นักเรียนนายร้อยครับผม

      ในบ้านหลังใหญ่สีขาวของครอบครัวศิลป์พิมุขบนโต๊ะอาหารเย็นประกอบไปด้วยนายแพทย์วิสา ผู้เป็นพ่อและทัตแพทย์หญิงรุ้งฟ้าและนายแพทย์ปติพัทหรือหมอบอมผู้เป็นพี่ชายกำลังนั้งทุกข์ใจกับกับเรื่องที่เพื่งได้ยินจากลูกชายปฐพี ศิลป์พิมุขหรือดินบุตรชายคนเล็กที่เดินมาบอกว่าตนเองจะไปสอบทหารบกทั้งที่ผู้เป็นพ่อและผู้เป็นแม่อยากให้เรียนแพทย์และวางแผนอนคตไว้ให้แล้ว
"ดินทำไมดินทำแบบนี้นี้แม่หวังไว้กับดินมากเลยนะดินรู้ตัวไหมว่าดินทำให้แม่ผิดหวัง"
"พ่อไม่คิดเลยนะว่าดินจะทำแบบนี้เรียนม.5อยู่ดีๆดินก็จะไปแอบสอบทหารมันน่านักสู้เอาเวลาไปตั้งใจเรียนให้จบและเตรียมตัวสอบแพทย์ดีกว่านะ"
"ไม่มีทางคับผมจะเป็นทหารใครก็ห้ามผมไม่ได้ผมจะไปสอบคุณพ่อคุณแม่ห้ามผมไม่ได้หรอกคับ"
"ไอ้ดินแก"
"คุณพ่อคุณแม่ใจเย็นก่อนนะคับ  คุณพ่อคับผมว่าให้น้องมีโอกาสได้เลือกอนคตของตัวเองสักครั้งนะครับให้น้องลองดูสอบได้ไม่ได้ก็อีกเรื่องหนึ่งนะคับคุณพ่อ  คุณแม่คับคุณแม่ลองคิดดูนะคับว่าถ้าตาดินสอบติดทหารจริงๆเพื่อนคุณแม่จะอิจฉาคุณแม่ขนาดไหนครับ"
"ก็ได้พ่อจะลองดู   ตาดินถ้าแกสอบทหารไม่ติดต้องกลับมาสอบแพทย์ให้พ่อกับแม่นะ"
"ครับผมสัญญา  และหันไปขยิบตาให้ผู้เป็นพี่ทำไมพี่ชายเขาจะไม่ช่วยพูดละก็ในเมือพี่บอมคนนี้เองเป็นคนวางแผนนี้ไว้"
หลังจากทานอาหารเย็นผ่านไปดินก็ขึ้นห้องมานั้งอ่านหนังสือเตรียมสอบ"
"ก๊อกๆๆ   ก๊อกๆๆ อยู่ป่าวดิน"
"อยู่คับ  เข้ามาเลยคับพี่บอม"
" เอ๊าะนี้หนังสือเตรียมทหารพี่ไปซื้อมาให้"
"ขอบคุณพี่บอมมากนะคับ ถ้าไม่ได้พี่ผมแย่เลย"
"ไม่ขนาดนั้นหรอก แกตั้งใจอ่านหนังสือสอบนะถ้าแกสอบไม่ได้แกเตรียมตัวเรียนแบบพี่ได้เลย"
"ผมจะตั้งใจอ่านหนังสือเตรียมสอบและผมต้องสอบให้ได้ผมเสียเวลาเตรียมตัวมาสองปีแล้วผมจะทำให้ได้คับ"
"สู้ๆน้องชาย"
"คราบบบบบบบบบบบพี่ชาย"
และแล้วก็ถึงเวลาสอบจริงๆวันนี้ดินตื่นแต่เช้าโดยมีพี่บอมมาส่ง
"เฮ้ยทำไมคนเยาะจังพี่"
"แกคิดว่ามีแกคนเดียวหรือที่อยากเป็นทหารนะ  ไม่ต้องกลัวตั้งสมาธิดีๆสู้ๆน้องชาย"
"คับ  ในใจของดินตอนนี้ออกจะหวั่นๆนิดๆเพราะดูจำนวนคนที่มาสอบแล้วน่าจะหลายหมื่นคนอยู่เอาว๊ะไอ่ดินลองสู้สักตั้งเขาบอกตัวเองในใจ"
หลังจากการสอบผ่านไปพี่บอมก็พาดินมาทานอาหาร
"เป็นไงดินพอทำได้ป่าวแก"
"ได้ครับ  แต่ไม่รู้คะแนนจะออกมาแบบไหน"
"ระหว่างรอผมพี่ว่าแกมาอยู่กับพี่ที่นี้ก่อนดีกว่าขื่นแกกลับไปกลับมาพี่ว่ามันจะเสียเวลาเปล่า"
"ผมก็คิดแบบนี้เหมือกัน"
"แล้วผลสอบจะออกอีกกี่วันละดิน"
"อีกสองอาทิตย์ถ้าผ่านก็สอบร่างกายต่อ"
"ถ้าสอบผ่านเดี๋ยวพี่จะพาไปหาพี่อังนะเขาเป็นเทรนเนอร์พิตเนสเพื่อเขาจะแนะเคล็ดลับอะไรบ้าง"
