[12'p] B.A.S. โซฟิสิโคว่ เปิดฉบับรักนายบาสหน้ากวน
10.0
เขียนโดย Toony
วันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.21 น.
15 บท
10 วิจารณ์
22.02K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2557 21.03 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) บทสั่งสอน (.///.)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ณ room LEVEL >///< (Black_color : รูมของเจ้าชายฉัน >_<)
"นี่เมื่อไหร่นายจะปล่อ....โอ๊ะ.."
เลเวลปล่อยฉันอย่างกะทันหันจนฉันถึงต้องสะดุ้งเล็กน้อย ฉันหันไปมองรอบๆ ( -_-) ขวับ (-_- ) พบว่าเห็นสิ่งของมากมายอยู่ในนี้ แต่ตามันสะดุดไปที่ 'เตียงนอน' O[]O ไม่นะไม่ฉันไม่อยากมีอะไรกับเขาตอนนี้นะ >_< ไม่ๆๆๆ (เจ๊แกคิดไปถึงไหน -_-;;)
"นี่นาย...พาฉันมาที่นี่ทำไม.."
"หมอนั่นคุยอะไรกับเทอ..."
เลเวลพูดออกมาด้วยสายตาจริงจังที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนนน -0-
"คือ...."
"คืออะไร..."
"(.//.)"
"..."
"..."
.
..
......
ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบสงบไม่มีเสียงเลยแม้แต่น้อยเพียงแต่เสียงเครื่องปรับอากาศเท่านั้นที่ฉันได้ยิน ฉันนั่งตัวสั่นเพราะความหนาวแต่การเก๊กว่าไม่หนาวมันก็ไม่เนียนเท่าไหร่ -*- เมื่อเลเวลเห็นว่าฉันนั่งเงียบและหนาวสั่นไปทั้วตัวเขาจึงถอดเสื้อคลุมมาคลุมให้ฉัน ในตอนแรกฉันบอก 'ไม่เป็นไร' แต่เขาบอกว่า 'ถ้าเธอไม่ใส่ฉันจะใส่ให้' ฉันเลยตัดสินใจเอามันมาสวมให้ตัวเอง =w= ฉันแอบคลี่ยิ้มออกมาทั้งๆที่ไม่ตั้งใจพอหมอนั่นเห็นเขาก็เหยียดยิ้มออกมาแบบโคตรตั้งใจ 'w' ฉันได้แต่นั่งเงียบอยู่แต่ตรงนั้นจนกระทั่ง........
"เฮ้อ!!...ถ้าเธอจะบอกฉันเมื่อไหร่ก็บอกฉันด้วยละกันนะ..."
"เฮ้~~! นี่นายจะไปไหนอ่ะ?!"
"นอน"
"เดี๋ยวก่อนเส้...นายจะนอนไม่ได้นะให้ฉันออกไปก่อนสิยะ:("
"จนกว่าเทอจะบอกว่าหมอนั่นพูดอะไรเท่านั้นแหละ:)"
"..."
"งั้นคำตอบคือไม่บอกสินะงั้นฝันดีบาย"
พูดจบหมอนี่ก็เดินไปที่เตียงของตัวเองนอนอย่างละมุ่นละไมสบายใจเฉิ่มโดยไม่อายหญิงสาวที่นั่งอยู่หัวปลายเตียงเลยว่าจะเป็นยังไง -0- ฮึ่ยยย !! ฉันก็อยากจะบอกอยู่หรอกแต่ฉันอายอ้าาา >///< แต่ถ้าฉันไม่บอกฉันก็ต้องนั่งดูเขานอนอย่างสบายกายเลยน่ะสิ:( ไม่ได้ฉันไม่ยอมให้ใครมานอนโชว์ฉันเด็ดขาด มันต้องมีแผนสิ.......................อ่อรู้แล้ว >_<
~ฟุ่บ~
"แฮร่ ' w'"
"เฮ้ยย O_O"
"นายให้ฉันออกไปเดี๋ยวนี้นะไม่งั้นฉันจะ..."
"จะอะไร...- -"
"ฉันจะฆ่านายยยยยยยยยยย!!!!!!!!" (ช่างเป็นแผนที่ดูดีมากคร่ะ -_-)
"งั้นหรอ:)..."
"ยิ้มแบบนี้...โอ๊ะ...!!"
