รักนะ ยัยขี้แย

วันนี้เป็นวันไปเที่ยวแล้ววันเวลาเร็วจริงๆแป๊ปเดียวเอง ฉันเดินมารอที่หน้าโรงเรียน สักพักมิลาก็เดินมาด้วยฉันมีประเป๋าใบไม่ใหญ่มาก เอามาแต่ของสำคัญ
“มิลา สวัสดีจร้”ฉันทักทายด้วยลอยยิ้มที่เศร้าๆ
“จร้เรย์เป็นอะไรหรือเปล่า หน้าเศร้านะ”มิลาพูดอย่างเป็นห่วง
“ไม่เป็นไรฉันสบายดี”ฉันตอบ รอสักพักรถก็มารถมี 4 คัน ใครจะนั่งกับใครจับคู่เอาเอง  มิลานั่งกับฉันนะ
“ฉันหันไปพูดกับมิลา”
“ขอบโทษทีนะเรย์ฉันนั้งกับ กล้าแล้วอ่ะ”ฉันมองไปที่ผู้ชายชื่อกล้า
“แฟนไหม่หรอ”ฉันถามออกไป
“ใช่ ” >O<ดูมิลาจะมีความสุขมากเลยนะ
“งันไม่เป็นไรเราหาคนอื่นก็ไป”ฉันพูดไปอย่างนั้นแหละไม่รู้จะหาได้หรือเปล่า
“เรย์มานั่งกับฉันสิ”บาสเดินมาพูด
“ไม่ล่ะขอบใจ”ฉันเดินหนี
“เอจะไปไหนรถเติมทุกคันแล้ว”อะไรกันฟ้าแกล้งกันได้ ฉันเดินตามบาสไป เสียงคุยกันหลายคนตื่นเต้น รถเริ่มออกไปสักพักเสียงคุยก็เริ่มเงียบลงทุกคยหลับกันหมด แต่ฉันยังไม่ง่วงเลยมองไปที่วิวข้างทาง
พรึบ
ผ้าห่ม ถูกคุมหัวด้วยฝีมือขอบาส
“มันหนาวเดี๋ยวเป็นไข้”ฉันไม่ได้ตอบอะไร สักพักฉันก็หลับไป
“ถึงแล้วหรอ”ฉันพูดเบาๆ
“อืม”(หูดีเกินนะ)-O-
ฉันเดินลงไปข้างล้าง ว้าวววว >O< อากาศดีสุดๆเลย ตอนนี้เราอยู่ที่รีสอด ฉันเดินไปหามิลา
“มิลาเรานอนห้องเดียวกันนะ”ฉันหันไปพูดกับมิลา
“จร้”เราเดินไปที่ห้อง เป็นห้องไม่ใหญ่ไม่หรูแต่เน้นธรรมชาติ สวยงาม เรียบง่าย
ฉันเดินไปจัดของ และเดินไปข้างนอกพร้อมมิลา ที่นี้เป็นดอยมีคอยสะดวกสบาย เราเดินไปรวมตัว
“ 6  โมงทานข้าวนะนักเรียน แยกย้ายปักผ่อนได้”ฉันมองหามิลา(คงไปกับแฟน)ได้แฟนแล้วทิ้งเพื่อนเลยนะ
“เรย์”บาสเดินมา
“มีอะไร”ฉันถามเสียงเย็นชา
“ฉันอธิบายได้นะ”บาสเดินเข้ามา
“ฉันไม่อยากรู้ ฉันมันก็แค่ตัวปลอมในเมื่อนายมีตัวจิงแล้วทำไมไม่พามาเปิดตัวล่ะ”ฉันพูดและเดินหนีมาที่ต้นไม้ใหญ่
“ฟังฉันก่อนเรย์”บาสเดินมาจับแขนฉันไว้
“นิวเป็นเป็นฉันนะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะเชื่อฉันสิ  ”บาสอธิบาย
“จริงหรอ”ฉันถามเพื่อความแน่ใจ
“แน่สิ”บาสตอบอย่างมั่นใจ
“อืม”นั่งเล่นกันสักพักก็กลับที่พักเพราะได้เวลาทานข้าวแล้ว หลังจาทานข้าวเรียบร้อยครูบอกให้เข้านอนพรุ่งนี้จะพาเดินป่าฉันดีในมากๆเดินมาฉันยังไม่เคยเดินป่าเลย ฉันมีความสุขมากๆเลย