นักเขียนจอมติส กับ นายมาเฟียเอาแต่ใจ

               

     ตอนนี้ผมกำลังพยายามขัดขืนให้รอดพ้นจากคนตรงหน้ายอยู่ แต่ดูเหมือนยิ่งผมพยศมากเท่าไหร่ คนตรงหน้าก็ยิ่งสนุกกับการได้ปราบม้าพยศอย่างผม มือหนาค่อยๆ ถอดเสื้อผมออก ก่อนจะรั้งเอวเข้ามาแนบกาย

 

"นายนี่มันน่าฟัดจริงๆ ฉันชักจะหลงนายซะแล้วสิเด็กน้อย" ร่างสูงพูดขึ้นเสียงพร่า พร้อมขบเม้มติ่งหูผมเบาๆ

 

"อย่านะเว้ย ปล่อยสิว่ะ" ผมโวยวายต่ออย่างไม่ยอมแพ้

 

"อย่าลืมสิว่าเราตกลงกันไว้ว่าไง ถ้ายังขัดขืนอีก นายได้เป็นดาราหนังโป๊จริงๆแน่" ร่างสูงพูดขู่ออกมาด้วยน้ำเสียงแข็งๆ แต่นั่น ก็ทำให้ผมถึงกับนิ่ง ไม่กล้าขัดขืนคนตรงหน้า เพราะกลัวคนร่างสูงจะทำแบบที่พูดจริงๆ

 

"ก็ได้ แต่ เอ่ออ... อย่าแรงนักหล่ะ" ผมพูดบอกเสียงอ้อมแอ้ม เอาแต่ก้มหน้างุด ไม่กล้ามองหน้าร่างสูง

 

"หึหึ จะพยายาม" ร่างสูงพูดก่อนที่ จะเริ่มถอดเสื้อผ้าผมออกอย่างช้าๆ

 

     พอเสื้อผ้าผมและมัน หลุดออกจากตัวจนหมด ร่างสูงตรงหน้าก็จู่โจมผมทันที โดยการประกบปากผม ดูดดุนริมฝีปาก บน ล่าง จนหนำใจ ก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปควานหาความหวานจากปากของผม แล้วไซร้ลงมาตามซอกคอดูดสร้างรอยจ้ำๆไว้ ก่อนจะเงยหน้ามามองผม แล้วกดผมให้นั่งลง ตอนนี้หน้าผม อยู่ตรงแท่งร้อนมันพอดี ผมหันหน้าหนีทันที ด้วยความอาย

 

"ใช้ปากให้ฉันหน่อยสิ" ร่างสูงพูดเสียงพร่า พร้อมขยับแท่งร้อนตัวเองเบาๆ

 

"ฉันทำไม่เป็น" ผมพูดเสียงอุบอิบ และ ไม่ยอมมองแท่งร้อนของหมอนี่

 

"อื้มมม ก็ลองดูสิ ไม่ลองจะเป็นมั้ย" ร่างหน้าพูดขึ้นอีก ก่อนจะจับหัวผมให้หันมามองแท่งร้อนของมัน แล้วบีบปากผมให้อ้าปาก ก่อนจะจับแท่งร้อนจ่อมาที่ปาก ผมเลยจำต้องทำให้อย่างเสียไม่ได้

 

"อ่าาา ซี๊ดดดดดด" เสียงร่างสูงครางอย่างพอใจ ทันทีที่ผม เอาลิ้นแตะๆแท่งร้อน แล้วค่อยๆดูดดุน ผมใช้โพลงปากอุ่น ครอบครองแท่งร้อน ก่อนจะรูดขึ้นลง อย่าเงอะๆงะๆ ฟันไปขูดโดนแทงร้อนของร่างสูงบ้าง แต่ก็ยิ่งทำให้ร่างสูงตรงหน้า ยิ่งคลั่งหนักกว่าเดิม

 

"อื้มม แบบนั้นแหละ เด็กน้อย อ่าาาา เสียวมากก เร็วอีกสิ อ่าาา" เสียงร่างสูงครางบอกออกมาไม่หยุด ก่อนจะจับหัวผมให้หยุดการกระทำ ผมมองร่างสูงอย่างไม่เข้าใจ