หลังจากที่นายเลเวลกำลังนอนก้อเปลี่ยนเป็นท่าขึ้นคร่อมฉัน!! เขาใช้มือสองข้างกดมือฉันลงไปในเตียง ก่อนจะเหยียดยิ้มชวนสยองและขนลุกมาให้ฉัน ยี้!!! เห็นแล้วอยากจะอ้วกพุ่งหน้าให้รู้แล้วรู้รอดเลย (เจ๊ไม่ใช่เวลามาบ่นนะเจ๊) เอ้ยใช่!! O_o เขาคร่อมฉัอยู่ฉันต้องทำ...ทำอารายยย ทำอาร้ายยยย (Black_color: สติแตกไปแล้ว - -*) ฉันต้องขอความช่วยเหลือดิช่ายฉันต้องขอความช่วยเหลือ!!!.......
"ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยย~"
"หึ....ไม่มีใครช่วยเทอได้หรอก:)"
"นายจะทำอะไรฉันน่ะ..."
"ทำแบบนี้ไง...Chu~"
อุ๊บส์ OxO 13+ 14+ 15+ 16+ 17+ 18+ ผู้ชายอ่านแล้วอย่าทำตามคำเตือน (มาเป็นชุด-0-) ฉันโดนนายเลเวล จะ...จูบบบบ อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ฉันเกลียดนายที่สุดเล้ยยยยยยยยย >_< (เลเวล : เกลียดหรือชอบกันแน่?:))
"O///O"
"จำเอาไว้นะอย่าพูดกับฉันแบบนั้นอีกนี่คือบทเรียน:)"
ว่าแล้วเลวเอ้ยเลเวลก็ปล่อยฉันเป็นอิสระก่อนที่ฉันจะรีบวิ่งมายืนอยู่ข้างประตูด้วยความใจหายและหายใจ -/////- ฉันหน้าแดงตัวชาไปหมดแล้วนะโดนแค่นี้ฉันจะตายเลยหรอเนี่ยยย ไม่นะตายไม่ได้ >//< ต้องออกไปจากห้องหมอนี่ก่อนแล้วค่อยตายทีหลัง (ยังมีมาตลก -..-) ฉันรีบวิ่งออกมาจากห้องเขาด้วยความเขินอายแล้วกำลังจะตายก่อนจะมาหยุด Stop on the floor กับยัยสาวน้อยหน้าตาบ่องแบ๋วอย่าง 'แพลนเน็ต' นั่นเอง เทอหันมายิ้มให้ฉันก่อนจะสบถออกมาว่า...
"ใครทำอะไรพี่สาวหรอคะหน้าแดงเชียว^3^"
"มะ....ไม่มีหรอกจ้ะ -///-"
"แพลนรู้นะคะว่าพี่สาวปิดบังอะไรแพลนอยู่ -w-"
"แพลนเน็ต!!"
อยู่ๆก็มีเสียงชาวร็อคอย่าง 'ทอลโทรี่' ตะโกนเรียกเด็กคนนี้ด้วยเสียงพลัง -0-
"เอ๋? มีอะไรหรอคะ? พี่ทอลเรียกช้ะ -0-"
"อย่าไปอำพี่เขาเส้ ฮะๆ ให้พี่เขากลับบ้านได้แล้วมันกี่ทุ่มแล้วเนี่ย"
"กี่ทุ่ม? O_O?!" นี่ฉันลืมนึกเรื่องเวลาไปเรียบร้อยแล้วหรอเนี่ยยย ว๊ากกกมัน จะ 3 ทุ่มแล้วไม่ได้การขอบายยยยยล่ะ
"งั้นบายนะลาก่อนค่าาา ^_^*" เฟี้ยวววว
"ฮะๆ แผนสำเร็จ:)" >>> ทอลโทรี่
"แผนอะไรอ่ะพี่ทอล -*-" >>> แพลนเน็ต
"แผนลับขั้นสุดยอดดดดฮิฮิ" >>> ทอลโทรี่
"พี่ทอลรู้ตัวบ้างรึปล่าวว่าพี่ทำให้หนูกลัว:(" >>> แพลนเน็ต
"เอ๋?" >>> ทอลโทรี่
"กลัวเสียงพี่อ่ะ กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ" //เผ่น
"เฮ้ยยัยน้องตัวดีกลับมานี่นะ!!! ย้ากกกกกกกกกกกก"
'ชีวิต 12'p มันก้อเหมือนหมากัดไปวันๆแหละครับพี่น้อง' By : Over
จบสภา 12'p (โอเว่อร์ตาย - -)
"นี่เมื่อไหร่นายจะปล่อ....โอ๊ะ.."