"ครับยังไงก็ได้ผมโอเคครับ   อยากรู้จังว่าพี่อังคนนี้เป็นใครทำไมพี่บอมพูดแล้วต้องทำหน้าแบบนั้น"
  และแล้ววันเวลาที่ดินรอคอยก็มาถึง  ตอนนี้เด็กหนุ่มนั้งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์โดยมีพี่ชายเป็นคนเปิดข้อมูลดู
"พี่บอม ได้ยังครับ ผมลุ้นจนฉี่จะแตกละ"
"เดียวดิ มันเยอะพี่ดูไม่ไหวรอแป๊บ   เฮ้ยนี้ไง นายปฐพี ศิลป์พิมุขอยู่ลำดับที่9 ไอ้ดินแกสอบติดแล้ว"
"ไหนๆพี่ใช่จริงๆด้วยพี่บอมผมสอบติดแล้วดินกระโดดกอดผู้เป็นพี่ชายอย่างดีใจ"
"พอๆๆ แกโทรบอกพ่อกับแม่ดิ"
"ไม่เอาอะพี่ผมอยาก โทรบอกท่านตอนผมผ่านทุกอย่างแล้ว"
"เออแล้วแกมีเวลาเตรียมตัวอีกนานเท่าไหร่ละ"
"อีกสองอาทิตย์ครับพี่"
"ถ้างั้นวันนี้พี่จะพาแกไปหาพี่อังนะ"
"คราบบบบ"
ภายในฟิตเนตหรูหราแห่งนี้ประกอบไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตาที่มาออกกำลังกายบางคนแต่งชุดแบบครูพละใช่ขุดวอมมาเลยแต่บางคนนี้สิใส่มาซะจนเขาไม่มีกจิตกใจออกกำลังกายเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นตัวจิ้วถ้าไม่ติดว่ามีสายตาพี่บอมมองดูอยู่เขาคงจะเดินไปขอเบอร์โทรไว้สักคนแล้ว
  "พี่บอมครับไม่น่าเชื่อสถานที่แบบนี้มันจะมีอะไรดีๆอยู่สดชื่นซะมัด"
"หยุดเลยไอ่ดินพี่พาแกมาฝึกพละกำลังไม่ใช่ให้แกมาดูสาวๆแบบนี้"
"พี่บอมอะดูนิดดูหน่อยก็ไม่ได้"
"อ้าวไอ่นี้ตกลงยังยากเป็นอยู่ไหมทหารนะ"
"เฮ้ยบอมนายก็อย่าไปดุน้องสิให้น้องมันดูไปแบบนี้ดูแล้วสดซื่น"
"แหม๋พี่อังผมกลัวไอ่ดินมันใจแตกนะสิ  ไอ่ดินนี้พี่อังเป็นรุ่นพี่ที่ม.ฉันเขาเป็นพี่ชายของแอม"  ดินยกมือสวัสดีผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นพี่ชายของแฟนพี่ชายเขานั้นเอง เขารู้จักพี่แอมแฟนของพี่ชายเขาอย่างดีเพราะพี่บอมชอบพาพี่แอมกลับบ้านบ่อยๆและคุณพ่อกับคุณแม่ของเขาก็ชอบและเอ็นดูพี่แอมเอามากๆ
"แล้วดินจะไปสอบร่่างกายวันไหนละ  และต้องเตรียมอะไรพิเศษปะ"
"อีกสองอาทิตย์ครับ  ผมไม่แน่ใจน่าจะมีลุกนั้ง ดันพื้น วิ่งและก็ว่ายน้ำครับ"
"พี่รู้และว่าจะให้ดินทำอะไรบ้าง  หลังจาดพูดเสร็จพี่อังก็หันไปหยิบกระดาษและปากกามาจดตารางการซ้อมระหว่างวันให้กับดิน   นี้เอาไปนะและก็ซ้อมตามนี้เลยนะ"
"ขอพระคุณครับพี่อัง ดินยื่นมือไปรับแผ่นกระดาษที่พี่อังยื่นให้"
"เฮ้ยไม่เป็นไร แค่สอบให้ผ่านก็พอสู้ๆนะน้องชาย  อังพูดกับดินพร้อมกับชูกำปั้นให้ดิน"  ในขณะนั้นมีสาวสายเซ็กซี่เดินผ่านมาพร้อมกับส่งสายตาให้  
"เออดินซ้อมตามนี้นะพี่ไปทำธุระส่วนตัวก่อน"  บายไปละนะ  และเขาก็เดินตรงไปที่ผู้หญิงคนนั้นพร้อมกันพากันเดินออกไปข้างนอก
"แหม๋พี่บอมครับพี่อังนี้เจ้าชู้ตัวพ่อเลยนะ"
"ใช่ดิพี่เขาอะนะมีสาวในสต๊อกเพียบ"
"จริงดิพี่ผมคงต้องขอวิชาจีบสาวกับพี่อังบ้างแล้ว"