 

"ฉันไม่ยังไม่อยากเสร็จ" ร่างสูงพูดบอกออกมา ก่อนจะจับผมหันหลัง แล้วดันผมติดกับกำแพงห้องน้ำ ผมรีบยกมือดันกำแพงไว้ทันที ก่อนที่ร่างสูงจะก้มลงไปใช้ลิ้นเลีย แผ่นหลังของผมไล่ลงตั้งแต่ต้นคอจนถึงรอยสัก ก่อนจะใช้นิ้วลูบรอยสักนั่นอย่าแผ่วเบา เหมือนจะชอบใจอะไรซักอย่าง

 

"อื้มม สวย รอยสักนี่สวยมาก แถมยังทำให้นายดูเซ็กซี่ ยั่วยวนขนาดนี้ ทำไมครั้งก่อนฉันไม่สังเกตุเห็นมันนะ" ร่างสูงพูดเสียงพร่า

 

"อ๊าา ยะอย่า อ๊ะ พอแล้ว สะเสียวว" ผมครางออกมาทันที เมื่อลิ้นร้อนเริ่มเย้าแหย่เข้าไปในช่องทางรัก ก่อนจะเปลี่ยนเป็นใช้นิ้วกดเข้าไปอย่างช้าๆ แต่ก็ทำให้ผมรู้สึกเจ็บนิดๆ

 

"อ๊ะ ช้าๆหน่อย มันเสียด" ผมพูดขึ้น ก่อนที่ร่างสูงจะค่อยๆกดนิ้วเข้าไปจนสุด กดเน้นย้ำ จุดเสียวภายในของผม แล้วค่อยๆเพิ่มนิ้วเข้าไป เพื่อเบิกทางให้ผม

 

"อ๊ะอ๊าา สะเสียววว" ผมครางบอกร่างสูง

 

"ฉันทนไม่ไหวแล้ว นายทนเจ็บหน่อยแล้วกันนะ" ร่างสูงพูดบอกออกมาอย่างสุดทน ก่อนจะจ่อแท่งร้อนไปที่ช่องทางรักสีสวยของผมทันที

 

อึ่ก!

 

"อ๊ะ ช้าๆก่อนสิ มันเจ็บนะ คนบ้า" ผมพูดบ่นออกมาทันทีที่ร่างสูงกดแท่งร้อนเข้ามา

 

"อื้มมม ขนาดเข้าไปแค่หัวนายยังตอดรัดฉันแน่นขนาดนี้เลยหรอเด็กน้อย จะยั่วกันไปถึงไหน" ร่างสูงครางบอกเสียงพร่า

 

"อื้มมมม" ผมกัดริมฝีปากแน่น เมื่อร่างสูงค่อยๆดันแท่งร้อนเข้ามาจนสุด

 

"อ่าาาา อย่าเพิ่งตอดรัดขนาดนี้สิ เดี๋ยวฉันก็ทนไม่ไหวทำรุนแรงกับนายหรอก" ร่างสูงครางอย่างสุดทน

 

"ก้เอาสิ ฉันมะไม่ไหวแล้ว ซี๊ดดดดดดดด" ผมครางบอก ด้วยเสียงแหบพร่า เพราะตอนนี้ อารมณ์ผมพุ่งจนถึงขีดสุดแล้ว

 

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาา แรงอีกสิกาย แรงๆเลย อ๊าาาาาา" ผมครางร้องขอให้ร่างหนาทำแรงขึ้นอีก

 

"นายนี่มัน อ่าาา สุดยอดจริงๆเลยนะ ซี๊ดดดดด เด็กน้อย" ร่างสูงพูดบอก ก่อนจะกระแทกสะโพกเข้าออกอย่างรุนแรง จนตัวผมโยกคลอน

 

"อ๊ะ อ๊ะ กาย อ๊าา กาย อ๊าา ฉะฉัน มะไม่ไหวแล้ว" ผมร้องครางออกมา เพราะใกล้จะปลดปล่อย

 

