[12'p] B.A.S. โซฟิสิโคว่ เปิดฉบับรักนายบาสหน้ากวน

 "เบค่อน!!....ตื่นได้แล้วลูกสายแล้วนะๆๆ!!" 

 "งืม........" 

 "เร็วลูกมันสายมากแล้วนะ..." 

 "ง้าาาา.....ขออีกสักพักนะคะงืมๆ" 

 "ให้ตายเถอะ-_-...สาวน้อยตื่นได้แล้ว!!!" 

 "ง้าาาเห!! O_O ตื่นแล้วค่าๆ >o<" 

 "เร็วเข้าสายแล้วนะ..." 

 "แม่วันนี้วันหยุดค่ะ -____-" 

 "เอ้าวันนี้วันอังคารนะลูก...จะหยุดได้ไง?!" 

 "แม่อย่าลืมสิคะวันนี้วันอะไร >_o" 

 "เอ๋?....เอ่อ?.....อ่า?...โทษทีแม่ไม่รู้อ่ะ - -*" 

 "แม่คะ!!...วันนี้วันเกิดหนูค่ะ!!:(" 

 "วันเกิด?....อ่อ...เอิมม..สุขสันต์วันเกิดนะลูกร๊ากกกก Chu~" 

 "ค่ะ -______-;;" 

   ..ให้ตายสิทำไมไม่มีใครจำวันเกิดฉันได้เลยนะ...แม้แต่แม่ของฉันก็ยังจำได้เลย...แล้วใครจะไปจำได้ล่ะ...มันเป็นแบบนี้เกือบทุกปีไม่เคยมีใครจำวันเกิดฉันได้เลยสักนิด!!??...ไม่รู้ว่าเพราะอะไร?..ฉันต้องเป็นคนบอกแม่ทุกครั้งว่าวันนี้วันเกิดฉัน -_-;; ทั้งครอบครัวฉันก็มีแต่คุณแม่คนเดียวนี่แหละที่อยู่กับฉันมาตลอดหลายปีหลายเดือน...(แต่ก็ยังจำวันเกิดลูกตัวเองไม่ได้อยู่ดี TToTT) เฮ้อ~~!! แต่ความจริงวันนี้เป็นวันเรียนน่ะแหละแต่เนื่องจากมันเป็นวันเกิดของฉันๆก็จะอยู่บ้านตลอดทำอาหารร่วมกับคุณแม่...แต่ไม่เคยมีสักครั้งทีี่จะมีการเซอร์ไพรส์...มันก็เป็นแค่ละครเท่านั้นล่ะนะฉันเองก็ยังน้อยใจละครเลยที่พวกเขามีวันเกิดดีๆแบบนั้นได้... (พูดแล้วเศร้าาาอาบน้ำดีกว่าเรา T^T) 

 ซ่าส์~ ซ่า~~ ทุกหยดซ่าโซดาสิงห์ (นั่นไม่ใช่ละ -_-^^) 

 .....ผ่านไปราวว 30 นาที = ครึ่งชั่วโมง TT TT... 

 ......ก๊อกส์~~...ก๊อก...ก๊อก.... ใครมากันนะ O_o? (จะถามว่าทำไมแม่ไม่เปิดประตู? -*-) 

   -----------แอดดดดด---- Bring นี่นาาาา หยุดเหมือนกันเหรอ O-O?! 

 "ยู้วฮูววววฮัลโหลเพื่อนร๊ากกกกกกก ^________^" 

 "เอ่อ...ว่าไง -_-;" 

 "คือฉันมาขอลอกการบ้านเธอน่ะ" 

 "ลอกการบ้าน? -0-" 

 "ช่ายยย ฉันขอวิชาวิทย์น้าาา~~ เดี๋ยวก็กลับแล้วล่ะ:)" 

 "อืม...งั้นก็ได้.." ฉันเริ่มมีสีหน้าเศร้าลงน้ำตาอยากจะกระเด็น

 "นี่เป็นอะไรรึปล่าว? O_o?" 

 "ปะ...ปล่าวสักหน่อยเดี๋ยวฉันรีบไปหยิบมาเลยนะ" 

 "จ้าาา~~" 

 จะรู้บ้างไหมว่าฉันนั้นเสียใจเพียงแต่ยิ้มออกหน้าเท่านั้น v.v

 /////////////////// ผ่านไป 10 นาที//////////

 "อื้มนี่....เอ้าหายไปไหนแล้วล่ะ?! O_O" 

 (ขวับ ( O_O) (ขวับ (O_O ) ........ ไม่มีอ่ะเทออออออออออ T^T 

 "โอ้ย~!" 

 ...อยู่ๆฉันก็เดินใครบางคนผลักลงไปนั่งกับพื้นและเมื่อฉันหันไป O[]O!! 

 'You're probably thinking that we're just happy with what i told her anyway..All enjoyed the friendship because she herself is not needed' 

 'เธอน่ะคงคิดว่าพวกเราเฉยๆกับความสุขของเธองั้นหรอ? ใครบอกกันล่ะ? ทุกความสุขเกิดขึ้นได้เพราะมิตรภาพไม่ใช่ตัวเธอเองตั้งหากล่ะ' 

 ฉันมองผ่านป้ายใหญ่ที่ขีดด้วยสีเทียนหลากสีสันก่อนที่น้ำตาของฉันจะหยดไหลรินลงมาอาบที่แก้ม.....'ใครกันนะที่เขียนอย่างนี้?' 'ความสุข?' 'มิตรภาพ?' ฉัน.................

                             Happy and Freindship? 

      * Stay tuned for the next episode *  -------------------V

                                           By : Theblood (Help Black_color:))