"พอเลยไอ่ดินไปไปซ้อมได้แล้วเดี๋ยวก็ไม่ผ่านกันพอดี"
หลังจากสองอาทิตย์ผ่านไปเร็วเหมือนโกหกดินสามารถทดสอบร่างกายทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดีเหลือแค่ว่ายน้ำเป็นขั้นตอนสุดท้ายขณะนี้เขาว่ายมาได้ถึงขอบสระแล้วเหลือแค่ปลายนิ้วมือแต่สายตาเขามองไปเห็นใครคนหนึ่งลักษณะเหมือตะคริวกำลังกินเท้าและจมน้ำชั่วพริบตาเขาตัดสินใจว่ายไปช่วยคนนั้นและเขาก็ลากคนนั้นมาที่ริมสระโดยมีพี่ๆทหารช่วยปฐมพยาบาลจนอาการเขาดีขึ้น  เสีงตบมือดังมาจากด้านหลังดินจึงหันไปดูที่มาของเสียง
"ท่านผบทบ" เขาได้แต่ตกใจกับบุคคลที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขา
"ทำได้ดีมากการช่วยชีวิตคนอื่นโดยไม่ลังเลแบบนี้แหละฉันชอบ  ชื่ออะไรเรา"ชายคนตรงหน้าหันมาถามดิน
"ผม ปฐพี ศิลป์พิมุขครับ"
" เธอรู้ไหมด่านนี้สำคัญมากนะเธอรู้ตัวหรือเปล่าว่าทำแบบนี้เธอไม่ผ่านนะ"
"ไม่เป็นไรครับชีวิตคนสำคัญกว่าครับถ้าผมลังเลสักนาทีเขาอาจตายได้ครับ"
"ดีหวังว่าเราคงจะได้เจอกันนะ ปฐพี"  แล้วท่านผบทบก็เดินจากไป
และเวลาสำคัญที่สุดก็มาถึงวันนี้เป็นวันประกาศผลผู้ที่สอบผ่าน ดินเลือกที่จะดูรายชื้อคตัวเองผ่านเน๊ต
"พี่บอมดูได้ยังครับ  ดูได้ยัง เขาถามผู้เป็นพี่ชายด้วยความตื่นเต้น"
"ดูได้แล้ว  ดินฉัน....บอมเว้นวรรคไว้พร้อมกับทำหน้าเศร้า"
"ผมว่าแล้วพี่ว่ายน้ำนะเป็นด่านที่มีคะแนนเยอะสุดแต่ผมดันไม่ผ่าน  ผมทำใจมานานแล้ว"
"แกไม่ผ่านซะเมื่อไหร่ฮ่าๆๆๆรายชื่อแกขึ้นสิบคนแรกเลยไอ่เสือแกคงลืมไปว่ามือแกแตะขอบสระแล้วแกถึงหันหลังไปช่วยคน   แกรีบโทรหาพ่อ กับ แม่เลย"ดินหันไปหยิบโทรสัพมาโทรเพื่อที่จะโทรบอกพ่อกับแม่
"ครับบบบ   ฮันโลครับแม่ผมสอบผ่านครับ  เขาพูดออกไปอย่างดีใจ"
"จริงหรอดิน  แล้วจะกลับบ้านเมื่อไหร่ละกับมาเตรียมตัว"
"อีกสองวันครับบอกพ่อด้วยนะครับ"
"จ้า" แม้ว่าจะผิดหวังที่ลูกชายคนเล็กไม่ได้เป็นแพทย์ตามที่นางหวังไว้ แต่อย่างไรนางก็ดีใจที่ลูกชายคนเล็กทำตามความหวังจนสำเร็จนางเองก็ภูมิใจไม่น้อยเลย"
"แม่ว่าอย่างไรดิน"
"ไม่ว่าไงครับอีกสองวันผมจะกับบ้านไปเตรียมตัวเพื่อไปนครนายกครับ  แต่พรุ่งนี้พี่บอมพาผมไปหาพี่อังอีกนะครับ"
"ทำไมจะไปขอบคุณพี่เขาหรอ"
"คราบ"
"ไม่เชื่อแกไอ่เสือสายตามันฟ้องจะไปหลีหญิงอะดิ"
"แหม๋พี่บอมอะรู้ทันผมจนได้"
เขาพูดออกมาพร้อมกับระเบิดเสียงหัวเราะออกมามันเป็นเสียงที่มีความสุขมากสำหรับคนที่ได้ยินในที่สุดเขาก็ทำจนสำเสร็จหลังจากที่เขาพยายามมันมาสองปีเพื่อสิ่งนี้เพื่อสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเขาอนคตรั่วของชาติมันอยู่ตรงหน้าของเขานี้เอง แล้วเจอกันรั่วของแผ่นดินไทยฉันจะไปหาแกทุกที่