เลเวลปล่อยฉันอย่างกะทันหันจนฉันถึงต้องสะดุ้งเล็กน้อย ฉันหันไปมองรอบๆ ( -_-) ขวับ (-_- ) พบว่าเห็นสิ่งของมากมายอยู่ในนี้ แต่ตามันสะดุดไปที่ 'เตียงนอน' O[]O ไม่นะไม่ฉันไม่อยากมีอะไรกับเขาตอนนี้นะ >_< ไม่ๆๆๆ (เจ๊แกคิดไปถึงไหน -_-;;)
"นี่นาย...พาฉันมาที่นี่ทำไม.."
"หมอนั่นคุยอะไรกับเทอ..."
เลเวลพูดออกมาด้วยสายตาจริงจังที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนนน -0-
"คือ...."
"คืออะไร..."
"(.//.)"
"..."
"..."
.
..
......
ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบสงบไม่มีเสียงเลยแม้แต่น้อยเพียงแต่เสียงเครื่องปรับอากาศเท่านั้นที่ฉันได้ยิน ฉันนั่งตัวสั่นเพราะความหนาวแต่การเก๊กว่าไม่หนาวมันก็ไม่เนียนเท่าไหร่ -*- เมื่อเลเวลเห็นว่าฉันนั่งเงียบและหนาวสั่นไปทั้วตัวเขาจึงถอดเสื้อคลุมมาคลุมให้ฉัน ในตอนแรกฉันบอก 'ไม่เป็นไร' แต่เขาบอกว่า 'ถ้าเธอไม่ใส่ฉันจะใส่ให้' ฉันเลยตัดสินใจเอามันมาสวมให้ตัวเอง =w= ฉันแอบคลี่ยิ้มออกมาทั้งๆที่ไม่ตั้งใจพอหมอนั่นเห็นเขาก็เหยียดยิ้มออกมาแบบโคตรตั้งใจ 'w' ฉันได้แต่นั่งเงียบอยู่แต่ตรงนั้นจนกระทั่ง........
"เฮ้อ!!...ถ้าเธอจะบอกฉันเมื่อไหร่ก็บอกฉันด้วยละกันนะ..."
"เฮ้~~! นี่นายจะไปไหนอ่ะ?!"
"นอน"
"เดี๋ยวก่อนเส้...นายจะนอนไม่ได้นะให้ฉันออกไปก่อนสิยะ:("
"จนกว่าเทอจะบอกว่าหมอนั่นพูดอะไรเท่านั้นแหละ:)"
"..."
"งั้นคำตอบคือไม่บอกสินะงั้นฝันดีบาย"
พูดจบหมอนี่ก็เดินไปที่เตียงของตัวเองนอนอย่างละมุ่นละไมสบายใจเฉิ่มโดยไม่อายหญิงสาวที่นั่งอยู่หัวปลายเตียงเลยว่าจะเป็นยังไง -0- ฮึ่ยยย !! ฉันก็อยากจะบอกอยู่หรอกแต่ฉันอายอ้าาา >///< แต่ถ้าฉันไม่บอกฉันก็ต้องนั่งดูเขานอนอย่างสบายกายเลยน่ะสิ:( ไม่ได้ฉันไม่ยอมให้ใครมานอนโชว์ฉันเด็ดขาด มันต้องมีแผนสิ.......................อ่อรู้แล้ว >_<
~ฟุ่บ~
"แฮร่ ' w'"
"เฮ้ยย O_O"
"นายให้ฉันออกไปเดี๋ยวนี้นะไม่งั้นฉันจะ..."
"จะอะไร...- -"
"ฉันจะฆ่านายยยยยยยยยยย!!!!!!!!" (ช่างเป็นแผนที่ดูดีมากคร่ะ -_-)
"งั้นหรอ:)..."
"ยิ้มแบบนี้...โอ๊ะ...!!"