"ซี๊ดดดดด พร้อมกันนะเด็กน้อย อ่าาา" ร่างสูงครางบอก

 

"อ๊ะ อ๊ะ แรงๆเลยกาย แรงกว่านี้สิ ฉันต้องการมากกว่านี้ ซี๊ดดดดด" ผมครางออกมาอย่างไม่อาย เพราะต้องการปลดปล่อย

 

 

พั่บ พั่บ พั่บ

 

 

     เสียงเนื้อกระทบเนื้อ ดังกังวานลั่นห้องน้ำ ก่อนผมจะเกร็งตัวปลดปล่อยออกมา ส่วนร่างสูง กระแทกลงมาหนักๆอีก 2-3 ครั้ง ก่อนจะเกร็งแล้วฉีดเข้าไปในร่างกายของผม

 

 

"อ๊ะ อ๊าา" ผมครางอย่างสุดเสียวออกมาอีก เพราะร่างสูงยังคงกระแทกไม่หยุด

 

"อ่าา ไปต่อที่เตียงดีกว่านะเด็กน้อย" ร่างสูงพูดขึ้นก่อนจะอุ้มผมไปที่เตียงทันที โดยไม่ฟังเสียงห้ามหรือคัดค้านของผม

 

"ขึ้นมานั่งคร่อมตักฉัน" ร่างสูงพูดสั่ง ก่อนที่ผมจะลุกไปนั่งคร่อมตักร่างสูงอย่างว่าง่าย

 

"ยกตัวขึ้นหน่อยสิเด็กน้อย" ร่างสูงพูดขึ้นอีก ผมจึงรีบยกตัวขึ้นทันที

 

"ทำเองสิ" ร่างสูงพูด

 

"เอ่ออ.. ฉะฉันทำไม่เป็น" ผมพูดบอก

 

"ก็แค่ค่อยๆนั่งทับลงมาแล้ว แล้วค่อยๆโยกตามใจนาย" ร่างสูงบอกเสียงเรียบ ผมจึงค่อยๆ เอามือจับบ่าร่างสูงไว้ ก่อนจะกดตัวทับแท่งร้อนช้าๆ

 

"อ๊าาาาาาาา" ผมร้องขึ้นมาดังลั่นด้วยความจุก ก็ร่างสูงตรงหน้า เล่นเด้งสะโพกขึ้นสวน ตอนผมค่อยๆกดสะโพกลงไป

 

"ไอบ้า ฉันจุกนะเว้ย" ผมโวยทันที ก่อนจะค่อยๆ ขยับขึ้นลงช้าๆ แล้วค่อยๆเพิ่มจังหว่ะ เร็วขึ้นเรื่อยๆ จนตอนนี้ผมสามารถ คุมจังหวะได้ดี

 

"อ๊าา อ๊ะ อ๊ะ สะเสียวว อย่าดะเด้งสวนสิ ฉะฉันจุก" ผมครางเสียงพร่า

 

"อ่าาา เด็กน้อยเก่งมาก แบบนั้นแหละ แรงกำลังดีเลย อื้มมม" ร่างสูงพูดบอก

 

"กะกาย อ๊าา ฉะฉัน ไม่ไหว อ๊าาาา" ผมร้องบอก เพราะตอนนี้ใกล้จะปลดปล่อยอีกรอบ

 

"ซี๊ดดดดดดดด อ่าาา" ร่างสูงครางเสียงพร่า ก่อนจะพลิกตัวคร่อมร่างผม แล้วกระแทกสะโพก เข้าออกอย่างรุนแรง

 

 

ปึ่ก ปึ่ก ปึ่ก

 

 

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ กะกาย อ๊าา กาย อย่างนั้นแหละอ๊าาาาาาาาาาา" ผมเรียกชื่อร่างสูง ก่อนจะครางออกมาสุดเสียงพร้อมปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้องตัวเองและร่างสูง ส่วนร่างสูง กระแทกอย่างรุนแรงอีกไม่กี่ที ก็ปล่อยปล่อยเข้าไปในตัวผมจนผมรู้สึกอุ่นวาบ ไปทั่วท้องน้อย หลังจากนั้น ร่างสูงก็ยังคงขยับสะโพกไม่หยุด จนผมแทบจะสลบคาอกร่างสูง

