังไรมึงขึ้นมา มึงจับได้ว่ากูมีความลับกับเพื่อนมึงจะโกรธกูมั้ย" ผมพูดทำลายความสงสัยของมัน

 

"เอ่ออ มะไม่โกรธหรอก เพราะเรื่องบางเรื่อง บางทีคนเราบางทีมันก็มีสิ่งที่บอกใครไม่ได้ อย่างที่มึงบอกไง ว่าบางสิ่งบางอย่าง ก็ไม่อยากจำ ไม่อยากพูดถึง ปล่อยให้มันผ่านเลยไปอ่ะดีแล้ว" การ์นิตอบ

 

"ขอบใจมาก แต่มึงพูดเหมือนมีไรปิดบังกูงั้นแหละ" ผมตอบรับ และ ถามขึ้นด้วยความข้องใจ กับท่าทางของเพื่อนที่ดูลุกลี้ลุกลน

 

"บ้า ไม่มีหรอก มึงคิดไรมากวะ" มันตอบด้วยสีหน้านิ่งๆ ผมเลยไม่ได้ถามอะไรต่อ ก่อนจะต่างคนต่างเงียบ และหลับลงไปในที่สุด ด้วยความเพลีย

 

 

อ๊ากกก จบไปอีกตอน สุดท้ายนู๋อากิก็ไม่พ้นมารร้ายอย่าง เจ้ากาย สินะ ชิชิ

 

 

 

ZerMay ❤.