หลังจากที่นายเลเวลกำลังนอนก้อเปลี่ยนเป็นท่าขึ้นคร่อมฉัน!! เขาใช้มือสองข้างกดมือฉันลงไปในเตียง ก่อนจะเหยียดยิ้มชวนสยองและขนลุกมาให้ฉัน ยี้!!! เห็นแล้วอยากจะอ้วกพุ่งหน้าให้รู้แล้วรู้รอดเลย (เจ๊ไม่ใช่เวลามาบ่นนะเจ๊) เอ้ยใช่!! O_o เขาคร่อมฉัอยู่ฉันต้องทำ...ทำอารายยย ทำอาร้ายยยย (Black_color: สติแตกไปแล้ว - -*) ฉันต้องขอความช่วยเหลือดิช่ายฉันต้องขอความช่วยเหลือ!!!.......
"ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยยยยย~"
"หึ....ไม่มีใครช่วยเทอได้หรอก:)"
"นายจะทำอะไรฉันน่ะ..."
"ทำแบบนี้ไง...Chu~"
อุ๊บส์ OxO 13+ 14+ 15+ 16+ 17+ 18+ ผู้ชายอ่านแล้วอย่าทำตามคำเตือน (มาเป็นชุด-0-) ฉันโดนนายเลเวล จะ...จูบบบบ อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ฉันเกลียดนายที่สุดเล้ยยยยยยยยย >_< (เลเวล : เกลียดหรือชอบกันแน่?:))
"O///O"
"จำเอาไว้นะอย่าพูดกับฉันแบบนั้นอีกนี่คือบทเรียน:)"
ว่าแล้วเลวเอ้ยเลเวลก็ปล่อยฉันเป็นอิสระก่อนที่ฉันจะรีบวิ่งมายืนอยู่ข้างประตูด้วยความใจหายและหายใจ -/////- ฉันหน้าแดงตัวชาไปหมดแล้วนะโดนแค่นี้ฉันจะตายเลยหรอเนี่ยยย ไม่นะตายไม่ได้ >//< ต้องออกไปจากห้องหมอนี่ก่อนแล้วค่อยตายทีหลัง (ยังมีมาตลก -..-) ฉันรีบวิ่งออกมาจากห้องเขาด้วยความเขินอายแล้วกำลังจะตายก่อนจะมาหยุด Stop on the floor กับยัยสาวน้อยหน้าตาบ่องแบ๋วอย่าง 'แพลนเน็ต' นั่นเอง เทอหันมายิ้มให้ฉันก่อนจะสบถออกมาว่า...
"ใครทำอะไรพี่สาวหรอคะหน้าแดงเชียว^3^"
"มะ....ไม่มีหรอกจ้ะ -///-"
"แพลนรู้นะคะว่าพี่สาวปิดบังอะไรแพลนอยู่ -w-"
"แพลนเน็ต!!"
อยู่ๆก็มีเสียงชาวร็อคอย่าง 'ทอลโทรี่' ตะโกนเรียกเด็กคนนี้ด้วยเสียงพลัง -0-
"เอ๋? มีอะไรหรอคะ? พี่ทอลเรียกช้ะ -0-"
"อย่าไปอำพี่เขาเส้ ฮะๆ ให้พี่เขากลับบ้านได้แล้วมันกี่ทุ่มแล้วเนี่ย"
"กี่ทุ่ม? O_O?!" นี่ฉันลืมนึกเรื่องเวลาไปเรียบร้อยแล้วหรอเนี่ยยย ว๊ากกกมัน จะ 3 ทุ่มแล้วไม่ได้การขอบายยยยยล่ะ
"งั้นบายนะลาก่อนค่าาา ^_^*" เฟี้ยวววว
"ฮะๆ แผนสำเร็จ:)" >>> ทอลโทรี่
"แผนอะไรอ่ะพี่ทอล -*-" >>> แพลนเน็ต
"แผนลับขั้นสุดยอดดดดฮิฮิ" >>> ทอลโทรี่
"พี่ทอลรู้ตัวบ้างรึปล่าวว่าพี่ทำให้หนูกลัว:(" >>> แพลนเน็ต
"เอ๋?" >>> ทอลโทรี่
"กลัวเสียงพี่อ่ะ กร๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆ" //เผ่น
"เฮ้ยยัยน้องตัวดีกลับมานี่นะ!!! ย้ากกกกกกกกกกกก"
'ชีวิต 12'p มันก้อเหมือนหมากัดไปวันๆแหละครับพี่น้อง' By : Over
จบสภา 12'p (โอเว่อร์ตาย - -)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