 

 

     หลังจากเสร็จจากกิจกรรมอันแสนโหด ผมก็แทบสลบคาเตียง เพราะร่างสูงตรงหน้าสูบพลังงานจากผมซะเกือบหมดตัว ยังดีที่ ร่างสูง ทำความสะอาดให้ใหม่ แถมใส่เสื้อผ้าให้ด้วย ก่อนจะหลับลงไป ข้างๆผม

 

"ไอบ้าเอ้ย สูบพลังงานคนอื่นแล้วก็หลับไปซะดื้อๆ สบายตัวแล้วสิท่า" ผมบ่นใส่ร่างสูง ทั้งๆที่รู้ว่ายังไง หมอนี่ก็ไม่ได้ยินเสียงที่ผมพูด ก่อนผมจะขยับน้อยๆให้ห่างออกจากร่างสูง แล้วหลับลงไปด้วยความเหนื่อยกาย

 

เช้า

 

     จะว่าไงดีหล่ะ จะเช้ามันก็ไม่เช้าแล้วนะ ก็ผมตื่นมาอีกที ก็ปาไปเกือบบ่าย2 ผมค่อยๆยันตัวลุกขึ้นจากเตียง พร้อมเดินไปห้องน้ำ อาบน้ำ แล้วไปหาที่เงียบๆ ทำงานของผมต่อให้เสร็จ ส่วนไอคนที่สูบพลังงานผมเมื่อคืน พอผมตื่นขึ้นมา ก็หายหัวไปแล้ว แต่ก็ดีแล้วหล่ะ ผมจะได้ไม่ต้องเจอหน้ามัน ให้อายขายขี้หน้า ก็เมื่อคืน ผมเผลอไปกับสัมผัสที่คนเอาแต่ใจมอบให้ จนทำให้เรียกร้อง คนตรงหน้าขนาดนั้น

 

Trrrrrrrr.

 

 

"ไงอากิ วันนี้ลูกหยุดนี่ จะไปเที่ยวไหนหล่ะ" ปลายสายพูดขึ้นทันทีที่ผมรับสาย

 

"แม่ครับ ผมคิดถึงแม่ กับ พ่อจังเลย ผมอยากไปหาพ่อด้วย ถ้าไม่ติดเรื่องงาน ผมคงไปพร้อมแม่แล้ว" ผมพูดขึ้นอย่างเสียดาย

 

"ไม่เป็นไรหรอก พ่อเค้าบอกว่า รอลูกว่างๆ ค่อยลางานมาหา เรกะ ก็บ่นๆถึงลูกนะ บอกปิดเทอมจะให้พี่โยชิ พาไปหาที่ไทย" แม่พูดขึ้น

 

"จริงหรอแม่ ป่านนี้เรกะจังคงโตเป็นสาวแล้วสินะ" ผมพูดถึง ลูกของเพื่อนสนิทพ่อผม ซึ่งก็คือ ยัยคุณหนูเรกะ กับ โยชิ พี่ชายของหล่อน

 

"ปีนี้ก็เรียนมอปลายปีสุดท้ายแล้ว ปีหน้าจะสอบเข้ามหาลัยดังของที่นี่เลยนะ หนูเรกะยิ่งโตยิ่งสวยเหมือนแม่เค้าเลย อากิเองเห็นน้องแล้วอาจจะหลงก็ได้นะ" แม่ผมพูดขึ้น

 

"ไม่มีทาง! ยัยคุณหนูแสนห้าว ไม่มีความเป็นผู้หญิงนั่นหน่ะหรอที่ผมจะหลง" ผมพูดสวนทันที ที่นึกถึงวีรกรรม สมัยอยู่ญี่ปุ่นกับยัยนี่

 

"แล้วเรกะ กับ โยชิ จะมาเมื่อไหร่หล่ะครับแม่" ผมถามแม่อีกครั้ง

 

