เสน่หาราคีมาร

บทที่1 ย่ำยีหัวใจ

ภายในคฤหาสน์มาเฟียหรู ร่างบางที่กลังจัดดอกไม้อย่างสนุกสนานกับแม่บ้านและสาวใช้เป็นอันต้องจบสีสันลง เพราะเพียงแค่ แก้วกานดา ได้ยินเสียหวานๆ ของสาวเล็กสาวน้อยที่ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็น‘สามี’ ไปแคบหว่านเสน่ห์มา แก้วกานดาข่มความเจ็บปวด เดินไปทักทาย คาลัส สามีของเธอด้วยความสนิทสนม

          “สวัสดีค่ะพี่คาลัส กลับจากทำงานแล้วเหนื่อยไหมคะ?”

เสียงหวานแจ้วที่ทักทายคาลัสอย่างเหมาะสมนั้น แน่นอนที่สาวๆ พวกนั้นจากโมโห หากคาลัสกลับไม่สนใจหล่อนเลย แต่เพียงหอมแก้มนุ่มนิ่มของเหล่านางบำเรอที่ไปสอยมาให้ดูต่างหน้าเธออย่างไม่ต้องปิดบัง หัวใจดวงน้อยๆ ของแก้วกานดาแทบจะแตกสลาย แตมันก็คงจะต้องสลายมาหลายครั้งแล้ว เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คาลัสยอร์ช นิธิวัฒนา พาผู้หญิงมานัวเนียต่อหน้าเธอ!

        “ฮึ!”

 คาลัสพ่นเสียงไม่ใคร่จะพอใจออกทางจมูก แก้วกานดาหน้าชาหนึบ หลังจากที่คาลัสเดินออกไปแล้ว และพวกสาวเล็กสาวน้อยนั้นก็จากไปแล้ว แกล้วกานดาก็ทรุดนั่งลงบนพื้นกระเบื้องชั้นดีอย่างหมดเรี่ยวแรง

แม่บ้านและสาวใช้ที่แอบยืนดูเหตุการ์ณทั้งหมดตกใจรีบวิ่งมาดูอาการของแก้วกานดาอย่างรวดเร็ว หลายคนรีบถามอย่างเป็นห่วง

“คุณผู้หญิงขา.. เป็นอย่างไรบ้างค่ะ?”

มาเรีย หัวหน้าแม่บ้านสาวใช้ทั้งหมดรีบถามอย่างห่วงใย ก่อนจะบอกให้สาวใช้คนอื่นๆ ไปเอายาดมมาให้คุณผู้หญิง

“ฮือ..ฮือ”

แก้วกานดาร้องไห้อย่างรั้งไว้ไม่อยู่ เขื่อนทำนบน้ำตาพังทนายลงมาจนหมด ปลดปล่อยให้ธารน้ำตาไหลออกมาให้หมด

“โธ่.. คุณผู้หญิง”

มาเรียครางเรียกศัพท์ที่ใช้เรียกแก้วกานดาอย่างสงสารจับใจ แต่หล่อนก็ช่วยอะไรไม่ได้นอกจากช่วยปลอบใจไปวันๆ

-------------------------------

หุๆ ดูสั้นมากเลยใช่มั้ยค่ะ พอดีใช้บทนึงแค่หน้านึง

สำหรับโปรแกรมไมโครซอฟ เวิร์ด

ตัวอักษรก็ 14 ค่ะ ยังไงก็ฝากด้วยนะค่ะ

บางวันติดธุระไม่ได้มาอัพก็ต้องขออภัยไว้ก่อนเลยเน้อ