รักนะ ยัยขี้แย

วันนี้เป็นวันไปเที่ยวแล้ววันเวลาเร็วจริงๆแป๊ปเดียวเอง ฉันเดินมารอที่หน้าโรงเรียน สักพักมิลาก็เดินมาด้วยฉันมีประเป๋าใบไม่ใหญ่มาก เอามาแต่ของสำคัญ

“มิลา สวัสดีจร้”ฉันทักทายด้วยลอยยิ้มที่เศร้าๆ

“จร้เรย์เป็นอะไรหรือเปล่า หน้าเศร้านะ”มิลาพูดอย่างเป็นห่วง

“ไม่เป็นไรฉันสบายดี”ฉันตอบ รอสักพักรถก็มารถมี 4 คัน ใครจะนั่งกับใครจับคู่เอาเอง  มิลานั่งกับฉันนะ

“ฉันหันไปพูดกับมิลา”

“ขอบโทษทีนะเรย์ฉันนั้งกับ กล้าแล้วอ่ะ”ฉันมองไปที่ผู้ชายชื่อกล้า

“แฟนไหม่หรอ”ฉันถามออกไป

“ใช่ ” >O<ดูมิลาจะมีความสุขมากเลยนะ

“งันไม่เป็นไรเราหาคนอื่นก็ไป”ฉันพูดไปอย่างนั้นแหละไม่รู้จะหาได้หรือเปล่า

“เรย์มานั่งกับฉันสิ”บาสเดินมาพูด

“ไม่ล่ะขอบใจ”ฉันเดินหนี

“เอจะไปไหนรถเติมทุกคันแล้ว”อะไรกันฟ้าแกล้งกันได้ ฉันเดินตามบาสไป เสียงคุยกันหลายคนตื่นเต้น รถเริ่มออกไปสักพักเสียงคุยก็เริ่มเงียบลงทุกคยหลับกันหมด แต่ฉันยังไม่ง่วงเลยมองไปที่วิวข้างทาง

พรึบ

ผ้าห่ม ถูกคุมหัวด้วยฝีมือขอบาส

“มันหนาวเดี๋ยวเป็นไข้”ฉันไม่ได้ตอบอะไร สักพักฉันก็หลับไป

“ถึงแล้วหรอ”ฉันพูดเบาๆ

“อืม”(หูดีเกินนะ)-O-

ฉันเดินลงไปข้างล้าง ว้าวววว >O< อากาศดีสุดๆเลย ตอนนี้เราอยู่ที่รีสอด ฉันเดินไปหามิลา

“มิลาเรานอนห้องเดียวกันนะ”ฉันหันไปพูดกับมิลา

“จร้”เราเดินไปที่ห้อง เป็นห้องไม่ใหญ่ไม่หรูแต่เน้นธรรมชาติ สวยงาม เรียบง่าย

ฉันเดินไปจัดของ และเดินไปข้างนอกพร้อมมิลา ที่นี้เป็นดอยมีคอยสะดวกสบาย เราเดินไปรวมตัว

“ 6  โมงทานข้าวนะนักเรียน แยกย้ายปักผ่อนได้”ฉันมองหามิลา(คงไปกับแฟน)ได้แฟนแล้วทิ้งเพื่อนเลยนะ

“เรย์”บาสเดินมา

“มีอะไร”ฉันถามเสียงเย็นชา

“ฉันอธิบายได้นะ”บาสเดินเข้ามา

“ฉันไม่อยากรู้ ฉันมันก็แค่ตัวปลอมในเมื่อนายมีตัวจิงแล้วทำไมไม่พามาเปิดตัวล่ะ”ฉันพูดและเดินหนีมาที่ต้นไม้ใหญ่

“ฟังฉันก่อนเรย์”บาสเดินมาจับแขนฉันไว้

“นิวเป็นเป็นฉันนะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะเชื่อฉันสิ  ”บาสอธิบาย

“จริงหรอ”ฉันถามเพื่อความแน่ใจ

“แน่สิ”บาสตอบอย่างมั่นใจ

“อืม”นั่งเล่นกันสักพักก็กลับที่พักเพราะได้เวลาทานข้าวแล้ว หลังจาทานข้าวเรียบร้อยครูบอกให้เข้านอนพรุ่งนี้จะพาเดินป่าฉันดีในมากๆเดินมาฉันยังไม่เคยเดินป่าเลย ฉันมีความสุขมากๆเลย