"คงอีก 2 อาทิตย์ หล่ะมั้ง ก็นี่น้องเพิ่งสอบเสร็จ ส่วนโยชิเอง ก็ไม่มีงานอะไรยุ่งยากด้วยช่วงนี้ อาจจะพาน้องไปเร็วๆนี้ ยังไงก็ ดูแลน้อง กับ โยชิดีๆนะอากิ" แม่ผมพูดขึ้น

 

"ไม่ต้องห่วงครับแม่ ยังไง โยชิก็ปกป้องผม กับเรกะได้อยู่แล้ว เพราะหมอนั่นฝีมือไม่เป็นสองรองใครอยู่แล้ว" ผมพูดขึ้น

 

"แต่แม่กลัวว่า ศัตรูของคุณลุง โมชิ จะทำร้ายเรกะกับเราตอนที่ โยชิเผลอหน่ะ" แม่พูดขึ้น

 

"ไม่ต้องห่วงหรอกครับแม่ แค่มันเห็นสัญลักษณ์ที่ตัวผม มันก็คงไม่กล้ายุ่งแล้วหล่ะ" ผมพูดขึ้นขำๆ เพื่อไม่ให้แม่คิดมาก

 

"งั้นเท่านี้ก่อนนะ พ่อเราชวนแม่ไปข้างนอกแล้ว"

 

"ดูแลตัวเองด้วยนะครับแม่ ผมฝากเคารพพ่อ กับคุณลุงโมชิ ด้วยนะครับ ฝากบอกท่านทั้งสองด้วยว่า ถ้ามีโอกาส ผมจะไปเคารพท่านทั้งสองด้วยตัวเอง" ผมพูดบอกแม่ ก่อนที่จะร่ำลากันอีก 2 - 3 ประโยคแล้วตัดสายทิ้ง

 

     ผมคงยังไม่ได้บอกทุกคนสินะ ว่าพ่อผม เป็น ยากูซ่า นั่นคือเหตุผล ที่พ่อขอร้องให้แม่เซ็นใบหย่า แล้วนำผมกลับมาอยู่ที่ไทย เมื่อ 5 ปีก่อน เพราะมีคนคิดจะล้มท่านอยู่ ท่านกลัวผมกับแม่จะเดือดร้อน ซึ่งแม่ก็ยอมทำตาม เพราะเป็นห่วงผม แต่ท่านสองคน ก็ยังติดต่อกันตลอด พ่อส่งเงินให้ทุกเดือน แต่ผมกับแม่แทบจะไม่เคยแตะมันเลย เพราะผมอยากทำงานเลี้ยงแม่ด้วยตัวเอง ส่วนแม่ก็อ้างว่า ไม่มีเหตุที่ต้องใช้เงิน เลยไม่เคยแตะมันเลยซักบาท ส่วนเรื่องสัญลักษณ์ที่ตัวผม มันก็ไม่มีอะไรมาก ก็แค่รอยสักพิเศษ ซึ่ง น้อยคนนักที่จะเข้าใจ ถ้าไม่ใช่ คนในวงการเดียวกัน

 

 

     ในใจผมก็ขอให้หมอนั่น ไม่ทันสังเกตุด้วยเถอะ ว่ารอยสักของผม มันคือรอยสักประจำตระกูล ของยากูซ่า ซึ่งแต่ละรุ่น จะแตกต่างออกไป ของพ่อผม เป็นเพียงมังกรในตำนาน ดวงตาสีแดง แต่อย่างของผม มันเป็น มังกรสีดำ พิเศษไปกว่ารุ่นก่อนๆ ลวดลายที่สวยงามกว่า และ ดวงตา ซึ่งเป็นสีน้ำเงิน แถมมังกรยังเป็นมังกรที่สวยที่สุด เท่าที่รุ่นก่อนๆเคยมีมา ไอคนเอาแต่ใจมันชมว่า สวย และกระตุ้นอารมณ์ของมันมาก แต่เหมือนว่าจะไม่รู้ว่า มันเป็นรอยสักที่ถ้าใครเห็น ก็จะไม่กล้ายุ่งกับผม เรื่องนี้ ไอเพื่อนๆของผมรู้ดี เพราะมันเคยไปเที่ยวบ้านผมมาแล้ว ไอการ์นิ ถึงกับเกร็งไปเป็นวันๆ เมื่อเจอพ่อผม

 

.

