เสน่หาราคีมาร

บทที่2 โหยหารสพิศวาส
       
        หลังจากที่พวกสาวใช้แม่บ้านพากันปลอบใจจนแก้วกานดาดีขึ้นแล้ว หล่อนก็ตัดสินใจขึ้นไปข้างบนเพื่ออาบน้ำชำระร่างกาย ทว่าต้องหยุดชะงักอยู่แค่นั้นเมื่อเห็นสายตาของคาลัสที่จ้องมองมา
          “พี่คาลัสจ้องแก้วแบบนี้มีอะไรหรือเปล่าคะ?”
        เสียงหวานถามอย่างกล้าๆ กลัวๆ โดยที่แก้วกานดาไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองหน้าชายหนุ่ม
          “เปล่า... ”
        เขาลากเสียงยาว
          “ไม่มีอะไรหรอกแก้ว วันนี้พี่ขอนะแก้ว”
คาลัสพูดพร้อมเลียริมฝีปากอย่างโหยหารสพิศวาส
          แก้วกานดาตัวสั่น หล่อนตื่นเต้นหรือนี่... แต่จู่ความอัปยศก็ผุดขึ้นมา.. หล่อนเป็นผู้หญิง ยอมแบบนี้มันไม่ไร้ยางอายไปหน่อยเหรอ?
        “เอ่อ.. คือแก้วยังไม่ได้อาบน้ำน่ะค่ะพี่คาลัส”
          “ก็ช่างมันสิ.. พี่ไม่เห็นว่าเราจะต้องสนใจเรื่องนั้นเลย”
        คาลัสอารมณ์เริ่มฉุน ที่หญิงสาวดูเหมือนว่าจะดื้อด้านและต่อต้านขึ้นมาเสียดื้อๆ
          “เอ่อ.. ก็ได้ค่ะ”
        แก้วกานดารับคำอย่างจำยอม คาลัสไม่รีรอแม้แต่สักนิด ก็รีบสาวเท้ายาวๆ เข้ามาหาหญิงสาวแล้วช้อนเธอมาไว้ในอ้อมแขนโดยไม่ให้ตั้งตัว
          “อุ๊ย!”
          แก้วกานดาร้องอย่างตกใจและลืมตัว
          “ไม่ต้องตกใจ เพราะเดียวแก้วจะได้เรียนรู้วิธีการขึ้นสวรรค์กับพี่เป็นครั้งที่สอง..” คาลัสคำรามอย่างราชสีห์กระหายเหยื่อสาว
----------------------------------
อิๆ แป้งมาลงให้สองตอนวันเดียวเลยค้า
อ่านให้สนุกนะค้า 
คุณคาลัสทั้งหื่นทั้งใจร้าย แบบนี้นักอ่านของเรา
ของไหวมั้ยหน้อ...