คณะนักสืบกิสบอน ไม่มีอะไรที่ไขไม่ได้

แมรี่ใช้ให้โจ คนขับรถม้าพาลูกสาวทั้งสองมาที่บ.กิสบอน ทันทีที่มีอาและไลอาย่ำเท้าเหยียบพรมที่และดูหม่นๆ มีรอยไหม้อยู่ประปรายบ้างของกิสบอน มีอาทำจมูกฟุดฟิดแลดูรังเกียจสำนักงานรังหนูของกิสบอน แต่ต่างกับไลอา เธอทำหน้าตื่นเต้น ไล่หยิบจับอุปกรณ์ต่างๆของกิสบอน ตาของเธอเป็นประกายบ่งบอกว่าเธอสนใจของพวกนี้อยู่ไม่น้อย
     "อะแฮ่ม! จะว่าอะไรมั้ยครับคุณหนูถ้าผมจะเชิญมาสนทนาสักนิด"
กิสบอนกระแอมดัง เชิงประชด มีอาสกิดไลอาให้เลิกหยุดสนใจของประหลาดๆ และลากเธอมานั่งที่โซฟาที่พ่อกับแม่ของเธอ นั่งรออยู่แล้ว
     "คงเป็นเรื่องสำคัญ ไม่งั้นพ่อกับแม่คงไม่ให้โจมารับ ใช่มั้ยคะ?"
มีอานั่งข้างๆแมรี่ ลูบผมเธอเล่นไปมา พร้อมใช้ความคิด ต่างกับไลอา เธอไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย กลับไปนั่งเก้าอี้เดี่ยว สายตาเธอเฝ้าแต่มองข้าวของต่างๆด้วยความสนใจอย่างมาก แลดูลุกลี้ลุกลนเหมือนลูกลิง
     "เจ๋งแหะ สำนักงานนักสืบ เท่ชะมัดเลย!!"
ไลอาพูดเสียงดังลั่นห้อง จนทำกิสโบตกใจตื่น ก่อนที่มันจะบิดขี้เกียจและมานอนใกล้ๆไลอา กิสบอนเบือนหน้าหนีจากไลอา มาจ้องหน้ามีอาแทน ผู้ที่เป็นการเป็นงานมากกว่ายัยเด็กลูกลิง! ให้ตายสิ่ฉันเกลียดเด็กแบบนี้ชะมัดยาก กิสบอนคิดอยู่ในใจ
     "ใช่สำคัญ หวังว่าเธอคงเป็นไลอานะ ฉันเรียกเธอมาเพราะเรื่องกระดาษนี่"
กิสบอนชูกระดาษขึ้น มีอาส่ายหัวไปมาอย่างช้าๆ
     "หนูไม่ใช่ไลอา นู่นต่างหากไลอา"
มีอาชี้ไปที่น้องสาวตัวแสบ กิสบอนเกลือกตาอย่างจะหมดความอดทนก่อนถามซ้ำอีกรอบ
     "นี่ แม่หนูไลอา บอกฉันหน่อยสิว่าเธอเจอกระดาษนี้ที่ไหน"
กิสบอนชูกระดาษขึ้นอีกรอบ ไลอามองมันผ่านก็จะตอบปัดไป และลงไปเล่นกับเจ้ากิสโบ
     "อ๋อใช่ หนูเจอเองแหละ"
     "ที่ไหน?"
     "ในโบสถ์"
     "ตรงไหนของในโบสถ์"
กิสบอนชักจะอดทนกับยัยลูกลิงนี่แทบไม่ไหว
     "กลางโบสถ์เลย ตอนที่ควันดำๆ หายไปหมดแล้ว"
     "เล่าให้ฉันฟังสิ่ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นหลังควันดำหายไป?"
     "อืม......"
ไลอาทำหน้าครุ่นคิด ก่อนจะยิ้มกว้าง
     "อ๋อ คิดออกละ ตอนที่คนกำลังหนีออกมา หนูยืนอยู่หน้าโบสถ์ มองหาแม่ มีอา นาลา ตอนนั้นมันวุ่นวายมาก พอผู้คนเริ่มออกมาหมด ในโบสถ์ว่างเปล่า ก่อนที่ควันจะหายไปหนูเห็นเงาดำๆ อยู่กลางโบสถ์พอมันหายไป ก็เจอแสงสว่างของเทียนเล่มนั้น กะกระดาษที่พับเป็นรูปดาวแบบนี้"
ไลอาชี้ที่เทียนที่วางอยู่บนโต๊ะ ก่อนจะดึงกระดาษมาจากกิสบอนและพับให้กิสบอนดู
     "ละมีอะไรอีกมั้ย อย่างหญิง2คนที่เข้ามาตอนที่งานจะเริ่ม"
กิสบอนคาบไปร์ ในมือเขาจับกระดาษที่พับเป็นรูปดาวพลิกไปมา
    "อืม.. หนูว่ามันแปลก"
    "แปลกยังไงล่ะ?"
     "เธอขี้หนาวรึไงนะ ถึงได้ใส่ถุงมือในหน้าร้อน?"
     "คงต้องการไม่ให้มีลายนิ้วมือ.."
กิสบอนพึมพำ ก่อนจะลุกพรวดไปหยิบแป้งสีหม่นๆ หมึก และกระดาษ
     "สังเกตได้ดีมากหนูน้อย เอาล่ะ ผมคงต้องขอเวลาในการสืบคดีก่อน แต่ก่อนที่ทุกท่านจะไป ผมขอลายนิ้วมือของทุกท่านก่อน"
     "แต่ไลอาก็พูดเองนิ่คะ ว่าเธอใส่ถุงมือ"
มีอาทำหน้าฉงนบวกกับรำคาญ เธออยากจะออกไปจากที่เหม็นอับนี่เต็มแก่แล้ว
     "รู้ไว้ไม่เสียหาย"
กิสบอนยิ้มกวนๆใส่มีอา เธอค้อนตาใส่ด้วยความโกรธ ก่อนที่ทุกคนจะยอมพิมพ์ลายนิ้วมือทุกนิ้วใส่กระดาษที่กิสบอนเตรียมไว้ก่อนจะกลับบ้านกัน
                                                       จบตอนที่3