.

.

 

สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง

 

     ผมนั่งแต่งนิยายของผม ได้เรื่อยๆ เพราะตอนนี้ผมรู้สึกผ่อนคลายมากที่ได้มาอยู่ท่ามกลาง ต้นไม้ และได้นั่งมองผู้คนสวนกันไปมาอย่างเร่งรีบ ส่วนผม วันนี้คิดไว้ว่า จะอยู่ที่นี่ทั้งวัน เพราะผมชอบที่จะมาที่นี่ เพราะมันทำให้ผมผ่อนคลายอย่างมาก

 

 

เย็น

 

     ตอนนี้ผมมาเดินเล่นที่ห้ามดัง ผมเดินไปเดินมา อย่างสบายอารมณ์ ก่อนจะชะงักกึก เมื่อเห็นร่างสูงคุ้นตาเดินมาพร้อมสาวสวย ซึ่งผมจำได้ดีว่า คือคนๆเดียวที่ผมเห็นในผับตอนไปเที่ยวฮ่องกง

 

"ชิส์ ที่แท้ก็นัดแฟนไว้ ไม่น่าหล่ะ หายหัวไปแต่เช้า" ผมสบถอย่างหงุดหงิดในใจ ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

 

"เห้ยมันไม่ได้ใส่ถุงกับเรา แล้วแบบนี้ มันไปเอาคนอื่นมา กูจะติดโรคมั้ยเนี่ย" ผมพูดขึ้นเบาๆ ก่อนจะทำเป็นมองไม่เห็น แล้วเดินเลี่ยงไปทางอื่น

 

 

ปึ่ก

 

 

"ขอโทษครับ" ผมเอ่ยขอโทษคนตรงหน้า ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามอง

 

"ไม่เป็นไรนะครับ" คนตรงหน้าถามขึ้น

 

"แหะๆ ไม่เป็นไรครับ ขอโทษที ผมซุ่มซ่ามแบบนี้แหละ" ผมพูดขึ้นพร้อมยิ้มแหยๆ

 

"ดูสิเสื้อผ้าคุณเปียกหมดเลย ถ้าไม่รังเกลียด เอาเสื้อผ้าผมไปใส่ก่อนมั้ยครับ ผมมีเสื้อสำรอง อยู่ที่รถ" ร่างสูงพูดพร้อมยิ้มอ่อนๆ

 

"ก็ดีครับ ถ้าใส่แบบนี้ คงจะเหนียวน่าดู กว่าจะถึงบ้าน" ผมพูดบอกออกมาตามตรง

 

 

ลานจอดรถ

 

 

"บ้าเอ้ย ทำไมต้องมาจอด ชั้นเดียวกันด้วยเนี่ย" ผมสบถขึ้นเมื่อเห็นร่างสูงของคนเอาแต่ใจที่กำลังเดินมาที่ลานจอดรถ ก่อนที่ร่างโปร่งข้างหน้าจะหันมาทางผม

 

"เมื่อกี้ว่าไงนะครับ" ร่างโปร่งถามขึ้น

 

"เอ่อคืออ จะลำบากมั้ยครับ ถ้าผมอยากติดรถไปด้วยแค่หน้าห้างก็พอ ผมไม่อยากเจอกับ ใครบางคนหน่ะครับ พอดีเค้าจอดรถอยู่ชั้นเดียวกัน" ผมพูดขึ้นอย่างเกรงใจ

 

"อ่อ ไม่เป็นไรครับ ผมไปส่งถึงที่พักก็ได้นะครับ" ร่างโปร่งพูดบอกออกมาอีก

 

"ขอบคุณครับ แต่ผมยังไม่อยากกลับ" ผมพูดบอกยิ้มๆ

 

"งั้น ไปนั่งรถเล่นกับผมมั้ยครับ" ร่างโปร่งพูดขึ้นก่อนจะเดินเปิดประตูให้ผม

 

"ขอบคุณครับ รบกวนด้วยนะครับ" ผมพูดขึ้นก่อนจะเข้าไปนั่งข้างคนขับ

 

"เอ่อ ผมชื่ออากินะครับ แล้วคุณ..." ผมแนะนำตัว

 

"ผมชื่อ กิจ ครับ" ร่างโปร่งพูดบอก

 

"อ่อครับ"

 

"เออคุณยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อเลย มันอยู่ในลิ้นชักหน้าคุณนั่นแหละครับ หยิบออกมาได้เลย" ร่างโปร่งพูดบอก ผมจัดแจงหยิบเสื้อออกมา ก่อนจะถอดตัวเก่าออก แล้วใส่เสื้อตัวใหม่ทันที

 

"เอ่อออ..รอยสักนั่น" ร่างโปร่งพูดขึ้นอย่างอึ้งๆ

 

"ทำไมหรอครับ รอยสักผมมีอะไร" ผมพูดหยั่งเชิง

 

"เอ่ออ มันคล้ายๆรอยสักที่ผมเคยเห็นมาหน่ะครับ" ร่างโปร่งพูดออกมา

"ที่เห็นนี่ คงจะเป็นพวก ยากูซ่า งั้นสินะครับ" ผมพูดขึ้น

 

"เอ่ออ หรือว่าคุณจะเป็น คนในแก๊งค์" ร่างโปร่งพูดไปขณะที่มือยังบังคับรถ

 

"อ่อเปล่าหรอกครับ ผมไม่ใช่คนในแก๊งค์" ผมพูดบอก

 

"เห้ออ แล้วไป" ร่างโปร่งพูดออกมาอย่างโล่งอก

 

"แต่ผมเป็นลูกชายคนเดียวของหัวหน้าแก๊งค์" ผมพูดขึ้น

 

"จริงหรอเนี่ย แบบนี้ผมก็เสียมารยาทต่อ ลูกหัวหน้าสิเนี่ย" ร่างโปร่งพูดขึ้น

 

"ยะอย่าบอกนะ ว่านายเป็นคนของแก๊งค์" ผมพูดขึ้นอย่างอึ้งๆ เพราะคนตรงหน้า ดูเรียบร้อยเกินกว่าที่จะเป็นคนของแก๊ง

 

"ผมเป็นหัวหน้าสาขา ที่มาประจำอยู่ที่ไทยหน่ะครับนายน้อย" ร่างโปร่งรีบเปลี่ยนศัพนามทันที

 

"หยุดเรียกแบบนั้นเลยนะพี่กิจ เรียกผมว่าน้องอากิก็พอ" ผมพูดขึ้นเสียงดุ

 

"เอ่อออ แต่ว่า..."

 

"ไม่มีแต่ นายอยากให้ฉันโทรรายงานใช่มั้ยว่านายขัดคำสั่งฉัน" ผมพูดขู่

 

"คร้าบๆ สมแล้วที่เป็นลูกหัวหน้า ดุขนาดนี้ ใครจะกล้าขัดหล่ะครับ

 

"พี่กิจไม่ต้องมาล้อผมเลยนะ ผมโกรธจริงๆด้วย" ผมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงกระเง้ากระงอด ผมรู้สึกถูกชะตากับร่างโปร่งตรงหน้าอย่างมาก รู้จักกันแค่ไม่นานแต่ผมกลับคิดว่าเค้าเป็นเหมือนพี่ชายคนผมหนึ่ง

 

"พี่กิจครับ พี่มาเป็นพี่ชายผมได้มั้ย ผมอยากให้พี่เป็นพี่ชายผม" ผมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง

 

"จะดีหรอ พี่เป็นแค่คนๆหนึ่งในแก๊งค์ พี่ไม่กล้า ให้เราซึ่งเป็นลูกของหัวหน้า มาเป็นน้องพี่หรอก" ร่างโปร่งพูดขึ้น

 

"ไม่เห็นเกี่ยวซักหน่อย ผมแค่อยากมีพี่ชาย ที่สามารถ ปรึกษาได้ทุกเรื่อง คอยเป็นห่วง ดูแลผมตลอด ก็เท่านั้นเอง" ผมพูดบอกเสียงอ่อยๆ

 

"ก็ได้ครับ ก็ได้ อย่าทำเสียงแบบนั้นสิ พี่รู้สึกไม่ดีเลย" ร่างโปร่งเอื้อมมือมาขยี้หัวผมก่อนจะยิ้มอ่อนๆมาให้

 

"จริงนะ ต่อไปนี้ พี่เป็นพี่ชายผมแล้วนะ เวลาใครมารังแกผม พี่ต้องปกป้องผมนะ" ผมพูดขึ้นอย่างดีใจ ที่ร่างโปร่งตรงหน้ายอมเป็นพี่ชายผม

 

"ก่อนอื่น ผมอยากไปเยี่ยมสาขาของแก๊งค์เราที่เมืองไทยจัง" ผมพูดขึ้น

 

"จะดีหรอ เดี๋ยวหัวหน้าว่าพี่เอานะ" ร่างโปร่งพูดขึ้น

 

"ไม่เป็นไรหรอกพี่กิจ เดี๋ยวผมโทรไปบอกพ่อเอง อีกอย่าง ท่านอยากให้ผมรับตำแหน่งต่อจากท่านจะตาย แค่เข้าไปเยี่ยมเยียนลูกน้องพ่อ แค่นี้ พ่อน่าจะดีใจมากกว่า" ผมพูดบอก

 

     ก่อนจะกดโทรศัพท์โทหาพ่อ แล้วเล่าว่าเจอหัวหน้าสาขาของแก๊งค์เรา อีกทั้งยังเล่าว่า ผมขอพี่กิจให้เป็นพี่ชาย ให้มาดูแล ปกป้องผม ก่อนจะขออนุญาตพ่อของผมเข้าไปเยี่ยมเยียนสาขาของพ่อที่ไทย และก็เป็นตามคาด ท่านดีใจ คิดว่าผมยอมใจอ่อน รับตำแหน่งต่อจากท่านแล้ว

 

 

สาขาของแก๊งค์

 

 

"โหหหหหห ใหญ่จังเลยพี่กิจ" ผมพูดบอกออกมาทันที เมื่อก้าวลงจากรถ

 

"หึหึ เด็กน้อย สาขาที่ญี่ปุ่นใหญ่กว่านี้เยอะ" กิจพูดออกมายิ้มๆ

 

"ก็ผมหน่ะไม่เคยสนใจเรื่องของแก๊งค์นี่เลย ก็เลยไม่เคยเหยียบเข้าไปสาขาที่นู่นเลย" ผมพูดออกมาตามตรง

 

"แล้วทำไมตอนนี้ถึงสนใจแก๊งค์ขึ้นมาหล่ะ" พี่กิจถามขึ้น

 

"ก็พี่ผมทำงานเป็นหัวหน้าสาขา ผมก็ต้องอยากรู้สิว่าพี่ผม ทำงานหนักมั้ย ถ้าพ่อใช้งานพี่หนักนะ ผมจะได้บินไปโวยพ่อถึงญี่ปุ่นเลย" ผมพูดบอกออกมา เรียกร้อยยิ้มจากร่างสูงตรงหน้าได้เป็นอย่างดี

 

"เข้าไปข้างในกันเถอะ เดี๋ยวพี่จะแนะนำเราให้คนอื่นๆในแก๊งค์ ที่มาประจำในไทยได้รับรู้" พี่กิจพูดบอก ก่อนจะเดินนำเข้าไปข้างในทันที

 

 

จบไปอีกตอน ตอนนี้อากิ เปิดเผยแล้วว่าเป็นลูกใคร แถมยังเป็นหัวแก้วหัวแหวนอีก ไงหล่ะ อากิ ก็ไม่ใช่เล่นๆน้าาา แต่แค่ไม่เคยเห็นดี เห็นงาม กับการรับตำแหน่ง เลยไม่ค่อยสนใจอะไรเท่าไหร่

 

 

ZerMay ❤.